Wij hadden het de tweede keer al aan ouders en broers en zus verteld. We wilde wachten tot na de echo met het vertellen aan vrienden en mijn opa en oma. Maar dat ging niet echt op. Eerste echo zagen we iets zitten en een heel zwak kloppend hartje, maar of ik was nog niet zo ver als dat ik zou zijn, of het zat niet goed. Na een week terug voor echo om verder te kijken, maar ben 2 dagen daarvoor gaan bloeden. Tweede echo was er alleen nog een leeg vruchtzakje te zien. En kreeg toen ook te horen "je weet nu dat je in ieder geval zwanger kunt worden en we zullen je vast snel weer terug zien". 2 weken later nog een echo gehad en was toen mooi schoon.
Hoe pijnlijk op dat moment ook de gyn heeft de dag na de vk nog een echo gemaakt en me goed laten zien dat er echt niks klopte. Lisa heb dat ook wat jij zegt, ik vraag me ook af waarom het niet zelf kwam..
Dat heb ik dus ook. Bij mijn tweede echo zat er in de wachtkamer een stel dat net heel gelukkig uit de echokamer kwam en zat te wachten op hun intake bij vk. Dat wilde ik ook, maar het mocht niet zo zijn.
Precies, ik bedoel ben toch al een jaar bezig?! Tja er zat een zwangerschap tussen door maar daar heb ik niks aan he, want ik zit hier niet met een 29 wk buik.... En mijn cyclus vond ze ook nog wel meevallen.. Tuurlijk ik heb elke keer een eisprong, maar op jaarbasis heb je echt minder kans omdat je een paar eisprongen mist... Maar goed, over twee weken weer terug, gelukkig liet ze me niet helemaal naar huis gaan. Ben in ieder geval blij dat ik geen pcos heb..dus het nare gevoel is weer weg.. We zullen wel zien wanneer het weer raak is
Sluit me ook graag aan hier. In juni heb ik een natuurlijke miskraam gehad met ruim elf weken, nadat het kindje met ruim acht weken was gestorven. Wij hopen nu dat we snel weer een positieve test in handen mogen hebben. Ik vind het best spannend allemaal, nu m'n eerste zwangerschap is misgegaan. Probeer er niet al te veel aan te denken en er ontspannen mee om te gaan maar dat valt in praktijk niet mee. Ik wens iedereen sterkte!!
Hoe is jullie cyclus na de miskraam eigenlijk? ik heb het gevoel of die van mijn echt enorm in de puin ligt. eerste maand na de ma 28 dagen, daarna 38 en nu zit ik al op dag 39 en nog steeds geen 'echte' menstruatie...
na de miskraam was de cyclus 46 dagen en nu zit ik op dag 47. Heb tot zaterdag getempt, maar nog geen eisprong kunnen ontdekken.
echt vreselijk doe het je lichaam zo in de war schopt. ik ga volgende maand aan ovulatie testen om mijn eisprong te zoeken. @ Bakegirl, wat vervelend als je hem niet kan vinden!! Hoe ga je daar mee om? word je er niet onzeker van?
Ik sluit me ook aan. Zit nu in de zesde ronde na de laatste miskraam. Heb er helaas al drie mee moeten maken, waarvan 1 bbz. In totaal zijn we ruim twee jaar gericht aan het proberen en de moed is onderhand ver te zoeken. Alle onderzoeken zijn gedaan en er is qua fertiliteit en miskramen niks te vinden. Rotopmerkingen zat, variƫrend van 'je bent nog jong', 'schouders eronder en doorgaan' tot 'het komt wanneer het voorbestemd is'. Misschien wel een idee om hier met lotgenoten in dit topic te blijven praten? Dat praat altijd fijner vind ik, er is dan meer begrip.
Meiden heel veel sterkte voor jullie allemaal en hopelijk snel zwanger allemaal!! Ik heb in oktober en november vorig jaar 2 vroege miskramen gehad, en daarna zwanger. Met de termijnecho 12 weken bleek m'n kindje al 3 weken niet meer te leven. De echo's daarvoor klopte het hartje prachtig. Ik ben gecuretteerd. Ik voelde me ook zo bedrogen door m'n lijf, voelde me superzwanger terwijl het kindje al overleden was! Na 28 dagen werd ik voor het eerst ongi. Een maand na de curettage bleek dat ik een partiele mola zs had gehad. Dat bracht nog een klap, mocht een half jaar niet zwanger worden. Ik was tegelijk met 2 vriendinnen zwanger, zij staan nu op punt van bevallen. Ik was 15 september uitgerekend. Dat halfjaar was vreselijk! We wilden zo graag zwanger zijn, maar het kon nog niet en gaf ook een hoop stress voor de toekomst. Zou het ons nog wel gegund zijn?!? Gelukkig nu dat halfjaar voorbij, alle controles waren goed en we zijn zwanger! Hopen dat het deze keer wel goed gaat! Nogmaals veel sterkte allemaal en hopelijk goed nieuws allemaal!
