Hmm veel verschillende dingen worden er dus gezegd. Ik heb het niet van een advocaat, gewoon veel op internet gelezen. Maar tussendoor blijven de regels natuurlijk ook veranderd en zoals we hier al lezen, lezen we ook veel verschillen dingen. Terugkoppeling zal wel fijn zijn, dankje! Dan kunnen we het topic nu weer terug geven aan de starter haha.
Ik zou zijn naam er niet op zetten als jullie niet samen zijn. Geboortekaartje is toch als trots om aan je familie en vrienden te vertellen dat je kindje geboren is etc etc. Hij heeft het kindje verwekt maar als jullie niet samen zijn zou ik bij de gegevens niet zijn naam noteren. Vind ik zelf ook niet logisch
Ik zou zijn naam er wel opzetten maar dan op dezelfde manier als jouw naam dus met een ander adres eronder. Dit omdat hij toch betrokken is en op deze manier ook duidelijk is dat hij ergens anders verblijft. Als je het niet voor jezelf doet dan is later misschien een motivatie. Het lijkt me voor een kind toch prettiger dit later terug te lezen dan dat je vader niet op een kaartje staat. Nog even over de omgangsvragen. Wanneer een vader een kindje heeft erkend heeft hij recht op omgang. Wanneer hij het gezag heeft mag hij ook meebeslissen over zaken. In beide gevallen is hij verplicht alimentatie te betalen.
Hier ben ik het mee eens,zo zou ik het ook gedaan hebben. Misschien iets van de tekst erbij als " niet samen maar wel papa en mama van ...." En dan inderdaad twee aparte adressen.
Allemaal bedankt voor de reacties Het gaat mij vooral om het feit dat ik alles alleen moet doen en dat ik hem er zelfs aan moet herinneren wanneer er een afspraak is bij de verloskundige. Ik denk dat ik deze keer maar alleen ga, want alles moet van mijn kant komen. eens kijken hoe goed hij zijn agenda bijhoudt. ik vind het idee van twinkle star wel wat hebben, hij is de verwekker, maar dat wil niet zeggen dat hij echt vader is voor de baby dat moet blijken als ze er eenmaal is. Wat erkennen en geld betreft het gaat mij niet om het geld of om het erkennen op zich, maar het zou fijn zijn als hij zou laten merken dat hij zich als vader wil gedragen en er ook is voor de baby. Wat al eerder is gezegd ik zie het niet zitten om om het weekend de baby af te leveren zodat papa er leuke dingen mee kan doen. (zolang hij geen babyspullen heeft gaat baby daar ook niet naartoe) En ik zou het ook niet leuk vinden als ze later op een of andere manier haar geboorteakte nodig heeft dat daarop staat dat de vader onbekend is. Dit zijn allemaal zorgen voor later en daar ga ik me nu nog niet druk over maken.
Vervelend hoor! Je verhaal klinkt wel een beetje als mijn verhaal. Alleen ging de vader van mijn kind niet eens mee naar de verloskundige enz. Ook bijna nooit kwam er een bericht of iets over hoe het ging. Ook tijdens de zwangerschap heeft hij niks gekocht enz. Het blijven hele moeilijke dingen. Nu maar ook na de bevalling. doe altijd waar jij je het beste bij voelt!
Poeh dat is nog eens een moreel dilemma... Aan de ene kant is een kind toch vaak nieuwsgierig naar zijn verwekker. Hoe je het ook went of keert, de kleine heeft de helft van zijn genen. Dat maakt een onderdeel uit van zijn zijn. Het geboorte kaartje zit vaak in een babyboek, wat het kind weer krijgt later. En aan de andere kant hebben niet jullie maar jij het kind gekregen t.z.t. Maar wat wil je van het geboorte kaartje. Wil je het kaartje om je blijdschap te delen? Of wil je het kaartje als viering voor zijn geboorte?
