Kind in de hoek zetten is mishandeling | Telegraaf.nl Moet niet gekker worden! Lekker veel praten met je kinderen, dat helpt. Er moeten toch ook consequenties vastzitten aan ongewenst gedrag!?
Ach ja ... Oor in oor uit ... Die onderzoekster spoort niet. Ben zeker niet van plan om oeverloos in dialoog te gaan met mijn dochter hoor. Ze kunnen me wat.
Dat dus. Daarbij, dat moet dan een onwijs 'inhoudelijke' dialoog worden, maar niet huis. M."Wat wil je schatje?" Z."Koekjeeeeee!" M."Die heeft mama nu niet. Wil je wat anders?" Z."Koekjeeeeee!" M"Waarom gil je nou zo?" Z."Koekjeeeeee!" Nee, ik pas
Uhm ja, even praten met je kind dat niet kan stoppen met janken omdat het niet wil eten. Hoe doe je dat? Ik zet hem ook op de gang en als hij rustig is dan mag hij terugkomen en praten we erover.
Whaha sorry hoor, maar wat is dit nu weer voor'n onzin! Moet ik met mijn peuter gaan ellenlange discussies voeren over of iets wel of niet mag? Soms moeten kinderen gewoon luisteren en soms zijn dingen niet leuk! Ik vind iets ook wel eens heel erg jammer, misschien is er in mijn hersenen dan ook wel wat te zien. Als ze zo door gaan met die onderzoeken is het over een paar jaar zo: Ach heb jij een moord gepleegd? Niet meer doen hoor!! Maar je hoeft de cel niet in, want dat is niet goed voor je hersenen........ Ik heb er maar 1 woord voor en dat is: BELACHELIJK
Na drie keer waarschuwen even afkoelen op de gang. als ze is afgekoeld proberen we het opnieuw. Dit werkt bijna altijd!
Wat een onzin... Mijn dochter van 16 maanden kan niet eens praten, hoe moet ik daar een gesprek op 'gelijkwaardig' niveau mee voeren? Af en toe is ze zo vervelend aan het doen dat ze 2 minuten op de gang moet en dan is het daarna ook meteen klaar dan luistert ze weer prima.
Denk je ook echt dat je kind van 16 maanden door heeft dat het een straf is? Ik ben het wel met het artikel eens. Het zegt meer over de ouder dan het kind. Een machteloze ouder probeert zichzelf zo gerust te stellen. Daar zou je zo'n middel naar mijn mening niet voor moeten inzetten.
Tja... Ik weet niet zo goed hoe ik hier op moet reageren want dit is duidelijk een meningsverschil. Ik vind mezelf absoluut geen machteloze ouder als ik mijn kind in de gang zet omdat ze al een hele tijd aan het schreeuwen is (omdat ze bijvoorbeeld ergens niet aan mag komen en ik het voorwerp weghaal). Op de gang zetten is dan na een aantal keer er iets van gezegd te hebben hetgene wat werkt om haar te laten stoppen. Ik vraag me dan eerlijk gezegd wel af wat jij dan zou doen als je kind niet stopt met schreeuwen?
HAHAHAHA, briljante dialoog! Mijn zoon is misschien een handvol keren in de hoek geweest, maar soms vind ik het dan ook echt nodig. Of nouja, ik hoef niet persé die hoek te gebruiken hoor, maar geef mij dan maar een andere manier om grenzen aan te geven. En niet 'praat met je kind'. Hij is twee.
Overigens vind ik dat je een goede discussie moet kunnen voeren over de effectiviteit van dit middel, maar om het dan meteen als mishandeling te bestempelen... vind ik heel ver gaan! Maar misschien is dat wel gewoon de kop die de Telegraaf er aan geeft.
Ach kom, al dat slappe gehap van machteloosheid. Kinderen moeten grenzen hebben want anders worden het losgeslagen tieners en pubers. Ze moeten leren dat er consequenties aan vastzitten als zij deze grenzen overschreiden. En dan is in de hoek zetten geen machteloosheid maar een machtsmiddel waarmee je je kinderen liefdevol opvoedt zonder dat zij jouw grenzen overschreiden. Al dat gepraat tegenwoordig... Daar word ik pas machteloos van.
Machteloos? Haha nog ff. En ja een kind beseft best snel wat straf is of niet. Tegenwoordig worden kinderen heel soft opgevoed. Weten dat er consequenties zijn aan gedrag is heel goed en in de hoek zetten is ook echt niet erg voor ze. Zolang je dit natuurlijk niet dertig keer per dag doet bij wijze van. 😉
Toevallig heb ik hier met een aantal specialisten over gehad. Even in het kort onze situatie. Onze zoontje praat vrij weinig,heeft soms flinke woede buien (waarbij hij zichzelf en andere kan bezeren). Meerdere hebben ons aangegeven dat als hij in z'n bui terecht komt,wij beter hem ergens neer kunnen zetten (bijv. de gang) waar hij zichzelf en ons niet kan bezeren en waar hij tot rust kan komen. Dit omdat op z'n moment er geen mogelijkheid is om contact met hem maken. (dit hebben ze trouwens aangegeven na observatie) Dus het gaat niet altijd zomaar om machteloosheid. Soms ook uit bescherming van je kind.
Ik lees opmerkingen als 'ach kom' 'haha nou ff'. Dat van machteloosheid is niet mijn mening maar van de pedagogen uit het artikel. Ik vind het jammer dat ik er zo denigrerend op aangevallen word. Ik kan mij wel vinden in de visie van de pedagogen die onderzoek hebben verricht. Ik heb dit vaker gehoord en gelezen.
Zonder je aan te vallen (want dat is iig niet mijn bedoeling) Prima als jij er wel wat in kan vinden in dat artikel (ieder zijn mening) Alleen schrijf je dat het meer over de ouder dan het kind zegt. Ik vind het persoonlijk best aanvallend overkomen (ook al bedoel je het misschien niet zo) En probeer je dus aan de hand van een voorbeeld te laten zien dat het niet altijd zo zwart/wit is.
Als je iets doet wat niet mag, dan zitten daar consequenties aan vast. Dat begint in je kindertijd en zal de rest van je leven zo blijven. Nee lekkere voorbereiding op het leven dat gekwebbel allemaal. Mijn kind heeft gewoon te luisteren en zich aan mijn regels te houden, nee is nee, ja is ja.
Ik bedoel het ook niet om je aan te vallen maar kom op! Dat het uit machteloosheid van ouders is vind ik heel ver gaan. Kinderen moeten gewoon luisteren. Nee is nee en ja is ja. En mijn dochter is echt een familiemens en als zij in de hoek moet is het echt een straf omdat ze niet bij de gezelligheid kan zijn. Nou dan weet ze de volgende keer wat ze dus niet moet doen. Later in het leven gaat het toch ook zo? Lever je gewn goed werk word je ontslagen. Dit is toch hoe het leven is? Altijd maar dat oefenloze gepraat...