Toe mijn man dacht dat een blaadje in bad dreef en deze uit bad pakte...... Het was een keutel.... Hij kokhalzen en ik pieste in mijn broek van het lachen
Ik had mijn zoontje eens een appel gegeven maar hij kon dat nog niet eten. Hij knabbelde er op en als het kleine stukjes waren spuugde hij ze weer uit. Hij had zeker een halfuur gesabbeld op een kwart appel en dus hele kleine stukjes uitgespuugd. Vriend had dat niet gezien. Ik had alles snel op een bordje gelegd en ging plassen. Kwam ik terug was die gekauwde appel weg. Vriend had het opgegeten. Hij dacht dat ik het in kleine stukjes had gebroken
Ik heb getwijfeld of ik het hier zou neerzetten of niet... Dit is meer een gevalletje karma. M'n ex schoonmoeder noemde m'n dochtertje vet en lelijk en wenste m'n dochtertje dood toen ze 2 weekjes oud was. Korte tijd later ging ze bijna het hoekje om en kreeg ze een pacemaker... Misschien vinden jullie me hard... (Ze is oud, seniel en heeft een bloedhekel aan 'buitenlanders'. Tóch moest ik er wel om lachen)
Oh ja, onlangs nog, ik was naar een feestje van een familielid. Ze is nogal alternatief, dus ik had wel wat zweverigs verwacht. Nou, er werd gevraagd of je mee wou doen met sacraal dansen. Oké, niet mijn ding, dus ik heb vriendelijk bedankt en ben even in de keuken gaan helpen. De muziek stond zacht en vanuit de keuken viel mijn blik toch op de rest die wel mee deed. Serieuze blikken, hand in hand dansend in een kring op die zachte muziek, ik moest zo mijn best doen om niet hard te gaan lachen. Bij babymassage bij de oudste zat ook een nogal alternatieve moeder. Ze had ergens gehoord dat ze het beste die massage zelf ook bloot kon geven, omdat huid-op-huid contact het beste was voor de band met haar kind. Helemaal naakt ging niet, er zat ook nog een vader bij, dus ze liet haar ooit witte, maar nu grauwe, verwassen onderbroek en bh aan. De baby's waren wel bloot. Zit ze halverwege die les half in trans dat kind te masseren, plast het haar onder, precies helemaal over haar onderbroek heen die kleddernat was...Ik moest mijn lachen echt inhouden.
Als iemand zo over mijn kind praat en hun gebeurt dan iets, zou ik ook lachen! En het er nog eens lekker inwrijven in der gezicht.
Dat ding (pacemaker) slaat op hol als ze me ziet haha! Maar ja, ik heb haar nooit serieus genomen en nooit voor vol aangezien.
Haha zo schattig is dat. Zo'n kat hebben wij bij onze ouders thuis ook. We grappen er wel eens mee omdat ik dr mee heb genomen uit België. Gaat ze op de tafel zitten bij mijn vader en kijkt schuin naar zijn bord met eten. Als mijn vader dan een hap wil nemen gaat dat pootje naar zijn bord om vervolgens het vlees weg te jatten... haha. Dat snuitje erbij. Echt geniaal
Ok, ik heb zo'n bui vandaag... ik zit nu serieus in mijn eentje te lachen om het woord 'graftak', wat ik net hierboven typte
Ik moet altijd enorm lachen om bepaalde woorden, mijn dochtertje heeft dezelfde humor. Soms liggen we helemaal in een scheur om een woord.. Het woord zelf is vaak totaal niet grappig, maar meer de uitspraak oid. Anyway, dit klinkt vast heel vaag, haha.
Toen ik mn man leerde kennen hadden we een woordenwisseling maar we moesten weg. Dus ik stap de auto in en hij haalt de handrem eraf waarop ik zei; ik wil dat zelluf doen! Nu nog lachen we erom haha
Tijdje geleden had ik wcpapier nodig,sta ik daar in de supermarkt en wat zie ik?Wc papier genaamd Happy end.......echt je kon me opvegen! hoe bedenk je zoiets?!
Mijn dochter speelde op de iPad het spelletje: talking Tom cat. Die kat praat je dan steeds na in een hoog toontje. Mijn dochter begreep niet dat hij haar herhaalde dus vertelde hele verhalen. "Kijk mauw, ikke koekie" Tom herhaalde. "Mauw niet een koekie!!" Ik moest lachen. Mijn man: "zet dat domme ding eens uit!" Tom herhaalt. "Toe zet ie achterlijke kat uit" Tom herhaalt. Man steeds pissiger en Tom maar herhalen in dat hoge stemmetje. Ik rolde van de bank van het lachen!! Je kon me wegdragen.
Vanmiddag.. Wij hadden leerlingbespreking en een van mijn collega's had de slappe lach al dus die durfde ik al niet meer aan te kijken. En toen begon een andere collega dus te vertellen over een leerling met een pinda allergie.. Waarop mijn flauwe collega dus vroeg wat ze moest doen in geval van "nood(t)" Echt niet gepast maar ik lag zowat onder de tafel..
Mijn moeder had een aangezicht's verlamming (gelukkig helemaal goed gekomen) maar ze was ook gekrompen. Ze durfde niet zo goed na de winkel omdat ze zich schaamde voor haar gezicht dat die zo scheef stond dus een sjaal ervoor en na de winkel. Maar lopen we buiten en ik sta naast haar maar zie dat ze gekrompen is. ik : mam ben je nog verder gekrompen? Ma : Nee joh tas ik heb vandaag mijn dag niet zo!! Nou je kon me bij elkaar vegen dus me moeder lachen met dat scheve bekkie dus ik nog harder lachen.. (Vooral toen ik haar net zag met haar scheve gezicht, je kon me bij elkaar vegen.. Gelukkig kon ze er zelf ook om lachen) denk dat het vooral de zenuwen waren.
Wat een plezier! Toen ik laatst onderweg was naar mm werk stond er iemand met pech langs de weg. Is natuurlijk vreselijk, maar ik begon me toch te gieren van het lachen. Tranen rolden over m'n wangen...