Na een zwangerschap van 11,5 week kregen we bij de termijnecho slecht nieuws. Geen levensvatbare vrucht. Vrucht is na 6 weken niet meer gegroeid. Nu zijn we in afwachting. Maandag wiedt er zsm een afspraak gemaakt bij de gyn. IOM met de gyn gaan we kiezen voor welke behandeling we gaan. Mijn voorkeur gaat uit naar demedicijnen ipv naar curettage. Wie kan me hier iets meer over vertellen? Het lijkt nu de laatste 2 uur te rommelen in mijn buik. Af en toe wat hele lichte kramp stelt niet veel voor. Stiekum hopen we dat mijn lichaam het vruchtje zelf aan het afstoten is. Hen vandaag ook nog geen afscheiding gehad en het lijkt wel of ik een menstruatie achtige geur ruik. V De onzekerheid en t wachten maken me gek...
Ik kan je helaas geen informatie geven of ervaringen delen maar ik wou je wel even sterkte wensen . Ik hoop voor je dat je lichaam het nu inderdaad tot zelf aan het doen is, dat zou wel het fijnste zijn.
Ik wil je allereerst heel veel sterkte wensen meid! Dit is verschrikkelijk nieuws. Mijn 1e miskraam is spontaan gebeurd en ik ben nu in afwachting van waarschijnlijk mijn 2e miskraam. Ik heb nu een week bloedverlies maar het vruchtje is nog niet uit mijn lichaam. As maandag echo om defintitief te bevestigen dat het kindje er niet meer is. Ik heb er ook veel over nagedacht wat ik wil, ik denk dat het belangrijkste is waar jij achter staat en wat je aankan. Ik denk dat ik het na maandag nog een paar dagen aankijk of mijn lichaam het zelf doet en dat ik dan een curretage wil. Dit omdat ik het niet meer volhoud deze stress en afwachting. Ik wil ook kunnen gaan verwerken en verder. Bij ons duurt deze onzekerheid nu ook al 2 weken. Ik zou nu bijna 10 weken zijn en ons kindje heeft een termijn van 5,5 week. Ik hoop dat je hier wat mee kan en wens je veel sterkte met dit verlies En nogmaals doe waar jij achter staat en wat je nog wil en aankan. Sterkte!!
Allereerst heel veel sterkte!!! Ik heb 3,5 week geleden hetzelfde meegemaakt (echo 9 weken, vrucht niet groter dan 6 weken). Heb toen gekozen voor curretage. De gyn bood de pillen niet eens aan overigens. Pillen had ik slechte verhalen over gehoord (dat niet alles weg is en je soms alsnog gecurreteerd moet) maar ik heb ook genoeg positieve ervaringen gelezen over de pillen. De curretage viel erg mee, lichamelijk 0 last, geen pijn, nauwelijks bloedverlies en de hcg is bijna uit mijn lichaam. Heb het idee dat de boel zich weer aan het herstellen is. In het ziekenhuis waar ik ben geweest is het standaard onder narcose (vond ik wel eng van te voren). Mijn overweging was dat ik niet thuis wilde gaan zitten wachten tot het kwam dmv pillen en het nu gewoon binnen 3 dagen na het slechte nieuws achter de rug was. Sterkte met je keuze en het verlies. Neem de tijd, lichamelijk viel het mee maar emotioneel kreeg ik ook een flinke klap nog.
Waar ik bang voor ben bij een curettage is idd die mentale klap die heel veel vrouwen naderhand krijgen. Dit schijnt bij de medicijnen een stuk minder te zijn. Omdat je voelt wat er gebeurd, je ziet wat er gebeurd en je thuis bent.
Ik denk persoonlijk dat die klap zowiezo wel komt, althans bij mij was dat met spontane miskraam ook. Maar snap wat je bedoeld je kan dan voor je gevoel meer afscheid nemen. Nu is het helaas zo dat na pillen veel vrouwen toch nog gecuretteerd moeten worden. Het is gewoon per persoon verschillend hoe het verloopt. Goed over nadenken en met je vriend over praten en dan beslissen waar je achter staat! Knuffel!
Het leek mij vreselijk om alles te zien vandaar maar dat is echt persoonlijk. Ik heb ook wel bewust afscheid genomen toen ik naar de ok werd gereden. Mentaal is het hoe dan ook zwaar Maar wat Naa zegt, denk goed na en doe wat voor jou goed voelt. Sterkte!!
In 80-90% van de gevallen gaat het goed met de medicijnen. Ik moet zeggen dat je op internet vooral horrorverhalen leest.. Daarom ook op zoek naar positieve ervaringen. Voor nu lijkt het of er ieder kwartier ongeveer een ballon in mijn buik wordt opgeblazen en langzaam wordt leeggelaten..
Mhm klinkt niet echt lekker. Hoop zo ver je dat je lichaam het zelf gaat doen. Bij mij gebeurd er nog niks. Vanmiddag dacht ik dat het begonnen was maar na 2 uurtjes ineens weer helemaal rustig.
Vreselijk dat afwachten. Ik krijg nu constant een vreemd gevoel beetje drukkend. Maar durf nog steeds niet te zeggen wat t is. Lijkt ook iets weg te hebben van rommelende darmen. Geen bloedverlies. Heb geen last van lucht en vanmorgen nog ontlasting gehad. En er is niemand die je kan helpen...
Hoi meid heel veel sterkte met je verlies. Ik heb bij mijn 2e miskraam gekozen voor de tabletten. Helaas verloor ik heeel veel bloed waardoor ik dezelfde avond naar het ziekenhuis moest. Daarna kreeg ik alsnog curretage omdat niet alles eruit was gekomen. Groetjes
Ik heb ook gekozen voor curettage, dit na 2,5 week gewacht te hebben. Bij mij bleven de zwangerschapssymptomen tot na de curettage aanhouden en dat vond ik het zwaarst! Je zwanger voelen terwijl je weet dat het vruchtje niet meer leeft. De curettage zelf is mij ook goed meegevallen. Geen pijn en weinig bloedverlies en bij mij kwam de klap toen ik wakker werd uit narcose. Heel veel sterkte!!
Hoi! Sterkte met de hele situatie, ik heb het ook meegemaakt 12+3, op 28 augustus...ik heb voor de tabletten gekozen omdat ik niet graag onder het mes ga een de gyn zei dat het snel moest gebeuren want waarschijnlijk was het kindje al 2 weken daarvoor overleden . De (geestelijke) klap komt helaas, of met de tabletten of met een curettage, misschien niet dezelfde dag. Bij mij kwam het een dag of 4 later, heel erg. Alleen maar huilen. De pijn met de tabletten is hevig, bloedverlies ook (maar dit verschilt per vrouw). Mijn advies: zorg dat je niet alleen thuis bent. Als je in paniek raakt (kan gebeuren want de pijn kan hevig zijn) of veel bloed verliest kan je beter iemand in de buurt hebben. Ik was alleen thuis, achteraf vind ik het dom geweest. Nogmaals sterkte Ila
Allereerst heel veel sterkte de komende tijd! Ik mocht kiezen tussen afwachten op een spontane mk, medicatie en curettage. Gezien de curetage onder narcose zou gaan gebeuren, waar ik lichtelijk tegenop zag, heb ik gekozen voor de medicijnen. Uiteindelijk na 2 x een dosis met veel pijn en ellende hebben de medicijnen wel hun werk gedaan. Ik riep ten tijde van de daadwerkelijke mk dat ik nooooooooooit weer medicijnen zou nemen als me nog een keer zoiets zou overkomen, maar nu zou ik denk ik toch weer voor de medicijnen zou gaan.