Dank je Janna en alle andere moeders die wel normaal kunnen reageren. Wat een conclusies worden hier getrokken en wat een vreselijke reacties van mensen die mij niet eens kennen. SOrrie dat ik niet mijn hele verhaal in 1x geschreven heb, dat is een vreselijke misdaad. En om het vervolgens niet te geloven als er achteraf wat bij wegschreven wordt?? Naja....
Ja, dat kan je op mijn conto zetten. Ik ben namelijk van mening dat wanneer iets echt vreselijk belangrijk is om te weten in je verhaal om een mening over te vormen, iemand dat dus wel in het eerste verhaal zal zetten. Anders is het dus gewoon niet belangrijk in mijn optiek. Maar meestal (en dat zie ik vaker hier), is het zo dat iemand een vraag stelt, vervolgens niet de reacties krijgt die ze verwacht, en dan opeens is er een hele rits met andere issues die opeens ook meespelen. Ik vind dat altijd zo apart ... zet dat er dan gelijk bij.
Strijkkraal, ik snap dat wel. Bij mij spelen er vaak heel veel dingen een rol. Sommige vind ik erg belangrijk, andere iets minder, maar dat wil niet zeggen dat het niet meespeelt om de weegschaal een bepaalde kant uit te laten slaan. Ik ben (meestal) genuanceerd in mijn denken, omdat ik met oog heb voor veel details en daar rekening mee wil houden. Ik ben dan ook vaak vrij lang van stof, zoals je misschien wel eens hebt opgemerkt... Als ik een opening post schrijf, dreigt die soms eindeloos lang te worden. Dan denk ik: "niemand gaat dit toch nog allemaal zitten lezen?! En als ze het al lezen, gaan ze op allerlei details lopen schieten." Ik probeer mij dan te beperken tot de dingen die voor mij het meest belangrijk zijn. Anderen krijgen daardoor soms echter een beeld dat niet klopt, omdat ze dingen gaan zitten invullen. Dan moest ik dus achteraf alsnog bepaalde informatie verschaffen om dat beeld recht te zetten. Ik heb dat echt een aantal keer meegemaakt.
Poeh, moeilijk hoor. Vooral omdat je het er niet echt met je man over kan hebben. Communiceer je wel duidelijk tegen hem? Weet hij waarom je het niet wil en dat als je zoontje 2,5 a 3 jaar is dat het dan geen probleem is. De meeste op dit forum vallen over deze opmerking:..ik ben er nog niet aan toe om onze zoon van 18 mnd een weekend bij mijn SCHOONouders te laten logeren. Schoon- in hoofdletters, omdat ik hem in principe wel bij mijn eigen ouders zou laten slapen. Mijn man beweert dat dat het abnormaal is dat ik dit niet wil, dat ik zijn ouders iets ontneem. Ik weet niet of je dit ook zo tegen je man hebt gezegd, maar dan snap ik zijn boosheid wel. Misschien zit de oplossing meer in duidelijk communiceren in wat je wil? Niet nu, want zoontje slaapt nog niet door en heeft jou nog nodig. Maar over een jaartje? En dan te beginnen met een nachtje? En dat je zeker geen onderscheid wilt maken tussen de opa's en oma's. Vooral dat laatste is denk ik erg belangrijk voor hem gezien de opmerking van hem dat je zijn ouders iets ontneemt. Pas als hem echt duidelijk is dat je zeker zijn ouders niets wilt ontnemen en geen onderscheid wilt maken, zal hij hopelijk jouw kant ook beter begrijpen. Weet jouw man dat zijn ouders jou bekritiseren en wat dat met jou doet? En wat doet hij daar mee? Dat zou je ook bij hem neer kunnen leggen. Dat het allemaal veel makkelijker zal gaan als hij daar iets mee doet.
Dan hier iemand die het er totaal niet mee eens is... Mijn ouders passen 1,5 dag op en als er iets is dan passen zij ook op, en als t op een avond/nacht is dan slaapt ze bij mijn ouders. Ik vertrouw de ouders van mijn man absoluut niet! Ze komt daar dus ook alleen als wij er zo af en toe heen gaan. Oneerlijk?? Vast, maar dan hadden ze mij ook maar moeten accepteren en niet 12 jaar lang moeten behandelen als een stuk vuil..
Ook jij moet even verder lezen.. er kunnen heel goede redenen zijn om andere keuzes te maken (zo logeren mijn kinderen niet bij mijn moeder vanwege haar slechte gezondheid) maar is niet bepaald de strekking van het verhaal van TS. Waarom.. waarom voelen mensen zich zo eenzijdig aangesproken terwijl het niet over hen gaat. Ik neem trouwens aan dat jouw echtgenoot er hetzelfde over denkt als jij... anders heb je nog steeds een issue.
Wij staan er beide aardig gelijk in... Gelukkig! Ik weet verder niet of er meer speelt bij ts, maar ik snap het best maar goed dat zal komen omdat het hier dus zo is. Het zijn heus niet altijd de schoondochters..en vast ook niet de schoonmoeders. Maar hier dus helaas wel.