Ik denk dat ik het geboortekaartje wil als iets om de geboorte mee te delen van de baby, maar ook om te laten zien dat ik blij ben om het mensje te verwelkomen in de wereld zeg maar. Ik wil later geen verwijten naar mijn hoofd geslingerd krijgen van wie dan ook (ex schoonouders, het kindje later) omdat ik de vader niet in de weg sta om het kind te bezoeken en er een band mee op te laten bouwen. (wat hij er mee doet moet hij zelf weten, maar zo kan mij niks verweten worden)
Mijn ex-schoonzus ging ook in de zs uit elkaar met mijn zwager. Zij noemde alleen haar eigen naam op het kaartje. Ik zou ook alleen mijn eigen naam op het kaartje noemen, als je verder ook overal alleen in staat. Het kaartje is normaal gesproken iets wat je samen uitzoekt en samen maakt. Sterkte met de situatie!
Om deze reden heb ik toendertijd er ook voor gekozen om hem wél te vermelden. Weet niet of je van plan bent een gedichtje op het geboortekaartje te zetten, maar dan zou je zoiets kunnen doen: Voor jou alleen het allermooiste Voor jou alleen de dikste zoen Voor jou alleen het allerbeste Daar zal ik mijn best voor doen of toen ik op de wereld kwam, mama me in haar armen nam en ik het geluk in haar ogen las wist ik dat ik meer dan welkom was En dan is het denk ik ook duidelijk dat hij niet echt in beeld is.
Mijn situatie was misschien anders omdat ik echt helemaal niets meer met m'n ex te maken had, maar ik zou zijn naam er ook in jouw situatie niet op zetten. Ik vind het argument van 'later willen weten wie de verwekker is' ook nergens over gaan, trouwens. Ik heb nog nooit naar mijn eigen geboortekaartje gekeken en gedacht van; 'Ohja, dát is mijn vader!'. Jij bent er om je kind dat allemaal uit te leggen, als hij er behoefte aan heeft, er oud genoeg voor is en z'n verwekker verder niet meer in beeld is geweest waardoor hij hem niet kent. Daar heeft een geboortekaartje toch niets mee te maken? De kaartjes die ik heb gekregen van alleenstaande moeders waren trouwens ook allemaal zonder vermelding van de verwekker erop. Als diegene zijn kind wel nog zag en betrokken was, stuurde hij zelf kaartjes naar zijn familie.
Een geboortekaartje is in principe een aankondiging van de baby. Dus ik zou het sturen vanuit jou alleen. Als je samen bent stuur je samen een kaartje om de geboorte van het kindje aan te kondigen. Als je alleen ben dan stuur je een kaartje vanuit jezelf. Zo is hoe ik het zie. Of de vader nu wel of niet in beeld is.
Je moet doen wat voor jou goed voelt. Ik heb er toen ik in de steek werd gelaten door mijn ex voor gekozen om zijn naam niet op het kaartje te vermelden. Het geboortekaartje ging naar mijn familie en vrienden en aangezien mijn ex ons zo liet barsten vond ik het niet nodig dat zijn naam op het kaartje stond. En nu 2,5 jaar later ben ik blij dat ik zijn naam er niet heb op gezet heb namelijk nooit meer iets van hem gehoord.
Als hij je kindje niet gaat erkennen is hij het dan wel waard om het geboortekaartje te staan? Ik vind van niet
De afspraak is volgende week pas en dan zal ik wel zien of hij er is ja of nee. Hij reageert nu zelfs niet meer op berichtjes dus hij zoekt het maar lekker uit.
Wil hij op het kaartje? Bizar dat hij het kindje niet wil erkennen, toch soort ontkenning van je ouderschap. Ik zou je eigen gevoel volgen en hierbij goed bedenken hoe je het uit kan leggen aan je kleintje mocht hij/zij vragen gaan stellen. Vaak kan je het later goed uitleggen (zonder teveel emotie) als je er nu gevoelsmatig achter staat. Je kan ook naar een rechtswinkel voor verdere informatie. De biologische vader heeft rechten en plichten, net als jij hebt als ouder. Ik zou er niet teveel zwaarte aan geven op het kaartje, gewoon een mooi zinnetje of gedichtje waarin je je blijdschap toont voor de komst van je kleintje. Succes en zorg goed voor jezelf! Niet teveel voor hem denken etcetera.
Ik zou het niet doen. Het zou alleen maar een aardig gebaar van jou kant uit zijn maar verder is hij er niet echt voor je.