Oh en ik heb een tijdje geleden mijn strottenhoofd een keer ontstoken gehad, bleef maar echt ijs en ijskoud water drinken anders kon ik dus niet meer slikken.. En het feit dat ik daardoor niet meer kon slapen was ook feest.
Ik had hier al gereageerd, maar ik heb een nieuwe: Je kleine teen breken! Zoals honderd keer per jaar, stootte ik vanmorgen mijn voet tegen de deur. Alleen was het nu echt knoerhard..Ik durfde niet te kijken en ik was boven dus ben eerst op mijn bed gaan zitten omdat ik bang was dat ik flauw ging vallen. Toen ik weer een klein beetje bij m'n positieven was, toch vlug gekeken en mijn kleine teen stond haaks op mijn voet (naar buiten). Ben op mijn rug gaan liggen want ik werd er niet goed van. Toen ik wat moed verzameld had, heb ik hem zelf terug gezet en ben ik gaan koelen. Ik voel wel dat ie nu goed staat. Heb de teen vast gemaakt aan de teen ernaast maar gruwelijk zeg; wat deed DAT pijn!!
tumorgezwel in mijn rug (kwaadaardig, moest uiteraard opereert worden, het is 3 keer terug gekomen (baby, peuter en 7 jaar) Mijn bevalling(hoewel de kankergezwellen het ergst waren)
Mijn hersentrombose en dan vooral de manier waarop 't is duidelijk geworden: Stekende pijnaanvallen (uit het niets) in mijn hoofd. Mijn huisarts is overigens eerst 3 weken blijven beweren dat het migraine was . Dat ik op de duur ook "uitvalverschijnselen" had hoorde volgens hem er allemaal bij. Na 3 weken zeuren van zowel ik als later ook mijn moeder moest ik zelf maar een afspraak maken voor een scan en bij de neuroloog als ik dat echt wou. 2 uur na de scan werd ik door de huisarts opgebeld dat de neuroloog mij niet pas een week later, maar 2 dagen later al wou zien want dat er "iets mis was". (Nadien overigens een andere huisarts gezocht.)
Oorbuisjes met een plaatselijke verdoving die niet wou werken. Het leek werkelijk alsof ze in mijn hersenen zaten te snijden. Meneer was ook nogal onhandig en kreeg de buisjes er moeilijk in.. Krijg het er nog benauwd van.
Het pijnlijkste wat ik heb meegemaakt is toch wel dat ik niet goed verdoofd was tijdens mijn keizersnede en de eerste week erna..
- Ingegroeide teennagel die zonder verdoving is verwijderd. - Uitgegleden over een legoblokje en enkel zwaar gekneusd. - met een gummiknuppel in elkaar geslagen worden door een aantal personen. Maar op nummer 1, een brommer raakte verstrengeld in mijn stuur (fiets)en reed 60km per uur. Toen we losschoten ben ik tegen een stilstaande vrachtwagen aangeknalt. Ben even weggeweest en toen ik weer bij mijn positieve kwam hoorde ik de ambulance met loeiende sirene aankomen. Na onderzoek in de ambulance bleek dat ik gekneusde ribben had, arm gekneusd en flinke schaafwonden aan mijn benen. Die gekneusde ribben ws echt geen pretje en herstel heeft ook lang geduurd.
- De punctie van mijn eicellen, terwijl de verdoving niet werkte - Mijn knie uit de kom - En de uren durende galaanvallen door mijn galstenen Bevalling vond ik ook niet fijn maar valt in het niet vergeleken met bovenstaande...
- De pijn nadat mijn neus- en keelamandelen waren verwijderd, ik was 15 dus kan het me nog goed herinneren. - 2x een lumbaalpunctie waarbij wat zenuwen geraakt werden. - De verdovingsprik in mijn teen die vervolgens niet werkte en de arts wel al begon met het weghalen van de ontstoken ingegroeide teennagel.
Ik heb eens tijdens dat ik ziek was (koorts) had een gezwel in mijn mond gehad. Werd er midden in de nacht zwetend wakker van en mijn tandarts had zelf ook nog nooit zoiets gezien (uit pure nieuwsgierigheid heeft hij er toen een foto van gemaakt).
Zow heftig zeg! Hebben ze diegene gepakt die je in elkaar hebben geslagen? En die scooter... is die niet gecrasht? Ik mag hopen dat hij diegene is die de ambu heeft gebeld. Dan reed die wel heul dicht langs je zeg.
- Ik heb eens met mijn arm vastgezeten tussen de deur van een trein die luchtdruk dicht dichtging. Ik stapte in en werd er bijna uitgeduwd door iemand, waardoor mijn arm naar buiten kwam. Heb gegild als een malle. Na 3 minuten heeft iemand van buitenaf eindelijk de deur open gekregen. - Ik heb eens last gehad van een microlax. Dat deed zo ontzettend pijn. Heb echt gehuild en gegild op het toilet. - Ik ben een keer door een aantal mensen met een boksbeugel in mijn gezicht geslagen. En niet 1 keer, nee, 50 keer... vooral dit was erg pijnlijk. Een bevalling heb ik nog niet meegemaakt, maar word bang als ik sommige verhalen lees.
Bevallen valt best mee hoor!! Ik wil na afgelopen dagen nog toevoegen: galstenen. Wat doen die krengen pijn zeg!!!
Oh ja, en ik heb ook een keer een ongeluk gehad waarbij ik een gat tot mijn bot had. Het ongeluk zelf deed niet eens zo door (was, nadat het gat er was, direct verdoofd), maar vooral de nazorg. Heb een tijd in het gips gezeten en het heeft daarna nog 6 maanden geduurd totdat het genezen was.
Oja en met me blote voet op een hete ovenplaat (net uit de oven, had hem even op een stuk doek op de grond gelegd ivm geen ruimte op het aanrecht) gaan staan. Toen heb ik echt hard geschreeuwd.
Dat ligt maar net aan de bevalling/situatie. Die van mij was gigantisch pijnlijk en ik ben niet eens kleinzerig.
Natuurlijk ligt het aan de situatie. Maar ik had (zoals zovelen) me het ergste voorgesteld en ondanks rugweeen, een weeënstorm en bij de tweede een stortbevalling van 25 minuten vond ik het toch (ook op dat moment) meevallen. En zo bevallen komt vaker voor dan bijv kunstverlossingen die erg pijnlijk schijnen te zijn.