helaas zijn de kinderen inmiddels al goed geinstrueerd dat ze niet met mij in contact mogen komen. De oudste zoon liep zondagavond met een grote boog, zonder te groeten om me heen. En dat terwijl hij hier toch regelmatig over de vloer kwam en zijn ouders niet in de buurt waren. Ik ben bang dat de oudste ook al instructies heeft gekregen, voor als er op school een ( vertrouwens) persoon naar vraagt.
Sorry, hoor, maar grow up! Wie is hier de volwassene? Jij. Nou en als de hele familie in rep en roer raakt. Ik wilde niet reageren, en zeker niet zo ongenuanceerd, maar ik vind dit onverantwoord. Je sluit je ogen voor kinderen die mishandeld worden, besef je dat? Mis-han-deld. Lees de verhalen van de vrouwen hier die vertellen hoe het voelde toen vroeger niemand iets deed. Blijf op je strepen staan en probeer zo veel mogelijk mensen te mobiliseren. Niet emotioneel worden en met modder gaan gooien, maar zo veel mogelijk feiten verzamelen en die doorgeven. Alsjeblieft, doe je plicht.
Des te meer reden om er mee door te gaan! Natuurlijk zullen ouders die bang zijn echt fout te zijn geweest (en dat zelf weten!) er alles aan doen om niet gepakt te worden. En dus ook de kinderen instructies te geven om er niet over te praten en om jou te vermijden :x Dat klopt toch van geen kanten?? Als er niks aan de hand was zouden ze toch met jou praten? Een gesprek aangaan? Dit is alleen maar een extra teken aan de wand!
Als je goed leest in welke context ze dit plaatst.. Wel melden --> komt niets naar boven maar vader weet van melding etc --> mogelijk meer en stiekemere mishandeling inclusief totale vervreemding van andere familieden. Dat is waar ze bang voor is als mogelijk gevolg.
Daarom zeg ik ook dat er meerdere mensen ingeschakeld moeten worden. Ga desnoods naar school en vraag of daar iets is opgevallen, peil dappere familieleden en vorm een front. DOE WEL IETS, je kunt dit niet op zijn beloop laten. Die kinderen worden/zijn voor hun leven beschadigd, als de posts van TS kloppen (en daar ga ik zeker vanuit, gezien de emotionele beroering die eruit spreekt). Wat is het alternatief? Ogen sluiten en zo doorgaan? Als de kinderen na melding worden geïsoleerd van de rest van de familie, is dat ook weer iets om te melden. Blijf erbovenop zitten, laat niet los. Naar TS luisteren ze blijkbaar sowieso niet, de kinderen mogen al niet meer/minder bij TS komen, dus vanuit die richting kan ze al niets meer doen.
Niet opgeven omdat het nu moeilijk word Bedenk je dat het voor die kinderen ng veel moeilijker is en dit nog jaaaaaaren door kan gaan als niemand wat doet
Maar het is niet aan TS om school ed te raadplegen. Daar is nu juist BJZ voor om in hun omgeving navraag te doen. Zo kan het alleen maar opgevat worden als of iemand die super begaan is met de kinderen (wat TS ook is), maar ook als iemand die een hetze wil voeren tegen.. Zou dat niet in de hand willen werken. Beter informatie inwinnen bij AMK, vragen wat nu te doen en dan die melding doorzetten aangezien ouders 0,0 (willen) inzien.
Ik weet niet hoe je man hier in staat (en hoe jullie relatie eerder was), maar wat je nog zou kunnen doen is een gesprek aangaan met je man, zwager en schoonzus. Je zou kunnen verduidelijken dat je nog geen melding hebt gedaan bij het AMK maar dat je je wel ernstige zorgen maakt. Dat een kind in een kofferbak stoppen en de manier van schreeuwen tegen zijn kind Totaal niet acceptabel is. Misschien dat er een gesprek tot stand komt over het waarom van zijn handelen, misschien dat er dan enige ingang is tot hulp. Je geeft dan je grens aan, biedt hem hulp en legt uit dat je anders geen andere mogelijkheid ziet dan het AMK in te schakelen omdat de kjnderen onrecht wordt aangedaan.
Dat klopt, al gaf mijn schoonzus gisteravond aan dat zij en haar man vierkant achter de ouders staan, omdat ze geen vorm van kindermishandeling hebben kunnen bespeuren en dat is volgens hen ook niet uit het gesprek gebleken. Mocht ik de melding doorzetten en bjz besluit stappen te ondernemen, zullen ze hun excuses aan mij aanbieden, maar zo niet, houden ze mij verantwoordelijk voor de breuk tussen de broers. Ik kan je vertellen, dat is niet niks. Ik ben ook heel benieuwd hoe zus en andere broer en schoonzus nu wel of niet achter mij blijven staan.
