De zindelijkheid van onze zoon beheerst ons leven.

Ah ja, echt wel herkenbaar wat je schrijft. Onze dochter heeft er natuurlijk zelf ook last van, want hoe comfortabel kan het zijn om telkens maar je poep op te moeten halen. Niet erg comfortabel lijkt me zo. En ze wéét ook wel dat het echt niet de bedoeling is, want dat zegt ze vervolgens zelf. Alleen is de stap om het dan toch maar gewoon (letterlijk) los te laten dus echt nog te groot. Zoals ik al zei kan mijn dochter door haar verstandelijke beperking niet aan ons uitleggen waarom ze niet wil poepen/durft te poepen. Maar wat zegt jullie zoon hierover? Wat geeft hij als antwoord als je vraagt waarom hij niet gewoon poept?

 

Hier een knul van 8 die ook nog regelmatig in zijn broek poept en alles geprobeerd.

Op een gegeven moment was ik er ook klaar mee, maar heb me er bij neergelegd, hij moest zichzelf verschonen en het lijkt nu eindelijk toch goed te gaan.
Op een gegeven moment ben ik het maar gaan negeren en er niet meer moeilijk over te doen.
We zijn nu 2 weken verder en het gaat nu dus al 2 weken goed.

onze zoon van 4 wil helemaal niet zindelijk worden die heeft zelfs zijn luier nog om en hoe ik dat bij hem moet aanpakken ik weet het niet. Alles is al geprobeerd, maar hij wil echt niet.

ik weet hoe frustrerend het is, maar hier wordt ik er gelukkig niet depressief van

Sterkte ermee.

 

Gaat je zoontje soms op het potje? Of gebruik je een krukje bij de wc?
Het is beter dat hij zijn voeten plat op de grond kan zetten zodat de bekkenbodemspieren zich ontspannen, en de ontlasting haast vanzelf komt.

Misschien eens proberen hem alleen te laten zodat hij wat privacy heeft? Mijn zoontje poept ook het liefst 'alleen'.

Zing liedjes of doe spelletjes bij het plassen en poepen, maak er geen straf/vervelend iets van.

Je kan ook eens probiotica proberen. Dit is te verkrijgen bij de apotheek in capsulevorm (probactiol junior) en helpt de darmflora te verbeteren. Kan je dus bijvoorbeeld door zijn melk doen 's ochtends. Baadt het niet, dan schaadt het niet.

 

Het eerste wat mij te binnen schiet is het arme kind.

Sorry hoor en misschien zit ik wel helemaal er naast maar denk het helaas niet. Wat een druk staat er op zeg. Je kind voelt het dat je een hekel aan hem krijgt. ( wil je niet nog dieper de put in helpen) maar zal toch echt wat aan je gevoel gaan doen!!

Los laten is mijn advies voorlopig ook al is het niet medische maar zeer zeker wel nu psychische geworden.

Ik ben normaal ook voor zelf broek verwisselen wat strenger worden maar ik mis hier een woord en dat is aandacht en liefde om dit op te lossen. Zo te horen heeft hij wel wat last van zijn darmen normaal ga je idd een of twee keer per dag elke keer een ongelukje is toch iets medische. Prikkelbaar darmsyndroom misschien? Dan heb je ook vaak beetjes ontlasting en vergeet niet door deze stress en druk dat het probleem maar erger is geworden.

Ga naar school en vraag of ze het nog een tijd je met jullie willen uit zingen laten we zeggen een half jaar en niemand die er echt even op let en boos word dus luierbroekjes.

Medische moeten ze op school wel helpen( moeten is een ruimbegrip) psychisch is ook medische. Veel geduld en de druk van de ketel en met liefde reageren.

 

Hoeveel forlax geef je? Hebben jullie opgehoogd? Huer deed een zakje ook niks. We verhoogden beetje bij beetje tot het goed afgesteld was. Het is dus niet een kwestie van een zakje en dan klaar. Maar ik neem aan dat je goed bgeleid bent daarin?

 

Dit vraag ik me ook af.

Mijn dochter had hetzelfde probleem met 2,5 jaar. Want dit heeft niks met zindelijkheid te maken, hij heeft angst voor het poepen.

Mijn dochtertje kreeg 2 zakjes forlax per dag en probiotica. Als ik zag dat ze het niet meer kon ophouden droeg ik haar met benen weid en buik tegen mij aan, vaak zo'n half uur. Ik heb haar ook vaak op het potje voor de TV gezet zodat ze afleiding had. Poepen zelf was net een bevalling, ze gilde het uit van pijn en angst.
Ik weet niet of dit herkenbaar is, maar zo wel, dan zou ik eerst poep angst aanpakken (poep zachter maken en darmen gezonder) en dan pas zindelijkheid.

