Ik zou niet gaan voor zo'n alarm. Dat is echt schijnveiligheid. Bovendien werken die dingen vaak toch meer laksheid in de hand: kind heeft zo'n bandje om, dus even naar binnen om de koffiepot aan te zetten kan wel. Reddingsvest idem. Ze denken nu blijkbaar al dat het 'wel kan'. Dus vraag ik me sowieso al af of ze dat soort dingen consequent aan zouden doen. Of ze doen het wel aan en gaan dan juist denken dat er 'meer' kan, zoals even naar binnen gaan voor het één of ander. Ik zou ook zeggen: hekje of jammer de bammer. En ja: er zijn honderden zo niet duizenden kinderen opgegroeid in huizen met tuinen aan het water. Velen daarvan zonder hekje. En echt ongelooflijk veel van die kindren hebben dat overleeft. Mijn vader is er daar één van. En dat is goed nieuws voor mij. Ook zijn 7 broers en zussen zijn hun jeugd ongeschonden doorgekomen. Net zoals de meeste kinderen bij hun in de straat... Een aantal van mijn ooms en tantes wonen nu nog aan het water. Degenen waar regelmatig kinderen over de vloer komen, hebben een hekje, Degenen die ook een boot hebben, hebben reddingsvesten. Ik ben blij dat daar in onze familie geen risico mee wordt gelopen.
Wij zouden onze kinderen er niet heen brengen als er geen hek komt, levensgevaarlijk! Vooral als ze al zo 'makkelijk' zijn met even koffie zetten enzo.
Dat kan ik geweest zijn Hier bij ouders grote vijver in siertuin. Hek praktisch onmogelijk. Buitenbox gebruikt. Ging prima tot ze kon lopen en daar toen ntl geen zin meer in had. Nu de afspraak dat ze niet de tuin in gaan. Heel jammer maar zo wil ik het en anders geen oppassen meer. Zelfs als mn man en ik er op visite zijn komen we niet buiten. Het gebeurt in een seconde, zelfs onder je eigen ogen. Zijn paar x buiten geweest daar en paar x flinke schrik gehad. Ze wurmen zich zo van je los en rennen weg. Weinig lol aan buiten zijn want je hebt geen moment rust. Je kunt niet even lekker in de zon zitten. Een kind van die leeftijd kun je nog niet leren er uit de buurt te blijven. Zou makkelijk zijn... ze reageren sterk vanuit een impuls (wat is dat voor oranje beestje in het water?!) en zien geen enkele belemmering of gevaar. Ben blij als het weer winter is wat dat betreft. Voor zover ik weet houdt mijn moeder zich aan mijn afspraak. Maar ergens is het ook lastig. Ik weet hoeveel ze van dr kleindochter houdt en binnen in huis laat ze dr al geen seconde alleen. Ook al neem ik geen risico's, ik mag ergens toch wel hopen en er van uit gaan dat opa's en oma's echt niet willen dat hun kleinkind iets overkomt en dus echt wel oppassen... Maar beter voorkomen dan genezen; zodra je kind kan kruipen of lopen beter niet meer naar buiten of een hek regelen....
Mijn schoonouders hebben een vijver midden in de tuin, dus heel erg in het zicht, maar daar hebben ze een verwijderbaar hek voor laten maken. Ze passen niet wekelijks op, maar onze kinderen logeren daar wel regelmatig en dan gaat altijd het hek er omheen. Ook als wij er op bezoek zijn en het mooi weer is! Juist met meer mensen is een ongeluk zo gebeurd, omdat iedereen toch denkt: de ander let vast wel op! En vergeet niet dat opa en oma ook een dagje ouder worden en die gevoelig voor gevaar voelsprieten ook niet meer goed werken! Ze zijn toch echt minder scherp én snel dan dat de ouders dat zijn! Mijn schoonvader ging laatst met de jongste hun hondje uitlaten. Toen ze onze oprit opkwamen, zag hij onze buurman en hoppa, hij lette even niet op, dus de hond trok een sprintje naar mijn schoonmoeder en mijn dochtertje wordt meegesleurd en haalt haar hele schouder open aan de dissel van de caravan! Was mij echt niet overkomen, maar ze zien gewoon echt minder snel het gevaar in. Zeker als het al een tijd goed gaat, dan worden ze steeds makkelijker. Verdrinkingsdood is nog steeds een serieuze doodsoorzaak onder kinderen en juist in vijvers en water in de buurt!
mijn ouders hebben ook een handje van "dat moeten ze maar leren dat dat niet kan" uhm ja, hoe door even in t water te gooien en laten spartelen? Vind dat zo onzinnig kinderen kunnen in een bakje met water al verdrinken door hun gezichtje er in te leggen. Vind dat ze als opa en oma dus wel een hekjes daar neer horen te zetten, maar goed zouden die van mij ook niet doen denk ik.