Mijn dochter gaat vrij vaak logeren bij mijn ouders. Ze passen ook overdag op. Voel me daar totaal niet schuldig op slecht over. Mijn dochter heeft het daar prima naar haar zin. Als ik wil dat iets zo gebeurd dan doen ze dat ook. Mijn schoonvader eigenlijk nooit. Maar hij heeft een ander leven. Heeft ook totaal geen verstand van babys. Hij past wel op de kids van mijn vriend, maar zij zijn dan ook 10 en 7.. Als schoonmoeder nog geleefd had ging ze zeker ook daar veel naar toe. Ik vertrouw mijn schoonvader en zijn vriendin volledig, maar ze willen het zelf niet. Prima toch? Als ze er naar zouden vragen zou het zeker mogen.
Hier precies hetzelfde. Je merkt zo vaak dat een klein detail, dat voor jou eigenlijk het minst belangrijk is, eruit gelicht wordt en daar wordt dan eigenlijk een nieuw verhaal van gemaakt. Dus, zet je het er dan wel of niet in? Ik wik en weeg ook altijd best wel, en kan ook erg lang van stof zijn. Dat is gewoon het nadeel van een forum, je hebt er de lichaamstaal niet bij, de emoties van de spreker zie je niet, en daarom moet je vaak dingen verduidelijken en dan nog zie je dat het niet altijd begrepen wordt. Te zeggen dat, als je je verhaal wat aanvult omdat je merkt dat je niet goed begrepen wordt je dat maar doet om positieve reacties te krijgen, tja...
Wat een gezellige reacties hier weer! TS geeft aan dat ze er nog niet aan toe is. Ze heeft meer tijd nodig om aan het idee te wennen, juist door te pushen zal het langer duren om aan het idee te wennen. En haar kindje heeft alleen uit noodzaak bij haar eigen ouders geslapen. Als het kindje daar elke keer voor de gezelligheid was geweest zou het verhaal anders geweest zijn. Ook het feit dat er meteen over een heel weekend gepraat wordt helpt zeker niet. Een nachtje zou nog wel te overzien zijn maar je kindje op die leeftijd een heel weekend niet zien lijkt me ook niet prettig. Ze schrijft dit topic niet voor niks. Ze wil juist horen of ze gelijk heeft of dat ze iets aan haar denkwijze moet veranderen. Is het dan zo moeilijk om op een aardige manier te zeggen hoe je erover denkt?
Ik snap TS wel. Ik kan het prima met mijn schoonouders vinden, maar vertrouw ze niet alleen met mijn zoon. Mijn man denkt er het zelfde over en we hebben hiervoor onze redenen. Het is niet dat ze niet goed zijn voor hem, maar zij hanteren niet onze normen en waarden. Zij denken te makkelijk. Even voorbeeld; aansteker uitlaten blazen, terwijl wij dit niet willen. Dus nee... mijn zoon wordt daar niet alleen heen gebracht. Mijn moeder hanteert wel onze normen en waaren en overige "regels". Nu gaat hij overigens zelden (1x per jaar) te logeren. Als je het niet wil TS dan moet je het niet doen. Als onze zoon straks op een leeftijd is dat hij zelf wil blijven slapen dan vind ik het prima, maar hij is nu nog te jong.
Ik weet niet precies wat jou probleem is maar het feit dat je je zo aangevallen voelt door iedereen die misschien een andere mening heeft dan jij en die misschien wel voelt wat TS bedoelt in plaats van zo makkelijk zo een negatieve mening neer te zetten zegt eigenlijk meer over jou inlevingsvermogen.:x Oh en voor het geval dat je zou denken dat ik niet weet wat de betekenis is van het woord cru "Betekenis cru: Cru kan ook grof betekenen. Als iemand "cru" is, dan maakt die iemand een groffe opmerking. In dat geval is cru een afleiding van het Engelse cruel, wat wreed betekent." Nu wist jij het eigenlijk wel ....
Hier gaan ze logeren wanneer ze er zelf om kunnen vragen en dit zal nooit bij mijn schoonouders zijn. En als jij er nog niet aan toe bent, zou ik het ook niet doen.
