Ik vind dat je de kinderen wel mag melden dat je liever hebt dat ze niet meer langskomen. Zonder enige uitleg hoe wie wat en waarom. Bellen ze dan nog aan; doe je gewoon niet meer open. Ik zou het denk ik wel bij diens moeders aan het licht brengen. Heb jij je ding in ieder geval gedaan.
Tja, kinderen zijn wel inventief, dat moet ik ze nageven . Hier stonden laatst ook een paar kindjes aan de deur. Eerst bij de voordeur, maar onze bel doet niets. Toen kwamen ze achterom lopen en riepen net zo lang totdat ik kwam. Ze kwamen hun oude speelgoed verkopen, want ik had tenslotte een baby en een klein meisje. Ik moest wel lachen. Ik heb ze uitgelegd dat ik het liever nieuw koop en als suggestie gegeven dat als ze even geduld hebben, het volgende koningsdag op de rommelmarkt kunnen verkopen. Maar ik zeg wel eerlijk, als dit vaker voor zou komen dan zou ik het ook niet meer zo leuk vinden. Dan kom ik ook gewoon de deur niet meer open doen.
Super irritant! Hier stonden ze met die stomme loom bandjes! Maar ik zeg gewoon nee en pletter de deur weer dicht, wegwezen hoor geen zin in
Ik zal wel heel erg zijn, maar als ik terug wandel van boodschappen doen en ik zie de verkopers van een of ander weer rondstruinen.....dan doe ik na thuiskomst gewoon niet open. Zien ze me voor de tv zitten? Boeit me weinig. Hier komt er zeker 1x per week iemand spouwmuurisolatie, snelle internetverbindingen of betere enrgeicontracten aansmeren...
Zolang ze beleefd blijven en het is maar 1 of 2 keer per jaar, heb ik er geen moeite mee. Doen mijn kinderen met de buurkinderen ook wel eens hoor en ik als kind ook. Als ze het vaak zouden doen, opdringerig of brutaal zouden worden, zou ik er zeker wat van zeggen. Lijkt me ook erg irritant.
Misschien is deze website dan iets voor je; De originele Niet-Aan-De-Deur anti-colportage Sticker Kinderen bellen evengoed aan, maar ik zie hier dus nooit verkopers en collectanten. Komt misschien ook wel omdat onze deurbel het niet doet , maar dat terzijde.
alsof je tegenover me woont! Zag ook n voetbal de tuin invliegen en die mensen zijn met vakantie. Ze klommen gewoon met zn drieën over de schutting!
Je kan die kinderen toch gewoon aanspreken? En als dat niet werkt zeggen dat je naar hun ouders gaat. Of naar hun ouders gaan en overleggen hoe je dat het beste kan aanpakken?
Hier vandaag een brief van school gekregen, voor Ethiopiën moeten ze zelf op hun eigen manier geld bij elkaar krijgen, ik was dus voorbereid, maar dan nog vind ik het vervelend. Vanmiddag 2 kinderen aan de deur, 1 voor lege flessen en de ander met loombandjes. Mijn bijdrage doe ik via mijn dochter, en die stuur ik echt niet langs de deuren, ze krijgt envelopje mee en dat is het.
Nog nooit meegemaakt,wat grappig. Hier komen bijna altijd de buurkindjes eten tussen de middag,ik maak altijd warm eten voor mijn kinderen als ze uit school komen,en dan mogen ze van mij altijd aanschuiven.Kan het echt niet over mijn hart verkrijgen ze weg te sturen.Ze zijn het nu helemaal gewend.
nou idd... Dat vind ik zo vaag. Niets wordt vastgelegd dus wie zegt dat ze het dan niet in eigen zak steken?
Aan de deur hebben we het niet gehad, maar bedelende kinderen bij de supermarkt wel als er weer eens een actie is voor voetbalplaatjes of weet ik wat niet meer.... Vroeger leerde je; kindjes die vragen worden overgeslagen... Ik irriteer me er mateloos aan, aan dat schooien...
Toen de ramp in Haiti was gebeurd hebben mijn zoontje en zijn vriendjes zelf van stukken hout een kraampje getimmerd en zijn bij onze voordeur limonade gaan verkopen. Ook hebben ze boekenleggers gemaakt en deze verkocht in de straat. Het geld hebben ze ingeleverd op school. Ik vond dat prima. Maar ja, een paar weken later wilden ze snoep kopen, dus wilden ze weer langs de deuren met zelfgemaakte boekenleggers. Daar heb ik wel een stokje voor gestoken. Een keer mag, voor een goed doel helemaal goed, maar niet vlak daarna nog een keer!
Hun moeder werkt,en hun vader is huisman.Het liefst willen ze hier blijven slapen,hele dag door zijn ze hier.Ik verwen ze met lekker eten en lekkere dingen.Ze draaien gewoon mee in het gezin.En hele beleefde kinderen,echt petje af voor de ouders die ze zo hebben opgevoed.Ik kook trouwens Marokkaanse eten,het meisje zei dat ze nog nooit zo lekker ergens heeft gegeten als bij ons.
Hahaha! Lijken de buurmeisjes van hier wel! Stonden ineens bij de achterdeur (poort is open als onze zoon buiten speelt) en vroegen of ze een snoepje mochten. Ik zei ook, vraag maar aan je eigen moeder. Was het antwoord dat het niet mocht van de ene moeder. Ik zei: Dan mag het van mij ook niet! On topic: Of je het moet aankaarten bij de buurvrouw? Hangt er vanaf. Bij mijn ene buurvrouw zou ik dit wel aan kunnen kaarten. Die stelt het wel op prijs al ik zoiets doorgeef en het is ook helemaal aan haar of en wát ze er me doet. Bij de andere buurvrouw zou het als bemoeienis gezien worden. Sja... Wat je tegen de kinderen zegt? Ik zou één van de volgende twee opties doen: Ofwel uitleggen, dat jij het niet leuk vind als kinderen om geld komen vragen, ofwel niks zeggen en gewoon elke keer 'nee' verkopen. Dan leren ze vanzelf wel 'bij dat huis krijgen we niks'. Loop je wel de kans, dat ze kattenkwaad gaan uitspoken (afhankelijk van de leeftijd en grootte van de groep).
Gruwelijk irritant en onbeschoft, mijn kinderen zouden dat echt niet mogen. Ik maakte er vroeger korte metten mee, een kort 'nee' en dan de deur weer dichtgooien. En zo vaak mogelijk de bel uitzetten, ook heel effectief!
Wij hebben ook zulke buurkinderen. Elke week staan ze weer aan de bel om te zeuren om lege flessen, postzegels, oud papier etc. De ouders zijn wel op de hoogte want de vader heeft zelfs een kar getimmerd zodat ze alles mee kunnen nemen Ik heb na de zoveelste keer de deur open doen gezegd dat ik niets had en dat ik ook niet meer wilde dat ze nog eens aanbelden om te vragen om dingen. Hielp gelukkig prima.
Ik hou ook niet van gebedel aan de deur. Hebben dan ook een briefje achter raam zitten waarin dat. Dus toen hier een groepje (onbekende) kinderen voor de tweede keer aan de deur kwam heb ik vriendelijke gevraagd wie er kan lezen. (allemaal, zeker groep 6/7) Hun verteld dat ze dat dan maar beter moeten doen en beginnend met mijn briefje. Nooit meer gezien. Kinderen die ik ken geef/ koop ik soms wat. Maar dan wel met een reden. Sponserloop e.d.