Grotendeels eens met kiwi. Ik weet uit ervaring hoe vreselijk het is als je kind huilt en hoe slopend slaapgebrek is. Ben zelf op mijn werk wel eens flauwgevallen van vermoeidheid in de ergste periode. Ik vond het ook haast niet te doen om 's nachts door die zure appel heen te bijten en hem te laten huilen en er maar af en toe eens naar toe te gaan. We hebben het wel eens een paar nachten geprobeerd, maar konden het niet goed volhouden, ook vanwege nog twee kinderen die evenmin konden slapen door het gekrijs. Ik denk wel dat als je het inderdaad heel consequent toepast, het op den duur wel gaat werken, trouwens. Voor ons was het niet vol te houden, wij hebben er toen voor gekozen om die strijd op dat moment niet aan te gaan en hem bij ons in bed te nemen, krijsend en wel, zodat de oudste twee er minder last van hadden. Bij ons is het dus uiteindelijk wel vanzelf beter geworden, heel langzaam. Het begon met af en toe eens een nacht doorslapen tot 5 uur 's ochtends, dat gebeurde steeds vaker of dan kwam hij nog maar 1x per nacht ipv 6x en liet zich dan ook gewoon in zijn eigen bed terugleggen. En langzaam maar zeker gebeurde dat steeds vaker en werden de slechte nachten de uitzondering. En nu gaat het bijna altijd goed. Over het eten zou ik me ook niet teveel zorgen maken. Ik heb ook twee slechte eters erbij zitten. Bij de oudste deden we eigenlijk net zoals jij, van alles proberen zodat hij maar zou eten, maar hij lustte niks. Nu is hij bijna 8 en nog steeds een problematische eter, die niets lust, behalve de drie p's en allerlei andere ongezonde dingen. Hij kan vreten als een bootwerker wanneer het om die dingen gaat en voelt totaal niet aan wanneer hij genoeg heeft gehad, maar een opscheplepel bloemkool kan hij een uur over doen. Onze tweede was ook een slechte eter als baby, maar daar hebben we het losgelaten. Niet eten, pech gehad, over een paar uur is er weer een moment. Hij is nu 5 en nog steeds geen grote eter, maar lust wel veel meer dan de oudste en kan ook gewoon stoppen als hij vol zit. De jongste is ook geen hele beste eter. Bij hem laten we het ook gaan en hij kan ook goed aangeven wanneer het genoeg geweest is bij de dingen die hij wel heel lekker vindt. Op de lange duur is dat en het plezier in eten echt belangrijker dan nu elke maaltijd erin proberen te krijgen. Een klein kind kan weken overleven op dagelijks een krentenbol en een beker melk, heb ik me wel eens laten vertellen door het CB. Als hij goed groeit, poept en plast en energie heeft is er niets aan de hand, zolang jij op vaste momenten gezond eten voorschotelt. Wat hij er mee doet, mag hij zelf weten, want juist een klein kindje weet precies wanneer hij trek heeft en wanneer niet. Ik ben er zelf van overtuigd dat wij bij onze oudste dat aanvoelen de grond in hebben getrapt door van het wel eten en bord leegeten steeds zo'n issue te maken. Wat mij betreft is de sleutel dus: gezond eten geven en verder loslaten. Misschien eet hij inderdaad dan wel heel weinig, maar als hij echt trek heeft gaat ie heus wel eten. En heel gek, maar hem daar de regie over geven, geeft hem misschien zelfs wel meer rust. Sommige kinderen hebben dat. Water drinken is trouwens ook een kwestie van aanwennen. Ik vind het zelf ook niet zo lekker als sap of melk, maar dat is nu eenmaal slecht voor je tanden en je gewicht, dus neem ik dat zelf ook niet altijd. Geldt ook voor je kind, als ie dorst heeft en geen keuze drinkt hij het heus wel. Maar sterkte, ik hoop dat je bij de artsen ook nog goede tips kunt krijgen waar je mee verder kunt, want het is gewoon ongelofelijk slopend.