Ik denk dat je me verward met een aantal forse uitspraken gedaan in dit topic.. maar ik niet. Het ergste wat ik gezegd heb is dat ik VIND dat zij zich aanstelt om (zomaar) onderscheid te maken tussen de grootouders.... Maar goed, sommige mensen vinden iets al snel grof blijkbaar.. Enne.. iedereen? Even tellen.. goh, ik geloof dat er zo 5-6 mensen direct hebben aangegeven het HELEMAAL eens te zijn. Het zal wel mee vallen dan met het cru gehalte.. JIJ daarin tegen bent in ieder geval erg ongenuanceerd wat je van één woord kunt vinden. Ach, je kunt maar duidelijk zijn he? Hieronder nog even wat ik allemaal WEL gezegd heb... TS als je niet wilt laten logeren dan is dat je goed recht. Het is wel handig als je daar met je partner op één lijn zit. Daarnaast moet je je afvragen wat het met je partner doet wanneer jij aangeeft dat theoretisch je je kind wel toevertrouwt aan je eigen ouders maar niet aan die van hem. Het is in ieder geval de moeite waard om hier eens bij stil te staan. Succes Ze maakt WEL onderscheid maar zolang het kind nergens logeert is er niet zoveel aan de hand (behalve dat haar partner het duidelijk wel weet.. en aardig is dat niet) Je moet wel lezen.. helemaal niet logeren.. prima (dat staat er) maar als logeren wel aan de orde is, is onderscheid maken verre van chic. Mijn kinderen logeren ook niet bij mijn moeder.. zij kan het - vanwege slechte gezondheid - namelijk niet (uitzonderingen daar gelaten Onderscheid maken tussen grootouders zonder dat daar werkelijk aanleiding voor is, is gewoon niet netjes en ik kan me voorstellen dat de partner daar fors boos over wordt (het onderscheid.. niet het wel of niet logeren Als je het wel ok vindt om hem bij je ouders te laten logeren maar niet bij je schoonouders dan vind ik dat je je ongelofelijk aanstelt en dat je daar wat mee moet doen. Dat is gewoon oneerlijk. Helemaal niet logeren.. prima maar onderscheid maken tussen de grootouders.. dat kun je niet maken
Maar als je toch les wilt geven.. doe het dan juist. Cru is geen afleiding van cruel. Maar is van oorsprong Frans (rauw). Nu wist jij het eigenlijk wel... onee.. NIET.
Maar tussen jou en ts zit een heel groot verschil! Jouw partner zegt ook 'nee we brengen ons kind er niet heen', terwijl de partner van ts juist wel wil dat hun kind erheen gaat. En dat vind ik het verschil tussen meerdere overigens. Ja sommige geven een zeer duidelijke reden om het niet te doen, waar vaak de partners het mee eens zijn. Als er echt een bedreigende situatie kan voordoen bij een 'oppas' (daar bedoel ik dus ouders, schoonouders en ieder ander die graag wil oppassen) ben je, in mijn ogen, niet goed bezig als je je kind daar (onbeheerd) achter laat. Maar zolang alleen een gevoel speelt omdat de band tussen jou en je schoonouders minder is en je daarom de band tussen je schoonouders en je kind niet gunt. Dat vind ik een ander verhaal. Ik vind dat veel moeders minder positief denken over hun schoonmoeder/ouders, maar ze hebben wel jullie partner opgevoed. En als die er zo slecht van geworden is, waarom ben je dan samen met je partner? Oudere mensen kunnen kritiek geven, maar het is aan jou wat je doet en wat het met je doet. Kritiek kan ook als positief ervaren worden, men wil graag iets anders zien. Kritiek geven doe je vaak om het beste te willen, niet om iemand te kleineren. Een goed gesprek kan soms al veel veranderen, maar daar moet je ook zelf voor open staan. De band tussen mij en mijn schoonouders ligt zeker niet gemakkelijk, maar ze houden zielsveel van hun kleinkinderen. Dingen gaan daar anders dan ik zou willen, maar ach. Zolang het niet gevaarlijk is....
jij weet toch helemaal niet of daar niet daadwerkelijk aanleiding voor is?? Jij kent de schoonouders van ts niet en weet niet hoe zij zich gedragen. Misschien is er niet 1 specifiek voorval waardoor zij dat niet wil maar is het een algemeen gevoel waardoor zij het niet ziet zitten. En daarom zal het wel een terugkerend discussiepunt met haar man zijn. Juist omdat ze niet een specifieke reden kan geven. En ja dat begrijp ik van hem wel, maar van haar ook zeker. Als iets niet goed voelt moet je het niet doen. Maar sowieso vind ik dat je op dit forum als zeikerd weggezet wordt als je je kind niet gelijk met 6 weken uit logeren doet. Laat iedereen lekker doen.
Wat een discussie geworden zeg. Ik denk dat iedereen moet doen wat hij/zij denkt wat goed is. Mijn ouders/schoonouders denken mss ook niet altijd over dingen hetzelfde en doen dingen die wij nog niet doen. Maar ze hebben ons ook groot gebracht. Wat aardig gelukt is denk ik altijd maar. Haha ik ben niet voor niets met vl aan een kind begonnen. Hebben zn ouders toch ook een groot aandeel in gehad.
Ik noem niemand een zeikerd hoor. Iedereen moet doen waar hij / zij zich goed bij voelt. Maar soms moet je je ook over dingen heen zetten (en dan bedoel ik niet de leeftijd waarop gelogeerd gaat worden maar of ouders of schoonouders worden uitgesloten om geen duidelijke (!) reden. Je hebt gewoon goede reden nodig om personen uit te sluiten.. anders is het echt onbehoorlijk. En 'ik weet het niet maar...' is gewoon niet goed genoeg... niet als je partner dit gevoel niet met je deelt!