Hej dames, De afgelopen week meerdere mensen me erg verdrietig gemaakt. Opmerkingen als: 'wil je nog geen 2e?' 'M. wil volgens mij graag een broertje of zusje' (dochterlief is gek op baby's en is er niet bij weg te slaan als we ergens op visite zijn) 'M. is toch al 2? dan wordt het wel weer tijd he?' Mijn dag is gewoon verpest na zo'n opmerking We zijn nu 7 maanden bezig voor een 2e wondertje en als het nog langer gaat duren weet ik niet of ik zulke opmerkingen nog kan verdragen. Ik denk dat ik een volgende keer gigantisch uit mijn slof ga schieten want het maakt me zo boos ook! Hoe kunnen mensen toch zo dom zijn om zoiets te zeggen of te vragen?? ze snappen toch zelf ook wel dat het niet bij iedereen zo makkelijk gaat! Komt denk ik ook doordat we al een dochter hebben dus dan denken mensen al gauw dat je makkelijk zwanger raakt... daarbij zijn ze in onze familie erg vruchtbaar (allemaal heel vlot zwanger) en gaan ze ervan uit dat dat bij ons ook het geval is. Krijg wel vaker zulke opmerkingen maar afgelopen week was echt het toppunt.:x Moest even mijn ei kwijt...
Wij hebben dan het geluk dat het wel snel gelukt is met de 2e (1e was 6 rondes, ook heel snel) Maar hier was het ook: O hij is 2? Wanneer komt de volgende? Of kijken naar mijn buik... Als ik er een opmerking over kreeg zei ik: Tja je kunt ze nog steeds niet bestellen he.... Of vragen of ze je ff willen waarschuwen als ze in de schappen van de Jumbo liggen. Vind het ook enorm brutaal dat men er maar gewoon vanuit gaat dat het lukt..
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik zou er idd beter wat luchtiger op kunnen reageren maar dat lukt me op zo'n moment niet ik word of gelijk boos of ik kruip in mijn schulp en weet niks te zeggen. Als het weer gebeurd zal ik proberen ff een tactische opmerking terug te geven!
Hey, Ik vind het inderdaad ook brutaal hoe sommige mensen reageren af en toe. Ik ben vrij jong getrouwd ( is sowieso natuurlijk al bijna onacceptabel in NL voor sommigen (ga je trouwen omdat je zwanger bent??) Ben nu 3 jaar getrouwd en krijg al 3 jaar de vraag wanneer we aan kinderen beginnen? Mensen gaan ervan uit dat het zomaar kan maar soms werkt dat helaas niet zo.. dus zou er niet zoveel van aantrekken. Goed dat je hier even je frustraties kan uitten
ken ook mensen die zulke opmerkingen maken... totaaaaal niet er bij stilstaand dat iemand misschien al erg lang bezig is, misschien tussentijds nog een miskraam gehad heeft of tijdelijk misschien om medische redenen mĆ³et wachten... erg pijnlijk zoiets. denk dat het nog steeds de taboe is dat het niet lukt. je hoort er nooit iemand over. voelde me vroeger vaak jaloers als ik iemand met een mooie zwangere buik zag lopen, maar wie weet hoeveel jaren er aan vooraf zijn gegaan en hoeveel verdriet? denk dat het een maatschappelijke blindheid is, omdat je denkt dat het haast niet voorkomt.
Oo breek me de bek niet los. Ik zeg tegenwoordig dat ik het doorgeef aan de arts en als ze een winkel voor me weten dat ik me beschikbaar houd. Einde van de vragen. Ik ben er ook zo klaar mee. Ga je lekker met je eigen leven bemoeien :x
Gewoon op antwoorden! Ik heb mij het eerste anderhalf jaar proberen er ook steeds maar slecht en ongelukkig over gevoeld over die opmerkingen. Maar na drie miskramen was ik het zo beu dat iedereen, hoe goed bedoeld ook, zich aan een lelijk en grof antwoord kon verwachten. Commentaar was dan ook snel over Nu ik zwanger ben krijg ik soms de commentaar of het wel gepland is en of ik wel kinderen wil. En als ik dan vraag waarom dan zeggen de mensen dat ik zo streng ben op kinderen en weinig kan verdragen, 't is ook altijd iets hƩ!
Ik lees in sommige onderschriften dat er hier dames zijn die al veel langer bezig zijn en zelfs miskramen hebben gehad... kan me voorstellen dat het dan HELEMAAL pijn moet doen als je zulke opmerkingen krijgt Ik denk dat ik dan helemaal woest zou worden! Wij staan nu weer aan het begin van een nieuwe ronde (gister laatste dag ongesteld) en ik ben echt zenuwachtig... ik dacht dat ik er weer wat rustiger en nuchterder in stond maar ik merk dat ik juist door die vragen en opmerkingen steeds van andere mensen dat ik weer gespannen word. Mijn zus heeft al 3 kinderen en zij praat ook net alsof je ze zo even bij de supermarkt kan kopen:x
Waarom denken mensen toch dat ze dat zomaar mogen zeggen. Vreselijk! Ik denk dat je een paar gevatte opmerkingen in moet studeren en die dan kunt antwoorden. Het mag niet zo zijn dat jij je hierdoor nog verdrietiger van wordt. Dikke knuffel!