Hoe is hij daarop getest? Bloedtest? Huidtest? Eliminatie en provocatie? Want alleen de laatste is betrouwbaar beneden de 4 jaar... En is hij al eens gezien door een KNO-arts?
Poef... Onze dochter begon ook pas te slapen toen ze ruim een jaar was..maar dat had met reflux te maken. Ik heb een heel klein beetje het idee dat doordat jullie beiden er helemaal doorheen zitten door het langdurige slaapgebrek dat jullie de makkelijke weg proberen te kiezen wat een beetje tegenovergesteld effect heeft. Ik zal even puntgewijs mijn ideeen hierover vermelden. -> Laat je zoontje medisch goed nakijken. Met dusdanige problemen zou ik zeker naar de kinderarts gaan, ook al ben je daar al geweest. Het probleem bestaat nog...dus lijkt me handig dat ze meedenken. Ook lijkt me een bezoekje KNO arts geen overbodige luxe, dit is vaak iets wat over het hoofd gezien wordt. Allergien volledig uitgesloten? -> Maak een duidelijk schema voor je zoontje. Nu krigj nu s 'nachts melk en overdag wil er niets in. Maak je niet te veel zorgen om het te weinig eten...ga geen snoep etc geven. Hou een duidelijk schema aan...ontbijt...fruit...lunch..tussendoortje...avondeten. Klaar. Water mag natuurlijk wel...niet lusten is geen echte dorst hebben. Als ze echt willen drinken drinken ze namelijk ook wel water. Gewoon kwestie van blijven aanbieden en geen alternatief geven. Hij is nu zo gewend om s' nachts melk te krijgen dat je dat er ook niet zo snel uit hebt denk ik..ik zou echt gewoon volhouden en niet meer toegeven. -> Communicatie...kan hij niet al een paar woordjes of antwoord geven op bepaalde vragen? Zegt hij echt dorst te hebben of neem je het aan? -> omgang met driftbuien en huilgedrag. Ik zou elkaar eens kritisch bekijken hoe je met de buien omgaat. Het kan best zijn dat je door het slaapgebrek anders er mee omgaat dan dat je eigenlijk zou willen. Las iets over in zn wang knijpen om hem uit een driftbui te krijgen? Dat lijkt me niet echt een goede methode...je kan er donder op zeggen dat hij hetzelfde gaat doen zo. Mijn dochter heeft soms ook een enorme driftbui waar ze niet uit lijkt te komen...wat hier helpt is de kraan aanzetten zodat ze dr handjes er onder kan doen. Ze is helemaal verzot op water en het maakt dr enorm rustig. (als ik dr te lang laat gaan moet ze enorm overgeven ivm reflux). Probeer het op ene positieve manier te doorbreken ipv een negatieve manier. -> Misschien is het handig om een dagboekje bij te houden met het gedrag en het eten/drinken. zo heb je een duidelijk schema van hoe de dagen er nou echt uitzien en kun je er misschien wel een patroon uithalen wat je nu niet ziet. Heel veel succes en gefeliciteerd met je zwangerschap!
bloedtest. ik wist niet dat er buiten huistest en bloedtest nog iets anders was? de kinderarts wil hem nog niet verder medisch onderzoeken voordat het gedrag volledig uitgesloten is door pedagoge waar ze mee samenwerkt. 24 sept moeten we terug naar kinderarts. nee kno arts is hij niet geweest. helaas heb ik daarvoor een verwijzing nodig en de huisarts geeft het niet en de kinderarts denkt ook dat het niet nodig is. nu ga ik proberen het via de pedagoge te regelen die kan dat regelen met de kinderarts.
