Hallo allemaal, Ik wist niet waar ik het anders neer moet zetten dus dan maar hier, want ik weet het even niet meer. ik ben nu 28 weken zwager en al 2 en een halve maand alleen. Op zich gaat het contact met ex goed, maar dat is niet zozeer het probleem. Ik wil alvast enigszins een idee hebben voor het geboortekaartje en wat erop moet komen te staan. Nou is mijn vraag moet de vader ook op het kaartje terwijl ik weet dat hij het kind niet gaat erkennen? Aan de ene kant vind ik dat hij genoemd moet worden, omdat iedereen weet dat hij de vader is en aan de andere kant niet, omdat ik weet dat ik het alleen moet doen. Hij weet ook niet dat ik hiermee zit en denkt er bij mijn weten niet eens over na en hij heeft nog niks voor de baby gekocht. pff ik weet het allemaal niet meer
Als hij het kindje weigert te erkennen dan zou ik zijn naam zeker nergens vernoemen. Dat verdiend hij dan in mijn ogen echt niet. Je doet alles alleen dus waarom zou je zijn naam op het geboortekaartje zetten, is niet echt een meerwaarde.
De vader van mijn zoontje en ik waren ook niet meer samen tijdens de zwangerschap en hij heeft ons zoontje ook nooit erkent. Ik heb er zelf voor gekozen om alleen mijn naam op het kaartje te vermelden. Geniet van je zwangerschap!
Vriendin van me heeft ook een geboortekaartje zonder vaders naam. Ze voed hem ook zelf op. Ik zou zelf ook geen naam erin vernoemen.
Als hij het kind niet erkent zie ik niet in waarom je zijn naam op het geboortekaartje zou vermelden. Kies gewoon een mooi geboortekaartje uit, zet er een mooie tekst op en vermeld er enkel jezelf op als mama. Geniet nog van je zwangerschap!
Ik heb er destijds voor gekozen de vader wél te vermelden, ondanks dat hij ons heeft laten zitten. Iedereen wist wie de vader was en ook dat ik verder alles in mijn eentje heb gedaan (en nog steeds doe). Ik heb wel een gedichtje in de ik-vorm erop staan gehad. Ik zou zeggen: doen wat voor jou goed voelt.
Ik zit een beetje met hetzelfde dilemma. Klote he zo'n situatie. Gevoelsmatig heb ik zoiets van ik zet z'n naam er op. (Hij gaat het kindje waarschijnlijk wel erkennen) maar eigenlijk geen idee of hij het wil? Heb je je ex gevraagd wat hij er van vind als je zijn naam op het kaartje vermeld?
bedankt voor jullie reacties mijn ex kan geen alimentatie betalen en daarom vind ik ook dat hij de baby niet kan erkennen. Hij zegt dat hij wel betrokken wil zijn bij de baby, maar ik heb zo mijn twijfels. Hij heeft al vaker zijn beloftes gebroken. Alle geboortekaartjes die ik heb gezien in real life waren allemaal van mensen die nog samen waren. Mijn ex is niet echt betrokken ik bedoel hij heeft nog helemaal niks voor de baby gedaan of gekocht. Ik heb het er ook niet met hem erover gehad. ik vind het gewoon moeilijk.
Hij is wel verplicht alimentatie te betalen hoor. Ik geloof dat alleen bij hoge uitzondering het niet hoeft. Maar erkennen kan altijd nog als hij zich bewijst als vader. Ik denk dat je moet doen wat voor jou goed voelt.
Ik heb een andere mening over het geen alimentatie betalen dus dan ook maar niet erkennen. Persoonlijk vind ik het veel belangrijker dat een vader bewijst er voor zijn kind te zijn, dat zou ik zelf belangrijker vinden dan eens per maand alimentatie ontvangen. Een kind is geen ruilmiddel waar geld tegenover moet staan. Maar dat is mijn mening, jij moet natuurlijk gewoon doen wat voor jou het beste voelt!
