Hallo, Ik heb vorige week een MK gehad. We waren bijna 8 weken zwanger van ons eerste kindje, ik begon op zaterdag bloed te verliezen, we konden gelukkig langskomen bij de VK voor een echo. Daar werd geconstateerd dat het vruchtje al met 5 weken gestopt was met groeien.. Maandag kwamen de krampen en het bloedverlies tot een hoogtepunt.. Nu gaat het al een stuk beter. Zijn er nog meer meiden die in oktober 2014 een MK hebben gehad, en hier eventueel met elkaar over willen praten?
Hoi Scarlet, Wat verschrikkelijk zeg om dit mee te maken! Alles van je afschrijven op dit forum is erg fijn! Ik heb in september helaas mijn 2e MA gehad. We zijn nu 3,5 week verder en moet zeggen dat het steeds beter gaat. Alles om je heen gaat door en dan probeer je zelf ook de draad weer op te pakken. Neem de tijd om dit te verwerken. Is erg belangrijk! Wij hebben donderdag een nacontrole bij de gyn om te kijken of alles schoon is en er geen verklevingen zijn. Ook gaan we dan bespreken hoe verder.. Heel veel sterkte!
Hoi Scarlet, erg hè... Ik heb nu een MA, ben 7 weken dus net ontdekt. Ik zit nog te twijfelen tussen wachten of curretage. Aan de ene kant wil ik er zo snel mogelijk vanaf zijn, maar ik las net het een en ander over risico´s van een curretage. Aan de andere kant, dat wachten... dat trek ik denk ik niet...
Hoi meid wat ontzettend vervelend. Ik heb eind september een miskraam gehad was toen nog maar 5, 5 week, maar we hebben er 3 jaar op moeten wachten. Ik was er helemaal stuk van, nu gaat het op af en toe een momentje na wel goed. Het is morgen 3 wkn geleden en ik hoop dat mijn eigen cyclus weer snel op ga mn g komt zodat we verder kunnen. Sterkte meid.
Hoihoi, Van mij weet je het al.. Hoe zijn jullie er nu onder? En hoe hebben jullie afscheid genomen? Als je het liever niet wilt vertellen moet je het aangeven. Het is natuurlijk erg genoeg!! Liefs xxx
Ik moet eerlijk zeggen dat ik me best wel weer okay voel. We hebben niet specifiek afscheid genomen. We zijn uiteraard wel verdrietig, maar ook positief en nuchter. Het komt denk ik ook omdat we deze zwangerschap niet verwacht hadden. Ik was pas 2 maandjes met de pil gestopt, we hadden niet verwacht zo snel zwanger te worden. Dit geeft ons een positief gevoel en energie voor de toekomst.
@annabel. Bij mij was curretage gelukkig niet nodig. Ik begon zaterdag met licht bloedverlies, en maandag kwam de daadwerkelijke miskraam. Nu een week later heb ik al pracktisch geen bloedverlies meer.
Ja positief blijven idd!! Je weet dat het kan! En zoooo vlug al! Wil nirt zeggen dat het minder erg is!! Fijn dat jullie er samen zo goed mee omgaan. ik heb vanavond weer flink zitten huilen. Ik voel me het ene moment super goed.. denk ik dat ik heel de wereld aan kan, en het andere moment voel ik me een wrak, zwak, blok aan t been voor anderen... maar morgen denk ik weer, heh? Waarom dacht ik dat! Kijk hoe sterk ik ben! Dus het gaat op... en af... gaan jullie meteen verder na de miskraam? Liefs xxx
Zodra we weer groen licht krijgen van de VK zien we wel wat er gebeurd. Ik wil (proberen) er niet te veel mee bezig te zijn. Maar dat zal wel moeilijk worden ben ik bang. Eerst ook maar eens afwachten wanneer ik weer voor de eerste keer ongesteld ga worden. En jullie? Moet je eigenlijk een tijdje wachten voor je er weer 'actief mee bezig gaat'?
Hoi dames, Ik schrijf hier graag mee. Wij hadden eergisteren een controle bij de gynaecoloog. Het was niet goed. Het kindje is waarschijnlijk tussen de 8 en 9 weken gestopt met groeien. Met 7 weken en 5 dagen hadden we nog een mooie echo gehad met een kloppend hartje. Prachtig. Je zag al echt armpjes en beentjes. Nu krijg ik dinsdag een curettage. Het is alleen even de vraag of dat nodig is want ik leek zojuist wat bruinig bloedverlies te zien. We zullen afwachten tot dinsdag. Zit ook best wel tegen de curettage op dus enerzijds hoop ik dat het vanzelf los komt. Maar ik vind het zwaar. Ik ben erg emotioneel eronder maar dat komt misschien omdat het nog zo vers is. De gyn heeft ons trouwens afgeraden om meteen verder te gaan ivm verwerking ervan. Maar ik weet niet of wij ons aan dat advies gaan houden. We willen zo graag weer zwanger zijn! En is een maand wachten dan echt nodig? Zal het dan minder moeilijk zijn?