ik denk inderdaad dat we mischien heel veel dingen verkeerd aanpakken maar op den duur lopen we tegen een muur en dan is het nog moeilijk om goed te handelen omdat we niet meer weten wat goed is en niet goed is. als hij snachts wakker word roept hij papa.en als we dan niet komen gaat hij krijsen.als we niet komen dan raakt hij in paniek en gaat hij krijsend aan de deurgreep hangen of aan zijn bedleuning dit is eigenlijk best eng om te zien. het is echt binde paniek en hij is dan ook soms niet te bereiken. ik vind het moeilijk om hem zo lang te laten krijsen zonder dat ik echt weet dat er niet iets anders aan de hand is. op het moment gaat mijn man er snachts naar toe als hij wakker is en proberen we bij hem te gaan liggen. maar het eerste wat hij doet is zijn kroeltjes pakken en zegt hij kijken en wijst naar de deur.vervolgens stapt hij zijn bed uit en loopt eruit.en roept drinkie.als we dan water aanbieden zegt hij nee hij wil het niet eens proberen.hij slaat het gewoon weg. en zonder drinken kan hij niet in slaap komen. savonds krijgt hij melatonine voordat hij naar bed gaat en daar kan hij goed mee inslapen .zonder lukt het hem niet.het is zelfs zo dat hij savonds om half 7 zelf het potje aanwijst met de pilletjes en dan wil hij er 1. vervolgens staat hij om half 8 voor het traphekje te wachten om naar bed te gaan. hij krijgt dan zijn flesje melk mee met rijstebloem.we gaan naast hem liggen en hij drinkt zijn fles leeg en hij slaapt soms denk ik weleens dat hij te weinig melatonine aanmaakt waardoor hij opnieuw snachts niet in slaap kan vallen. mischien droomt hij vaak waardoor hij wakker word. en is zijn probleem dat hij niet weet hoe hij weer in slaap moet komen dat hij daarom melk wil. over in zijn wang knijpen dat doe ik enkel als ik hem beet heb en tegen mij aansla of aan mijn haren trek. hij slaapt vanacht bij mijn ouders. bij mijn ouders slaapt hij op een 1 persoonsbed naast hun bed. hier word hij ook heel veel wakker maar als hij wakker word wijst hij naar de fles drinkt hij wat en gaat hij meestal weer verder.hij hoeft er niet uit. zou het dan een veilig gevoel aan hem geven? mijn ouder hebben geen optie om het bed op een andere kamer te zetten vandaar dat ze het zo doen. maar het is wel echt zijn bed zeg maar. toen ons zoontje net geboren was in de kraamweek kon hij al niet inslapen. de kraamverzorgster wist der eigen geen raad. daarbij had ons zoontje ook last van spugen. ( vermoed reflux ) ook hier wilde de kinderarts geen onderzoek naar doen omdat mijn zoontje gewoon goed groeide. maar hij huilde hele dagen aan 1 stuk door. het was echt heel sneu.eenmaal bij manuele tharapuit zagen ze dat hij zijn nek 1 kant niet op kon draaien na een paar x bij haar geweest te zijn was het helemaal opgelost en mijn zoontje knapte erg op. hij huilde niet meer buiten het slapen om! hij heeft met 4 maanden jong eeen opname in het ziekenhuis gehad voor slaaptherapie onder begeleiding van pedagoge. nou het was een hel! de protocol die ze hadden werkte echt niet.het was toen 10 minuten huilen en proberen te troosten. en elke x weer 10 minutenerbij totdat hij sliep. te troosten was hij niet dus op gegeven moment gingen ze niet meer kijken en lieten ze hem gewoon huilen tot hij in slaap viel. het was verschrikkelijk hij heeft alle hoeken van het bed gezien.1 zuster verbrak de protocol omdat ze het veelste ver vond gaan. en echt het ging ook te ver. hij zou zijn benen nog gebroken hebben door het hekwerk waar hij regelmatig in gedraaid lag. na een week besloten we hem mee naar huis te nemen.ons zoontje was helemaal total los en