 

Hoi, sluit me aan bij de vorige stukjes... Hier ook dochter van 8 die nog steeds ongelukjes heeft. De ene dag gast het goed, de andere dag weer niet. Probeer een balans te zoeken in de medicatie die je geeft. Mijn dochter gast ook naar een kinderfysiotherapeut die gespecialiseerd is hierin. Wellicht is dit een optie? Helpt ons ook enorm! Probeer het van je af te zetten! Het komt vanzelf een keer goed! Sterkte!

 

Helemaal mee eens

Onze zoon was ook laat...4 jaar en een paar maanden.

Gewoon luierbroekjes laten gebruiken want hij voelde het gewoon niet aankomen.

Uiteindelijk is het ineens goed gegaan.

Van heel dichtbij ook nog ervaring met een ander jongetje. Tot 6 was het moeilijk maar uiteindelijk is dat ook goed gekomen.


Ik vind 4,5 nog wel heel jong om daar echt boos over te worden.

 

Kan je je niet professioneel laten begeleiden? Ik weet dat je dat al geprobeerd hebt en dat het niks was, maar misschien helpen ze je in een ander ziekenhuis wel?

 

Hier van de ha uiteindelijk een klysma voorgeschreven gekregen. We hebben er 3 gegeven, wat hij absoluut niet leuk vond. Toen was er een hoop druk af voor hem. Toen is het beetje bij beetje beter gegaan, 2 zakjes forlax per dag. Ook de hitte in spanje werkte goed mee voor ons. Hij kreeg rode billen wat zeer deed en zo dus wel naar de wc gaan, soms wel 6 keer poepen op een dag i.p.v. 1x in de 6 dagen.

Nu zit er soms 2 dagen tussen, maar heeft hij er gelukkig geen problemen meer mee.

Hopelijk gaat het voor jullie zoon snel goed komen., kan me voorstellen dat hij er zelf ook niet blij mee is.

Enigste tip van mij nog is idd wat anderen ook zeggen. Probeer het los te laten, gaat het fout, dan gaat het fout. Word niet boos maar geef aan dat je het vervelend vind voor hem, maar dat het kan gebeuren. Je kan hem daarna nig even op de wc zetten zodat hij zelf kan proberen of er nog meer komt.
Toen ik in het begin boos werd dat hij in zijn broek plaste ging het namelijk vaker fout, pas nadat ik niet meer boos werd bleef hij zo hele dagen droog en gaf het zelf aan dat hij moest

Maar goed dat zal je zelf waarschijnlijk ook al geprobeerd als jullie er al zo lang mee bezig zijn.

Heel veel succes

 

Zoontje van mijn zus had langere tijd angst en poepte tot 7 jaar gewoon in de luier, en toen opeens met wat overhalen durfde hij het wel en is het goed gekomen.

Ik zeg tegen ons zoontje dat ik het helemaal niet erg vind dat hij luier krijgt om een poep in te doen. Maar je merkt inderdaad dat ze zich ergens beginnen te schamen er voor. Maar als ik hem probeer over te halen om wel te gaan met mij, of op het potje alleen in zijn kamer, dan lukt het toch niet. Ook mede omdat het te lang duurt voordat de poep er dan uit komt.

Hier gaat hij nu om de avond na het eten in een luier. Tja en hoe dat straks op school gaat weet ik niet.

Ik kwam ook op een bepaalde site terecht laatst, waar ze uitleggen hoe het allemaal werkt in de darmen, op kinderniveau. Het is MLDS Poepie

 

Ik zou is een microlax geven, en hem dan op de wc zetten tot het er uit is.
Bij mijn dochter werkte dat heel goed. Daarna zijn we met forlax begonnen, ik had het idee dat dat niet hielp als ze al harde ontlasting in haar buik had. Met die microlax komt dat er uit. En snel, dus binnen 10 min na de microlax is het klaar.

 

Mijn zoontje heefr als baby poepangst gehad tot hij kleuter was (is hij nog steeds maar sinds kort is het helemaal over). Maar ik herken dus in alles wat zij zet het ophouden vanwege angst voor het poepen. En dat kun je alleen doorbreken door desnoods zo hoog te beginnen dat het er heel dun uitloopt, zodat ze zien dat poepen geen pijn hoeft te doen. En daarna een balans vinden innde juiste hoeveelheid waarbij er geen diarree is maar ook geen obstipatie, dat de ontlastig makkelijk komt. Dan zouden het aantal keren in elk geval beperkt worden en dan kun je pas werken aan zindelijkheidstraining.

 

Ik heb zeker niet alles gelezen dus misschien heeft iemand deze reactie al gegeven.

