Zoonlief van 2,8 jaar heeft zondag zijn nieuwe bed gekregen. Hij vond het mooi en was helemaal blij. In de avond wel wat gehuild voordat hij in slaap viel maar dit ging best goed. In de nacht 1 keer wakker geweest en dat was het. De volgende avond meer problemen met in slaap komen en in de nacht om 2.45 uur volledig overstuur. Op een matras bij hem gaan liggen en hij kroop helemaal tegen mij aan. De derde nacht was een groot drama. Om 3.30 uur weer volledig overstuur. De lamp moest aan en we mochten niet meer bij hem weg. Weer bij hem gaan liggen maar hij weigerde te slapen, lamp mocht niet meer uit en hij wilde niet meer gaan liggen. Ik wist echt niet meer wat ik moest doen. Uiteindelijk met hem naar beneden gegaan want hij bleef overstuur. Wat moet ik nu? Bij ons liggen lukt niet want dan slaapt hij ook niet. Ik heb hem nu weer terug in zijn oude bedje en nu mag de deur weer dicht, de lamp mag uit en hij slaapt weer de hele nacht. Is het dan toch te vroeg? Hij klimt soms uit zijn bed vandaar dat we een ander bed voor hem hebben gehaald.
Uit zijn oude bed een paar spijlen halen en open maken. Zo kan hij wennen met een open bed maar niet meteen een ander bed. Of de hele zijkant eruit halen. Dat zou ik doen en dan later het andere bed nog eens proberen. Wel laten staan zodat hij kan kiezen en dan komt vanzelf het moment dat hij wel in zijn nieuwe bed wilt slapen.
Och wa sneu en wat balen...! Maar als het ledikant beter gaat, dan zou ik dat zeker weer gaan doen. Slaap problemen wil je niet, geloof me.. Misschien kun je over een aantal maandjes eens 3 spijlen uit het ledikant halen, oid. En zo langzaam wennen? Kijken bij andere kindjes die he ook hebben? Gewoon nog even lekker zo laten en straks een keer een nieuwe poging.
Mijn zoontje slaapt al wat langer in zijn peuterbedje maar kent sinds kort angsten. De deur mag ineens niet meer dicht en het ganglicht moet aan. Van de week 2 lampjes gekocht. 1 voor in het stopcontact en de ander (led) voor in zijn bedje, een zelf uit gekozen woezel. Hij vindt het heel bijzonder en spannend, die nieuwe lampjes en sinsdien slaapt hij zonder problemen in. Wel moet de deur open blijven. Mijn zoontje is 2 jaar en 8 maand.
Ow wat fijn om eindelijk herkenning te lezen!! Net als jouw zoontje Lisa, is ook onze zoon volledig in paniek in zn grote bed... Overal om ons heen gaat de overgang van ledikant naar peuter- of 1persoonsbed prima en liggen de kindjes voor hun 2e jaar niet meer in het ledikantje. Onze zoon is ruim 2,5 en dus ook in dikke paniek. Als ik eens rondvraag hoe anderen dat gedaan hebben hoor ik toch vaak dat we moeten doorzetten. Ons gevoel zegt totaal iets anders, maar ja... als het bij iedereen goed gaat, ligt het dan niet aan ons?! Hij ligt nu nog gewoon in zn ledikantje. Hij gaat ook nog wisselen van kdv, dus nu niet de tijd om ook iets aan zn bedje te veranderen. Als hij gewend is op het nieuwe kdv dan gaan we eerst de zijkant van het ledikantje eruit halen. Hopelijk gaar de overgang dan beter....
Geen idee hoe de overgang hier zou zijn gegaan meteen naar een groter bed maar wij zijn ook eerst overgegaan op een ledikant zonder spijlen. zoon moest doorschuiven naar een andere kamer ivm komst dochter. Hij is met 2jr overgegaan naar een andere kamer maar hadden een ledikant gekocht bij ikea waar zijkantje uitkon. Deze is eruit gegaan met 2jr en 4mnd en toen hij met 2jr en 8mnd bedacht had dat hij in de hoek van zn ledikant kon gaan hangen en acrobatische kunsten kon uithalen zijn we overgegaan op een eenpersoonsbed. Hier dus wel met 2jr en 8mnd zonder problemen over maar wel met tussenstap in ledikantje zonder zijkant. dochter slaapt sinds donderdag in ledikantje zonder zijkant. Die klom al geruime tijd (zonder slaapzak) uit haar ledikant. Die deed ze heel rustig en zeer gecontroleerd en dat ging nooit fout. Maar met slaapzak is het toch weer moeilijker en wilde niet wachten op de dag dat ze dat ging proberen. Ik vind een eenpersoonsbed nog zo groot, ze groeien al zo snel! Hahah kan me het beeld nog zo voor me halen van zoon eerste nacht in zn eenpersoonsbed ... Bumba stond aan het voeteneind van het bed en onze zoon lag helemaal bovenin overdwars tegen het hoofdeinde aan. En ertussen was een hele grote lege ruimte en een deken op een hoopje. Dochter is een stuk kleiner dan zoon dus zij verdwijnt helemaal in een eenpersoonsbed. Hier dus gewoon een emo-kwestie van nog niet overgaan naar een groter bed ik vind het dus geen gek idee om eerst eens te kijken hoe het gaat met een zijkant of spijlen uit zn ledikant. En zn eenpersoonsbed gewoon in de kamer laten als dat past en hem laten kiezen. Wel bijvoorbeeld daar boekjes lezen voor het slapengaan of.met hem overdag in dat bed laten spelen enz.