Hallo Allemaal, Wil niet te veel over mijzelf vertellen maar ook ik ben alleenstaand en zwanger. Nu probeer ik overal op internet info te vinden over het feit dat ik echt alleen ben, zonder man, vrienden, familie of kennissen. En hoe verder? Nu is de bevalling nog ver weg maar mijn vraag is: zijn er hier ook vrouwen, die echt net zoals ik alleen zijn? En hoe doen jullie dat dan? Ik lees jullie graag, alvast bedankt. Groet, Violah.
Ja, ik. Het is zeker niet makkelijk en de ene dag is de andere niet en iedereen is anders, net als iedere situatie maar het is prima te doen. Soms is het wel lastig, bijvoorbeeld geen oppas maar ik neem mijn dochter gewoon mee. Maar ik ben dan ook niet iemand die voor de zwangerschap ging stappen ofzo. Sommige praktisch dingen zijn ook lastiger zoals boodschappen doen. Maar voor de meeste dingen is wel een oplossing te vinden. Wat ik zelf het zwaarst vind is bijvoorbeeld blijft huilen, dan denk ik wel es aaaargh, was er maar een vader die ff mee kon helpen, ik moet ff wat anders doen eigenlijk. Tuurlijk, die momenten zijn er ook, maar er zijn ook goede kanten, opvoeden zoals jij vindt dat het beste is, kindje hoeft niet van hot naar her gesleept worden. Vaak zijn er toch problemen tussen de ouders als ze uit elkaar zijn.
Super om te lezen dat ik niet de enige ben. En gefeliciteerd met je dochter. Maar hoe deed je dan tijdens je zwangerschap en bevalling? Vonden mensen het niet raar bv dat je echt helemaal alleen was, gingen verloskundigen dan geen vragen stellen of zo iets?
Jeetje dat klinkt heel heftig. Ik ben alleen maar niet helemaal. Mn vriendinnen en familie zijn er echt voor me en de pappa van de baby als hij zin heeft. Maar wel fijn met boodschaplen. Probeer anders rond de 20 weken naar yoga of gym te gaan. Leuk om moeders te leren kennen en wat vriendinnen te krijgen. Verder merk ik dat de vk hier heel meegaand zijn hoor. Stel je kan zelf niet meer naar de praktijk komen dan komen ze wel aan huis. Moet zeggen dat ik vanmorgen nog op mn fiets naar de vk ben geweest 😃 en ben al bijna een week overtijd. Hoop dat je fit blijft tot het eind dat maakt alles een stuk makkelijker. Maar weet ook dat er vanuit de gemeente hulp geboden kan worden mocht het niet gaan in de vorm van thuiszorg.
Ik ben niet alleen, maar ik kan mij wel voorstellen dat het erg lastig kan zijn. Als je zwangerschap/bevallig soepel verloopt zal het waarschijnlijk wel meevallen, maar als er wat tegen zit is het misschien een stuk lastiger omdat je niet echt op iemand terug kunt vallen. Verder lijkt het mij best pittig om echt helemaal alleen te zijn, misschien dat je met de komst van je kleintje wat leuke vriendinnen kunt maken Verder: ik neem aan van harte gefeliciteerd met je zwangerschap en hoop dat je een mooie en gezonde periode tegemoet gaat!
Dank je en jij gefeliciteerd met je zwangerschap. Hoe ver ben je nu? Tijdens de zwangerschap deed ik het ook alleen, gelukkig kon ik tot het einde wel blijven fietsen en alles. Tijdens de bevalling vond ik het wel moeilijk, ik had van te voren wel aangegeven bij de vk dat ik graag wilde dat er hoe dan ook iemand van hun bij zou blijven, ook in geval van een keizersnede en dat was geen probleem, ik wilde namelijk niet alleen bevallen. Er waren wel een paar mensen die er bij wilden zijn maar dat vond ik zelf niet echt een optie. En de vader wilde er niet bij zijn kreeg ik met 37 weken te horen. Ja, er waren er genoeg die het raar vonden maar dat was ook omdat er blijkbaar ook een heleboel mensen waren die dachten dat ik maagd was. Even handig om te vermelden dat ik niet 17 was toen ik zwanger raakte maar 27. Ook waren er mensen die niet eens door hadden dat ik zwanger geweest was en mij opeens met een baby zagen. Ook heel vaak gehoord wist niet eens dat je een relatie had. Die vond ik nog het lastigste uit te leggen, nee dat klopt, had en heb ik ook niet. Punt is natuurlijk wel altijd wat als er iets gebeurd, als je je been breekt bijvoorbeeld, of je wordt ernstig ziek, stel je moet in het ziekenhuis opgenomen worden, dan heb je wel een kind die verzorgd moet worden. Daarnaast heb ik ook nog een ziekte wat het allemaal moeilijker maakt maar ik krijg wel hulp thuis nu, geen thuiszorg maar iemand die meekijkt hoe het gaat, waar ik mee kan overleggen hoe iets aan te pakken, waar ik tegen op loop, etc. Daarnaast is het de eerste 2 dagen na de bevalling ook mogelijk een probleem, ik weet niet of het altijd zo is maar ik mocht de eerste 2 dagen niet alleen zijn met mijn dochter, in het geval van bijvoorbeeld een bloeding of onwel worden, dan zou niemand dat op tijd weten of naar binnen kunnen. Dus ja, op deze punten is het zeker een probleem als je geen vangnet hebt.
