Nou dat het ergens weggezet was nog niet zo'n heel groot probleem..maar ik hou niet van die wervelwinden die met dr huishouden binnen komen en binnen 5 minuten mn interieur komt verbouwen zonder wat te vragen. Ik ben blij met mijn spullen en bepaal graag zelf waar ik het zet. In overleg is alles mogelijk natuurlijk.
Nou deze dame is sowieso niet zo dikbevriend met de gastvrouw hoor..de mannen zijn bevriend via het werk.
Dat kan, maar dan nog, ze doet het toch juist om te voorkomen dat er iets kapot gaat of beschadigt. Fijn toch juist, ipv dat het haar niet boeit en er wel iets sneuvelt.
Tja, ik heb het laatst wel gedaan bij mijn ouders. Ik kwam de jongens brengen omdat mijn ouders zouden oppassen en moest vrij snel weer weg. Mijn moeder was nog niet thuis en mijn vader stond te bellen. En mijn vader is een prima oppas, maar dat zag ik in gedachte toch wel even misgaan met het vaasje bloemen op de salontafel en een stapel kranten eronder. Die heeft mijn moeder bij thuiskomst dus ook op een andere plek teruggevonden. Maar als ik echt ergens op visite ben en ik er dus bij blijf...nee, dan zet ik het niet weg. Wel zou ik het even in het midden van de salontafel zetten of mensen waarschuwen hun eigen thee even wat verder op te schuiven. Als dat niet gaat (erg smalle tafel bijvoorbeeld of heel veel spullen) zou ik wel even met de gastvrouw overleggen. Nu is een kindje van 1,5 wel weer wat ouder dan die kerel van 9 maanden waar het nu bij ons om gaat. Maar ook op een leeftijd van 1,5 kan we nog gerust wat misgaan natuurlijk, die kunnen ook alles nog niet zo lang onthouden. Wij hadden trouwens vandaag ons huis vol visite. En dus ook de salontafel vol. En de armpjes van ons knulletje zijn nu nèt te lang aan het worden: als we het precies in het midden zetten, kan hij er bij. Dus het moet iets over de helft staan. Maar hij is nu ook wel zo slim dat hij wacht tot alles verschoven is om dan even om te lopen. Ik probeer hem dan wel bij de tafel weg te houden. Maar ja, je bent 9 mnd en je wilt wat. De hele handel is dus wel een paar keer heen en weer geschoven. Gelukkig doet niemand moeilijk, iedereen helpt wel mee en houdt "zijn" stukje tafel wel in de gaten als smurf op oorlogspad is. Maar ik kan me ook best voorstellen dat niet iedereen daar trek in heeft en dat je het dan even opzij zet. Maar bij een ander zou ik dat dus wel altijd even overleggen en uitleggen waarom.
Ja tuurlijk maar dat had ook gekund door: "joh het is nogal een wildebras, vindt je het erg dat ik dit even wegzet, zou het zonde vinden als het stuk gaat" Kijk het zal een persoonlijk iets zijn...maar ik ben nogal onder de indruk van "zulk gedrag" voel mij er erg ongemakkelijk bij.
Tja, ik zou idd ook wel even iets zeggen als "Joh, ik haal het even weg, want anders ben ik bang dat er iets sneuvelt." of iets van die strekking. Maar als iemand dat, om wat voor reden dan ook, niet doet, nou ja, big deal hoor. Ik kan me daar echt niet druk om maken. Ik ga er dan maar gewoon vanuit dat het met de beste bedoeling gebeurt.
Ik vind het simpelweg gewoon 'not done' om op eigen houtje, zonder vraag of opmerking als "joh, met die werverlstorm van mij, vind je het okay als..." Mensen die bij ons binnenkomen, zijn ook mensen die we leuk/lief/aardig/gezellig vinden (al vind ik dat persoonlijk niet heel relevant in deze) , maar ook die doen dat niet zomaar. Zelfs ondanks dat ze gewoon alles prima weten te vinden in de kasten en koelkast. Andersom doen we dat ook niet zo maar. Aannames en goede bedoelingen, een gevaarlijke combinatie.
Mwah, zo denkt iedereen er dus weer anders over. Zoals ik al zei, hier mag iedereen gewoon zonder te vragen of het expliciet te vermelden spullen aan de kant halen als hij/zij denkt dat dat in het beste belang van iedereen is.
Ik begrijp niet dat mensen er moeilijk om zouden doen! Ok ik zou uit mezelf nooit iets van tafel halen zonder het te vragen maar als je dit al bij een goede vriendin niet kunt doen.... Ik zou er geen probleem van maken als iemand dat bij ons zou doen, al hebben wij niets op tafel staan.
Eens met jou, zulke brandwonden ontstaan nog te vaak.. Het zijn kinderen en die zitten zo lief, soms bijna verlegen, achter of naast je te spelen en besluiten dan opeens dat ze je thee (net van de kook af 100 graden)willen roeren. ts,kijk eens op de site van de brandwondenstichting.
