Ik ben een maand geleden begonnen met werken bij een organisatie waar ik eerder heb gewerkt en met een burn out ben weggegaan wegens te hoge werkdruk, stress en nare sfeer. Inmiddels daar weer gaan werken nadat is gezegd dat er veel veranderd is, heel enthousiast gesprek en ik ben er ingetuind. Inmiddels zit ik binnen 3 weken alweer ziek thuis, er is niks veranderd en ik word weer volledig terug gegooid in dat gevoel van toen en loop met hartkloppingen en hyperventilerend rond, heel naar. Ik wil er dus zsm vanaf, dit afsluiten want het vreet me op. Werkgever wil dat ik de komende weken het team blijf ondersteunen omdat zij nu met een probleem zitten als ik 'zomaar' op stap. Nou heb ik geen proeftijd omdat ik een contract heb korter dan een maand dus zit wel met een opzegtermijn. Maar ik vraag me af, ik heb mijn arbeidscontract nog niet getekend omdat deze nog niet klaar was. Telt een mondelinge afspraak nu dan ook of kan hij mij niet verplichten te komen werken de komende weken? Overigens heb ik al wel genoemd dat als hij van mij vraagt te komen werken ik me ziek meld.. Maar ik ben ook benieuwd of het nog niet tekenen van een arbeidsovereenkomst ook meetelt in deze.
Ja, een mondelinge afspraak is net zo zeer rechtsgeldig (alleen vaak moeilijker te bewijzen) Hoe lang loopt je contract nog aangezien je zegt dat deze korter is dan een maand?
Oh, ok. Dan vrees ik dat morgen opzeggen zodat je per 1 nov kunt stoppen je beste optie is. Of tussentijds opzeggen mogelijk is en wat de opzegtermijn is, is afhankelijk van je contract en/of cao.
Een mondelinge overeenkomst is ook een overeenkomst. Ik neem aan dat je ook gewoon betaald hebt gekregen afgelopen maand? Klopt het dat je een maand geleden in dienst ben gekomen en na een week hebt ziek gemeld? Want je zegt daarna te dreigen dat je je ziek meldt indien je niet onder je contract uitkomt begrijp ik dat goed? Als je nu ziek bent gemeld en je kunt naar jouw inziens niet werken dan gaat het nu via de arbodienst. Deze zal bepalen of je wel of niet in staat bent om je resterende contract uit te werken. Wel moet ik zeggen dat ik het zelf niet erg netjes vind om te dreigen met ziekmelden maar goed, ik ken de totale situatie niet. Ik zou gewoon een gesprek aangaan dat het niet is wat je ervan had verwacht en liever van het contract afziet indien mogelijk. Een werknemer 5 maanden in de ziektewet hebben kost de werkgever uiteindelijk namelijk veel meer.
Als je nou niet gewerkt had in die tijd... Was er niks aan de hand geweest en had je nergens aan vast gezeten... Maar je bent al begonnen met werken en hebt dus echt ingestemd met het contract. Echter houdt niks je tegen om nu op te zeggen en ziek te blijven tot einde van je contract.
Wat me tegenhoudt om me daadwerkelijk ziek te melden is fatsoen. Ik wil niet de ziektewet in, ik merk direct dat er niks veranderd is en ik daardoor weer ziek word. Of eigenlijk alweer ben.. Heb maanden moeten herstellen en dat wil ik nu niet weer. Dus ik wil ontslag. Ik dreig niet direct met de ziektewet in gaan maar ik weet ook niet wat ik anders moet, hij vraagt mij de komende weken te komen werken terwijl ik heel duidelijk aangeef dat ik dat niet trek, het is alles behalve onwil en ik voel me vreselijk schuldig richting het team. Daar maakt hij gebruik van. Hij heeft nu een probleem met bezetting, maar dat moet toch niet mijn probleem worden als ik ziek thuis zit omdat ik het werk niet trek en hij mij hierover van te voren niet goed over heeft ingelicht? Ik kies er bewust voor om de ziektewet te vermijden, ik heb geen zin om me bezwaard te gaan voelen en nog even 'lekker' een paar maandjes salaris te ontvangen.
Zou je het nog een maand redden, waarbij je misschien wel kan aangeven dat je alleen het hoognodige doet om het team te ondersteunen? Wat was de vorige keer je opzegtermijn?
Ik zou toch echt wel stande pede om een geschreven contract vragen. En tot die dag toch echt niet meer werken. Dan weet je op zijn minst waar je aan toe bent en hoe lang je het nog moet volhouden. En dan kan je nog zien of je het effectief ook volhoudt, of dat je de ziektewet ingaat. Jammer voor hen, maar als er duidelijk niks veranderd is ... hebben ze het ergens aan zichzelf te danken dat je zo snel mogelijk terug weg bent.
