Keuze gaat het hier niet echt om. Er is sowieso al lang en breed aangetoond, dat een baby van 4 weken alleen maar "is". Hij.ziet nog geen verband tussen zijn lijfje, de omgeving, zijn gedrag. Hoe is het mogelijk dat mensen hun eigen emotie projecteren op hun baby, zo'n prulletje nog, dat alleen maar kan eten huilen en slapen. Zelfs lachen is het nog te vroeg voor... Je baby wil bij jou zijn, omdat jij zijn wereld bent. En bij mama, daar is het goed. Pijn? Mama Honger? Mama Krampjes? Mama Slapen? Mama Volkomen logisch na 9 maanden jouw geur, jouw stem, jouw nabijheid gevoeld te hebben.
Nogmaals. Ik DOE het ook niet en laat hem absoluut niet huilen maar ik KAN mij wel voorstellen dat je na een aantal weken & maanden als een baby heel veel huilt uiteindelijk tzt zo'n slaap/huil training doet.
Ik heb het puur over de opmerking, dat hij het "weet". Dit is echt niét waar.. Ik kan me er niets bij voorstellen, heb zelf een huil/refluxbaby gehad. Maar laten huilen, nee. Maar ik ben ik. Wat mij tegenstaat in de post van ts, is voornamelijk de reactie van de KA, en het idee dat baby verwend is.
Kunnen jullie niet lezen ofzo? TS heeft meerdere keren herhaald haar baby niet te hebben laten huilen. Ze is elke keer gaan troosten. Alleen niet toegegeven aan hele tijd bij je houden. Prima als andere dat wel doen omdat dit voor jou fijner voelt. Echter is er helemaal niets mis met wat zij heeft gedaan. In tegendeel: zie het resultaat!
Lees even alles waarop ik heb gereageerd heb door. Ja ik heb hem laten huilen MAAR ik stond in diezelfde kamer en heb hem getroost Snap eigenlijk niet waarom ik mezelf hier aan überhaupt aan het verantwoorden ben. Het is mijn bloedeigen kind en deze methode werkt. Vind iemand anders het gemeen zielig whatever i dont care. Voor ons werkt het PUNT
Het is geen kwestie van aanvallen. Veel moeders begrijpen gewoon niet hoe je dit kunt doen. Je schrijft dat je zelf ontzettend hebt moeten huilen bij deze training. Dat zegt toch genoeg? Het is zo tegen natuurlijk om dit zo aan te pakken. Je moedergevoel zegt veel. Jij hebt niet je eigen gevoel geluisterd, maar naar een onwetende arts. Het huilen van jezelf, is jouw moederinstinct dat aangeeft dat het niet juist is. Wat ik al zei, ik wil je niet aanvallen. Ik denk alleen dat je informatie mist en de andere manieren om dit aan te pakken nog niet kent. Er is een veel meer liefdevolle manier om te proberen je kindje minder te laten huilen. Er zijn hier ook zat moeders die hun ervaring en kennis hierin willen en kunnen delen. Iedereen leert gaandeweg en je zult hier meer waardevolle kennis vinden dan een arts je geeft.
Hmmm als je moedergevoel iets moeilijk vind zegt nog niet dat het niet het beste is, dat is wel heel erg kort door de bocht. Soms is iets goed ondanks dat het moeilijk is. Ja ik begrijp dat moeders hier denken wtf maar literator dat blijven denken als ze lezen datcdit zo goed uitgepakt heeft. Grote kans dat als ze dit niet had gedaan haar zoontje nog veel huilde en dus niet blij zou zijn en de ouders gesloopt, sorry maar weegt voor mij zwaarder hoe gelukkig kindje uiteindelijk is.
Eens, TS..Heeft de KA jullie ook geinformeerd over inbakeren, rust, regelmaat etc ( en nee niet op de klok leven Zijn alle andere opties ook besproken? Hier een moeder van een huil en refluxbaby, ook tegen mij wordt er regelmatig gezegd: joh laat maar huilen. Ik laat mijn dochter, jengelen, klagen, mopperen, noem het maar op maar zodra ze huilt dan ga ik bij haar kijken. Als dit is terwijl ze ligt te slapen of in bed ligt dan troost ik haar zonder woorden of haar uit bed te nemen. Persoonlijk vind ik de 10 min erg lang maar ik ben blij voor jou dat jullie nu je rust hebben. Dat is wat ik iedere moeder gun!
