Op een verjaardag wil ik niet hebben dat mijn dochter continue de mond vol heeft. (bijna 2) Natuurlijk mag ze zo nu en dan iets lekkers en een bakje chips, maar steeds iets in de handen wil ik niet! Ik wil dat ze dat leert, dus zeg ik vaak, nee, of straks, en haal haar weg bij tafel. Altijd zijn er mensen die vinden dat ik de teugels wat los moet laten "en voor deze keer mag het wel". Zo leert ze het toch nooit? Ik blijf maar opletten en corrigeren dat ze dat niet mag en moet gaan spelen. Na een tijdje mag ze natuurlijk wel iets pakken. Toch zag ik vanmiddag mensen die haar steeds iets gaven, ze had de mond nog vol, en in haar andere handje ook weer iets... :x En ook nog "gevaarlijke" dingen, pindas, druiven enz. Mijn dochter is geen kauwer, dus voor haar snel gevaarlijker.. Ik voel me dan net zo,n politie agente, die continue blijft corrigeren en nee zeggen. Hoe gaan jullie ermee om?
Ik ben haar moeder en ik bepaal. Thuis, op visite, of waar dan ook. Als ik wil dat ze bepaalde dingen niet eet gebeurt dat niet. Ik zal daar dan ook wat van zeggen. Prop mijn kleine niet vol
Misschien volgende keer een klein bordje vragen, daar de dingen op doen die ze mag hebben en op is op. Duidelijk voor de gastvrouw/gasten en duidelijk voor je dochter.
Grrrr herkenbaar! Afgelopen zaterdagmiddag een kinderverjaardag gehad van een meisje wat 1 werd.. Dochterlief sjouwde lekker rond en zag ineens dat ze wel heel vaak bij een bepaalde tafel kwam.. Snap nu wel waarom; iedere keer werd daar een bak chips voor haar neus gehouden.. Toen ik het zag was het zo afgelopen.. Ze krijgt nooit chips! Zo irritant.. En die mensen maar zeggen: ohhh flauw van mama, het is toch feest, kan echt geen kwaad voor een keertje etc. Kan daar zo boos om worden.. Stop je eigen kinderen lekker vol maar laat die van mij met rust..
Jij bent de moeder en bepaald wat je kindje wel of niet krijgt. Wat een ander daar van vind zou mij een worst zijn. Mijn dochter vind ook alles lekker maar weet ook dat zij (als er lekkers op tafel staat) dit niet zelf mag pakken. Ze vraagt het dan altijd aan mij of haar vader. Als een ander aanwezige haar iets wil geven en ik wil dit niet dan zeg ik dat ook en dan krijgt ze het niet. En ze komt dan echt niets te kort!
Ik zou bij de eerste keer dat ik zie dat iemand haar wat geeft er meteen iets van zeggen zodat het duidelijk is. Vaak bedoelen ze het goed, maar sommige kindjes kunnen geen nee zeggen. Mijn dochter vraagt nog gelukkig altijd als ze iets wilt aan papa of mama (of oma als die er bij is) Verder zorg ik dat ze met een volle maag naar een verjaardag gaat dus dat ze ook niet "hoeft" te snaaien. Zelf krijgt zij geen stuk taart of een zakje snoep of chips. Ze mag wat van ons mee eten, maar een eigen stuk krijgt ze nog niet. Dit weet ze ook en gelukkig vragen de ouders van de jarige tot nu toe of ze iets mag hebben aan ons. Dus ik denk dat het gewoon om duidelijke communicatie hierin gaat. Naar je dochter maar ook naar de anderen op de verjaardag. Jij bepaald.
Ik maak wel snel duidelijk dat mijn kinderen geen aapjes zijn die gevoerd kunnen worden. Mijn oudste weet prima wat ze netjes mag pakken en wat niet. De jongste zit vooral in de graai en snaaifase en ik heb vaak nog iets voor hem bij en met dingetjes als kaas en worst, komkommer, wraps e.d. leren we hem om het even aan papa en mama te vragen, hij mag niets zelf pakken.