Maar als je geen contract hebt, hoe weet je dan dat je geen proeftijd hebt? Het is toch pas vanaf januari dat proeftijd niet meer mag bij contracten onder de 6 maanden? Ik zou ervan uitgaan dat je wel een proefperiode hebt en keurig binnen die termijn opzeggen. Hadden ze maar op tijd een contract moeten regelen.
Dit is geen functie waarin je half werk kan doen. Elke dag is er crisis en hectiek, je wordt er volledig in meegezogen. Daarom trek ik nu ook al de stekker eruit, als ik dit wel had kunnen volhouden had ik die maanden wel kunnen 'uitzitten'. De vorige keer ben ik na maanden doorzetten en worstelen uiteindelijk met een burn out eruit geknald en heb toen een poosje in de ziektewet gezeten tot ik eruit ging. Daar wil ik voor waken en ik voel nu al dat het weer diezelfde kant op gaat. Ik baal hier ook enorm van en was hier nooit aan begonnen als ik dit geweten had.
Ik meen me nog herinneren wat je voor werk deed. Ik had hiervoor een ander account vandaar . Als ik het me goed herinner is het vooral mentaal zwaar werk en dat voor niet één van de makkelijkste doelgroep. Ik heb zelf ooit een burnout gehad en ik kan me voorstellen dat je dat niet weer wilt. Hoe vervelend het is voor je werkgever en het team, ik vind dat je daarin wel voor jezelf moet kiezen. Als jij straks weer thuis zit met een burnout lijdt ook je gezin eronder en ben jezelf ook weer maanden uit de running. Vervelend voor je werkgever, maar niemand is onmisbaar en jouw gezondheid en gezin is belangrijker. Heb je een rechtsbijstand verzekering voor werk? Misschien morgen bellen en advies vragen?
Geen proeftijd bij een halfjaar contract? Bij mij wel hoor en bij twee vriendinnen die ook pas gestart zijn ook. Je hoort toch altijd een proeftijd te hebben. Ik zou wel een contract eisen, ik zou überhaupt niet ergens gaan werken zonder een contract te hebben gezien en of getekend.
Ja klopt, het is heel zwaar werk met een hele moeilijke doelgroep. En ik wil absoluut geen burn out weer. Hij doet alsof ik wel onmisbaar ben, dat ik mijn team nu laat stikken. Dat zegt al een hoop over de werkdruk. Ik heb mij toen aan de kant geschoven, voor het belang van het team en de klanten. Dat kan ik niet weer doen, mijn gezin heeft daar idd ook last van gehad. Ik heb daar zoveel lichamelijke klachten aan over gehouden dat ik op van alles en nog wat ben onderzocht om iets lichamelijks uit te sluiten. Rechtsbijstand is misschien wel een idee idd. En anders wil ik toch contact met de bedrijfsarts, die is ook enigszins onafhankelijk. Ik merk dat de teamleider behoorlijk over mijn grenzen gaat door weinig begrip te tonen en de verantwoordelijkheid volledig bij mij neerlegt.
Ja, dat is ook vreemd. Maar ik kon op korte termijn beginnen en toen is alles in werking gezet om het arbeidscontract te maken. Ik moet daar ook dingen voor aanleveren en daar kwamen ze laat mee om mij dat te vragen. Zo moet ik bijvoorbeeld een VOG aanvragen en nog wat dingen die tijd kosten. We hebben dus eigenlijk een mondelinge afspraak en ik heb op internet de Cao nog doorgekeken en ik heb niks over een proeftijd kunnen vinden.
Als een heel team afhankelijk van jou is dan is er in de basis al wat grondig mis. Het is in ieder geval geen gezonde situatie en bot gezegd niet jouw probleem. Mijn toenmalige werkgever zei ten tijden van mijn burnout een heel wijs iets . Namelijk dat mijn gezondheid en mijn gezin op plaats nummer 1 staat en werk op plaats 26. Juist je verantwoordelijkheids- en schuldgevoel maakt je extra kwetsbaar om weer onderuit te gaan en daar maakt je teamleider nu gebruik (of beter gezegd misbruik) van. Bedrijfsarts is inderdaad ook een goed idee. Trap in ieder geval niet weer in dezelfde valkuil. Als ik alleen maar aan mijn eigen burnout denk, krijg ik nog spontaan hartkloppingen en opvliegers. Dat zal voor jou niet veel anders zijn gok ik.
Er is in de basis heel veel mis. Hij vindt echter van niet. Dit is ook de reden om weer ontslag te nemen, het is een hele ongezonde werksituatie. En jouw werkgever is een wijs mensch Ik vind dat eigenlijk ook maar zodra het over jezelf gaat is het ineens anders ofzo.. Maar ik merk nu heel goed dat ik mijn grenzen moet aangeven anders ga ik er zelf aan onderdoor en idd, daar heeft mijn gezin ook last van. Ik heb inmiddels al opvliegers en hartkloppingen Baal zo. Dankjewel voor je reacties, fijn ook dat je het begrijpt.