Ben het compleet met je eens dat je kind zelf moet kiezen. Mijn vriend denkt dat onze dochter met gelovige activiteiten op school buiten de boot valt, als ze niet gedoopt is. Ik vind dat een ouderwetse gedachte. Ze gaat wel naar een katholieke school, maar ik kan me werkelijk waar niet voorstellen dat het grootste deel nog gedoopt is.
Wij hebben haar niet laten dopen, we hebben beide totaal niks met de kerk of het geloof. Buiten de boot vallen met de communie doen ben ik totaal niet bang voor. Ik heb altijd in het onderwijs gewerkt en in de begin jaren deden alle 4 onze groepen 4 de communie een enkeling niet. Laatste jaren kregen we van de 4 groepen 4 met moeite een halve klas bij elkaar die wel de communie wilden doen. Ik merk dat er steeds minder en minder de communie of vormsel wordt gedaan. Ik heb zelf de communie wel gedaan (want iedereen deed het) en het vormsel heb ik niet gedaan daar had ik geen zin meer in. Onze dochter wordt ook niet met de kerk of geloof opgevoed dus ik ben echt niet bang voor buiten de boot vallen. Als je er zelf helemaal niks mee hebt en je vriend dit alleen wil doen zodat ze niet buiten de boot valt zou ik het echt niet doen.
Ik denk dat je totaal niet weet wat de doop werkelijk inhoudt. Als je niet in God geloofd, dan heeft de doop totaal geen meerwaarde...
Heus wel dat ik weet wat dopen inhoudt. Maar wat als de vader wel gelooft en de moeder niet? Tháts the question.
Ze heeft later nog alle kans van de wereld om haar te laten dopen als ze dat wil. Zeker als jij eigenlijk niet gelooft en de vader het niet extreem belangrijk vindt, zou ik het voorlopig laten. De grootouders (zijn ouders) zou ik heel duidelijk maken dat het haar keuze moet zijn later. Niet hun opgedrongen keuze van nu.
Ik weet niet hoe het bij de katholieke kerk zit, maar bij ons (christelijk gereformeerd) beloof je - als ouders - aan God dat je als het ware met de bijbel in de hand je kind zal opvoeden. Als jij of je man dat niet kan of wil beloven, moet je je kind niet laten dopen. Dat ze buitengesloten zal worden, lijkt me niet.
Dank voor al jullie reacties!! Het is duidelijk dat het niet vreemd is om ons kind niet te laten dopen. Vreemder zou zijn om haar wél te laten dopen. Dank jullie wel!!!
Niet dopen. Ik vind (mijn mening ik val NIEMAND aan) dat je dit soort beslissingen niet voor een kind mag maken. Straks geloofd je kind niet in god en is zij wel gedoopt. Ik had dit wel heel erg vervelend gevonden. Mijn zoon gaat straks naar een christelijke school. Wij geloven niet, maar als hij naar de kerk wil gaan wij mee. Ik zal hem zo goed mogelijk al zijn vragen beantwoorden en als ik het niet weet ga ik het voor hem opzoeken. En als hij dan oud en wijs genoeg is en zich wil laten dopen ben ik uiteraard er bij! Maar dan is het zijn keuze geweest. Ik vind dit een te grote beslissing om voor het kind te maken!
Ik vind het niet echt een hele grote beslissing. Ik ben gedoopt maar ben zeer zeker niet gelovig. Plechtige communi heb ik ook niet gedaan. Maar het doet me niks dat ik gedoopt ben, waarschijnlijk omdat ik niet gelovig ben? Ik zie het als wat water over een hoofd,... Tja doet mij niks. Voor de ouders vind ik het wel belangrijk. En als de ene wel wil en de andere niet lijkt me dat wel weer moeilijk. Uiteindelijk zal het kind toch zelf gaan beslissen of hij/zij gelovig word. Zelf doen wij het niet omdat we beiden niet gelovig zijn maar als hij ooit gedoopt wil worden mag dat zeker. Maar wij kunnen hem dan wel niet christelijk opvoeden want we zijn dat niet
Ben het niet helemaal met alle meningen eens. Je hebt samen een kind. En beiden hebben ander levens fysie ( weet echt niet hoe je dat schrijft spellingscontrole werkt ook niet mee) Wat voor de een niet belangrijk is is dat voor de ander wel. Een voorbeeld. Mijn kinderen zijn beide kaal geschoren toen ze drie/vier maanden waren. Niet omdat ik dat wilde of omdat ik vond dat het moest. Maar omdat ik de wens van hun vader respecteerde. Het is en was een wens van hem. Zijn geloof zijn cultuur en opvoeding waren voor hem op dit punt best belangrijk van je kinderen scheer je kaal. Daar krijgen ze mooier haar van. En ook heeft het met zijn geloof te maken hij is Hindostaans. Maar bijvoorbeeld hij eet geen rundvlees maar mijn kinderen wel!! Het is geven en nemen. Als het echt belangrijk voor hem is. zou ik er toch eens goed over na denken. Al zou je de doop intiem houden en persoonlijk voor hem en zijn dochter. Je hoeft er geen betekenis zelf voor en van te maken. Want mijn eerlijke mening wat betreft de vader van mijn kinderen wat belachelijk!!! Om je kinderen kaal te scheren nergens voor nodig maar een ding heb ik toen wel mee genomen. Mijn kinderen zijn niet alleen van mij maar ook een deel van hem. Geven en nemen.