Helaas blijkt de vader een geheel andere man te zijn als dat ik dacht en nu durf ik niet naar de verloskundige omdat ik vader voorlopig hierin niet wil betrekken. Eigenlijk wil ik de vader voorlopig niet bekend maken. Hij weet ook niets van deze zwangerschap al was het wel gepland maar hij laat zich nu geheel van een andere kant zien, ik maak mij zorgen om mijn kindje en vandaar ik niet wil dat vader bekend wordt, tenminste nu even niet. Dit is mijn eerste kindje en maak mij zorgen wil vader op afstand houden.
Je bent absoluut niet verplicht de naam van de vader te geven, ik zou dan ook gewoon de vk bellen, ik weet niet hoe ver je bent maar controles zijn belangrijk. Hier was het eerder andersom, de vader wilt niet bekend zijn bij instanties. Ze willen wel graag weten of hij erfelijke afwijkingen heeft, of hij gezond is en of er in zijn familie erfelijke afwijkingen voorkomen. Maar die vragen zal je vaker krijgen, de naam is niet van belang voor de gezondheid van je kindje. En hij hoeft ook niet mee. De vader van mijn dochter is nooit mee geweest. Als je verteld wat je net schreef dan is dat genoeg.
Nee hoor de vader hoef je nergens bekend te maken. En mochten bepaalde instanties het willen weten kan je altijd zeggen dat het een one night stand was en dat je hem niet kent. Ben je er ook vanaf. Hoe ver ben je nu zwanger want het is wel slim om naar de verloskundige te gaan. En daarnaast is het gewoon leuk om je kleintje op de echo te zien. Hier ook een vader die er een iets wat ander leven op na houdt dan in eerste instantie verteld. Maar als ik het goed begrijp was jou kindje wel welkom en gepland? Dat maakt het extra zuur als blijkt dat alles anders is dan je eerst dacht.
Ja het was gepland maar bij hem alleen maar voor zijn bedoelingen soort van over de rug van, het kindje iets voor elkaar krijgen. (wat ga ik niet hier op een openbaar forum zeggen) Ik ben gaan twijfelen aan zijn bedoelingen tegenover zijn kind en mij. Ik kan er de vinger niet goed opleggen. Ik ben 10 weken zwanger.
Wat een vreselijke situatie, ik wil jou in ieder geval héél veel sterkte wensen. Het is wel belangrijk dat je binnenkort een afspraak met de verloskundige hebt, sowieso al voor jouw termijn echo die toch wel rond week 11-12 van de zwangerschap moet plaatsvinden én je krijgt dan een verwijzing voor de benodigde bloedtesten die ook heel belangrijk zijn. Hopelijk kan je in jouw zwangerschap nog wat aansluiting vinden bij andere zwangere vrouwen in de omgeving. Misschien idd via zwangerschaps yoga of iets dergelijks. Sowieso zou ik het direct bij het intake gesprek van de vk aankaarten dat je afhankelijk bent van hun steun rond om de bevalling
Ow wat erg voor je, sterkte. Oke dus ze gaan geen vragen stellen of het raar vinden als ik de vader even niet bekend wil maken? Weetje ik ben ook bang dat zij mij dan gaan zien als een slechte moeder en dat ze de kinderbescherming gaan inschakelen en ik mijn kind kwijtraak. Dus jij hebt gewoon geen naam opgegeven van de vader? Alleen zijn eventueel erfelijke afwijkingen?
Super bedankt. Ja die heb ik gelukkig al gevonden en een afspraak. Is dat dan een geheel andere steun? Hoe zou ik dat dan moeten zien? Ik bedoel, ik weet dat de verloskundige niet de hele tijd bij mij kan blijven. Wat ik wel graag wilde maar nu is er niemand helaas. Ik wil waarschijnlijk in het ziekenhuis gaan bevallen want dat voelt veiliger.
