Laat je man ze uitnodigen voor een gesprek bij jullie thuis. Weigeren ze dan maken zij de keuze en kan je je vriend aangeven dat je de kids hun opa en oma en hem zijn ouders niet wilt ontzeggen maar dat jij thuis blijft bij bezoekjes.
Die mensen sporen niet! Kom op zeg, op jullie leeftijd nog verantwoording moeten afleggen? Jullie geluk moeten dwarsbomen? Nee dit is van de zotte! Zelf ook ervaring met een vreselijke schoonmoeder. Nadat ze me in mijn Kraambed heeft genegeerd in ons huis notabene is het contact verbroken, dit is nu dus al twee jaar geleden. Er zijn grenzen! Maar je man zal ook moeten inzien dat dit gedrag echt niet oké is, anders kom je al niet ver buiten irritaties onderling. Hier heeft het ook lang geduurd voordat hij ook ging inzien dat haar gedrag echt niet oké was... Gelukkig maakte ze het zelf zo bont dat hij er ook helemaal klaar mee was! Het is gewoon zo jammer allemaal. Waarom is dit onnozele gedoe toch nodig? Ik mis ze niet, hun missen twee prachtige kindjes die ze niet zien opgroeien en die tijd krijgen ze nooit meer terug. Ze zien niet in hoeveel ze zichzelf te kort doen. En waarom? Dat is nog altijd de grote vraag....
Zo dat zijn ook heftige dingen juli.. Mijn man zal zijn ouders nooit laten vallen. Hij begrijpt niet dat ze te ver gaan. Hij wil geen ruzie met zn ouders. En of ik het nu wil of niet, ik zal altijd met die mensen te maken blijven hebben. Sinterklaas kerst verjaardagen. En waarom tja dat is ook hier de grote vraag waar ik waarschijnlijk nooit antwoord op ga krijgen.
Begrijpt hij wel dat jij het te ver vindt gaan? En begrijpt hij jouw gevoel? Is de waarom-vraag misschien een vraag die hij aan ze kan stellen? Of support hij jou in elk geval als jij dat wil vragen? Moeilijk hoor! Ben benieuwd waar de grens van je vriend ligt, ik vind dat zijn ouders echt allang over een grens zijn gegaan. Maar goed dat werd al duidelijk uit mijn eerdere reacties denk ik
vindt jou man dit normale reacties van zijn ouders dan???....nou ja als hij ze zo gewend is weet hij niet beter..maar ik hoop ook voor jou dat hij ook wakker wordt en ziet hoe ze in werkelijkheid zijn..want zoals jij omschrijft klinkt het niet als normaal
Ik had het er net met mijn man over en die zegt: die schoonouders zullen toch niet ergens het rare idee hebben dat het kindje van een ander is? Omdat je man geholpen is.
Allereerst, als jij wil trouwen, dan kan jij trouwen. Wil jij het kindje laten dopen, dan laat jij dat kindje dopen. Ten tweede: zijn ze nou helemaal van de pot gerukt ?! Wat is dit nou voor houding ? .. die zitten zo ver met hun kop in het zand; it's not even funny. Goed, ik snap dat vanuit een christelijk oogpunt (ik ga er vanuit dat ze christen zijn aangezien er over dopen werd gesproken?), dat scheiden niet echt oke is, een tweede huwelijk niet echt oke is, en dat een kind dat buiten het huwelijk word geboren ook niet echt oke is. - Maar kom op, al vinden zij het niet oke. Jullie ongeboren kind kan daar niets aan doen ! Ik hoop dat de situatie opklaart nadat jullie kleine is geboren. Trouwens .. mijn moeder was 40 toen mijn jongste broertje werd geboren, mijn vader 42. Mijn broertje is niks tekort gekomen, hij is nu 13 en is kerngezond.
Ze zijn dus na al die jaren niet meer gelovig. Zijn zelf wel getrouwd en hebben hun kinderen laten dopen. Ze hebben niks meer met de kerk dus daarom wilden ze ook niet komen als onze kinderen gedoopt zouden worden. Was ook niet meer van deze tijd om je kind te laten dopen. Alledrie de kinderen zijn gewoon andere ons samen. Hij had met zijn ex vrouw geen kinderen. Trouwen zelfde verhaal en dat doe je maar een keer.
My mistake. Heb een foute conclusie getrokken . Lijkt me niet bepaald een kwalijke zaak om op FB te zetten dat je weer zwanger bent inderdaad. Doen wat je hart je ingeeft en ook met je partner bespreken. Sterkte met de hele situatie en geniet van je zwangerschap.
Stel idioten. Het zijn jullie kinderen toch? Zij hebben de keuze of zij een rol willen spelen in jullie leven en het leven van jullie kinderen. Al zouden jullie nog een elftal krijgen, daar hebben zij niks mee te maken. Leg de bal waar hij hoort: bij je schoonouders. Hoe cru ook, het is hun keuze of ze een opa en oma voor jullie derde kindje willen zijn.
Ik zou dan zeggen: Dan komen ze niet op de bruiloft. Their loss. Maar dat is makkelijk gezegd aangezien ik geen emotionele band met ze heb. Hoe gaan je schoonouders om met de andere 2 kinderen ? Vinden ze die wel 'oké'? - Ik vind het raar dat ze 6 jaar lang zo sterk vol kunnen houden in hun overtuiging. Sterkte !
Tegen de andere twee zijn ze gewoon normaal, lief. Ze zien ze niet zo vaak, alleen als wij op visite gaan (een keer in de paar weken) of als ze jarig zijn. Niet echt een betrokken opa en oma. Ik denk dat ze het nog wel langer vol houden dan die zes jaar zolang wij bij elkaar zijn zal er commentaar geleverd worden. Aard van het beestje. Ik weet nu al dat de naam van ons derde kindje. Niet hun smaak gaat zijn dus commentaar, ook dit kindje laten we straks dopen dus commentaar