Dag dames... Wij zijn dinsdag voor een echo geweest en het zag er slecht uit. Geen hartje en vruchtje was te klein voor de duur van de zwangerschap. Vandaag 7.1 weken. Nu zei de gynaecoloog dat we een miskraam moesten afwachten. Mocht dit niet op gang komen moeten we maandag terug voor een nieuwe echo.. Wat is jullie beleving hiermee? Mocht het niet vanzelf afkomen waar kun je dan het beste voor kiezen?
Oh meid, wat erg voor jullie! Ik weet wat het is om zo'n boodschap van de gynaecoloog te krijgen. Bij ons is het inderdaad uitgedraaid op een miskraam. "Gelukkig" wel vanzelf afgekomen, +- 1 week na de fatale boodschap. Ik wil je niet teveel hoop geven maar iemand anders op het forum zat rond dezelfde periode als ik in dezelfde situatie en bij haar is het kindje ondertussen al een paar maand oud. Mocht het kindje dus niet vanzelf afkomen zou ik toch zeker nog een extra echo laten doen voor je overgaat tot het nemen van pilletjes of andere oplossingen. Ik wens je alvast heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd.
Bedankt voor je lieve woorden. Zo fijn dat we op dit forum ervaringen kunnen uitwisselen en steun kunnen krijgen. Ik lees dat je bijna uitgeteld bent, gefeliciteerd!! goed om te lezen dat het ook gewoon goed kan gaan, vooral na een miskraam.. Ben erg bang dat dit blijft gebeuren, dit is nu de derde keer dat ik minimaal 1 week na NOD ben. Die andere keren tel ik niet eens mee. Ik zal zeker eerst een echo laten maken voor alle zekerheid voor ik wat beslis. Hoop toch echt op een wonder
Dankje. Ik lees dat jij ook een miskraam hebt gehad en gekozen voor curettage. Mag ik vragen waarom curettage en niet die pillen? Weet de naam niet... Hoop je snel weer zwanger bent en dat alles goed gaat
Gatsie wat een naar bericht! Heel veel sterkte!! Ik duim ook dat het nog de goede kant op gaat! ps. ik heb bij de MA ook gekozen voor de curretage ipv pillen (cyclotec geloof ik dat die heten) omdat ik het niet zag zitten thuis te zitten wachten en misschien dagen bezig te zijn en evt alsnog gecurreteerd. Ik kon binnen 3 dagen na het slechte nieuws terecht voor de curretage dus dan was het maar achter de rug. Lichamelijk dan, emotioneel duurt wel even. Als je nog vragen hebt laat maar weten!
Pfff wat een vreselijk nieuws. Maar als het goed is krijg je ook nog eerst een echo voordat ze over gaan naar curettage of medicatie. Doen ze het niet vraag er echt om !! Ik zelf het er afgelopen dinsdag voor gekozen om voor medicatie te gaan. En wat ben ik blij dat ik dat heb gekozen. Om 16:00uur ingebracht en om 00:30 begon het opgang te komen en om 01:30 was het achter de rug. Geen last gehad van heftige weeën of echt erge krampen. Vond het goed verdraag baar. En wat ik heel prettig vond dat ik gewoon thuis was samen met mijn man. Bij curettage ga je onder narcose en maak je er niks van mee en daar door schijnt het moeilijke te wezen om het te verwerken. Of dat echt zo is weet ik gelukkig niet. Hopelijk heb je wat aan mijn bericht en verder wens ik jullie heel veel sterkte de komende tijd !!
