Haha ja ik pieker d'r ook niet over. Ik gaf antwoord en kreeg een reactie terug "zoooo ben je net wakker of zo?!" Je kan gewoon niet anderen bouwen vind ik. Hulp krijgen is leuk. Maar dat is wat anders... Het verbaast me nog steeds hoe duur een kind is...
Ik wil toch ook even reageren, omdat ik erg veel foute informatie over de schuldhulpverlening voorbij zie komen. - Kindgebondenbudget valt niet onder de boedel, net zoals kinderbijslag. De toeslagen worden geplust op het vrij te laten bedrag. Als iemand geen recht heeft op toeslagen, zorgt de berekening van het vrij te laten bedrag ervoor dat dit gecorrigeerd wordt. - niet al je inkomsten gaan naar de boedel. Er wordt een afloscapaciteit berekend, op basis van je inkomsten. De aflossing moet naar de boedel, het restant mag je houden om van te leven. Je moet ervan uitgaan dat je komt te leven op 90% van de bijstandsnorm. Eventueel, afhankelijk van je inkomen, kunnen er extra correctieposten worden toegepast zodat het vrij te laten bedrag hoger is. - je hoeft niet perse in Budgetbeheer of beschermingsbewind. Dit betekent dat je in sommige gevallen wel je eigen inkomsten beheert. - en nog wel meer... Daarnaast vind ik het bijzonder dat mensen gelijk roepen dat een schuldhulptraject niet verenigbaar is met het krijgen van een kindje. Als iemand leeft op bijstandsniveau, ongeacht of die werkt of uitkering krijgt, zeg je toch ook niet dat die dan maar geen kinderen moet krijgen? Waar het in mijn ogen om moet gaan, is dat de situatie stabiel is waarin het kindje opgroeit. Dat er geen deurwaarders meer aan de deur komen, dat je niet geconfronteerd wordt met beslag etc. Als je al in het traject zit (dus de aanloop niet meegerekend) en je komt je verplichtingen binnen de schuldhulp na en je zet je in voor het traject, zie ik niet in waarom het niet kan. (Als ts bijvoorbeeld werkt en inkomen heeft, heeft zij ook recht op een zwangerschapsuitkering ter hoogte van haar salaris, net zoals ieder ander!) Daarnaast; ja een baby is duur. Maar met de juiste keuzes kun je het zo goedkoop mogelijk maken. Denk aan 2ehands wasbare luiers of wasbare luiers als kraamkado. En borstvoeding inderdaad. Ik kan een heel boekje opendoen over budgettips icm een baby.... Ts, wil je meer weten, stuur me dan maar een PB. (Ik werk in de schuldhulpverlening)
Oh en met de juiste keuzes, hoeft iemand in de schuldhulpverlening niet te leven van 30 euro per week. Soms is dat wel 100 euro per week of meer. Maar tja, dan moet je wel verstandige budgetkeuzes maken (lees: o.a. geen duur tv abonnement van 100 euro per maand omdat je perse allemaal extra kanalen wilt. Of een duur telefoonabonnement, omdat je perse de nieuwste iPhone wilt)
Als je er vanuit gaat dat je een gezond kindje hebt kun je het zo goedkoop maken als je wilt ja. Maar daar kun je niet vanuit gaan.
Verrassend dat je dan wel zegt dat ze toch verschillende toeslagen krijgt, dus dat het allemaal wel kan....
Ze krijgen geen toeslag omdat haar vriend werkt en ze rekent op voorhand al op hulp van anderen met hun dure meubeltjes en een ambilight full-HD 3D tv. Ze krijgen 30 pw om van te leven... Ze zijn trouwens 3 x 3 weken lang naar Thailand geweest voor in totaal 15.000 Toeslagen of niet, maar het is gewoon dom. Maar jij en ik betalen dus voor hun schuldhulp.
Niet helemaal mee eens, want dan zou je een kindje die iets heeft niet kunnen opvoeden met een lager inkomen? Volgens mij is het meer afhankelijk van je keuzes dan van de hoogte van je inkomen.
Ik heb het ook over je opmerking richting ts.. Verder snap ik wel dat je hun niet helpt.. Dan kun je het inderdaad beter aan iemand geven die niet door eigen schuld in zo'n situatie is beland..
Ziekenhuisritjes, opvang voor andere kinderen, telefoonkosten, aanpassingen en uitproberen voeding, wellicht een inkomen wat totaal wegvalt ivm verzorging etc. Klein voorbeeldje vanuit mn eigen situatie. Na 2 kinderen met kma nu een baby met vermoeden kma na wat probleempjes. Zit nu op pepti en ga deze week weer provoceren maar ben toch al 120 euro in 1 maand kwijt aan voeding. Wanneer ze daadwerkelijk kma blijkt te hebben krijg ik dat wel vergoed, maar zo niet.. dan is die 120 euro voor mij. Grote bedragen.
