Nee, sorry. Ik bedoelde het ook echt niet boos en aanvallend maar je schreef iets en ik dacht dat je bedoelde dat je mij teveel in de negatieve sfeer vond blijven hangen. Maar ik snap je hoor! Dat is het 'fijne' met een miskraam. Mijn man verwerkt het ook op een andere manier. Die is vooral boos en ook nog vol ongeloof. Hij voelt zich ook gefrustreerd dat hij mij zo verdrietig ziet en dat IK straks degene ben die die curettage krijgt. Hij zou dat graag van mij willen overnemen. Maar dat gaat gewoon niet. Bij ons was het in de derde ronde raak, dus ook vrij snel. We hadden wel al heel lang een kinderwens maar wilden wachten ivm bruiloft en werk. Dit is ook de eerste miskraam voor ons. Maar god, wat hebben we het zwaar. Bij jou kwam het dus wel vanzelf los he? Hoe lang duurde dat eigenlijk nadat het vruchtje was gestopt met groeien? Want ik had vanochtend het idee dat ik een beetje bruinige afscheiding had, maar net juist weer helemaal niets. Zeer frustrerend. Mijn buik lijkt wel in eens weer wat platter... maar dat lijkt mij meer psychisch denk ik? Haha! Ik heb geen idee.... Ik wil eigenlijk gewoon dat het morgen of zaterdag middag ofzo los komt. Ik wil die curettage niet!
@pitahaya.. ik hoop voor je dat het misschien vanzelf nog komt. Toen ik wist dat het mis was, leek het wel of mijn lichaam dan ook maar gelijk besloot het af te stoten. Wat je geest wel lichamelijk niet kan veroorzaken is een wonder hoor! Sterkte in ieder geval
@Pitahaya; bij mij is het zaterdags gaan bloeden (licht).. En zo steeds meer.. Zondagmorgen nog licht, uur later helderrood met flinke stolsels.. Maandag ging het enigzins.. Wel helderrood bloedverlies, maar niet dat ik mijn bandje steeds vol had ofzo.. Dinsdag vielen de bloedingen ook wel mee.. Telkens een beetje als ik kramp had gehad.. Bij mij werd het steeds minder eigenlijk.. Dinsdagavond toen ik besloten had tot de dag erna te wachten, had ik ook het idee dat het allemaal minder werd.. Het heeft dus ook die avond "losgelaten".. Heel raar.. Want ik wilde ook niet naar het zkh, ben ik als de dood voor! *Shame*.. Net of mijn lichaam heeft geweten dat het MOEST.. Gisteren eigenlijk minimaal bloedverlies, vandaag weer wat meer.. Gisteren geen buikpijn meer eigenlijk, vandaag wel weer met vlagen wat krampen.. Wil toch zeggen dat je lichaam er niet zomaar "vanaf" is hoor... Denk dat het toch wel een weekje nodig heeft te herstellen.. Bruin is niet zo erg (zegt mijn VK).. Heb ik tussendoor (de laatste dagen) ook een paar keer gehad.. Ik denk, maar ik weet natuurlijk ook niet veel .. Dat als je flinke krampen gaat krijgen, dan gaat het geen 24 uur meer duren.. Was bij mij dan hé.. Echt FLINKE krampen, dus niet gewoon buikpijn.. Veel sterkte ermee hoor! Hou ons op de hoogte..
Droevig verhaal.. Hoever was jij? En jij vond het ook helse pijn? Ik weet niet hoe hoog mijn pijngrens is, maar ik kan echt wel zeggen dat ik nog nooit zoooooo'n pijn heb meegemaakt.. Jij? Ik heb ook niet echt afscheid genomen, heb het wel goed bekeken, en erna weg gedaan.. Is allemaal een akelig gevoel.. Op toilet kan het ook gebeuren en in de wc pot vallen, wat doe je dan? Haal je het eruit? Kun je er nog bij? Heel rare gedachten vond ik... Vond jij niet dat het al heel wat was? Ik had een van de dagen ervoor een vruchtje bewaard dacht ik.. Dat was uhm.. ongeveer 1 cm. M'n zus zei al: "dat is het niet, het is een stolsel".. Ik meende echt dat het dat was.. Maar toen het kwam, dacht ik; woow, dit kan toch niet?! Dan kan het vruchtje in mijn geval dan wel pas 8 mm zijn, maar het geheel is toch heel wat groter! Benieuwd naar jou verhaal!
Pff, lijkt mij heftig als je het vruchtje echt verliest... Maar wat bij mij zo gek is, is dat het vruchtje ook niet echt meer duidelijk te zien was op de echo. Het was al 'uit elkaar gevallen' zeg maar... de gyn zei dat een deel van ook opgelost kan worden door je lijf. Dat klinkt heel gek. Ik zal sowieso gaan bloeden hoor (of curettage dan) maar het vruchtje was al niet meer intact. De baarmoeder was al rafelig en er zat al bloed naast het vruchtje. En dan vanochtend iets van bruinig bloedverlies... betekend dat niet dat het er gewoon aan zit te komen? Is dit niet het begin van de miskraam of kan dat nog heel lang duren? En de vraag is of het voor dinsdag gaat komen. En of ik dat wel wil... zo dubbel is het.