Ik weet niet of je het nu wilt horen maar ik vertel het toch. 7 augustus kwamen ze er achter dat mijn zwangerschap was gestopt. Ik kon direct door naar de gyn en dezelfde dag cytotec gehad. De eerste keer was prima te doen. Na enkele dagen controle en toen bleek er nog restweefsel te zitten. Nog een dosis cytotec waarna ik echt heftige krampen heb gehad en veel bloed ben verloren. Bij de controle zat het restweefsel er nog steeds en zou ik de dag erna gecuretteerd worden. Op dat moment had ik geen bloeding. De avond zijn we een hapje wezen eten omdat ik niet vloeide en de volgende dag toch een operatie kreeg. In het restaurant kreeg ik een bloeding die niet meer stopte (bloedverlies was zo hevig dat ik een spoor achterliet). Resultaat was ehbo, met spoed in een ambulance overgebracht naar een ander ziekenhuis en alsnog met spoed gecuretteerd snachts. Ik zou nooit meer voor de pillen kiezen al hebben sommige ook goede ervaringen. Doe waar jij je prettig bij voelt
Sommige ziekenhuizen bieden ook aan dat je de pillen daar neemt. Bij het ziekenhuis waar ik had boden ze de pillen niet eens. Ik denk dat je moet kiezen wat je zelf fijn vindt. Ik had al 'afscheid' genomen met de slechtnieuws-echo en ook totaal geen behoefte het mee te maken thuis. maar dit is inderdaad voor iedereen helemaal persoonlijk. sterkte nogmaals!!
Bedankt voor je reactie. Ik neig meer naar pillen omdat ik het idee van onder narcose gaan best eng vindt. Wat verdrietig dat jullie dit mee hebben moeten maken. Heel veel sterkte. Ik hoop dat je snel een gezonde zwangerschap krijgt. Dat willen we toch allemaal. Waarom lijkt het sommige zo ontzettend makkelijk af te gaan en andere niet. 4 vriendinnen van mij zijn in de afgelopen 5 maanden bevallen en waren allemaal binnen 4 maanden zwanger!! Super blij voor hun, maar na 2,5 jaar denk ik echt ... Waarom ik niet?!
Wat een heftig verhaal!! potverdomme zeg... Ik ga er goed over nadenken en kijken wat het ziekenhuis adviseert.. Ik hoop toch echt dat m'n lichaam het zelf gaat doen..
De kans dat dit zou gebeuren was erg klein hoor, maar ik ben sowieso een pechvogel. Mocht je nou voor de pillen gaan laat je goed voorlichten en schrijf eventuele vragen op, het is allemaal al heftig genoeg.
Het is inderdaad een goed idee dingen op te schrijven, ik had binnen een dag gelijk een afspraak in het ziekenhuis en je zit vol emoties en er komt superveel info op je af en toen zat ik thuis vol vragen Er zijn ook genoeg mensen met goede ervaringen met pillen denk ik.. ik vond de narcose ook doodeng van te voren maar het viel heel erg mee, je bent nog geen 10 minuten 'weg'. Het is inderdaad heel oneerlijk en niet leuk. ik heb ook veel mensen in mijn omgeving die hoppa zwanger zijn, maar ook een aantal die ook wat narigheid hebben gehad. Je gunt het niemand maar het is fijn dat je de enige niet bent..
Ik had deze post kunnen schrijven, hier exact hetzelfde, en tegen mij zeiden ze over de pillen dat ik ongeveer een normale menstruatie kon verwachten eventueel met wat meer krampen en bloedverlies. Was dit nou niet het geval en had ik dit zelf thuis opgezocht maar kan me voorstellen dat je er behoorlijk van kan schrikken. Ik was "blij" dat ik met spoed die curettage kreeg, de infusen bloedprikken deed me allemaal niets meer. Ik was het zo zat en zo moe. Toen ik uit de narcose kwam een potje zitten janken maar was blij dat het voorbij was. Wat Lianne zegt je bent niet alleen, helaas , want dit gun je niemand. Reken ook op een rollercoaster van emoties, je zwangerschapshormonen, je verdriet en je gevoel kunnen je behoorlijk in de war maken.
Herkenbaar, ik wilde er zo snel mogelijk van af. Ik was boos op mijn lichaam dat me misselijk liet zijn voor niks... Het is 'fijn' om te praten met mensen die hetzelfde hebben doorgemaakt hier op het forum. Het gevoel dat de grond onder je voeten wegzakt als je op die 1e echo geen hartslag ziet en je slecht nieuws krijgt (of bij een MK) begrijp je pas écht als je het hebt meegemaakt. Het is heftig wat je doormaakt, geef het de tijd en ruimte. Ik ben nu 3 weken na curretage en het gaat over het algemeen best wel goed (zwangerschapshormonen weg scheelt al veel..) maar kon gisteren wel janken toen een vriendin vertelde zwanger te zijn. Hou je taai!!
