Hallo, Als eerste: dit gaat vermoedelijk een vrij lang bericht worden maar ik hoop ten zeerste dat er íemand is die dit herkent. Ik doe het hele verhaal om het in ieder geval goed duidelijk te maken. Onze dochter is momenteel vier maanden oud. In dit korte leventje hebben we al zoveel meegemaakt met haar, dingen die je zelfs je ergste vijand niet toewenst. Ze is een week te vroeg geboren. Ik stond onder controle bij de gyneacoloog in het ziekenhuis, aangezien mijn placenta niet voldoende werkte, het vruchtwater 'verdween' en ons meisje te klein was. Aangezien ik op 4 mei geen leven meer voelde, zijn we naar het ziekenhuis gereden. Daar bleek dat er niks aan de hand was, maar voor de zekerheid wilden ze haar gaan halen. Ik ben ingeleid en 's avonds om 21:50u hadden we een prachtige dochter van 'maar' 2675 gram. Echter, de volgende dag mochten we naar huis en bleek dat ze ontzettend veel spuugde. Ze wilde wel drinken, maar alles kwam er ook weer uit. Zelfs bloed. Over de gehele dag had ze geen enkele plasluier en ze bleef maar spugen. 's Avonds om tien uur zijn we nog naar het ziekenhuis gereden en daar is ze drie dagen opgenomen geweest. Enfin, we mochten weer naar huis! Het is vanaf haar geboorte tot aan dat ze zeven weken oud was steeds niet goed gegaan. Ik had 's avonds uren nodig om haar in slaap te krijgen en na de nachtfles was ik minstens anderhalf á twee uur bezig om haar in slaap te krijgen. Ze gilde het uit. Toen ze precies zeven weken oud was -ze was al niet zo fit, wij hadden buikgriep gehad en ons zoontje ook- wilde ze ineens niet meer wakker worden voor de fles. Ik had haar de hele dag al beneden en voedde op verzoek (geef wel FV). Ik werd bang en heb de HAP gebeld. Die stuurde een ambulance -terwijl ik zelf nog even met d'r naar de HAP zou rijden - en bleek dat haar hartslagje nog maar 50/60 was! Voordat ik het wist stonden er twee ambulances, een traumaheli en politie! Ons meisje was er bijna niet meer.. door het aanprikken van het infuus begon ze ineens te gillen. God zij dank .... Ze heeft negen dagen in het ziekenhuis gelegen, met als uitkomst: combi van NORO-virus, spruw (waar ze Daktarin voor kreeg) en reflux. Ze lag ontzettend schuin in het ziekenhuisbedje, dus in eerste instantie wilden ze me geen medicatie geven voor de reflux. Want ze spuugde dus nog steeds ontzettend veel. Ik heb er op aangedrongen en kreeg Ranitidine voorgeschreven. Dat was zo'n wondermiddel want de eerste nacht sliep ze gelijk elf uren achtereen! Arme kind had gewoon ontzettend last van maagzuur. Vervolgens is de Ranitidine vervangen door Nexium. Weer opgenomen geweest in het ziekenhuis omdat ze vreselijke gilde, schreeuwde en krijste wat gewoon niet ophield en zeven á acht minuten aanhield. Omdat er met haar geen risico wordt genomen werd ze gelijk weer ter observatie overgebracht. Daar hebben ze dus Nexium geprobeerd wat gelijk nog beter hielp! *Waarom schrijven ze dat dan gelijk als eerste voor?* Inmiddels ben ik ook met haar bij een fysiotherapeut geweest omdat ze een voorkeurshouding had en ik het KISS-syndroom ook uit wilde sluiten. Madam wilde absoluut niet op haar linkerkant slapen. Achteraf blijkt dat dit mede door de reflux komt. Tevens had ze wel KISS, een werveltje in haar nek. (Vanaf het moment dat ik mocht persen met de bevalling en dat ze geboren is, was zes minuten) Aangezien we ook nog steeds voor controle in het ziekenhuis lopen, werd me door de arts aangeraden om eens Nutrilon Pepti te gaan gebruiken. Ze was namelijk in een maand tijd nog geen 400 gram gegroeid. Dat hielpt gelijk al wel, ze is in een weekend tijd 300 gram gegroeid. Perfect dus. Alleen is het met boeren nog wel spugen en aangezien ze wel een druk meisje is komt er af en toe wel wat meer. Mja, ze zit natuurlijk ook nog met die relfux. Nu is het echter zo dat slapen overdag een enorm probleem is. Na anderhalf á twee uren breng ik haar naar bed en dan is ze ook echt moe. Ivm de voorkeurshouding lag ze altijd in de zijslaper. Nu dat niet meer nodig is, zou ze toch ook op haar rug moeten kunnen liggen? Dat kan ze 's nachts namelijk ook. Maar of ik haar nu wel of niet in de zijslaper heb, slapen blijft kut. Het is eerst brullen en gewoon krijsen. Bij onze zoon wachtte ik het af en dan viel ie wel in slaap na een paar minuten. Maar meisjes zijn volgens mij wat temperamentvoller; deze dame houdt gewoon niet weer op! En als ik bij haar kom, lacht ze meestal. Heeft iemand enig idee wat ik hier aan kan doen? En na een uur wordt ze ook huilend wakker. 's Ochtends en 's middags. 's Avonds leg ik haar om half acht in haar bedje, zónder speen en madam tukt gewoon door tot de volgende morgen kwart voor zeven. How bizar. Meestal moet ze overdag wel een speen, maar ze gooit m er ook vaak uit. Maar brabbelend of zonder gekrijs en getier gaan slapen zit niet in het systeem overdag. Is er misschien iemand die dit verhaal herkent? In ieder geval bedankt dat je de tijd hebt genomen om dit te lezen! Bonnie.