Je kunt erkenning afdwingen via de rechter. Pas als hij het kind erkent heeft, kan je ook alimentatie afdwingen. Hou er wel rekening mee dat als hij het kind erkent, hij ook rechten heeft op omgang met het kind. Ik geloof dat rechters vaak een minimum van 2 weekenden per maand gebruiken. Het nadeel hier weer van is dat het kind jou later als lastige moeder ziet, jij voedt je kind namelijk op en hij / zij zal zijn vader zien als geweldig, want daar worden enkel leuke dingen mee gedaan omdat de vader enkel af en toe in het weekend in beeld is. Ik heb vaker dergelijke verhalen gehoord, het is heel frustrerend voor de moeder, de moeder moet alles doen en de vader plukt enkel de vruchten. Erg lastig. Ik zit zelf overigens in dezelfde situatie.
Wat jij zegt klopt niet. Erkenning en gezag zijn twee verschillende dingen. Bij erkenning horen de financiële zaken en bij gezag de omgang. Als een rechter van mening is dat het voor het kind beter is dat de vader een omgang krijgt omdat hij al een rol in het leven van het kind heeft gespeeld, dan zal de vader inderdaad ook gezag krijgen. Maar in mijn situatie is de vader van mijn zoontje niet betrokken geweest bij zijn opvoeding, hij is niet bij de bevalling geweest en pas na 2 maanden heeft hij hem voor het eerst gezien. Daarnaast een paar keer een uurtje met mij erbij maar hij speelt niet een vader rol waardoor gezag dus ook niet zo makkelijk geëist zou kunnen worden.
Over gezag sprak ik niet. Gezag moet apart aangevraagd worden bij de rechtbank. Een kind erkennen gebeurt bij de gemeente, maar daarmee heeft de vader geen gezag. Je kunt het overal nalezen, ik ben zeer goed bekend met de Nederlandse wet; wanneer een vader het kind erkend heeft (ik heb het dus niet over gezag), is hij ook verplicht tot alimentatie en kan dit bij wet afgedwongen worden. Op die manier kan de vader ook omgang met het kind bij wet afdwingen. Enkel wanneer een vader pas na jaren ineens een omgangsregeling wilt, zal de rechter dit niet toekennen, omdat de rechter zal handelen in het belang van het kind en het kind niet bij een wild vreemd persoon achter gelaten kan worden. Maar wanneer hij het kind heeft erkent, zelfs als hij geen alimentatie betaalt omdat hij geen geld heeft, kan hij wel degelijk, zonder gezag te hebben, een omgangsregeling bij de rechter afdwingen, onder het mom dat de vader net zo goed recht heeft om zijn kind te zien.
Oke mij is het anders uitgelegd, dat een rechter alleen voor een omgangsregeling zal gaan wanneer er daadwerkelijk een band is tussen vader en kind. Maar het blijft een heel ingewikkeld gebeuren.. Ben iig blij dat er hier geen erkenning is en dus ook geen gedoe met de omgangsregelingen enz. Nog één jaar volhouden en dan eindelijk rust want ik heb begrepen dat de vader dit aan kan vechten tot een kind twee jaar is?
Schijnbaar is er afgelopen april een wetswijziging geweest waardoor de biologische vader (of hij wel of niet erkent) alimentatie moet betalen. Maar goed ben het met bovenstaande eens hoor. Een kind heeft veel meer aan een vader die er echt voor z'n kind is dan een vader die z'n kind alleen mag zien als hij ook betaald. (Wat hij wel zou doen als hij een beetje vent is) Maar dat is niet de vraag van de TS.
Nee veel langer. Tot het kind 4 is redelijk makkelijk als hij niet op de hoogte is van de geboorte van het kind zelfs tot 8 jaar. Mocht hij er bijv pas achter komen als je kind 7 is. Dus correspondentie goed bewaren als je hem op de hoogte hebt gesteld destijds.
Weet je dat zeker? Ik heb hier ooit een topic over gehad of in een topic hier meegesproken waar werd verteld dat dit twee jaar is.
Ik heb zelfs gelezen tot 5 jaar. Van wie hoorde je trouwens dat een vader ook gezag moet hebben voor een omgangsregeling, was dat van een advocaat? En die nieuwe wetswijziging, weet ik niets van. Ik ga er eens wat verder induiken, want deze info is voor mij ook belangrijk. Ik zal mijn bevindingen terugkoppelen aan je als je wilt.