Mijn dochter wilde niets op het potje of de wc doen (ze was toen 3.5). Toen iemand me vertelde dat ze wel degelijk zindelijk is maar moeite had met plassen/poepen ergens anders dan in de luier ben ik op zoek gegaan naar een heel andere oplossing dan stickers plakken ed.

Ook bestaat er blijkbaar een echte irrationele angst om te poepen/plassen op de wc/potje en het voelt natuurlijk anders.

even kort in stappen waar wij zoveel baat bij hadden
- kind geeft aan te moeten poepen (in jou geval) gewoon luier omdoen maar wel bijv in het toilet (alleen) laten doen. Dus niet op de wc maar gewoon wel in die ruimte in de luier. Heeft hij dat netjes gedaan? Gewoon belonen, hij heeft immers gedaan wat je van hem vroeg. Na een dag of vijf ga je door naar de volgende stap:
- kind geeft aan te moeten poepen. Luier omdoen en zittend op het potje of de wc poepen. Alleen zittend is beloning. Deze stap was bij ons t lastigst.
- daarna kun je tussenstappen doen: bijv met luier 1 strip los, dan beiden los, dan onderin leggen. Of, zoals bij ons, van het potje met luier om naar de wc.

Hier kregen wij zo'n ander kind van, was heerlijk de stress eindelijk los te kunnen laten. Binnen afzienbare tijd was ze er helemaal door.

Veel succes!

 

Hier ook zoiets.. Maar wij gebruikten movicolon. Drama was dat. We hadden ook nog lidocaine creme om de kringspier wat minder gevoel te maken. Hier was een kloofje in eerste instantie de oorzaak. Daarna werd het een cirkeltje: kloofje - ontlasting pijnlijk - ophouden - ontlasting hard - ontlasting pijnlijk - ophouden - etc..
Met een paar maanden movicolon (geloof 6) zijn we gaan afbouwen, heel rustig. met 9 maand waren we ervanaf, en daarna niet meer terug gekomen.
En al die tijd gewoon in de luiers, omdat hij door de movicolon het niet goed kon ophouden. Liever even te dun dan te hard qua mentaal probleem..

 

Drie zakjes is al best veel en met zo weinig effect is er dus denk ik wel degelijk een medisch probleem. Wij zijn van forlax overgegaan op movicolon. Dit werkte beter en is smaakloos. Wij hebben dit soort poedertjes bijna 4 jaar gebruikt en hebben het gelukkig kunnen afbouwen . Dus heb sowieso geen schrik om hulpmiddelen te gebruiken. ALS alles een tijdje goed gaat. Daarna kun je altijd afbouwen.

 

Microlax is zonder recept verkrijgbaar. Ik weet niet of er een verschil is voor kinderen en volwassenen. Het zorgt wel voor erge buikkrampen! Dat is zo zielig om te moeten aanzien! Houd daar wel rekening mee dat hij mss een beetje van slag is ervan. En doordat je nu veel forlax gebruikt kan het zijn dat zijn ontlasting de komende dagen heel dun is. Dat zit nu al in zijn darmen maar kan er niet uit door een hard stuk aan het eind.
Forlax moet je heel voorzichtig in hoeveelheid bijstellen. Als hij nu hele dunne ontlasting heeft zou ik twee zakjes per dag geven. Na een paar weken 1,5 zakje per dag als het goed gaat.

Ik wil je heel veel succes wensen, hopelijk komt het er snel uit en heeft hij niet te veel buikpijn.

 

Hoi,

onze dochter heeft ook een periode van +-7weken haar ontlasting opgehouden en steeds kleine beetjes in haar broek laten komen.
We hebben van alles geprobeerd toen en niets werkte.
Angst had ze gelukkig niet want als het haar uitkwam ging ze wel.

Hier was het een machtsstrijd. Wij wilden haar graag iets laten doen en dat had ze heel erg snel door. Ze wil gewoon alles zelf bepalen.
Dus wij stopten met allerlei aanmoedigingen. Zelf vuile broekjes weg laten doen en verder totaal geen aandacht aan besteden. Enige wat ik gezegd heb is: mama gaat jou niet meer vertellen dat jij naar de wc moet als je moet poepen, want dat weet jij zelf wel heel goed. Vanaf nu mag jij zelf weten wanneer je gaat!

Het was daarna snel over, een dag of twee denk ik.

 

Ik heb vanaf het begin meegelezen met dit topic. Ik heb een jongetje in de klas die dagelijks in zijn broek plast en poept. Hij is vijf. Hij loopt nu bij een kinderbekkenfysiotherapeut. Zij legt hem op een leuke manier uit hoe alles werkt in je lijf. Hij vertelt er altijd erg enthousiast over. Inmiddels plast hij niet zo vaak meer in zijn br