Wat een lastige start hebben jullie gehad zeg! Pfff...als ik dit zo lees zou ik niet zeggen meiden zijn temperamentvoller, maar jullie meisje heeft zoveel meegemaakt en daarom krijst ze meer. Net als jullie zal zij ook alles moeten verwerken, is het een idee dat ze de overdagslaapjes lekker bij jou in een draagdoek/draagzak doet? Dat deed bij onze spuger wonderen. En dan kun je met kindje in draagdoek lekker met zoon naar een speeltuin oid, heb je beide kinderen tevree. Wat hier ook hielp was buikslapen, als je het eng vind zou je haar overdag in de box kunnen laten slapen? Dan heb je er zicht op. Ik denk dat je niet teveel in regels oid moet denken, maar gewoon go with the flow, jullie hebben al zoveel meegemaakt. En wat fijn dat ze lacht als je bij haar komt, ze is blij haar mama te zien
Wat een narigheid heb je al meegemaakt.. Hier koemelkallergie en reflux. We gebruiken nutramigen AA als voeding, nutritron , nexium en forlax. Bedje staat echt flink schuin. Maar overdag doet ze se slaapjes alleen maar in de bondolino . Zodra ik haar erin knoop slaapt ze binnen een minuut. Anders heb ik ook jouw probleem. Savonds gaat ze om 1900 naar bed en dat gaat prima, bijzonder he.
Het is wel heel erg moeilijk allemaal. Ze slaapt niet in een draagdoek. Minstens een half uurtje. Da's in mijn ogen te weinig voor een baby van vier maanden. Na een uurtje loop ik naar haar toe en dan krijgt ze n speen en dan kan het zijn dat ze nog twee uurtjes doorslaapt. Ik heb haar er zojuist afgehaald omdat het echt oorverdovend krijsen was! Vreselijk..
En als je even bij haar blijft totdat ze slaapt? Hier ook altijd vreselijk krijsen en dat heb ik hem nooit laten doen. Ze krijsen niet voor niets.
Inderdaad Mykelti. Ik laat haar ook echt niet krijsen. Dan haal ik haar er af. Heeft ze nog 'n tijdje in de wipstoel gebivakkeerd en op schoot. Toen was het goed. Ze is ook helemaal niet meer eigenlijk. Ik snap er niets van. Ik zal inderdaad dan maar proberen om bij d'r te blijven tot ze slaapt. En het te herhalen als ze na een uurtje wakker wordt. 't 'Probleem' bij ons is dat ik gelijk weer denk aan iets medisch. Al die ellende en angsten die we uitgestaan hebben. Vreselijk.
Zo wat een heftig verhaal zeg. Wat zielig voor de kleine meid! En wat vervelend dat het slapen nu nog niet lekker gaat. Hier ook veel slaapproblemen gehad en reflux + mogelijk kma. Sinds we aan de pepti zijn en de dame op haar buik slaapt is het ineens een stuk beter geworden. Ik denk ook ongeveer rond de 4 maanden dat het slapen sowieso beter werd, maar het buikslapen was hier echt de oplossing. Nog altijd slaapt ze heerlk op haar buikje, Ik weet niet of je dat al eens geprobeerd hebt, maar het is het proberen waard. Reflux kindjes zijn vaak extra sterk in de nekjes dus ik zou het eens proberen als ik jou was.
Jeetje meid wat een verhaal! Wij hebben totaal geen medische narigheid gehad met onze zoon, maar het overdag niet slapen herken ik wel absoluut. 's Avonds en 's nacht sliep hij perfect maar overdag.... Vergeet het maar. Ik ben met hem naar een osteopaat geweest heeft bij ons wonderen verricht. In totaal slechts 3 behandelingen nodig gehad. Het is niet het antwoord op alles, maar ik was toen zowat wanhopig en wilde alles wel proberen. Je kunt het in elk geval proberen? Baat het niet schaadt het niet Succes ermee!!
We zijn met haar naar een manuele therapeut geweest die ook gespecialiseerd is in KISS in Slochteren. Daar moeten we nog één keer naartoe. Maar dat is pas 29 september. Kan ook best zijn dat ik wel eerder bel. 't Spugen wordt ook weer veel erger sinds gisteren. Zou dat ook met een eventueel sprongetje te maken kunnen hebben? Onze zoon was vanaf baby dag en nacht anders dan dat onze dochter is. Die bracht je op bed en je hoorde hem niet weer. Zowel overdag als 's nachts. Tevens de sprongetjes had 'ie geen last van. Dus wat dat betref moet ik dit nog even 'leren'.
Ik heb vanmiddag even geprobeerd om d'r op d'r buikje te leggen maar zelfs dat was na een paar minuten al protest. Ik denk dat ik het morgen gewoon even opnieuw ga proberen. Wie weet is dat voor overdag de oplossing. En aangezien ze nog niet rolt naar d'r buik, kan ik het altijd een gokje wagen. Bedankt in ieder geval!
Ja, dat deed ik ook al. Maar de laatste paar weken ben ik het af gaan bouwen op advies van het CB. Ze ligt nu praktisch niet meer in de Puckababy. En het maakt geen verschil. Wel of niet in de inbakerdoek. Het is zo zoeken met die kleintjes he..