Ik begrijp de onrust wel van kinderen bij water. En het is natuurlijk opletten geblazen. Maar dan maar niet in de tuin komen als je er bent, en je kind er steeds van weghouden, dat vind ik ook gevaarlijk. Wij zijn net van het principe dat we met haar aan de rand gaan kijken, haar vertellen over het water, en haar leren dat het gevaarlijk is en dat ze er nooit alleen naartoe mag. Ja, al van toen ze heel klein was, en steeds maar herhalen herhalen herhalen. Voor ons is dit niet anders dan haar leren dat ze niet de straat over mag rennen, dat ze niet alleen van de trap mag, dat de afstandsbediening enkel van mama en papa is, en dat ze niets in het stopcontact mag steken. Je wilt je kind toch net weerbaar maken, niet blind voor gevaar?
Zoals Tupp ook zei... Vestjes en alarmen zijn natuurlijk niet 100% de oplossing, en ik denk met name niet voor mensen die sowieso al vrij laks zijn. De stap om dan toch even snel bij je kindje weg te lopen is dan voor dat soort mensen nog sneller gemaakt. Ik zou ook zeggen: een hek of niet oppassen.
Vanzelfsprekend!! Dat hebben wij ook altijd gedaan/doen we nog. Maar dan nog laat ik mn kind niet alleen bij water En als de kans bestaat dat de oppas dit wel zou doen, zou ik toch een hek eisen.
Ja natuurlijk. Maar hierboven was dan weer een reactie van volledig wegblijven uit de tuin, en dat vind ik dan weer het andere uiterste. Je weet immers nooit waar er onverwacht water is (een vakantiehuisje met een beek erachter, een restaurant met een vijver in de tuin...), en dan wil ik toch dat mijn kind al vertrouwd is met water en het gevaar ervan, eerder dan dat het opeens gefascineerd gaat kijken en dat er dan ongelukken gebeuren.
Ik zou dit ook doodeng vinden. Maar dit komt ook doordat er vorig jaar bij ons twee straten verderop een kindje van bijna twee jaar is overleden. Huis aan het water met hek. Zijn papa ging even snel wat lenen bij de buren. Vergat het tuinhekje echter goed dicht te doen....kindje was hem klaarblijkelijk achterna gelopen. Papa kwam terug en zag zijn zoontje in het water liggen. Gereanimeerd. Traumahelikopter erbij. Naar ziekenhuis vervoerd. Heeft nog twee maanden in coma gelegen en is toen overleden. Sindsdien heb ik de bibbers voor water en kindjes.
Ik zou in elk geval zorgen voor een box voor buiten en echt goed afspreken dat je wilt dat hij daarin gaat als ze even geen tijd hebben om echt goed op te letten. Verbieden om op te passen gaat wel erg ver, je moet er ook wel een beetje van uitgaan dat opa en oma ook niet willen dat er iets met hun kleinkind gebeurt en met een kind van een ander ben je ook nog eens 10x voorzichtiger dan met een kind van jezelf. Wij hebben dit voorjaar 4 maanden op een camping aan het water gezeten, ook zonder hekjes en met een ongelofelijk ondernemende dreumes. We hebben uiteraard heel goed opgelet en hem aangeleerd dat hij niet bij het water mocht komen. Eigenlijk deed hij dat ook helemaal niet. We hadden wel een box bij ons, als we even niet zo goed konden opletten, bijv. omdat ik ging koken of zo, dan ging hij daarin. Voor ons heeft dit echt heel goed gewerkt.
Als ik jou was geweest had ik er echt op gehamert hekjes neer te zetten of anders gaat het oppassen gewoon niet door! Ik heb hier ook meerdere keren meegemaakt dat men ons maar lieten l*llen en zij dachten dat zoonlief iets niet zou kunnen of niet zou doen en het volgende moment bewees hij ze dat ze er mooi naast zaten. Jij kent je kind het beste en weet waar hij toe in staat is. Je moedergevoel heb je niet voor niks en geloof me, die zit eigenlijk altijd goed. Daarnaast weten je schoonouders het mooi te vertellen dat je "dat dan maar moet aanleren dat ze er niet mogen komen", maar zo werkt het niet (altijd) in de praktijk. Elk kind is anders, de één zal idd gelijk snappen dat het gevaarlijk is en dat het er niet mag komen, maar er zijn ook kinderen die wat hardleerser zijn en graag de grenzen en uitdagingen opzoeken. Zeker in een situatie met veel water zou ik echt het zekere voor het onzekere nemen.
Wij wonen aan het water met hek, en toch leren we hem daar weg te blijven en nooit te klimmen. Mijn schoonouders wonen aan het water zonder hek. Daar loopt hij dus buiten altijd met een reddingsvest aan dat hij ook op de boot draagt. Geen probleem hoor en wel zo veilig