vermoeid. er was geen enige vooruitgang te zien. als antwoord kregen we dat hij het vanzelf ooit op zal geven. mijn gevoel zegt als we het op die manier hadden volgehouden dat hij er een trauma aan over had gehouden! voordat we de melatonine hadden was hij bang om naar zijn slaapkamertje te gaan omdat hij als wist dat hij niet zelf in slaap kan vallen. hij kroop dan altijd helemaal in mijn nek. nu we sins 2 maanden de melatonine gebruiken wil hij zelfs naar bed! hij loopt er ook zelf in. ik ben niet voor medicijnen maar ik zie echt dat dit hem heel erg veel goed doet en dat hij er blij mee is. het is echt maar een hele lage dosis en niet eens puur melatonine. het is een voedingssuplement waar melatonie inzit. de kinderarts vond het een erg lage dosering en hun schrijven meestal 3 tot 4 mg uit . maar gelukkig gaf ze aan dat als mijn zoontje hier goed op doet we het gewoon zo moeten doen. overdag gaat hij nu ook goed slapen, melatonine pakt ook een bioritme aan.hij gaat smiddags altijd rond half 1 en ik maak hem uiterlijk 3 uur wakker. ( meestal is hij zelf wakker rond half 3 ) dus al met al heeft hij echt al hele grote stappen gemaakt weliswaar slaapt hij in met een fles. maar hij gaat wel slapen. en zo zal er hopelijk ook voor snacht een tijd komen dat hij lekker doorslaapt. mischien dat de winter gaat helpen. dan slaap ik zelf ook vaster.
Dit is toch echt omgekeerde wereld zeg EERST sluit je medische oorzaken voor gedrag uit, want die kun je het beste objectief vaststellen danwel uitsluiten. De bloedtest is beneden de 4 jaar vaak vals negatief: dan is er wel een allergie, maar is die (nog) niet aantoonbaar in het bloed. Dat zou de kinderarts moeten weten. Dus daar zou ik 'm vooral even mee om de oren slaan, dat een negatieve bloeduitslag bijzonder weinig zegt. En doordrammen over die verwijzing KNO, want 1 blik in z'n oren en keel en het is duidelijk of daar wel of niet problemen spelen. Maar jeetje zeg, sommige artsen
ik weet het meid. ik ben er ook goed pissig om geworden. ik zou ze soms ook bijna om de nek kunnen vliegen! hier in nl zijn we net een nummertje. en mag er weinig geld uitgegeven worden. we hebben morgen een nieuwe pedagoge en mischien dat zij met ons instemt dat er inderdaad medich wat dingen uitgeloten moeten worden, een kno arts lijkt mij niet zo heel moeilijk om daar een verwijzing voor te geven maar nee ze zijn zo koppig en denken dat het niet nodig is. en anders bel ik zelf de knoarts wel en probeer ik of hun die verwijzing kunnen regelen. ik heb vroeger ook altijd bij de knoarts gelopen. ik had om de haverklap oorontsteking. ik kreeg buisjes en ben geopereerd aan mijn trommelvlies. nu gelukkig nog weinig last. morgen om 9 uur bij de pedagoge zijn. en dan gaan we maar eens koppen met spijkers slaan
En als ik je reactie op wachtende lees, met jullie hele verhaal, denk ik echt: dit heeft dus een medische oorzaak. Een kind waarbij gedragsproblemen spelen en meer niet, voegt zich namelijk en had tijdens die opname moeten gaan slapen. Dat deed hij niet en dan lijkt het mij volstrekt duidelijk dat er medische problemen spelen. Is er anders niet de mogelijkheid om over te stappen naar een ander ziekenhuis? Welk ziekenhuis loop je nu?
Jammer inderdaad dat er vaak zo lastig wordt gedaan over doorverwijzen. Lijkt me weer een geldkwestie denk ik.:x Iemand schreef hier btw over 2,5u!! Strijd leveren betreffende eten. Vind het best shockerend eigenlijk, hiermee bereik je toch niks mee, behalve meer weerstand tegen eten? Als je kind verder gezond is en goed drinkt en groeit zou ik het een beetje loslaten hoor...