Je schrijft dat je niet weet wat je met je gevoel aan moet, omdat je 3 jaar moet uitstellen, maar de babykamer is al klaar. Maar stel dat je toch door probeert, en het duurt alsnog 3 jaar voor je zwanger bent. Dan is nog steeds al die jaren de babykamer klaar. Als het besluit vast staat dat je 3 jaar moet uitstellen, dan heb je sowieso met moeilijke gevoelens te maken. Je kunt jezelf dan afvragen of de babykamer het je moeilijker maakt, of makkelijker, om ermee om te gaan. En afgaand van je eigen antwoord, dan een besluit maken. Misschien kun je beter de babykamer klaar gaan maken als je meer dan 4 maanden zwanger bent. Maar ieder z'n eigen ding.. En als je vriend binnen die 3 jaar weer werkt vindt ? Dan is het toch eerder opgelost, die schuld ? Verder heb ik echt te weinig informatie om een goede reactie te geven.
Alleen beginpost gelezen. Je zegt dat jullie vooruitdenkend zijn. Nou euh, alles behalve. Niet zwanger en de hele babykamer al klaar? Schulden hebben en toch alles al kopen. Tja sterkte!
Ze zegt toch dat ze de meubels en veel spulletjes heeft gekregen en zelf heeft opgeknapt en dat het dus bijna amper iets heeft gekocht? Het gaat om het feit dat ze er mee zit dat ze dr kinderwens nu moet uitstellen...die babykamer staat er nu toch, die gaat ze toch niet weg doen?!
Heb gisterenavond ook mee gedaan en ik vertelde in het eerste berichtje van wacht dan een jaar of 2! Dan zijn gewent aan de situatie loopt tegen het einde hun traject ga er van uit dat het drie jaar worden niet meteen van 5. Dan kom je je zelf wat te gemoed je stelt je wens even uit maar niet helemaal tot het einde. Persoonlijk vind ik een jaar of 2 de goede midden weg om even je wens aan de kant te zetten. Voor je zwanger bent of bevallen zit je al zo wat in weer een gezondere financiële situatie. Als je gelijk zwanger bent dan duurt het nog een kleine drie maanden dat je er dan van af bent duurt het wat langer komen leuke dingen te gelijke tijd. Ik had wel werk toen ik zwanger werd ik was 26. Maar wat daarna allemaal is gebeurt had ik niet kunnen voorspellen. Had wel een woning( een kamer) en ben direct in mijn zwangerschap verhuist naar een 2 kamer woning. Had geluk dat ik al vijf jaar op het zelfde adres woonde. Ik had zo een huis. Maar ik had wel een kamer maar geen inboedel. Ja een bank bed kast het is allemaal goed gekomen. Heb de rest in de jaren er na wel verzameld. Ik snap je berichtje wel denk ik. Het is ook lastig om een wens uit te stellen en zeker zo iets als een kinderen wens. Ik blijf er ook bij dat ik je bericht hier wel verstandig vind je hebt je gevoel uit gesproken en verteld hoe je het voelt. Je bent niet zwanger maar hebt wel een kamertje. Ach ja je hebt het andersom gedaan. Misschien wel een beter besluit dan al zwanger zijn en je kop in de wind te gooien. Eens onverstandige beslissingen nemen bekend niet je hele leven onverstandig zijn. En soms is het zo moeilijk als je iets wilt maar het eigenlijk nog geen goed idee is je blijft toch met je gevoelens zitten. Tijd komt raad is eigenlijk een kleine boodschap van mij. De kans is groot dat alles wel goed komt al duurt het misschien iets langer.
Feit blijft wel dat impulsiviteit statistisch gezien meer voorkomt bij (jong) adolecenten i.v.m. het ontwikkelen van de prefrontale cortex. (zie dit document waar het zijdelings genoemd wordt Development of aggression and impulsivity: modulation by adolescent social stress?) Dat is tevens de reden waarom pubers en jongvolwassenen soms ogenschijnlijk "domme" beslissingen nemen (let op de aanhalingstekens!). Bepaalde hersengebieden zijn nog niet helemaal goed ontwikkeld en dat zorgt voor o.a. meer impulsiviteit, slecht inschattingsvermogen en (passief) agressief gedrag. Waarom dacht je dat mensen in die leeftijdscategorie over het algemeen gezien wat meer opstandig zijn? Oké... maar wat dacht je van de kosten die je niet kunt incalculeren? Extra medische kosten waardoor je ieder jaar weer je (stijgend!) eigen risico kwijt bent of wat niet in je pakket zit (want: budget)? Of wat als de borstvoeding niet lukt en je krijgt een kindje dat het niet goed doet op standaard kunstvoeding, maar van de ka geen machtiging krijgt voor pepti/neocate/nutramigen? Dan kun je ergens tussen de 15-25 euro per bus zelf afrekenen. Ja, natuurlijk is dit een beetje pessimistisch gedacht, maar zeker wel een realistisch beeld.... Ik vind het dus helemaal niet bijzonder wanneer mensen zeggen dat het niet verstandig is om dan met kinderen te gaan beginnen.