Hoi TO! Super fijn dat je nu een vrolijke baby hebt en eindelijk bij kan komen. Ik begrijp je volkomen, ook ik had een baby die weeeeken lang dag en nacht aan het huilen was. Uiteindelijk ben ik er achter gekomen dat hij gewoon 2 min nodig had om te huilen voordat hij in slaap kon vallen. Hier heb ik hem dus op een gegeven moment ook in zijn bedje laten huilen terwijl ik naast hem op de grond zat en over zijn handje, wangetje aan het wrijven was. Ik heb er ook een heel ander kindje voor terug gekregen! Hij is aaaaltijd vrolijk, staat ook op het kdv bekend als het zonnetje in huis. Al maanden brabbelt hij zichzelf lekker in slaap en ook als hij wakker wordt is het één en al gezelligheid in bed. Hopelijk blijft het voor jullie ook zo'n heerlijk vrolijk mannetje .
Ik heb getracht heel netjes te reageren en heb jou nergens barbaars genoemd. Verder laat ik dit topic maar even rusten, ik lees dingen waar ik toch echt verdrietig van wordt.
Ik heb nog eens goed de openingspost gelezen, want daar heb ik mijn reactie op gebaseerd. Daarin lees ik niet dat TS bij de baby blijft en geruststelt terwijl ie blijft huilen. Later schrijft ze dat dat wel zo is. Oké, dan is het een methode die ik begrijp. Waar ik nog moeite mee heb is het volgende: - formuleringen als "de kleine komediant" en "En verdorie je zag hem gewoon kijken van hallo ik huil pak me is op , oh ga je me niet oppakken dan ga ik gewoon harder krijsen". Dat zijn dingen die een kleine baby echt niet denkt (als ie überhaupt al denkt). Dus ik vind het op zijn minst vreemd en wat verontrustend om je daarop te baseren. - TS denkt dat ze haar kind verwend heeft. Volgens de heersende ideeën kun je kinderen tot zes maanden (minimaal) niet verwennen. - TS zegt dat ze respectvol wil zijn maar serveert vervolgens andere ouders af die het anders doen dan zij. Dat doet er niets aan af dat ik het fijn vind voor TO dat haar kind rustiger is geworden want het lijkt me heel zwaar om een voortdurend huilende baby te hebben terwijl je er niks aan kan doen, omdat de baby op zich gezond is. Mijn excuses voor de felle toon maar die was dus voor een deel gebaseerd op de openingspost waarin niet helemaal duidelijk werd (voor mij) wat je nou precies deed. Ik heb zelf veel gehad aan de adviezen van Sarah Ockwell Smith: sarahockwell-smith.com/2014/06/30/self-settling-what-really-happens-when-you-teach-a-baby-to-self-soothe-to-sleep/ En sarahockwell-smith.com/2014/09/16/ten-common-baby-parenting-myths-you-might-believe-and-why-you-shouldnt/
Ja we hebben alle andere opties geprobeerd , helaas zonder succes . Daarom zijn we nu zo blij dat we rust hebben
Wat een drama om niks. T kind is gelukkig. En wat een irritante wedstrijd wie de beste moeder is. Verder stel ik voor dat iedereen die een zin begint met "uit onderzoek blijkt dat...." ook even een linkje naar het onderzoek plaatst. Lijkt me leuk, scheelt bovendien een hoop onzin Ik herken het wel hoor: mijn zoonje wil, voor het slapen gaan, ook nog wel eens een huil-uithaal beginnen, hoopvol aanzetten, maar als dan blijkt dat wij niet kijken houdt ie op en gaat hij slapen (wij kijken dan wel, maar via de spiegel ). Ik denk niet dat het een bewuste actie is, daar is hij ook nog wat te jong voor, maar onbewust heeft hij zeker gevoel voor oorzaak (huilen) en gevolg (aaaaaandacht). Maar misschien heb ik gewoon een bizar slim kind
Jeetje respect hoor! Kippenvel, brok in m'n keel van je verhaal. Zo heftig. Mijn meisje heeft ook zo'n periode gehad vorig jaar en begin dit jaar. Het zweet brak me uit. Gelukkig gaat het beter aan jullie kant. Dan is het eindelijk genieten