weet je de doop is geen besluit van het kind of de ouders, bij de doop is een belofte van God... Hij pakt je kind bij de hand, en zegt je bent mijn kind, Ik ken je, Ik zorg voor je bij Mij is er verlossing ...... het is puur de belofte van God aan ons mensenkinderen.... ja de ouders doen ook een belofte maar dat is meer een antwoord op de belofte van God ... het dopen ( kinderdoop) komt dus van God uit en dat is ook het belangrijkste van de doop, niet de beloftes van de ouders, en als je volwassen bent doe je belijdenis en dan pak je de Hand van God aan en zeg je ik wil geloven.... Als je niet meer gelooft doe je er gewoon niks mee.....het is dus een beslissing die je voor je kind maakt in ijn ogen, die maakt hij later zelf. TS ik zou gewoon een gesprek aan aangaan met de pastoor, misschien kun je inderdaad dopen zonder de bijgaande beloftes.... dit word bij ons ook wel gedaan.
Ach ja, het is feitelijk maar een plens water op je kop dus ik zou er geen groot drama van maken als één van de ouders wèl gelovig is en het kind graag wil laten dopen. Hij/zij zal van de doop an sich niets traumatisch overhouden. Wij zelf laten wij onze kinderen niet dopen, omdat ze van ons de volledige keuzevrijheid krijgen óf en bij welke godsdienst ze zich willen aansluiten wanneer ze later oud en wijs genoeg zijn om een dergelijke keus te maken. Hier thuis een katholiek/boeddhistische combo en vooral van het laatste krijgen ze het nodige mee....maar de keuze zal altijd aan onze kinderen zijn. En zo hoort het ook in onze beleving.
Bij ons in de kerk is het ook mogelijk dat 1 ouder het kind laat dopen, de andere ouder is er dan wel bij en geeft alleen toestemming, maar hij/zij beloofd dan niets mbt tot opvoeden met geloof, k weet niet of dit in RK ook een optie is. Ik zou zelf geen beloftes oid afleggen waar k niet achter sta.
Nou, ik ken genoeg mensen die christelijk zijn opgevoed en daar later afstand van hebben gedaan, in sommige gevallen zelfs een ander geloof hebben aangenomen. Dus met dat laatste ben ik het niet helemaal eens. Uiteindelijk is het maar een plens of bad water hoor, als je duidelijk afstand neemt van het christendom lijkt me dat genoeg en is zo'n doop niet iets wat je blijft achtervolgen ofzo.
Ik vind ook dat mijn kind keuzevrijheid moet hebben wat betreft het geloof. Maar dat kan je op twee manieren invullen denk ik. Kies je om niet te dopen kan een kind altijd later nog beslissen. Maar zo ken ik kinderen die graag mee wilden doen met de communie, en daarom alsnog gedoopt moesten. En dat vonden ze heel vervelend. Je kan ook je baby laten dopen en 'breed' opvoeden, dus overal iets van meegeven. Op die manier kan je kind later een eigen keuze maken. Wij hebben de laatste keuze gemaakt en houden daarbij vast aan onze tradities maar geven ook andere dingen mee.
Hier ook van toepassing, wij hebben haar wel laten dopen. Vooral voor mijn man. Hij vond het fijn en ik kan er wel achter staan. Dopen houd bij ons in dat je je kindje toont aan de gemeenschap en beloofd hem of haar op te voeden 'met de bijbel' . Nou zijn wij wel van plan om er aandacht aan te geven, bidden we voor het slapen ed. Zij gaat ook mee naar de kerk(spelen) en ik niet. Verschil is wel dat mijn man erg actief is in de kerk en volmondig geloofd.
Mijn man is gelovig opgevoed. Ik zelf niet, mijn vader gelooft wel en ik ben best vaak met hem naarder geweest. Ik ben ook niet gedoopt mijn man ook niet. Ik vind, dat mijn kind later zelf mag kiezen of hij dat wil. Ik vind het een persoonlijke keuze en niet een die je opgelegd moet worden. Als jullie er niet uit komen zou ik het in eerste instantie niet doen. Dopen kan ook op latere leeftijd nog prima.
Ik vind dat je alleen moet laten dopen als minstens één van de ouders ook echt gelovig is en de intentie heeft het geloof in God aan het kind mee te geven. Ik vind alleen wel dat je vriend dus echt die intentie moet hebben, en het niet alleen maar moet doen omdat hij bang is dat ze er later anders met gelovige activiteiten misschien buiten valt, of omdat je schoonouders het zo graag willen. Dan kun je het beter laten. Je kind houdt er hoe dan ook niks aan over.