Als een arts weet dat je in de schuldsanering zit, en je baby heeft echt speciale voeding nodig. Dan zal hij of zij dat stomme briefje echt wel tekenen. Ik ken er twee met weinig geld, hadden eigenlijk helemaal geen bijzondere voeding nodig, maar met genoeg zeiken kregen ze het beide. Natuurlijk kunnen er ideale situaties zijn om aan kinderen te beginnen. Maar hoe snel kan die situatie wel niet over zijn? Je kan ook in zwaar weer komen als je zwanger bent, of als je baby een jaar is, of als hij of zij 10 in. Up's en down's horen bij het leven. Als ik haar was? En dit was echt mijn droom? Dan zou ik vanaf nu iedere maand geld opzij leggen voor de baby, en mij zeker niet tegen laten houden omdat ik in de schuldsanering terecht ben gekomen. Je hebt mensen die schulden maken met een gat in hun hand, en mensen die met een restschuld van een huis zitten. Daar zit naar mijn idee een groot verschil tussen.
Ik heb de eerste post en verder flarden gelezen. Eerst en vooral bijzonder goed dat je je gevoelens even uit, dat mag zeker en vast en is ook nodig ook. Ik kan je teleurstelling heel goed begrijpen en drie jaar is écht nog lang als je zelf nu al met die innige wens loopt. Misschien kan je een plastic doen over al je spulletjes? Als de dag er dan is, mag je alles als een cadeautje uitpakken. En kijk: als de dag er is dat je je gezinswens mag beginnen, zijn dit al kosten die je niet meer hoeft te maken. Veel sterkte en hopelijk draait het allemaal gunstig voor jullie uit!
Ik heb wel het hele topic gelezen en ik snap alle reacties goed hoor. Ik vind het heel lullig voor je dat nu je wens in de koelkast gaat, maar ik heb er zeker respect voor. Ik ben helaas wel bekend met het proces. Mijn ouders zaten in de schuldsanering toen ik nog jong was, ze waren zelfde het allereerste gezin in hun stad destijds toen het werd opgezet. Niet iets om trots op te zijn maar goed. Vanuit het oogpunt van een kind kan ik je zeggen dat het echt niet leuk is hoor, steeds van papa en mama horen dat er geen geld is om weg te gaan, of iets te kopen. Nee dan doe je er goed aan om even te wachten en de boel op een rijtje te zetten. Over je spulletjes. Tsja ik had ze ook nog niet aangeschaft maar als dat het "ergste" is wat je hebt gedaan nog voordat je zwanger bent dan valt het nog wel mee. Wel zou ik de spullen weg doen. Wanneer je de boel op orde hebt heb je heus wel weer een kans om iets te kopen of op te knappen. Ook al heb je dat kamertje, je gedachten zullen er altijd naar toe gaan en dat brengt misschien wel onnodig verdriet met zich mee. Ik kon dat toen zelfs niet toen ik net zwanger was van mijn zoontje. Ik wilde niks hebben in het prille begin, uit angst dat er wat zou gebeuren en ik dan met dat babyspul zou blijven zitten. Maar dat is iets daar moet je bij doen wat je zelf vooral emotioneel aankunt. Heel veel sterkte in ieder geval!
Mijn gedacht, hoe dan ook; veel sterkte. Wellicht verstandig om je babyspullen te verkopen en over 3 jaar de kamer opnieuw in te richten. Zo heb je nu een extra zakcentje en hoef je de komende 3 jaar niet tegen de babykamer aan te kijken. Tegen die tijd is je smaak wellicht sowieso wel veranderd. Op naar een nieuwe start zou ik zeggen. Succes!
Meid, wat vervelend dat je drie jaar moet wachten! Ik zou dat super zwaar vinden, ik vond de drie weken tot de pilstrip op was al een oneindigheid. En ook mijn vriend en ik hebben wat spulletjes gekocht, kleine dingetjes zoals spuuglapjes en sokjes. Gewoon om even dat heerlijke gevoel van wij gaan er voor te verzadigen. Wij stonden ook met jeukende handen in de winkel, want die leuke kamer was nu wel heel goedkoop...zullen we??? Wij hebben een grens getrokken bij grote spullen, spullen die we niet netjes op konden bergen in een krat zodat we in onze ogen niet de goden zouden verzoeken! Financieel kan het in mijn ogen altijd beter, dus tevreden en geld genoeg komt niet in mijn vocabulaire voor wat dat betreft. Ik denk dat je een goeie beslissing neemt om te wachten, en iemand anders zei al begin anders over twee jaar. Dat vind ik een goeie keus Ga nu keihard knokken, lever alles in en koop niks. Wie weet kan je je droom wat versnellen! Zo niet, je laat al zien dat je een goeie moeder kan worden doordat je nu verstandig bent! Bedenk dat als het straks zover is, dat je alles kan kopen wat jouw en je babys hartje begeren! Ik leef met je mee meid, en laat die kamer voor wat het is. Het is nu eenmaal zo, berg het netjes op en probeer je te focussen op andere dingen. Heel veel sterkte en succes!!!