Beste mede forumleden, Even een korte inleiding voordat ik mijn vraag neerzet. Mijn partner en ik hebben sinds kort de volledige voogdij over zijn 2 dochters. Hun biologische moeder is niet in staat en zal dit voorlopig ook niet zijn, om zelf voor ze te zorgen. De oudste heeft al zo verschrikkelijk veel meegemaakt, dat zij hierdoor zwaar is beschadigd. Nu ze volledig hier is, merken we wel dat er steeds meer rust komt, maar op school is ze echt onhandelbaar. Ze zit ook niet op een juiste school, veel te vrij, geen regels enz. We hebben een andere school op het oog, maar alles moet eerst bij de rechter zijn geweest, voordat dit gebeurt. Elke dag zit ik met haar aan het werk voor school, wat zij de volgende dag op school krijgt zodat het nog enigszins kan bijbenen in de klas. Ze zit nu sinds na de zomer in groep en is 6 jaar (wordt in januari 7 jaar) de cijfers herkennen van 12-20 lukt haar niet, maar echt totaal niet, maar ook moeite met zaken eerlijk delen, zoals als je 6 snoepjes hebt, hoeveel krijgt ieder dan. Ik heb het idee dat ze heel erg achter loopt, en mede door haar gedragsproblemen, misschien beter kunnen gaan kijken voor speciaal onderwijs. Zo en dan nu mijn vraag. in hoeverre kunnen jullie kinderen uit groep 3 bovenstaande zaken wel? Haar naam schrijven lukt haar ook nog niet evenals de cijfers 1 - 10 schrijven. Ik heb zelf een oudere dochter en zoon in groep 3 en 4, dus wel iets vergelijkingsmateriaal, maar omdat mijn dochter heel makkelijk leert en geen enkel kind hetzelfde is hoop dat jullie mij wat meer duidelijkheid kunnen geven...
Is er geen overdracht geweest van de oude naar de nieuwe school of is ze op haar oude school gebleven? Hier waren een aantal normen waar een kind aan moest voldoen voordat ze naar groep 3 mochten. (Onze jongste wordt in nov 6 en is naar groep 3 gegaan vandaar dat ik het weet). Dit kindje had hier ws een jaar extra blijven kleuteren. Grote kans nl dat wanneer ze bij jullie echt tot rust is gekomen het langzaam aan wat beter zal gaan.
Heftige situatie, en wat fijn voor haar dat ze zo'n betrokken stiefmoeder heeft! Ik zou in de eerste plaats eens met school gaan praten, zowel haar huidige leerkracht als haar kleuterjuf van vorig jaar! Die kunnen je vragen denk ik het beste beantwoorden.
Weet je wel zeker dat het door haar gedragsproblemen komt? Is ze niet dyslectisch/dyscalculatisch? En ik wil niet bekritiseren, ik ken tenslotte niet de gehele geschiedenis, maar ik lees dat jouw jongste stiefdochter nog maar 2 is, jij en je partner zijn dan nog niet zo heel lang bij elkaar (denk ik tenminste) Komt daar ook niet een deel gedragsproblematiek vandaan? dat zij het moeilijk mee heeft (scheiding, nieuwe partner, verhuizen naar vader en stiefmoeder, en het feit dat jullie een baby willen?) Misschien kan zo'n klein meisje van 6,5 dat allemaal niet handelen?
Neem aan dat haar school toch wel inzicht heeft in haar kunnen. Want anders had ze echt nog een jaartje moeten kleuteren. Nou ja op onze school dan want de voorbeelden die je geeft zijn wel dingen die ze zou moeten kunnen om naar groep 3 te gaan maar het kan zijn dat elke school met een ander systeem werkt maar het zou wel gepast zijn als de school de ouders hier over informeert.