Hallo dames.. @Scarlett, wij kennen elkaar al van de "mei mama's".. Ik ben afgelopen dinsdag ook een MK mee moeten maken. Het is zaterdagvond al begonnen met licht bloedverlies, zondag erger, naar VK; vruchtje niet verder gegroeid dan 6 weken. Ik zou eigenlijk zondag een week of 10 zijn geweest volges de berekening. 1e echo 29-09, VK sprak van een MA 2de echo 06/10, Wél een vruchtje aanwezig, géén hartje.. 3de echo 12/10, VK gebeld, eigenlijk 13/10 3de echo.. Maar omdat ik bloedverlies had, waren we ongerust.. Bij de 3de echo bleek dat het kindje dus niet verder is gegroeid dan 6 weken. Na weken van onzekerheid waren wij "blij" en opgelucht dat we 12/10 te horen kregen dat het niet goed was. Want het hele verhaal klopte niet, ik testte voor de eerste keer heel licht op 29/09.. Mijn laatste menstruatie op 24/07.. Dus het waren al vervelende weken van onzekerheid; zit het nu wel goed of niet goed..? Afgelopen maandag ging het enigzins.. Maar toen ik dinsdag op stond.. Mijn god.. Van 9 uur 's morgens tot 17.00u 's middags heb ik hier rondgerend met hevige pijn.. Zo'n erge krampen, niet te filmen! VK gaf aan dat dit een soort van weeën zijn. Kwamen om de 2 á 3 minuutjes terug.. Heb vanalles geprobeerd, niks hielp! Om 16.45u de VK gebeld, ik wist me geen raad meer.. Ik kon op dat moment gelijk komen, spoedverwijzing naar het zkh voor curretage. OF wachten tot de dag erna, en dan eventueel naar het zkh doorverwezen worden.. Rond 17.00u werd de pijn een stukje minder.. 'S avonds besloten toch nog ff naar een verjaardag te gaan. Ik had afleiding nodig, een andere omgeving, gewoon even lekker WEG. De krampen werden eigenlijk steeds minder naarmate de avond.. Om ongeveer 22.15u gingen m'n vriend en ik naar huis.. Ik zette nog nét één stap binnen de deur, en toen voelde ik het al komen... Het deed geen pijn, het was een heel raar gevoel.. Gelijk naar het toilet natuurlijk.. En ja hoor, het was toch echt wel iets groter dan ik had verwacht! Ik was blij en opgelucht dat het eruit was, het is gewoon goed zo, er was iets niet goed met het vruchtje, kan het naar mijn mening beter met 6 weken misgaan, dan met bijvoorbeeld 12 weken! Vanaf het begin ben ik hier eigenlijk best nuchter onder geweest. En ik denk ook dat ik vanaf het begin al wist dat het niet goed zat.. Aangezien er niks van het verhaal klopte.. Het liep niet zoals het hoort te lopen! Ik heb er gewoon vrede mee dat het zo is gegaan, 1e MK, hele ervaring, hoop dit natuurlijk niet nog eens mee te maken! Maandag aanstaande moet ik terug voor controle.. Kijken of alles schoon is.. En dan kunnen we verder als we willen.. En dit willen we heel graag! We zien het positief tegemoet, het nog even allemaal laten bezinken.. Daarom ook een paar dagen ziek thuis gebleven.. En dan weer met een schone lei beginnen! Voor iedereen veel sterkte! Liefs
Hee meid, Je merkt echt wel als het vruchtje je verlaat.. Mensen zeiden ook tegen mij; "het is vaak niet meer dan een heftige menstruatie".. Maar jawel hoor.. Je merkt goed als het "vruchtje" eruit komt.. Geloof me! Ik sta er anders in als jou.. De VK zei tegen mij "Meid, je hebt echt geen risico om minder vruchtbaar te zijn, als jullie graag zwanger willen worden dan moeten jullie daarvoor gaan..".. Ik ben daar nu al helemaal klaar voor.. Ze raadde me wel aan om te wachten op de menstruatie.. Niet nu al.... Dat raden de meeste doktoren e.d. af! Dus ik wacht nu rustig op mijn menstruatie, en dan willen wij er toch weer voor gaan! Je moet doen waar je jezelf het beste bij voelt.. Andere kunnen dit niet voor jou bepalen. Als jij denkt dat je daar juist wél klaar voor bent, moet je dat zeker doen.. Maar ik denk wel dat het belangrijk is dat je niet in de negatieve sfeer blijft hangen, want dan kun je nooit genieten.. Hoelaat moet je voor curretage? Liefs.