Allemaal zo herkenbaar dit. Het is erg om te lezen dat het ook zo vaak voor komt, veel vaker dan mensen denken. Ti's helaas geen bestelling die je op bol.com plaatst.. Ik heb vandaag mijn 2e curretage gehad binnen 3 maanden tijd.. Vorige week zagen we nog een mooi kloppend hartje en gister helaas niet meer. Al is het snel, ik wilde er zo snel mogelijk vanaf. Afwachten kon ik niet en die pillen vind ik maar een eng idee al zijn daar ook wel positieve verhalen over te lezen. Ik ben moe en ben vooral in de war. Wat is er aan de hand? Hebben we gewoon 2x dikke pech gehad (wat ik natuurlijk hoop) of is er meer aan de hand. Over 4 weken weer op nacontrole bij de gyn en dan moeten we ook bloed prikken. Het lichaam zit zo raar in elkaar en kan je zo in de steek laten! Heel veel sterkte allemaal! Ben blij dat ik dit kan delen en dat ik helaas niet de enige ben. Het is niet iets wat je aan iedereen wil vertellen en dan is het heel fijn om hier je hart te luchten.
Ik ben een groot voorstander van je lijf het zelf laten oplossen. Maar dan moet je dat geestelijk wel aankunnen (dat je misschien wel lang moet wachten tot het loskomt zeg maar). Er is toch altijd een klein risico op littekenweefsel of verklevingen bij een curettage, en die pillen vind ik gewoon chemische troep. Het is mijn inziens het best voor het natuurlijke verloop van je cyclus ná de miskraam als je je lijf het zelf laat bepalen wanneer het er vanaf wil. Maar ik begrijp uiteraard dat mijn mening een persoonlijke is... Wat je ook beslist, succes en sterkte!!!
Bedankt voor jullie lieve berichten en dat jullie je eigen ervaringen willen delen. Een gezond kindje krijgen blijkt toch echt een groot wonder. Ik ben ontzettend benieuwd na de echo maandag, ergens kijk ik erna uit maar ook vreselijk tegenop.. Ik hoop echt op een wonder en dat de gynaecoloog het mis heeft.. maja, dat zou heel uitzonderlijk zijn.. Ik heb alle weken geen symyhomen gehad.. En nu ben ik af en toe ineens misselijk, hoofdpijn, gerommel in m'n buik enz.. Wat kan een lichaam raar doen
Allereerst sterkte. Weet je heel zeker dat je 7+1 was/bent? Het kan niet zo zijn dat je korter zwanger bent? Je zegt in je post en titel ook alweer een miskraam. Hoeveel miskramen heb je gehad? Ook de vroege miskramen (tussen 4 en 6 weken tellen mee). Wellicht kun je vragen of ze onderzoek willen doen naar de oorzaak van de miskraam. Voor wat betreft het hebben van de miskraam, ben ik het met Betty eens. Het fijnste is als je lijf het zelf opruimt. Dan heb je de minste kans op complicaties. Ik heb nu 2x cytotec gehad maar was wel veel verder als jij en ja deze ervaring was hels (eigenlijk gewoon als een bevalling). Geen extreem bloedverlies erbij gelukkig. Ik ben 1x gecurreteerd geweest (was achteraf onnodig, maar dat is een ander verhaal). Op zich vond ik de ingreep meevallen, maar wil het echt nooit meer i.v.m. de evt. risico's op verklevingen (asherman) en dan ben je nog verder van huis. Sterkte met de onzekere en verdrietige periode.
Dag dames, ik ben gister terug geweest om te kijken en helaas geen hartje en vruchtje te klein... Daarom doorverwezen vanuit de kliniek naar mijn ziekenhuis in de regio voor curettage of medicatie onder begeleiding. Tijdens de echo zagen ze een langzaam kloppend hartje en een vruchtje van 6.1 week!!!! Ik ben totaal in shock. De kans dat het evengoed mis gaat is zeker aanwezig, maar hoe vreemd is dit!!!! Zou eigenlijk 7.3 weken zijn... Ik weet niet wat ik moet denken....