Hier begonnen ze wel met schrijven in groep 2, maar echt minimaal. Het was daar vooral letters leggen etc. Wel spelenderwijs cijfers en letters 'tekenen' in de lucht bijv, maar heel weinig echt schrijven (behalve voor kindjes die voorliepen). In groep 3 werd er pas echt begonnen met schrijven van de naam, letters en cijfers. Herkennen van cijfers was hier wel een vereiste voor overgang van 2 naar 3 trouwens. Maar misschien dat het nu gewoon allemaal niet wil zo met alle veranderingen? Lijkt mij niet heel gek als het aanpassingstijd nodig heeft etc. Gewoon overleggen op school.
Mijn zoon zit net in groep 1 en heeft al de cijfers leren schrijven en herkennen en zijn naam leren schrijven. Mijn dochter kan lezen en schrijven in groep 3 en sommetjes maken.
@mamabri: Ik snap dat de situatie wat verwarrend is. Beide stiefdochters zijn van dezelfde vader/moeder, maar hun zijn al 5 jaar niet meer samen. Iedereen maakt fouten en daar is de jongste van gekomen, maar die hebben wij pas sinds een half jaar, ze was der zat, werd lastig en toen mocht hij haar wel zien. De oudste woont hier al ruim 1,5 jaar, voorheen hadden we 2 huizen. Verder wil ik er niet teveel over zeggen, ik hoop dat je dat begrijpt. Sinds een jaar gaat het al veel beter, ze heeft meer rust in een stabiele omgeving e.d. Haar gedragsproblemen komen ook zeer zeker daar vandaan, maar die zijn niet in 1 dag gecreëerd, dus (helaas) ook niet in 1 dag opgelost. Haar huidige school is niet capabel genoeg om daarmee om te gaan, iets wat ze ook zelf erkennen. We hebben met alle leraren gesprekken gevoerd en ze is al een half jaar langer in groep 2 gebleven want anders had ze toen ze 6 werd al naar groep 3 gegaan. Ze heeft nu 2 juffen, waarvan 1 de klas totaal niet aan kan en dat kan ik haar eigenlijk niet eens kwalijk nemen. School doet het af als probleem kind, beloond met snoep en cadeautjes... @Twinklestar: ze zit dus nog op een oude school. Ik wil vooral niet teveel van haar verwachten, of te hoge eisen stellen, vandaar dat ik mijn vraag even hier gezet heb.
Okee, maar dan nog kan ik het me voorstellen dat de thuissituatie voor een kind een onbegrijpelijk is. vooral als papa en mama uit elkaar zijn en er toch nog een kindje bij komt. Ik denk dat je haar zou kunnen laten testen op dyslectie/dyscalculatie. Schrijft ze sommige letters/cijfers ook verkeerd om bijv? En inderdaad, zodra het kan: zoek een goed school, die begeleiding in huis heeft, hoeft lang niet altijd speciaal onderwijs te zijn trouwens. Mijn dochter zit op een katholieke basisschool, die eigenlijk van alles in huis heeft: logopedie, bewegingstherapie etc. Je geeft zelf aan door thuis te oefenen dat het wel lukt (of heb ik dat verkeerd?) Misschien loopt ze door de situatie wat achter en kun je dat nog bijspijkeren? Normaal gesproken laat een school een kind niet overgaan als zij denken dat het daar nog niet aan toe is.
Overigens zit mijn dochter sinds maart in groep 1, zij herkent de cijfers en sommige letters, maar kan ze nog niet schrijven.