Ik was ongeveer 6/7 weken. Wist pas net dat ik zwanger was. (Je kunt als je wil mijn hele verhaal leven in het topic miskraam.onder voel me zo rot) Die Donderdag had ik net besloten dat ik het kindje hoe dan ook zou houden en had dit ook naar die jongen geappt. Was aan het bedenken hoe ik het tegen iedereen zou gaan vertellen. Maar toen ging het dus mis. Ik ben het dus op het toilet verloren. De jongen in kwestie lag op de bank slapen dus voelde me nogal alleen. Heb wel gekeken maar toen ik eenmaal zag dat dat idd het vruchtje was heb ik het weggedaan. Was bang dat ik er anders nog een uur naar zou gaan staren en de tranen rolde al over me wangen dusja. Ik heb ook een hoge pijngrens maar die pijn vond ik idd echt verschrikkelijk. Maar in het zkh zeiden ze al dat ik me daarop moest voorbereiden want in principe zijn het gewoon weeën. .
Het is bij iedereen zo verschillend.. Sommige vrouwen hebben bijna nergens last van, anderen hebben juist erg veel last. Helaas is het enige wat je kunt doen nu toch afwachten.. En ik weet hoe rot dat is.. Bij mij was het lichamelijke gedeelte.'gelukkig' redelijk snel achter de rug.. Sterkte meid x
Dat hebben ze mij inderdaad ook gezegd, soort van weeën.. M'n moeder zei ook: "Zoals jij doet, deed ik ook met weeën..".. Ik sprong, kroop, hinkte, rolde hier door de kamer heen! Achteraf denk je echt.. Wat heb ik toch gek gedaan! Maar het was echt een helse pijn die je niet tegen kon houden, en ook echt niet te hebben is!
Ja ik begrijp precies wat je bedoelt. Ik heb me qua houdingen wel een beetje ingehouden omdat ik niet alleen was haha.
Mamsie, sorry, geen energie om uitgebreid op je verhaal te reageren. Ben zo moe. Maar ik heb je verhaal bij vlindertjes wel gelezen. Ik wil je veel sterkte wensen. Je bent niet alleen, wij weten hoe je je voelt. Schrijf lekker van je af.
Vanmorgen even een zwangerschapstest gedaan, helaas verscheen er nog een vaag tweede streepje. "Vroeger' droomde je van dat streepje, nu wil ik dat ie zo snel mogelijk weggaat.
Leuk evengoed om weer een test te mogen doen niet? En inderdaad, nu hoop je dat het streepje weg is, en dan is het er gewoon.. Heb bewust nog geen testen in huis.. Misschien volgende week toch eens een gokje wagen.. Heb met regelmaat nog wat kramp, had jij dat ook Scarlett? Liefs & succes!
Nou, leuk vond ik het niet. Ik wil gewoon zien dat ie weer helemaal wit is! Dat is de enige reden waarom ik de test heb gedaan. Ik heb gelukkig al ruim een week geen krampen meer. En het bloeden was eigenlijk ook na 5 dagen alweer over.
Nou, gisteren wat bruin bloedverlies verloren maar daar bleef het bij. Nu net weer wat bruin bloedverlies en ook een klein rood sliertje. (Was wel toen ik even een vinger naar binnen bracht zeg maar). Maar ook daar lijkt het bij te blijven weer. Heb nu wel wat lichte buikkrampen. Kan dit het begin zijn van de miskraam? Ik hoop het eigenlijk wel want zit zo tegen die curettage van dinsdag op. Wil liever dat het één dezer dagen vanzelf gaat komen. Maar het lijkt niet echt door te zetten. Net een zwangerschapstest gedaan. Heel dom misschien. Maar had gedacht dat die wel veel lichter al zou zijn omdat ik misschien al bezig ben het vruchtje te verliezen. Maar neehoor, een knaltest. Echt balen. Ik was net ook enorm misselijk en heb nog steeds gevoelige borsten. Dus of het nou gaat komen of niet is echt de vraag. Ik vind het echt fijn dat dit topic is geopend en dat we er hier samen over kunnen praten!
Goede vraag hoor.. Maar ik denk dat dit voor iedereen verschillend is.. Bij mij is het ook zaterdagavond begonnen en dinsdag pas gebeurd.. Dus hoe en wat is lastig te zeggen...... Afwachten is denk ik het beste, meer kun je niet...?
Bij mij begon het bloedverlies zaterdag, en zondag werd het duidelijk erger, maandagavond ben ik het vruchtje verloren. De krampen werden vanaf zondag steeds feller en korter op elkaar (net als weeën) Een test nu doen heeft volgens mij compleet geen zin. Sterkte xx
Maar het is bij mij zo weinig. Echt iets bruinige afscheiding en 1 klein rood sliertje. Nog niet echt bloedverlies. Maar zit nu toch te twijfelen of ik toch niet gewoon moet afwachten tot het vanzelf komt? Of toch niet voor de medicatie had moeten kiezen? Zit ook gewoon enorm tegen dinsdag op en wil liever dat het vanzelf komt... Anderzijds... Tsja, pfff. Ik weet het gewoon even niet. Echt enorme twijfels nu. Wat vinden jullie?