Succes voor straks.. Goed dat je dit onderwerp gestart bent, ik vind het persoonlijk wel fijn ff te kletsen met degene die hetzelfde mee maken of hebben meegemaakt!
Maar heb je dat idee dan dat ik in de negatieve sfeer blijf hangen? Niet lullig bedoeld hoor... Maar ik sta er gewoon heel anders in dan jij heb ik het gevoel. Ik heb enorme respect met hoe jij ermee omgaat. Ik wou dat ik dat kon. Maar ik kan dat gewoon op dit moment nog niet. Misschien na dinsdag wel hoor. Als ik de curettage heb gehad. Maar ik ben gewoon echt enorm verdrietig nu en kan even niet anders. Dat is niet negatief. Dat is zoals het op dit moment bij mij voelt. Ik wil dat niet negeren. Ik weet niet hoe laat ik dinsdag moet. In ieder geval is het een opname in de middag, maar ik moet maandag bellen voor de exacte tijd. Dus ik ben benieuwd.
Ik heb op 2 Oktober een miskraam gehad. Bij mij is het wel een wat ander verhaal omdat ik geen vriend heb en dus niet bewust bezig was. Maar mijn kinderwens is enorm en was dus toch blij toen ik ontdekte dat ik zwanger was. En was dus ook enorm verdrietig toen het misging en nog steeds heb ik verdriet. Ik had al de hele dag last van buikpijn en in de middag kreeg ik bloedverlies. Mocht naar het zkh komen waar ze dus zagen dat het een mk was. Ik kreeg gelijk de keuze of ik wou afwachten of medicatie. Medicatie gekozen en toen ging het erg snel. Die nacht het vruchtje verloren met helse pijn en veel bloedverlies. Zodra het vruchtje eruit was nam de pijn en het bloedverlies af. Na ongeveer een week vloeide ik niet meer. Afgelopen Dinsdag nacontrole gehad en alles was schoon. Ik heb niet rcht afscheid genomen. Zit er alleen aan te denken om iets in een sieraad ofzo te laten graveren. Dit wou ik al voor mijn overleden vader dus dan gelijk mijn wondertje erbij..
Net bij de VK geweest. Alles was goed We mochten gewoon verder gaan met "proberen". We hoefden niet te wachten tot de eerste menstruatie. Dat zeggen ze alleen omdat het dan moeilijker is om te bepalen hoeveel weken je dan zwanger bent, maar dat kunnen ze tegenwoordig prima zien met een echo. Dat is wat de VK tegen ons zei. Ik ga nog wel even een zw.test doen dit weekend om te kijken of hij helemaal negatief is.
Wat fijn dat je helemaal schoon bent Scarlet. Hoe lang duurt het dan voordat de hormonen helemaal uit je lijf zijn en je helemaal ontzwangerd bent? Wanneer zou je weer een negatieve test moet hebben? Wij hebben het advies gekregen om te wachten met zwanger worden voor de psychische verwerking. Ze zei dat we sterk genoeg moeten zijn om een volgende zwangerschap (en misschien wel weer een miskraam) aan te kunnen. Op dit moment ben ik dat absoluut nog niet, maar het moet er ook gewoon eerst uit. Pas dan kan ik uberhaupt iets verwerken.
Zeg.. Ik hoop toch wel dat je me zover "kent" en weet dat ik niet zeg dat je in een negatieve sfeer hangt! Ik heb voor iedereen respect.. Wat ik daar eigenlijk mee bedoelde.. Als jij meer tijd nodig hebt om dit te verwerken moet je die tijd zeer zeker nemen! Iedereen gaat anders met zaken om, ieder zijn manier.. Voor iedereen respect vanuit hier hoor! Ik sta ook van mezelf te kijken.. Daarbij weet ik wel dat ik een stuk harder ben geworden. Dit komt vooral door m'n werk, ik moet me hier echt staande kunnen houden. Als ik zo lief en zacht als voorheen was, walsde ze gewoon over me heen! Ik weet gewoon dat ik nu sterk in m'n schoenen sta. Is ook niet zo dat ik niet meer aan dinsdag denk hoor.. Maar ik heb er gewoon vrede mee, ik stop ook echt geen verdriet weg. Want ik ben wel iemand die makkelijk huilt, als je begrijpt wat ik bedoel? Nee Pitahaya, vat dit alsjeblieft niet kwetsend op! Jij verwerkt het op jou EIGEN manier!!!! Daarbij kan het uiten van deze dingen met veel dingetjes te maken hebben.. - Hoelang heb je al een kinderwens.. - Hoelang ben je hier al mee bezig? - Al een eerdere miskraam meegemaakt? Bij ons is het in ieder geval nog erg pril, mijn vriend is eigenlijk pas sinds een half jaar klaar hiervoor.. Nog nooit een MK meegemaakt, + dit was de 1e "ronde".. Liefs!