Erg he?! Hier in de straat kunnen ze er ook wat van. We hebben een dochter van drie en zitten nu "pas" in ronde 6 voor een tweede. "wordt het niet eens tijd voor een broertje of zusje voor haar?" Of "ze is er duidelijk aan toe!"of "Jullie houden het toch niet bij 1 he? Zo zielig voor haar!" Serieus?!?!?!! Bemoei je er niet mee! De bevalling was nogal heftig en eindigde in een totaalruptuur en nog veel meer ellende en mensen bij ons in de straat denken dat we daarom nog niet aan een tweede beginnen. Mijn vriendinnen weten allemaal dat het voor een tweede nog niet zo wil vlotten dus daar kan ik lekker tegen klagen. Lucht op.
Ohhhh, wat zou ik daar boos om kunnen worden zeg! Heb het zelf niet meegemaakt maar heb er inderdaad wel over na zitten denken, als ik zwanger zou zijn. ''is het gepland''? Zoals hierboven al iemand zei; probeer inderdaad je antwoorden klaar te hebben! Kunnen ze ook niks meer terug zeggen. Die mensen weten niet hoe pijn ze jou hier mee doen joh....*KNUF*!
Bedankt voor jullie lieve reacties! doet me goed en geeft me ook weer moed de volgende ronde in te gaan. Ik wens iedereen hier die graag een kindje willen heel veel succes toe! Het is ook wel goed om te weten dat je niet als enige in dit schuitje zit, hoe rot het ook is We moeten er gewoon voor blijven gaan en niet de moed opgeven!
Mensen weten in mijn geval dat de kinderwens erg groot is.. dus ik doe er een schepje bovenop met mijn man: oh mag ik dat wel eten? Om dan uiteindelijk vervolgens gewoon gerookte zalm en garnalen te eten
Hier ook de domste opmerkingen te horen gekregen. Toen we het medisch traject in stapten werd me zelfs toegebeten of ik soms haast had, terwijl anderen bij ieder dingetje wat ze 'anders' aan me vinden opmerken of ik dan toch eindelijk zwanger ben. Eerlijk uitleggen heeft meestal wel een positief effect, maar soms wordt het daarna gewoon doodgezwegen. Kortom: het is nooit goed en mensen hebben altijd wat te zeuren. De gedachte waar ik me altijd maar mee troost is dat ik gelukkig niet zo'n ignorant modderbreintje ben als die mensen, dat is ook een hoop waard.
Oohhjaaa hoor!! Wij zijn dan gelukkig nog niet zolang bezig, ronde 4, maar mijn collega is zwanger en kan nergens anders over praten. Ook zegt ze doodleuk, in 1 wip was het al gebeurd......En .. beter worden jullie nog niet zwanger dan komen we in de knoei!!! (is nog niet zo drastisch allemaal, maar wel heeeel irritant) Blijf bij je zelf meis en laat ze lullen, al is dat vaak moeilijk natuurlijk! Kop op!
Ik denk niet dat iedereen er van uit gaat dat het direct lukt maar dat dat gewoon een manier is om er naar te vragen of jullie denken aan een tweede. Ik zou er in ieder geval proberen luchtig op te reageren of gewoon te zeggen dat het nog niet gelukt is tot nu toe. Dan zijn mensen vaak wel begripvol.
Dat zijn ook erg kwetsende opmerkingen! Zou mensen ook rechtuit zeggen dat je de opmerking kwetsend vindt, misschien snappen ze dan dat je zoiets niet kan zeggen! Wij zijn ook 1,5 jaar bijna bezig geweest nu voor de 1ste zwangerschap, ik ben 32 en mijn man 35 en dan kreeg je ook vaker zo'n opmerking van of we nog niet eens aan kinderen gingen beginnen omdat we ook de jongste niet meer waren, dan kon ik ook echt ontploffen!
Herkenbaar, hier bijna 2 jaar bezig en 31 en ook al vaak de opmerking gehad "zou je gezien je leeftijd niet eens aan kinderen beginnen" , of net na ons trouwen "huisje, boompje en over 9 maanden een baby". Meestal reageer ik met iets dergelijks als "we zijn 2 jaar geleden al begonnen maar nog geen baby gevonden". Dan reageren de meeste wel begripvol.. tot de goedbedoelde adviezen dan kap ik snel af met dankjewel, maar dat ik alles al geprobeerd heb. Of bij een reactie als "moet je op vakantie gaan" reageer ik meestal, eens vragen aan de gynaecologe of dat ook vergoed wordt, is vast goedkoper dan al die onderzoeken en behandelingen. En bij mensen die me dichtbij staan, leg ik het wat geduldiger uit
Dit is zo herkenbaar. Ik heb iemand in mijn omgeving die nu steeds mij met mijn neus op de feiten drukt. Zo zei diegene laatst oh jullie kunnen wel ergens anders wonen, jullie hebben toch geen kinderen. Dat was echt zo'n au moment. Ik zeg nu gewoon recht voor z'n raap als mensen vragen waar de kinderen blijven dat het niet lukt, en vrij bot ook. Je ziet dan dat mensen schrikken. Dat is ook wel nodig bij die mensen vind ik.
@Stray Cat dat heb ik ook hoor! Als mensen ervoor zorgen dat ik me niet op mn gemak voel, doe ik het gewoon terug: 'Tja ik weet t ook niet, ik blijf maar levens verliezen op de 1 of andere manier..' Zijn ze meteen uitgeluld. Niet de meest chique manier, maar af en toe is mijn tact ook op!