Wanneer was het voor jou/jullie "over"?

Discussie in 'De lounge' gestart door Zomerrr, 5 okt 2014.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Zomerrr

    Zomerrr VIP lid

    5 jun 2011
    5.068
    471
    83
    Hoi meiden,

    Ik ben benieuwd wanneer er hier gescheiden vrouwen de "keuze" hebben gemaakt om niet langer meer met hun ex verder te gaan.

    Wanneer was het voor jullie genoeg? En gaan jullie nog met elkaar om?
    Zo ja, op welke manier?
     
  2. miss84

    miss84 Bekend lid

    2 okt 2013
    943
    0
    0
    NULL
    NULL
    Op t moment dat m'n ex spullen naar m'n hoofd ging gooien.
    En de liefde voor mij bijna omsloeg naar haat.
    Hij wilde niet scheiden maar ik wel. Hele toestand uiteindelijk.
    En nu nog steeds een hele hoop gezeik can zijn kant. Ik ben happy met m'n nieuwe vriend en dochters. M'n ex zit na 3 jaar nog steeds in de put. En zit ons regelmatig erg dwars .
     
  3. Bubblez

    Bubblez Niet meer actief

    Toen hij zogenaamd naar een andere vrouw moest om muziek te krijgen. Dat was de druppel nadat hij mij al jaren bedroog.
    Geen contact meer maar ik kan wel gewoon een praatje met hem maken..

    Ik hoop niet dat dit voor jullie van toepassing is?:(
     
  4. jada08

    jada08 VIP lid

    14 jan 2009
    7.549
    319
    83
    Wij hadden best wel een goede relatie alleen leefden we meer als goede vrienden dan als stel, daarom besloten om uit elkaar te gaan.
    We hadden beide het idee dat we misschien dan meer gelukkig konden worden met een ander.

    Onze band is nu nog steeds erg goed, en vrijwel dagelijks contact.
     
  5. Zomerrr

    Zomerrr VIP lid

    5 jun 2011
    5.068
    471
    83
    Het gaat de laatste weken/maanden met de dag slechter met onze relatie.

    Ik kan (bijna) niks meer waarderen wat hij doet.
    Voel me steeds minder aangetrokken tot hem zie hem steeds meer als mijn broer zeg maar:p
     
  6. Joycey

    Joycey Niet meer actief

    Het was voor mij al tijden over toen hij dacht dat ik zijn persoonlijke huisslaaf was en hij mij kon rond commanderen met de woorden: dit is mijn huis en ik schop je eruit als je niet doet wat ik zeg - ik woonde in Amsterdam op dat moment en geen mogelijkheid tot een ander huis/kamer ivm de woningnood; ik had voordat ik bij hem ging wonen een eigen huis voor hem opgezegd. Het was allang over toen hij mijn studiefinanciering opmaakte aan drugs voor zichzelf. En het was meer dan over op het moment dat hij zei dat hij zou dansen op het graf van mijn overleden vader; omdat ik weigerde mijn pinpas af te geven om zijn drugsverslaving te voorzien.

    Op het moment dat ik eindelijk de relatie verbrak was het moment waarbij hij de eerste fysieke geweldpleging toepaste en mij aanviel. Ik had een gebroken voet daardoor maar in plaats van pijn hebben, ontplofte op dat moment. Ik was niet bang of geschrokken maar witheet en boos. Ik kon hem van de flat gooien (tien hoog) maar ik heb al mijn zelfbeheersing moeten gebruiken (en dat is nu op :p so watch it) om dat niet te doen. Ik heb het ook niet gedaan en ben een week later in een andere woonplaats verderop gaan wonen en heb nooit meer iets van mij laten horen. Hij verdiende mij niet.

    Ik was en ik ben véél te goed voor dit soort mannen. Not ever ever again. En ik heb er aan overgehouden dat ik hele strenge eisen stel aan mijn partners (want de partner daarvoor was ook 3x niks) en op elk gebied mijn zelfstandigheid bewaar. Emotioneel, fysiek, financieel en bureaucratische zelfstandigheid. Ik kan het mij niet veroorloven om 'alles' te geven van mezelf; en dat wil ik ook niet.
     
  7. tantetil

    tantetil Bekend lid

    1 jan 2010
    768
    162
    43
    Vrouw
    Noord Holland
    Hoi Zomer, ik zie dat je ook 27 weken zwanger bent...dan zou je ook gewoon last kunnen hebben van je hormonen. Het is heel normaal als je je dan wat sneller ergert aan dingen. Zou het daaraan kunnen liggen?
     
  8. Zomerrr

    Zomerrr VIP lid

    5 jun 2011
    5.068
    471
    83
    Zou misschien wel mee kunnen spelen maar voor de geboorte van onze dochter heeft mijn man wat "verkeerde keuzes" gemaakt (feb 2012) daarvoor zijn we in relatietherapie geweest en dat heeft ons op bepaalde punten wel sterker gemaakt alleen mijn gevoel is gewoon echt weg en die irritaties maakt het echt niet meer gezellig bij ons thuis:)
     
  9. Pluisjee

    Pluisjee Fanatiek lid

    15 mrt 2012
    4.592
    19
    38
    Vrouw
    Noord Holland
    Ik dacht ook gelijk hormonen. Onze relatie kent ups en downs. We houden super veel van elkaar maar zo veel mee gemaakt samen.
    Tijdens mijn zwangerschap vond ik hem ook niet meer echt leuk , ik begon me te irriteren , niks was meer goed. Ik heb echt serieus overwogen om weg te gaan bij hem. Het was gewoon op dacht ik , te veel gebeurd te veel gezeur en nu klaar. Ik was er echt heilig van overtuigd , niet echt leuk als je eindelijk zwanger bent van het kindje wat je samen zo graag wilden. Mijn moeder zei meid het zijn je hormonen doe rustig aan en maak geen beslissingen. Ik dacht alleen maar ja ja.