Weet je wat ik in dit hele verhaal niet begrijp (en eigenlijk vind ik het raar dat het me niet eerder opviel) maar waarom lieten jullie die man wegrijden met dat kind in de achterbak???? En hoezo geen spoor van mishandeling? Dat is er wel! Mishandeling is niet alleen blauwe plekken.
Zelfs een valse melding neemt het AMK serieus en zoeken ze alles helemaal uit dus laat staan dit! Ervaring helaas...
Een terechte vraag. Ik stond daar alleen op de parkeerplaats met mijn eigen zoon, schoonzus, zwager en hun 2 zoons. Zwager had, voordat we de kinderen vonden al vreselijk tegen mij staan foeteren en ik stond al te trillen op mijn benen. Mijn zoon was helemaal over zijn toeren dat zijn neefje in de kofferbak werd gestopt en mijn schoonzus probeerde om hem er uit te halen. Toen ging hij vreselijk tegen zijn vrouw tekeer dat ze in moest stappen, enz. Mijn schoonzus wilde niet instappen en begon te lopen. Achteraf denk ik ook, ik had er voor moeten springen, maar ik durfde het simpelweg niet.
Maar dat gevoel zegt je alles wat je moet weten eigenlijk. Als jij je al zo voelde, moet je je eens indenken hoe je neefjes zich voelen... en zij moeten dag in dag uit in dat gevoel leven.
Als iemand onder mijn ogen een kind in een afgesloten kofferbak zou vervoeren zou ik stante pede de politie hebben gebeld... de horror.....:x
Ik reageer bijna nooit, een echte meelezer, maar dit kan ik niet voorbij laten gaan.. Wat weegt zwaarder, een familiebreuk voorkomen of kinderen helpen die mishandeld worden?! Snap niet dat je hier nog over twijfelt hoor... Een kind in de kofferbak vervoeren is mishandeling, of het nu 1 keer is of vaker doet er niet eens toe! De familie kan wel zeggen 'als' er niets aan de hand blijkt te zijn houden we jou verantwoordelijk voor de breuk, maar 'als' is niks. Je hoort niet te handelen in je eigen belang, maar in het belang van de kinderen!
ik had melding gedaan, is die ff helemaal gestoord geworden, ik vind het vrij apart dat je zegt dat er meerdere mensen achter je staan maar niemand beld amk/wijkagent/politie/jeugdzorg? Een kind dat in de kofferbak word gedonderd sorry maar ik had gelijk 112 gebeld, wat een mafkees.. ik zou ongeacht de gevolgen een melding doen, en daarbij met een persoon die zijn kinderen van de trap af sleurd en in een kofferbak stopt hoef ik sowieso niks meer mee te maken te hebben..
Ik vind het goed dta je het amk hebt gebeld en zou je adviseren om nu ook door te pakken en de officiele melding te maken dit gedrag gaat gewoon veel te ver en het is verstandig dat er eens goed naar gekeken wordt. Voor de kinderen ben je gewoon verplicht om alles te proberen om hun situatie veilig en dragelijk te maken. Het niets doen op dat moment kan ik me goed voorstellen je bent zo verbouwereerd dat voordat je het weet het gebeurt is en je denkt uhm is dit echt gebeurt? En wat nu? Ik zou dan ook adviseren om liever eenbreuk in de familie te riskeren dan dit niet serieus te nemen,
Geestelijk een gevaar voor de kinderen? -> JA. Lichamelijk een gevaar voor de kinderen? -> JA. Melden, laat dit geen wat als verhaal worden. Klinkt mij in de oren als een echte psychopaat ofzo, kinderen in de kofferbak.
Ik vind het dapper dat je blijft reageren en je twijfels hier blijft uiten, daar neem ik mijn petje voor af. Desondanks blijf ik hier toch op hameren: dat is van ondergeschikt belang. Hieruit blijkt dat je je ook zorgen maakt om je eigen positie in de familie. Heel begrijpelijk, maar om iets goeds te doen, moet je soms iets opofferen. Hoewel, opofferen? Ik zou er niet mee kunnen leven dat mijn broers hun ogen willens en wetens zouden sluiten voor zoiets en zou daaruit al mijn conclusie trekken dat een eventueel verlies van contact met hen jammer maar helaas is.