Op zich lijkt dit geen probleem en dat is het thuis ook zeker niet, maar je (niet specifiek jij hoor maar meer in dit topic) moeten wel beseffen dat er niet 1 kindje is maar een stuk of 12. En dat kinderen in een groep elkaar snel nadoen en volgen. Ze willen ook graag het gevoel van gelijkwaardigheid hebben. En dat kan in een groep op een kdv alleen goed lopen door aan bepaalde regels vast te houden. Jouw kindje eer eerst het brood en dan de korstjes, een ander is misschien gewend het beleg los te eten en dan het brood pas, weer een ander is gewend brood in de melk te soppen (dit zijn overigens geen dingen die ik ter plekke verzin maar die ik echt op mn werk voorbij heb zien komen) het is voor 2 leidsters op een groep van 12 niet te doen om overal in te voorzien. Als je wil dat er op de opvang zo specifiek rekening gehouden wordt met elk kindje, zul je een andere vorm van opvang moeten zoeken vind ik.
Ik snap je wel hoor! Je betaalt er genoeg voor.. ik snap die ophef nooit over die korstjes hoor, mijn kinderen eten hun korstjes niet. Ik vind het zelf ook niet zo lekker, vind het geen ramp hoor. Ik snap wel dat ze regels in moeten voeren die voor iedereen gelijk zijn, maar ook daarin kun je flexibel zijn. Wat mij het meest stoort is de manier waarop dit opgeschreven is 'dat hij zijn zin niet heeft gekregen..helaas' ... brrr daar gaan mijn haren van overeind staan.
Tja, op zich snap ik de regels wel, maar goed, als jij het anders wil vind ik dat het anders moet kunnen. Jij betaalt er tenslotte genoeg voor en bovendien zijn de korstjes het ongezondste gedeelte van het brood. De manier waarop vind ik echt niet kunnen trouwens!
Brr, ik was daar allang weg geweest eerlijk gezegd. Dan gaat het niet om korstjes wel/niet opeten of wel/niet een andere boterham geven, maar de manier waarop ze met de kinderen en met jou als ouder omgaan/communiceren. Mijn dochter gaat sinds 20 maanden naar het kdv en had in het begin ook moeite met warm eten tussen de middag (thuis eten we namelijk brood tussen de middag). De eerste dag heeft ze niets gegeten, de tweede dag een beetje en na de eerste week gewoon normaal. Ze hebben haar wel aangespoord, maar op een pedagogische manier (proef een hapje, kijk, de andere kindjes eten ook), en absoluut niet met dwang. Het klinkt niet alsof dat kdv de kindjes met liefde opvangt... bah.
Je moet doen waar je je goed bij voelt. Ik snap wel dat het kinderdagverblijf haar eigen regels hanteert. Anders zou het een zooitje worden.
Mee eens. Ik snap die hele ophef om een korstje niet. Ik eet zelf ook niet graag korstjes. Mijn dochter eet de ene keer wel korstjes en de andere keer niet. Lekker boeiend, zolang ze maar haar brood eet. Maar goed, daar is iedere ouder weer anders in. Ik zou gewoon een gesprek aangaan met het KDV, ts.
Neemt niet weg dat ik het nog steeds sneu vind Juist om dit soort dingen te voorkomen hebben wij het laatste ook gedaan en hebben we een gastouder ipv kdv.
Wat zullen kinderen zich daar prettig voelen zeg... we hebben jou je zin niet gegeven en nu drinken? Als dat de communicatiestijl is op de opvang zou ik op zoek gaan naar een andere. En ik vind als jij aangeeft dat jullie zoontje last heeft van zijn tanden dat ze daar best rekening mee kunnen houden. Bij onze opvang houden ze speciale dingen voor die dag bij op een whiteboard.
Nee ze hoeven het niet te eten, maar ouders hoeven niet te verwachten dat er specifiek wat anders gekookt wordt. Er kan een potje (in overleg) worden aangeboden of je brengt zelf eten mee. Vind ik niet meer dan normaal. Mijn dochter vind sperziebonen niet zo lekker. Dus dan eet ze vaak alleen vlees en toetje. Dat mijn dochter dan nog honger heeft is toch haar probleem. Hier eet ze ook wat de pot schaft en anders maar niet. Ik kook al niet eens apart voor haar laat staan dat 1 vrouw voor meer dan 30 kids kookt ook nog apart kookt omdat mijn kind geen sperziebonen eet😅
Ja dat is idd een keuze. Ik merk dat ik als gastouder nu meer tegemoet kan komen aan de wensen van ouders en kinderen dan dat ik dat als leidster op een kdv kon. Al gelden er hier nog steeds bepaalde regels
Precies..dat is toch geen doen. In een groep van 12 kinderen is bij elke groente wel iemand die dat niet lust...ben benieuwd hoe anderen dat dan voor zich zien hoor. Eten hoeft niet..net als de korstjes maar dan houdt het ook op.
De regel op zich is niets mis mee, maar op deze manier zou ik mn kindje daar ook niet heen willen brengen. Het stuk van apart zitten wat eerder gebeurde vind ik bizar. En als ze gaan zeggen... je hebt lekker je zin niet gekregen. Heel onprofessioneel!
Inderdaad heel onprofessioneel!! Ik zou er heel snel klaar mee zijn moet ik zeggen. Mijn jongste at ook geen korsten tot ruim 1jaar maar kreeg echt wel een extra boterham.Ze haalden vooraf de korsten er gewoon vanaf en is nooit een issue geweest en ook geen verwarring tov andere kinderen. Mijn dochter eet nu gewoon korsten en de kleinste kindjes krijgen vaak genoeg brood zonder korsten. Mijn dochter en andere peuters zitten daar echt niet over te jammeren want ze horen nu bij de grote kindjes en die eten korsten. Dat apart zetten vind ik helemaal niet kunnen. Met opzet een kind negeren,gatver. Ik geef je helemaal gelijk dat je hier niet van gediend bent. Alleen al het gegeven dat dit is gebeurt zou voor mij genoeg signaal zijn om mijn kind van die creche te halen.
Belachelijk! Ik zou je sowieso het advies geven een opvang te zoeken waar je je beter bij voelt. Het is wel jullie kind en het is belangrijk dat zij zich een beetje aanpassen aan jullie wensen zolang die redelijk zijn en dit vind ik geen onredelijke vraag! Ook voor jullie kindje lijkt het me geen fijne plek wanneer hij overstuur is en huilt.
Het gaat volgens mij al lang niet meer over die korstjes, je vertrouwd ze gewoon niet meer met je kind naar mijn idee. Normaal geproken vind ik ook dat een kind eerst zijn bordje moet leegeten voordat hij meer krijgt, jij hebt voor jouw gevoel een medische reden om daar vanaf te wijken (te mager) en dan heeft de opvang dat naar mijn idee te respecteren. Wij waren destijds ook ontevreden over het kinderdagverblijf van ons zoontje en het was een optelsom van allemaal kleine dingen die op zich niet erg genoeg waren, maar bij elkaar opgeteld wel. Ik zou gewoon eens om me heen gaan kijken naar een opvang waar je je beter bij voelt.
Nou precies dit! Ik ben een keer als 4 jarige in de hoek gezet met het licht uit toen iedereen buiten spelen was omdat ik mijn brood niet meer wilde eten. Mijn moeder had het al aangegeven maar blijkbaar wilde de juf toch nog ff haar zin door drammen. Ben het nooit vergeten