Wat vind (stief)dochter zelf? Mijn dochter zit ook in groep 3 en kan mij prima vertellen hoe ze het vind op school, wat ze moeilijk vind etc etc. Misschien geeft ze zelf wel aan dat ze het niet prettig vind op school en graag naar een andere school zou willen. Met betrekking tot wat een kind wel en niet moet kunnen in groep 3, ik denk dat ongeacht het niveau van een kind in groep 3 zij toch zeker zonder problemen haar eigen naam moet kunnen schrijven. Cijfers herkennen minimaal tot 10 maar eigenlijk ook wel tot 20, en groepjes maken is voor veel kinderen lastig. Mag zij hier bijvoorbeeld blokjes voor gebruiken? Hier kijken ze op school heel erg naar hoe het per kind gaat, heeft een kind meer moeite dan krijgt het hulpmiddelen zoals blokjes en een telraam. Ik denk dat het voor (stief)dochter heel belangrijk is dat ze vertrouwen gaat krijgen, vertrouwen in haar omgeving en vertrouwen in haar zelf. Het is niet niets voor een kind om niet meer bij haar moeder te wonen, om in een huis te wonen waar ze opeens nog 2 broertjes/zusjes heeft en toch ook nog wel behoorlijk wat speelt. Totaal niet aanvallend of wat dan ook bedoeld maar ik denk dat het goed is voor (stief)dochter professionele hulp in te schakelen. Niet alleen voor school maar voor het hele plaatje.... Succes en sterkte!!
@Mamabri: Tuurlijk is het verwarrend, als je papa en mama uit elkaar gaan, overigens ben ik nog niet zwanger. We hebben het er wel eens over gehad, hoe ze het zou vinden als ze nog een broertje/zusje zou krijgen, toen stond ze hier te stuiteren en heeft een week lang elke dag gevraagd, wanneer haar broertje/zusje nou kwam . Wat is bewegingstherapie? nee verkeerd om schrijven doet ze eigenlijk niet. ze heeft wel een concentratieprobleem, want ook hier thuis kan ik echt maar 5 minuten haar aandacht erbij houden en dan moet ik haar continu helpen herinneren waar ze ook alweer mee bezig was. Hier thuis lukt het dus ook niet, maar nu ben ik ook geen juffrouw, dus ik hoop maar dat ik haar goed genoeg help...
@chaos: professionele hulp is onderweg, maar met alle regels die wij in het land hebben, duurt dat wat langer! Zelf vindt ze de school stom, ze wil heel graag naar de school, waar haar stiefbroer/zus ook op zitten. Nu is deze school qua leermethode een stuk beter voor haar, consequent en regels en dat is wat ze nu mist. Maar ik wil haar dus niet zomaar, naar die school doen, want als we dan over een half jaar moeten beslissen dat ze weer naar een andere school moet, dat is helemaal niet goed voor haar. Dank jullie wel allemaal. Soms ben je zo gefocust op deze zaken dat je even door de bomen het bos niet meer ziet en zoals ik net al zei is het laatste wat ik wil is in mijn enthousiasme teveel van het verwachten.
Ik weet helaas alles over de regels in dit land en hoe krom die soms kunnen zijn en helaas vaak genoeg niet in het belang van de kinderen. Zou je niet aan de huidige school kunnen vragen voor wat extra oefeningen? Dan weet je wel dat je de juiste methode gebruikt. En als dat niet lukt dan zou je misschien kunnen vragen aan de juf van je andere dochter (die dus op de "goede" school zit) of die juf niet van kopietjes zou kunnen maken van de lesstof uit de eerste periode. Zo weet je bijvoorbeeld dat je niet te snel te veel wilt leren. Mocht dat ook niet lukken dan wil ik het best eens aan de juf van mijn dochter vragen, die is altijd super behulpzaam. En wat misschien ook wel heel leuk is, is Squla, dit speelt mijn dochter ook. Is een programma voor op de computer/tablet/telefoon en is gekoppeld aan wat ze op school leren. Er zitten verschillende niveaus in dus als het iets te moeilijk is ga je gewoon een niveau terug. Zit een beloningssysteem in waardoor het ook nog leuk blijft en je kan een kalender uitprinten voor extra motivatie.
Ps. wil nog even zeggen dat ik enorm veel respect voor je heb! Twee (stief) kinderen en dan ook nog zo enorm in willen zetten voor haar. Voor jou misschien heel erg "normaal" maar ik vind het super van je!
