Lieve meiden, Ik maak me zorgen. Vorige week dinsdag heb ik een echo gehad toen ik dacht 8 weken zwanger te zijn. De vk kon echter niks zien en we moesten uitgaan van een miskraam. De dag erna kon ik terecht voor een echo in het ziekenhuis, daar was een vruchtzakje met vruchtje te zien met een termijn van 5,1 weken wat bijna niet kan omdat we precies weten wanneer ik zwanger ben geworden. Ik heb ook 1 dag voor nod positief getest en volgens echo was ik toen nog maar 2 weken zwanger. In het ziekenhuis konden ze enkel zeggen dat het 2 kanten kon opgaan en dat we over een kleine week weer terug moesten komen. Nu heb ik sinds afgelopen zaterdag slijmerig bloedverlies enkel met afvegen, verder wat trekkerig gevoel in onderbuik maar geen menstruatie krampen. Afgelopen maandag weer een echo gehad. En daar liet het vruchtje een goede groei zien van 5,6 weken. Nog geen hartactie maar dat hoeft ook nog niet zei echoscopiste. We leven momenteel in verschrikkelijke onzekerheid en zijn zo bang dat dit ook misgaat. In maart hebben we al een vroege miskraam gehad met 4,5 week. Zijn er meiden die dezelfde ervaringen hebben gehad? En liep dat dan positief af?
Allereerst Sterkte, die onzekerheid is verschrikkelijk. Heel eerlijk? Ik ben bang als ik je zo lees dat dit niet goed af gaat lopen...Uiteraard hoop ik het wel voor je, maar ik denk dat je rekening moet houden met een miskraam ... Heel veel sterkte en ik hoop op een wondertje voor je. Foekje
Dank jullie voor de eerlijke antwoorden. Het is vooral de onzekerheid en onduidelijkheid waar ik zo verdrietig door word. Afgelopen maandag door de groei van het kindje toch wat hoop gekregen ook al probeer je van het ergste uit te gaan. Ik hoop dat we aankomende maandag met echo snel zekerheid krijgen. Daarnaast is mijn man nog wel positief en heeft hij het gevoel dat het goed zit.. Bah
Wat ik me nog wel afvroeg en misschien weten jullie dat. Hoe kan het dat het kindje nog wel gegroeid is?
Hoi, Wij hadden 11 augustus onze eerste echo. Ik zou dan 8w3d zwanger zijn maar de echo gaf 6w5d aan met een licht kloppend hartje. Kon ook 2 kanten opgaan. Diezelfde week vrijdag 15 augustus weer een echo en toen was er geen hartactie meer. In diezelfde week was het vruchtje nog wel gegroeid van 8mm naar 1 cm. Uiteindelijk na meerdere echo's, 1 september curretage gehad omdat het niet vanzelf afkwam. Ik hoop voor je dat het nog goedkomt maar wees ook voorbereid op het ergste! Sterkte!
Wat heftig StefieD Hier ben ik dus ook bang voor, hoop gewoon vooral snel op duidelijkheid. Daarna zal de emotionele verwerking nog lang zat gaan duren. Ben vooral bang dat mijn man teveel hoop houd.
Deze onzekerheid is vreselijk. Ik heb in januari iets vergelijkbaars gehad. Ik had onregelmatige cyclus. Toen ik een positieve zwangerschapstest had dacht ik vier weken zwanger te zijn ik had dit zelf berekend omdat ik ovulatietesten gedaan had. Toen ik naar HA belde zeiden je moet rekenen van je eerste dag van je laatste menstruatie dat zou betekenen dat ik +6 weken zou zijn. Een week na de positieve test kreeg ik bloedverlies. Ik ben toen de dag erna na het ziekenhuis gegaan voor een echo, daar was een lege vruchtzak te zien. In onzekerheid gingen we naar huis af wachten wat het zou worden. Het kon de goeie kant op gaan maar ook richting miskraam. Een week later moesten we terug en toen zagen we een kloppend hartje met een zwangerschapsduur van +5 weken. Deze situatie had voor ons een goeie afloop. Echter hebben wij bij de 20 wkn slecht nieuws gehad en hebben wij veel te vroeg afscheid moeten nemen van ons zoontje. Ik zou eigenlijk 2 okt uitgerekend zijn. Maar dat staat los van het bovenstaand. Ontzettend veel sterkte.
Wat verschrikkelijk voor jou zeg! Dan moet ik nog 'blij' zijn met mijn vroege miskraam en deze onzekerheid. Het is gewoon ontzettend naar die onderzekerheid, mijn emoties gaan op en neer en je probeert allerlei theorieën te bedenken waar je wat meer hoop uit kan putten. Nu stel ik mij erop in dat het mis gaat maar toch houd je dat kleine beetje hoop...