Meid je bent geen slechte moeder als je alles zelf moet doen. Verder merk ik juist dat het fijn is af en toe even met de vk te praten over de situatie. Ze hebben echt wel meer meegemaakt. Ik heb de naam van de vader ook nooit bekend gemaakt. Ook al is hij et bij de bevalling waarschijnlijk wel bij. Ernaast gaan ze echt niet zomaar bureau jeugdzorg of wat dan ook inschakelen. Er zitten mega veel kinderen in situaties waar je ze echt weg wil heb en maar er zijn niet eens voldoende pleeggezinnen. Laat staan dat ze zomaar een kind weghalen uit een goede omgeving. Maar goed het is wel belangrijk dat je nu een afspraak met de vk gaat maken. Je krijgt een echo en dan kunnen ze zien hoe ver je bent. Wil je een combinatietest doen moet dat voor de 13 weken. Je kan ook naar een kraamhotel gaan om daar te bevallen. Kijk eens of er een bij je in de buurt is? En controleer even je verzekering of die dat dekt of dat het betaalbaar voor je is. Dan ben je de eerste dagen niet volledig alleen met de baby. Mocht je behoefte hebben om het wel van je af te schrijven mag je altijd een prive berichtje sturen. Zet hem op meid! Het komt vast goed met jou een je kleine.
Bij de intake krijg je heeel veel vragen, dat is om je gezondheid in te schatten en die van je ongeboren kindje en je situatie ook, zijn naam is niet van belang voor jullie gezondheid, dus je kan gewoon zeggen dat je die liever niet wilt geven, dat is je goed recht, neem aan dat ze niet blijven doorvragen. Bij de praktijk hadden ze ook stagiaires vaak, die was ook bij de bevalling maar dat vragen ze aan je als je bijna uitgerekend bent, en zij heeft een beetje de vaderrol overgenomen en had heel veel aan haar, ze heeft ook de foto's na de bevalling gemaakt. Dus dat is mss ook nog een optie. En je kindje pakken ze echt niet van je af zomaar! Ze gaan echt niet denken dat je een slechte moeder bent omdat je alleen bent, maar geef je angsten aan, dan kan de vk die gelijk voor je wegnemen want dit soort angsten had ik ook hoor. En ook de gedachten wat heb ik nu te bieden, zowat niks, maar ze heeft maar 1 biologische moeder en dat ben ik, dat is iets wat niemand anders haar kan bieden. En zolang je kindje veilig is, liefde krijgt, aandacht, voeding en kleding, gewoon de basis, dan is een kindje al gelukkig. Waarom zouden ze dan een kindje afpakken? Met 10 weken hebben ze al armpjes en beentjes, en beginnen ze al, heel leuk om te zien Ik heb met precies 10 weken een echo gehad, echt heel leuk om te zien. Ook met 8+3 maar dan zie je veel minder. Wanneer is je afspraak? Succes alvast en komt goed hoor. Zou wel je zorgen en angsten aangeven als ik jou was.
Wat een moeilijke situatie! Bij mij was de vader van mijn zoontje ook niet betrokken bij de zwangerschap en bevalling maar ik had gelukkig wel vriendinnen en familie om mij heen. Zoals de andere dames ook aan hebben gegeven hoef je inderdaad geen informatie over de vader door te geven. Ze vragen alleen naar de erfelijke afwijkingen. Ik heb de naam van de vader van mijn zoontje niet eens opgegeven bij de geboorte akte. Deed ook niemand moeilijk over. Ik wil je een hele fijne zwangerschap wensen!
Hier heeft zelfs de vk aangifte van de geboorte gedaan zodat ik niet zelf hoefde te gaan. En ook daar wilde de vader zijn naam niet hebben, ook niet gebeurd dus. Was ook geen probleem.
Lijkt mij echt erg als de vader zijn kent niet wilt kennen. Bij mij is het andersom. Alleen de vader is toch niet zoals ik had verwacht en laat zich nu helaas van een andere kant zien. Ik heb morgen een afspraak bij de verloskundige. Moesten jullie ook weleens tussendoor naar de huisarts? Moest je daar zeker weer het zelfde verhaal opnieuw vertellen?
Super bedankt voor je lieve woorden. Respect voor jou ook al ken ik je niet. Ik denk dat wij het wel lezen hier als je moeder bent geworden? Alvast veel sterkte en geluk met de bevalling en je kindje