Zwangernr6. Wat heerlijk dat je nu weer zwanger bent en ik hoop echt dat deze blijft plakken! Ga voor je duimen!! Kan me voorstellen logan dat als je er ook helemaal geen verklaring voor hebt, dat het dan nog moeilijker is!! Als er een oorzaak is dan kan je deze behandelen/ aanpakken.. Nu hebben jullie dit niet. Hoop dat je niet jezelf de schuld geeft, al hoewel ik me dit wel kan voorstellen dat deze gedachte misschien wel door je hoofd schiet? Gerindarupsje, heb je inmiddels al weer een eisprong gehad na de mk? Elf weken is ook zo'n vreselijke grens he, had je mensen al verteld over je zwangerschap?
Hoi! Na een vroege miskraam in juli heb ik gewacht tot mijn menstruatie en zit ik nu weer in de eerste ronde. Het was nog heel pril allemaal, maar ben er toch flink verdrietig van geweest. Een vriendin had tijdens mijn miskraam een positieve test en durfde het twee weken geleden pas te vertellen. Achter af wel jammer. Nu denk ik iedere keer als zij het heeft over dingen die mat haar zwangerschap te maken hebben 'ik had nu ook een 12 weken echo gehad' bijvoorbeeld. Maar goed. Het mocht niet zo zijn. Deze week weer opnieuw testen...
Moonlight, ik heb mezelf heel lang de schuld gegeven. Tijdens de laatste miskraam was ik heel boos op mezelf ook. Kan niet zwanger worden en dan ook niet blijven. Het is nu wel afgezakt, ik had de afgelopen ronde ook behoorlijk wat rust eigenlijk. Anne, dat is zo confronterend! Hier hetzelfde. Mijn vriendin was een week later uitgerekend en als ik haar zie dan kan ik niet anders dan me zo jaloers voelen. Het zal toch ooit wel slijten hopelijk? Succes met testen!
Ik word er inderdaad onzeker van en ik voel me eigenlijk gewoon heel ongelukkig. Ik heb zaterdag besloten dat ik stop met temperaturen en als ik over 1 a 2 weken nog niet ongesteld ben, ga ik testen. En anders om de 2 weken testen. Als het me te lang duurt maar naar de huisarts. Ik ben alleen bang dat als ik nu ga, die me naar huis stuurt zo van wacht het nog maar even af
Dat kan ik me goed voorstellen logan! Ik zou ook behoorlijk bang zijn denk ik bij een volgende zwangerschap. Dat is zeker naar Anne. Ik heb het gewoon al, zou nu 30 wk geweest zijn. Al hoewel dit gevoel de afgelopen weken wel minder is/ afneemt Weet zij ook hoe jij je voelt?
Bakegirl, je kunt ook voor je miskramen al een verwijzing vragen! Gewoon gaan hoor en je niet weg laten sturen. Moonlight, klopt. Dat word alleen maar erger helaas. Ik was de vorige keer elke ochtend dat ik wakker werd, weer een dagje nog zwanger. Naarmate je uitgerekende datum voorbij is zakt het wel wat hoor trouwens, die pijn. Maar je blijft denken hij/zij zou nu zo oud zijn.
Het is zeker fijn om te praten met lotgenoten! Je begrijpt dit gevoel pas echt als je het een keer hebt meegemaakt. Het blijft voor mijn gevoel een Russisch roulette. Je hebt er weining invloed op. Hier is 1,5 week na de curretage het bloedverlies gestopt (zw test nog wel licht positief dus nog hcg..). Hoop dat de boel snel op gang komt want ook daarover lees je zo veel tegenstrijdige dingen.. Mensen die zwanger worden met nog hgc in hun bloed, mensen die zeggen dat < 5 moet zijn. Nou ja we wachten af op het ei..
@ logan: Zal vast slijten ja, heeft wat tijd nodig. Hoop dat ik zelf snel weer zwanger ben en dat het goed blijft gaan. Dan zal het vast al beter voelen! @ bakegirl: Nee, ik heb aangegeven dat ze niet minder enthousiast moet zijn voor mij. Dat vind ik dan ook weer naar voor haar. Zij kan er ook niets aan doen. Het gevoel moet slijten en ik ben ook echt wel blij voor haar Hoop alleen dat ik zelf ook snel weer zwanger mag zijn.