En toch doe ik dat . Als meneertje in de supermarkt z'n zin niet krijgt en op de grond gaat liggen dan zeg ik: ja hoor ga maar op de grond liggen. Doe maar ff woest. Na een paar tellen staat hij weer op en kunnen we lekker verder shoppen . Ook in de winkel blijft nee, nee.
Doet me trouwens denken aan een oude reclame. Dit helpt misschien ook wel, maar dan zorg je wel voor een nog groter publiek http://m.youtube.com/watch?v=n6XZ-0ns2yA
Whahahahahaha geweldig! Die kende ik niet! Ik moet echt lachen om dat filmpje!! Ja m'n zoontje mag gewoon lekker op de grond liggen in de supermarkt. Waarvan ik vroeger dacht dat hoop ik nooit mee te maken...heb ik er nu volledig schijt aan... En het werkt! Hij ziet echt wel van oh doet d'r niks, hmmm. Dan sta ik maar weer op .
Hoe zorgen jullie dat ze zichzelf of jullie geen pijn kan doen? Dat is met een driftig kind nog best lastig!
Zorgen dat ze op een veilige plek zit/ligt, wat verder weg gaan zitten of handjes vasthouden als ze gaat meppen, uit de buurt van schoppende voeten blijven... Ik weet dat dat met een kindje van 15 maanden vast eenvoudiger is dan met een 2-jarige
Mee eens, al heb ik nog geen ervaring met een 2-jarige. Onze dochter is nu 13 maanden, maar heeft sinds haar geboorte ook al een sterke eigen wil. Ze kan ook ontzettend boos worden als ze iets wil maar het mag/kan echt niet. Maarja, uitleggen, dat snapt ze nog niet. Vanmorgen moest ik even vlees braden, ze kwam in de keuken, maar ze trekt alle kastjes los, hangt aan de greep vd oven, etc. Ik liet haar even zien wat ik aan het doen was, maar toen ik haar op de grond zette barstte de bom:x Toen heb ik haar in de woonkamer gezet en de keukendeur dicht, ze was even boos, maar daarna ging ze spelen. Kon haar via het raam in de keukendeur goed in de gaten houden en ondertussen toch even mijn werk doen. Daarna hebben we samen even op de bank gezeten, zij met een boekje aan het klooien en ik even tv kijken, en zo nu en dan even gek doen en knuffelen. Ze wou aandacht, maar dat kon niet op het moment dat ik bezig was, dat moet ze ook leren. Ik geef haar na het klusje wat ik moet doen wel altijd even alle aandacht dmv spelen, knuffelen of stoeien.
Hier gaat het ook wel zoals bij Raket, Carino en rijtjes. Ik straf nooit. Mijn dochter is nu 2 jaar en 4 maanden en we hebben gelukkig heel weinig strijd, omdat ik probeer tegemoet te komen aan haar behoeftes alles zelf te doen en haar bij veel te betrekken. Ben ik aan het schoonmaken geef ik haar ook een doekje. Zo gaat ze niet klieren. Als ze kliert, is ze zich aan het vervelen en als ik dat voor ben hebben we dus geen problemen. Ook de manier (de toon) waarop ik dingen zeg is belangrijk. Mijn dochter reageert niet goed op een bruusk, kortaf gesnauw. Dan gaat ze juist haar kont tegen de krib gooien. Uitleggen werkt hier ook, dat kan heel goed kort en bondig. En bijv. proberen alles positief te formuleren. Als mijn dochter haar placemat van tafel maait, begin ik niet direct "nee laat dat niet doen", maar zeg ik: "wat ben je nou eigenlijk aan het doen?" Dan gaat ze zelf nadenken, je ziet haar echt stilstaan en dan kijkt ze naar me en zegt ze vaak: "dit even op de grond gooien,mama." En dan zeg ik: "maar je placemat hoort niet op de grond, die hoort op tafel." En dan kijkt ze weer, zegt ze: "placemat op tafel", en kind legt de placemat weer op tafel Tot nu voel ik me best trots dat dit werkt, maar ik besef me dat er nog veel moeilijkere fases aankomen.
Dank voor jullie reacties. Heb er erg veel aan. Van een hardere aanpak hou ik ook niet. Het voelt niet goed om haar op de trap of stoel te zetten. Probeer het altijd anders op te lossen. Maar op dit moment is het bij haar; ikke, ikke, mij, afbijve!. Ik probeer haar zoveel mogelijk zelf te doen. Als ze haar eigen brood wil smeren prima, maar doordeweeks wanneer we moeten werken mag ze dat niet. Dan hebben we gewoon tijd te kort. En dan zet ze hem op een brullen! Ik waarschuw haar, zeg dat ik hoor dat ze boos is, leg haar uit waarom ze van mij haar brood niet mag smeren en daarna negeer ik haar. Tenzij ze gaat 'rellen'. Spullen uit de kasten trekken ed. Dan zet ik haar een eindje verderop in de kamer. Het doet mij goed om te lezen dat mijn ideeën van aanpakken niet veel verschillen met die van jullie. Geeft mij het gevoel van 'ik doe het toch een beetje goed' haha