Voor een stuk lijkt het mij wel de situatie te zijn waar ze in verzeild is geraakt. Maar als ze nu begin groep 3 zit, zou ik ergens wel verwachten dat ze cijfers tot 10 kan herkennen (dat schrijven niet lukt, tot daar toe). En dat ze bijvoorbeeld haar naam wel herkent en eventueel andere "simpele dingen" zoals de naam van haar broer en zusjes. Als de school eigenlijk niet meewerkt eventueel hulp zoeken buiten de school? Dan weet je tenminste al iets en hoe je ermee moet omgaan. Want dat ze op haar bijna 7 jaar zich echt geen 5 minuten kan concentreren speelt natuurlijk ook wel mee in 't feit dat ze waarschijnlijk hele stukken mist op school. En eerlijk? Als het kan, zou ik eventueel wel wachten met "jullie kind" tot je minstens iets van hulp hebt voor haar. Want anders lijkt het mij nog moeilijker te worden en nog meer verandering op te korte tijd. Hoe groot is de kans overigens dat mama terug serieus binnen beeld komt? Want je kan nu wel voor een schoolwijziging gaan en die kan misschien zelfs positief zijn. Maar als ze bijvoorbeeld volgend jaar terug allebei halftijds (bijvoorbeeld) bij hun moeder gaan wonen en die eist weer een verandering van school of gaat niet akkoord met jullie keuze en begint ruzie te maken hierover ... ben je terug bij af.
Bewegingstherapie is kinderfysiotherapie, maar met een andere naam, omdat normale basisscholen geen fysio mogen, dat krijgen ze niet vergoed Maar in feite komt het op hetzelfde neer. Lastig, maar 5 min de aandacht houden. Ben het ook eens met het verhaal van kaboutermeis, trouwens. En ook ik heb respect voor de manier waarop je je inzet voor je stiefdochter!
Allereerst bedankt voor jullie complimenten Ik heb haar lesboekjes nu thuis, zodat ik de oefeningen de dag van te voren al met haar kan doen. School krijg ik niet echt hoogte van.. het draait altijd uit op, dat ze lastig gedrag vertoond... tja... dat weten wij, daarom zitten we daar ook Ik heb nagedacht om aan de school van mijn zoon/dochter oefeningen te vragen, maar dat is een hele andere leermethode en ben bang dat het dan helemaal een chaos wordt in haar hoofdje... Hun moeder is het komende jaar uit beeld, totaal, daarna zal ze mondjesmaat weer in beeld komen, maar ze is//wordt volledig uit de ouderlijke macht gezet en dit blijft zo. Uiteraard mag ze de kids weer zien als haar leven op de rit is, maar eigenlijk als dat gebeurt volgt daarna snel weer een terugval en dan zijn de kids weer voor langere tijd hier, zonder dat ze hun moeder zien. Belangrijke beslissingen mag en kan zij niet (meer) maken. De professionele hulp, komt voor eind volgende maand nog op gang. Ik hoop dat het zo nog een beetje duidelijk is @mamabri: ah vandaar, dank je wel! Squla ben ik inderdaad naar aan het kijken, zoon en dochter kwamen 2 weken terug met een briefje daarvan thuis! dank jullie wel!
Ik zou allereerst de professionele hulp afwachten, misschien kan ze door hen ook onderzocht worden wat er nu precies allemaal speelt bij haar. Uit je verhaal lees ik dingen die bij verschillende problematieken zouden kunnen passen. Laat er eerst maar wat meer duidelijkheid ontstaan alvorens je concrete veranderingen gaat maken. De rust en stabiliteit die je nu thuis probeert te bieden in een liefdevolle omgeving is het allerbeste wat je nu kan doen. En vergeet niet, deze problemen zijn niet zo maar ontstaan....dus je mag ook de tijd nemen om deze problemen stapje voor stapje aan te pakken! Veel sterkte!