Dit dus echt, volledig. Alles in je verhaal klinkt als een medisch probleem. En die kunnen zo snel verholpen worden... Echt tragisch dat je zo weinig steun krijgt.
we hebben voorheen in het amphia breda gelopen omdat die als kinderartsen het beste aangeschreven stonden.. nu zijn we in gorinchem beatrix. is minder goed aangeschreven maar er is wel iets meer meewerking als breda. helaas heb ik voor een ander ziekenhuis ook verwijzing nodig. via huisarts en die geven ze niet. heb zelf nog gedacht aan erasmus MC omdat die iets verder gespecialiseerd zijn. er is ook nog een speciaal slaapcentrum waarbij er allerlei stekkerjes op de hoofd worden gedaan snachts. maar ik vrees dat mijn kindje daar erg van in paniek zal raken en stiekum wil ik hem daarvoor ook een beetje beschermen. maar als dit echt het uiterste is was ik kan doen dan kan ik het overwegen. op deze manier kunnen ze precies zien wat er allemaal gebeurt.
Lees nu ook je verhaal over je eigen oorgeschiedenis. Dat zou ik ook noemen bij de pedagoge, en het verhaal over die opname. Maar ik ken de frustratie over artsen die niet geloven dat daar het probleem ligt. Bij onze oudste kreeg ik gewoon ook geen verwijzing voor de KA en toen ik die uiteindelijk met een jaar wel kreeg, schreef de huisarts daarin dat ze het met moeder had gehad over grenzen stellen aan een opgroeiend kind. Kinderarts was toen gelukkig wel open en na eerst een anamnese ging hij een algeheel onderzoek doen. Toen ik haar romper uittrok en hij de eczeemplekken zag, was het eerste wat hij zei: Geen wonder dat dat kind niet slaapt! Slaapproblemen werden toen beter, toen de eczeem onder controle kwam, maar verdwenen niet. Ze had wel minimaal elke maand een oorontsteking, maar huisarts vond dat wederom geen ding voor de KNO. Kinderarts gelukkig wel en toen ze uiteindelijk met 19 maanden buisjes kreeg en de neusamandel eruit ging, (helaas twee keer wachttijd, waardoor het zo lang duurde), verdwenen de slaapproblemen. Jongste vergelijkbaar verhaal: na een oorontsteking met 5 maanden slaapproblemen. Kinderarts zag niets bijzonders, wilde opname huilbabyprotocol, maar ik heb aangedrongen op verwijzing KNO. Nou, vooruit, omdat ik zo rustig oogde met de kinderen en omdat het bij de oudste zo had geholpen. KNO zag heel veel druk op de oren. Buisjes gehad, slaapproblemen over. Helaas na een periode darmkrampen van andere medicatie opnieuw weer oor- en keelontstekingen en na 5 maanden uiteindelijk de amandelen eruit en slaapproblemen, (stapsgewijs) weer over. Laatste tijd werd het slapen weer minder, maar nu heeft ze sinds vrijdag weer een oorontsteking links. Morgen naar de KNO en eens zien of de buisjes nog zitten of er inmiddels uit zijn, (dat is inmiddels ruim 15 maanden geleden, dus dikke kans dat die eruit zijn en ze opnieuw gezet moeten worden). Maar hier zien we dus bij allebei de meiden dat de slaapproblemen over zijn als de oorproblemen behandeld zijn en de problemen terugkomen als de oorproblemen terug komen...
Als je echt geen verwijzing krijgt even overleggen met je verzekering: zij kunnen je ook toestemming geven. Aangeven dat je zeer slecht te spreken bent over de behandeling en expertise daar en graag gezien wilt worden door een arts die wel alle opties afcheckt. Mogelijk ook nog handig om dat te noemen bij de kinderarts, dat je over gaat stappen als ze je niet direct serieus gaan nemen.
mijn zoontje heeft ook heel erg eczeem. ik heb hier hormoonzalf voor gebruik vrij hoogste die de ha kon geven. nu smeer ik die af en toe nog als het terug komt.over het algemeen is het zo goed als weg. ik ben nu een brief aan het schrijven met alle punten erop zodat ik niks kan vergeten te vertellen. en mijn zoontje gaat mee dus ze kan zelf ook zien hoe hij is. en dat hij heeeel veel oorsmeer heeft. en regelmatig aan zijn oortjes zit. zou het ook kunnen dat mijn zoontje dorst heeft vanwege amandelen of staat dat er helemaal los van?