Ik denk dat het bij jou ook meer is dat ze je spullen verplaatst zonder te vragen. Stel dat ze aan je had gevraagd of die dingen die op de salontafel stonden, incl de hete thee, of ze dat even voor de veiligheid op de eettafel mag staan, jij had geantwoord: tuurlijk, ga je gang! (denk ik tenminste?) Wat je volgens mij het meest irriteert is dat ze binnenstapt, de boel verplaatst en gaat zitten...... en dat kan ik best begrijpen. Hier zou ik dat ook niet erg vinden, mits het gevraagd wordt.
Ik heb een nogal chaotische gestresste vriendin met 2 kleine kindjes , die allebei nogal pittig zijn. Ze doet niet anders dan mijn spullen (en haar eigen spullen) uit handjes graaien en wegzetten als ze hier is. Ik vind het niet erg, vind het eigenlijk meer sneu voor haar dat ze haar kindjes niet de baas is en zo slecht in haar vel zit dat ze vergeten is dat je zoiets ook kan vragen. Maar van een goede vriendin accepteer je dat gewoon.... Over een jaartje of 5 kunnen we wel weer eens bijkletsen zoals vroeger en dan lachen we erom
Ik doe het ook weleens bij anderen maar dan vraag ik het wel. Ik ga geen risico met hete vloeistoffen nemen. Misschien heeft die vrouw weleens iets naars meegemaakt mbt brandwonden. Ongevraagd is natuurlijk vreemd maar zelf zou ik er niet zo'n moeite mee hebben.
Ik vroeg toen mijn dochter klein was eigenlijk ook altijd of ik de breekbare dingen mocht verzetten, zeker wanneer ik ergens een paar uur of een dag was. En ik heb ook wel eens de opmerking gekregen : "ja hoor dat mag, maar ik leerde mijn kinderen gewoon er vanaf te blijven, dus voor die van mezelf heb ik het nooit gedaan". Mijn dochter liep met 8 maanden rond de tafel en met 11 maanden goed los en zij begreep en luisterde echt niet naar het woord nee. Dus voor mijn eigen ontspanning, zette ik dan ( ook bij anderen, hoewel ik het bij minder goede bekenden wel vroeg) zoveel mogelijk aan de kant.
Het hoeft ook nog niet eens het kindje te zijn...volwassenen kunnen ook aardig lomp zijn Normaal vieren is de traditie hier elk jaar een familiedag...in naar mijn idee te kleine ruimtes. Ik heb nu al aangegeven dat ik het niet meer verantwoord vind om nu er meerdere kids zijn het op die manier te vieren. (lees: krappe kring in huiskamers, koffie thee hete soep op lage tafels en amper ruimte om te lopen). Noem mij maar de overbezorgde heks..maar dat is gewoon wachten tot het fout gaat. Als men hier koffie of thee wil (drink het zelf niet) mag het van mij ook gewoon niet op een onveilige plek staan. Ik zal de heks wel weer zijn...maar mijn kind zal geen brandwonden oplopen door het verkeerd neerzetten van hete dranken. En ik zie nog steeds werkelijk het grote probleem niet...het is geen onherstelbaar iets wat er gebeurd...dat wordt juist voorkomen. Je kan de spullen namelijk gewoon weer terugzetten....wat een stuk lastiger gaat als het in stukjes op de vloer ligt. Gaat een stuk makkelijker als je van de goede bedoelingen van de mens uitgaat ipv de slechte.
Hier heb ik nog nooit over nagedacht. Maar ik verhuis bij ouders en s.ouders ook de spullen op de salontafel die stuk kunnen. Hete koffie of thee verkas ik ook. Nooit over gedacht dat mensen daar zich druk over maken.
Ik denk niet dat ik mij er serieus echt druk over kan maken. Zou wel even staan te kijken maar als ik mensen uitnodig zijn het mensen waar ik het goed mee kan vinden én dingen dus ook bespreekbaar bij kan maken.
Mijn zoontje is echt heel ondernemend, hardleers en een ongeleid projectiel. Maar als ik het zo begrijp dat ben ik mijn kind niet de baas en is hij niet goed opgevoed...proest... ze hebben maar te luisteren die hoor ik ook heel vaak, grappig als ik die kinderen over de vloer heb merk ik toch op dat ze dezelfde streken hebben als mijn kinderen. Ik heb 4 kinderen waarvan ééntje ook overal aanzit dus het ligt ook erg aan het karakter. Ik zelf zou er geen probleem van maken als iemand dat bij mij zou doen en eerlijk gezegd ik heb het ook bij anderen gedaan. Ik heb er wel bij vermeld waarom en ik heb het met de beste bedoelingen gedaan. Zou het vervelend vinden als er wat kapot viel en een ongelukje zit in een klein hoekje. Gelukkig ben ik daar makkelijk in en mijn vriendinnen ook.