Het is vreselijk om in die onzekerheid te zitten. Ik kan me herinneren dat ik elke 15 min na de wc ging om te kijken of het bloedverlies meer of minder geworden was. Ik hoop zo dat het voor jullie goed afloopt.
Dat doe ik inderdaad ook! Nu heb ik ook nog zwangerschapsverschijnselen zat, dus ook het vaak plassen. Spaar ook nog voor moeders voor moeders, wat ook weer zo dubbel is nu. Nog even dagen tellen tot maandag en dan hopelijk echt duidelijkheid.
Ik heb ook zoiets meegemaakt en bij mij is het helaas niet goed afgelopen.. Bij de eerste echo dacht ik 9 weken zwanger te zijn maar het vruchtje was niet groter dan 5/6 weken. Er werd mij verteld dat het 2 kanten op kan gaan. Een paar dagen daarna begon ik met bloeden en heb ik weer een echo aangevraagd. Het hartje klopte nog maar was heel zwak en het vruchtje was nauwelijks gegroeid. Kort daarna is de miskraam op gang gekomen. Ik hoop voor jou natuurlijk dat het goed komt maar ik zou er wel rekening mee houden dat het mis kan gaan. Heel veel sterkte!
Dank je voor je reactie! Wat slopend zijn die weken dan he! Ik houd er ook rekening mee dat het mis gaat. Heb nu een week bloedverlies bij afvegen maar verder geen krampen of iets wat lijkt op het verlies van het kindje. Hopelijk krijgen we maandag echt duidelijkheid.
Verschrikkelijke onzekere tijd voor je meid, snap heel goed dat je bang bent dat het mis gaat. Kan idd twee kanten op gaan en duim voor je dat het de goede kant op gaat en het een late innesteling was. Hier ook meegemaakt dus weet wat het is. Knuff en sterkte he
Dank voor je lieve woorden! Het geeft toch echt veel steun dat andere weten hoe het voelt om dit mee te maken. Vanuit de naaste omgeving krijg je vaak zulke makkelijke antwoorden 'het was vast niet gezond' 'het is de natuur' niemand lijkt dan te begrijpen hoeveel verdriet het doet en hoe gewenst zo'n kindje was ook al was het nog zo klein. Doet me dan echt goed om te lezen dat jullie dit snappen. Hoe rot het ook is dat jullie dit gevoel snappen want dan heb je het zelf ook meegemaakt!
Hoi Naa. Ik zit nou in dezelfde situatie. Ik weet precies wanneer ik zwanger ben geraakt, omdat dit via ivf is gegaan. Bij 6 weken 5 dagen eerste echo gehad, toen was het vruchtje maar 3,6mm en had zwakke hartactie, zag er dus niet goed uit. Een week later weer een echo gehad met 7 weken en 5 dagen, het vruchtje was nu 5mm en nog steeds zwakke hartactie, had nu eigenlijk al 1,5 cm moeten zijn. Maandag heb ik weer een echo dan ben ik 9 weken 3 dagen. Maar eigenlijk ben ik nu dus ook een miskraam aan het afwachten, maar tot nu toe nog geen bloed of krampen gehad.
Pff moeilijk is het allemaal he! Hoe ga jij hier nou mee om? Ik vind het slopend! Wel toevallig dat je dan bijna net zo ver als ik bent. Ik zou as woensdag 10 weken zijn. Jou kindje is bijna net zo oud als mijn zoontje, mijn zoontje is van 05-02-2013. Ik hoop voor ons beide op goed nieuws maandag... Maar ben zo bang.. Je wilt ook niet teveel hoop hebben.
Ohw dat is wel heel toevallig Ik probeer het van me af te zetten door leuke dingen te doen, net terug van een midweek center parcs. Verder weet ik zelf ook niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Ik heb bij de vorige echo al te horen gekregen dat er wel een wonder moet gebeuren mocht het maandag ineens goed zijn. Ben me er al op aan het voorbereiden dat het wel eens curretage kan gaan worden. Dan kan het denk ik alleen maar meevallen, wat er ook gaat gebeuren.
Ja wij doen inderdaad ook maar zoveel mogelijk leuke dingen. Hebben nu ook vakantie. Ik ga er ook vanuit dat het niet goed gaat komen omdat de kans inderdaad zo klein is en er echt een wonder moet gebeuren. Maar dat wachten, die onzekerheid en toch dat kleine beetje hoop...