Hij eet slecht en wil wel drinken? Dat zou idd kunnen wijzen op ontstoken keelamandelen. Onze jongste zat, de periode voor de neus- en keelamandelen eruit gingen, terug op 4-5 flessen per dag en een 6-maandenpotje warm eten... Alles wat ze moest kauwen/niet zo naar binnen gleed, wilde ze niet. Terwijl ze juist een hele lekkere eter is.
Even hier op reageren, dat was ik. Ze heeft geen 2,5 uur strijd gehad met eten, he? Misschien was ik niet duidelijk. Ze is 2,5 uur boos geweest omdat ze honger had en alleen beleg wilde, en hoeveel liedjes ik zong, spelletjes speelde, geen afleiding was goed genoeg. Ik heb haar juist níet laten zitten met een bord voor haar neus. Mijn visie is juist van als jij meerdere keren boos met je bord met brood gaat gooien dan is het klaar en eet je maar niet. En ja, misschien vinden andere ouders mij streng en hadden zij wel beleg of iets anders aangeboden, maar ze lust gewoon brood en mijn dochter zit in een fase waarin ze uitprobeert om de hele dag haar zin te krijgen. Ik vind het belangrijk dat ze van begin af aan duidelijk leert dat dat niet altijd kan. Maar goed, over het zoontje van de topic-starter. Hoe was het bij de pedagoge? Ben je iets verder gekomen, en wat zei ze over de KNO verwijzing?
Ik ben hier gestopt met lezen, want ik denk hetzelfde. Mijn zoon sliep zijn eerste nacht.door met 23 maanden. Hoe al die nachten daarvoor gingen heb ik eigenlijk verdrongen, hij had een eigen verdieping in huis en man sliepen om en om op zijn kamer. Omdat we ook nog 2 andere baby's hadden (een drieling) die door hem niet konden slapen. Maar, problemen gingen over na bezoek bij de kno. Hij maakt te veel oorsmeer aan en voelt daardoor constante druk in zijn hoofd incl een hronisch ontsteking. Na 2 dagen een Ab-zalf smeren sliep het kind door. We zijn ook gestopt met lactose en hij heeft buisjes gekregen. Nu hebben we een ander kind. Ik zou dus met spoed naar een kno gaan en ook ankerlier uitsluiten.
we zijn terug van de pedagoge. pff viel niet mee om ons punt echt goed duidelijk te maken. ze gaat om verwijzing vragen bij de kinderarts voor kno. ze wilde dit inderdaad ook even uitsluiten. waar we deze week mee moeten beginnen van haar is. om ipv op bed nu de fles te geven om half 7 net na zijn melatonine pilletje. zodat hij een maagvulling heeft.vervolgens om half 8 naar boven te brengen. en dan zonder fles het bed in. even met hem spelen voorlezen op bed.net zolang totdat hij is slaap valt.zij denkt omdat hij melatonine krijgt deze fles het makkelijkste is om eraf te krijgen. ze vind dat hij moet leren zonder fles in slaap te vallen zodat hij er snacht mischien ook niet meer om vraagt. alhoewel ze wel vraagtekens heeft of dit gaat lukken omdat hij moeite heeft zonder melatonine in slaap te vallen. en snachts is de melatonine helaas uitgewerkt. dus denkt ze dat mijn zoontje de fles wil om in slaap te zuiigen. ( tjah dat wisten we zelf ook ) maar goed we gaan het proberen. volgende week moeten we terug. ik hoop deze week ook te horen over de verwijzing.