    Nu ben ik zo blij dat ik bij hem ben, ik hou zo veel van hem. Alle dingen waar ik me aan ergerde zijn nu veel minder tot weg. Ik zelf was blijkbaar het probleem.

    Ik kan echt eerlijk zeggen bij mij versterkte de hormonen echt alles. Iets wat Ik normaal niet echt leuk vond , vond ik nu een regelrechte ramp en het einde van de wereld zeg maar. Uiteindelijk kom je in een spiraal waar je niet uit komt en wordt het steeds erger.

    Succes meis en denk goed na en neem nog even geen beslissingen nu je zwanger bent.
     
  10. tantetil

    tantetil Bekend lid

    1 jan 2010
    768
    162
    43
    Vrouw
    Noord Holland
    Wat vervelend om te horen...heb je er wel al over gepraat? Ik heb ook periodes hoor dat ik mij dood erger aan mijn man, maar die gaan dan weer over en is het weer leuk. Ik hoop dat dat bij jou ook zo zal gaan. Ik zou het in ieder geval proberen te bespreken en wachten tot na de geboorte om te kijken hoe het dan gaat.
     
  11. Marlijn82

    Marlijn82 Fanatiek lid

    28 mrt 2012
    1.968
    0
    0
    Overijssel
    Dit, heel herkenbaar, als je het nu niet mee ziet zitten heb je datzelfde gevoel volgend jaar ook nog wel. Ik heb er nu ook weer last van.
     
  12. Zomerrr

    Zomerrr VIP lid

    5 jun 2011
    5.068
    471
    83
    Ik wil nu ook geen overhaaste beslissingen gaan maken hoor:)

    Ben ook gewoon nieuwsgierig wanneer andere een streep achter hun huwelijk en/of relatie hebben gezet.
     
  13. Chillin

    Chillin VIP lid

    22 mrt 2007
    64.536
    806
    113
    Bassist
    Brabantse Wal
    Wij leefden al jarenlang als broer en zus en daar was ik op een gegeven moment klaar mee.
    Maar we zijn nog steeds goed bevriend.
     
  14. tantetil

    tantetil Bekend lid

    1 jan 2010
    768
    162
    43
    Vrouw
    Noord Holland
    Ooh gelukkig...dan is het goed ;)
     
  15. Chaos

    Chaos Actief lid

    5 apr 2014
    269
    0
    0
    Alsof je mijn verhaal verteld! Eigenlijk precies zo, 3jaar geleden en op het zelfde punt. Ook ik ben gelukkig met mijn dochter en hij doet er nog steeds van alles aan om mij het leven zuur te maken. Zonder succes gelukkig!!

    Beste keuze in mijn leven is de keuze geweest om mij hem weg te gaan. Daarna begon mijn leven pas echt! (Kan ik nu achteraf zeggen)
     
  16. sidmick

    sidmick VIP lid

    23 jun 2008
    17.203
    3.638
    113
    Deze vraag stel ik me ook al een tijdje.....
     
  17. Zomerrr

    Zomerrr VIP lid

    5 jun 2011
    5.068
    471
    83
    Sidmick mag ik vragen hoe het komt waardoor jij er zo over denkt?
     
  18. EdelHertje

    EdelHertje Niet meer actief

    Had je deze gevoelens ook voor je zwangerschap?
    Zo née, dan zou het kunnen dat je hormonen nu de overhand nemen.

    Zo ja, waarom dan toch begonnen aan een kindje?
     
  19. sidmick

    sidmick VIP lid

    23 jun 2008
    17.203
    3.638
    113
    Wij hebben 2,5 zeer heftige jaren achter de rug ( onze jongste bleek na zijn geboorte levensbedreigend ziek) 23 weken ziekenhuis opname en daarna bestond alles uit zorgen en verzorgen. In die tijd zijn we elkaar , en misschien.onszelf ook wel, kwijt geraakt. We hebben hier al vele malen over gesproken en beloven beterschap. Dat gebeurt dan ook maar toch komen we steeds op het punt dat de klad erin komt. Het is gewoon lastig als je 2 kinderen hebt die extra veel zorg en aandacht nodig hebben ook je relatie nog op peil te houden. En de laatse tijd heb ik steeds vaker het idee dat ik niet weet of we zonder elkaar gelukkig zullen worden maar ik betwijfel of we het met elkaar nog worden. Mijn man voelt dit totaal niet zo overigens
     
  20. Jurassic

    Jurassic Actief lid

    13 jan 2014
    475
    68
    28
    Ik heb ook lang gedacht dat ik door moest gaan met mijn huwelijk. Inderdaad eerst ook zwanger en hormonen, maar daarvoor ging het ook al slecht. Daarna ook. Steeds slechter, manipuleren, gooien met spullen, ik mocht niet werken, ik was lui, ik teerde van zijn geld, etc. Totdat ik dus een baan kreeg, toen besefte ik hoeveel ik van mezelf was kwijtgeraakt. Uiteindelijk heb ik de kinderen gepakt en ben ik naar m'n ouders gegaan. Nog steeds probeert hij mij te manipuleren en ik begin nu pas een beetje daar los van te komen. Ik heb geen spijt van mijn keuze.
     

Deel Deze Pagina