Wat doe je als je kind een misdaad begaat?

Met zekerheid kun je het natuurlijk nooit zeggen wat je zou doen, maar voor nu;

Ik neem aan dat mijn kind oud genoeg is voor keuzes te maken, ik zou me nooit met een incident inlaten maar ik zal mijn kind niet aangeven. Als mijn kind de keuze maakt om te proberen er aan te ontsnappen moet hij dat zelf weten, lukt het hem om zijn straf te ontlopen, prima maar als de politie zijn werk goed doet zal hij zeker worden opgepakt en dan heb je karma en justice.

 

Ik weet niet wat ik in zo'n situatie daadwerkelijk zal doen.
Maar denk dat wanneer ik m'n hand boven haar hoofd zal houden er niet veel van terecht zal komen.

Is eigenlijk niet te vergelijken, maar laatst had mijn dochter in een kledingwinkel toen ik aan het passen was aan een legotafel gespeeld.
Een halfuur later in een andere winkel, zegt ze trots ' mam, kijk eens'.
En ze laat zien dat ze allebei haar jaszakken vol had zitten met legosteentjes.
Toen heb ik haar dus verteld dat dit eigenlijk stelen was en zijn we het terug gaan brengen. Onderweg had ik haar verteld dat ze het zelf tegen de winkelmedewerkster moest zeggen wat ze per ongeluk had gedaan.
De vrouw van de winkel pakte het heel goed op.
Ze vertelde dat ze niet blij was dat ze het had meegenomen, maar wel heel blij was dat ze zo eerlijk was om het te komen vertellen en terug te komen brengen.
Dus hopelijk heeft ze er van geleerd.
Want ik denk wanneer je dot soort dingen 'goed' vindt het alleen maar verder uit de hand kan lopen, als je pech hebt.

 

Wat zijn de meeste reacties hier hard! Geen idee wat ik zou doen. Als ik kijk naar wat anderen in realiteit gedaan hebben in het verleden, dan denk ik dat ik mijn kind zou beschermen in zoverre dat kan. Maar of het ook daadwerkelijk zo is, geen idee dus. En ja, ook ik heb mijn zoontje al excuses doen maken en een autootje teruggeven dat ik in zijn zakken vond en waarvan ik veronderstelde dat het uit de klas moet gekomen zijn.

 

Mijn gevoel is dat ik mijn kind zelf nooit aan zou geven! Ik zou hem wel proberen te overtuigen dat het beter is zichzelf aan te geven denk ik. Hopelijk komen we nooit voor deze keuze, maar ik zou hem steunen waar ik kan en ga voor hem doorhet vuur in welke situatie dan ook.

 

No f***ing way dat ik mijn kinderen een alibi zou verschaffen als zij willens en wetens een misdaad hadden begaan!
Ik zou dat zelfs al niet doen, als eentje mij later zou vragen om tegen zijn vriendin (of vriend ) te zeggen, dat hij die nacht bij ons thuis had geslapen...


Wat ik wél zou doen, weet ik niet. Op hem inpraten, dat hij zélf het juiste moet doen, denk ik. En verder héél erg met de handen in het haar zitten. Of ik hem zelf zou aangeven, weet ik niet. Hangt er natuurlijk ook vanaf wat de situatie is, of er slachtoffers zijn, etc etc.

Als het tot een rechtszaak zou komen, dan zou ik waarschijnlijk niet getuigen tegen mijn kinderen. Dat ben je als naaste familie ook niet verplicht. Tenzij het wel zoiets gruwelijks is, wat ze gedaan hebben, dat ik vind dat hij ook daadwerkelijk gestraft moet worden volgens de straf, die het OM eist.

Ik hoop dat ik nooit voor die keuze kom te staan


Wel grappig dit topic net nu. Was vanmiddag in een drogist, waar je ook snoep kunt scheppen. De oudste had dus een snoepje in zijn mond gestoken. Ik heb het hem meteen uit laten spugen en hij moest het zelf opbiechten van mij. Meisje bij de kassa zei, dat ze niet boos zou worden, als hij het noooooit meer zou doen. Ik heb het hem laten beloven. Maar ik merkte aan zijn reactie, dat het veel indruk op hem had gemaakt. Hij wilde namelijk, dat IK voor hem ging zeggen wat er gebeurd was. Ik vond het een béétje hard voor hem, maar ik ben er wel van overtuigd, dat je dat soort dingen meteen goed moet aanleren.
Ik heb hem ook verteld waarom het niet mocht, dat je daar voor moet betalen en dat als je dat niet doet, dat dat stelen is.