Ja, ik ken het helaas. Zo was ze op de doping van haar nichtje (dochter was toen 16 maanden) en overal kreeg ze een hapje, een koekje of een heel stuk taart! Toen ik er wat van zei was ik "een dictator" en of ik soms niet wil dat mijn dochter geniet van het leven. Poe poe. Thuis krijgt ze van mij en partner bijna nooit "iets lekkers" in de vorm van chips of koek.
Ik vind het knap dat jullie kindjes eerst vragen voordat ze iets mogen pakken! Hoe hebben jullie hun dat aangeleerd? Mijn meisje snapt het nog niet, ze ziet al dat lekkers staan, iedereen neemt er wat van, waarom mag zei dan niet? Ik ben ook altijd de spelbreker door nee te zeggen, en dat zeggen ze dan ook, dan is voor mij de gezelligheid er al weer af! Ik zou willen dat het niet altijd zo,n issue was, en mijn meisje gewoon lekker gaat spelen, zodat ik ook wat gezelliger ben dan Maar ze is een echte lekkerbek en er zit dan geen rem op. Die rem dat ben ik. Ze krijgt zelf ook nog geen stuk taart, een paar hapjes van mij is genoeg. Maar waarom vinden opa,s en oma,s en tantes en het dan wel nodig om haar nog meer hapjes te geven? Mijn dochter vind het wel prima, natuurlijk!
Herhalen herhalen herhalen en van begin af aan. Hij is nu 20 maanden en zegt natuurlijk nog niet: "mag ik wat pakken mama" maar kijkt, wijst en zegt: "die mama/papa" . ik zie dat jouw dochtertje van nov 2012 is, ze is dan 2 maanden ouder dan mijn zoontje. Moet kunnen dan hoor. En familie opvoeden dat ze dus niet zomaar iets geven.
Ik heb het afgelopen weekend voor de eerste keer meegemaakt. Mijn zoontje is nu 14 maanden en ik probeer hem zo gezond mogelijk te laten eten. We waren bij mijn schoonzusje die net bevallen is en ondertussen dat ik de baby de fles gaf, liep zij met mijn zoontje naar de keuken en hij kwam terug met een zakje Autodrop in zijn handen. Ze wilde hem er net een geven toen ik zei dat ik liever niet had dat hij die kreeg. Hij kan nog niet heel goed kauwen en ik vind hem persoonlijk echt nog te jong voor dit soort snoep. Ze snapte er helemaal niets van en liet het overkomen alsof ik de "strenge moeder" was en hij nooit iets kreeg....... Ik ben daar best streng in, ik ben de moeder en ik bepaal wat hij eet. Ik zal er dan ook altijd wat van zeggen....
Het is inderdaad herhalen en nog eens herhalen. Mijn dochter zei bij 1,5 als er wat lekker stond "ham" en dan wees ze. Als ze het mocht hebben dan pakten wij het en gaven het haar en als ze het niet mocht hebben dan zeiden we gewoon "nee". Nu is ze bijna twee en zegt ze "happen" en wijst ze maar ze pakt niets zelf, ook als we ergens op visite zijn doet ze dat niet.
Blijven doen, ik heb dit ook jaren gedaan maar pluk er nu de vruchten van. Nu zijn ze 8 en 5 en kunnen we rustig zitten op een verjaardag zonder dat onze kinderen als dolle stieren op tafel af stormen omdat er iets lekkers op staat.
Geen idee eigenlijk Ze vraagt het ook niet echt maar wijst ernaar en zegt mama...? of koek...? één keer had ze iets in haar mond gestopt zonder dat ik het wist en heb toen gezegd dat dit niet zomaar mocht. Of dat misschien zo is blijven hangen geen idee, maar zo doet ze het ook met de ipad. Lisa ipad? en dan kijkt ze me vragend aan en wacht ze totdat ik zeg dat het mag. Ik bedenk me net dat ik op een verjaardag vaak zelf haar ook iets aanbied. Een tomaatje een komkommer, een zoute stengel of een stukje kaas. dit in combinatie met goed eten van te voren denk ik dat ze er dan tussendoor ook gewoon niet zon behoefte aan heeft.
Herhalen inderdaad, soms best moeilijk hoor dat opvoeden.. En ook de mensen om je heen die je weer moet opvoeden haha, die helpen soms alles weer naar de maan hihi