Inderdaad. Een vriendin die al járen met haar gewicht zit en ontzettend veel moeite doet om af te vallen, ga je ook niet vertellen over die doos met waanzinnig lekkere bonbons die jij gisteravond leeg hebt gegeten. En als de oma van iemand is overleden, vertel jij niet elke week hoe fantastisch het bezoekje aan jouw oma was en hoe blij je toch bent dat je haar nog hebt. Dat soort situaties, maar dan duizendmaal zo sterk.
Sorry maar ik kan me goed voorstellen hoe het voor ts is. Begrip moet van twee kanten komen. Een vriendin ben je in goede en in slechte tijden. En zoiets als een zwangerschap wil je delen met goede vriendinnen. Natuurlijk is dat erg als vriendin (nog) niet zwanger is of misschien niet gaat worden. Maar diezelfde vriendin gaat straks wel verwachten (begrijpelijk) dat ts een vreugdedansje gaat doen als het wel gaat lukken. Ts kan er niks aan doen dat vriendin niet nog zwanger kan raken. Een van mijn beste vriendinnen heeft een prachtig huis terwijl wij op een flatje zitten veel te klein. Ja vind ik echt klote maar gun het vriendin van harte. Ik zal hier wel negatief commentaar op krijgen. En voor alle dames die moeilijk of niet zwanger mogen raken, vind het rot voor jullie. Heb hetzelfde meegemaakt, ook de miskramen maar ben altijd wel oprecht blij geweest voor een ander als die kwam vertellen dat ze een kindje kregen terwijl ik met lege handen stond. Zij konden er immers niks aan doen.
Ik begrijp de reacties van sommige meiden, maar mijn vraag wordt inderdaad een beetje verkeerd geïnterpreteerd. Ik wil juist helemaal niet steeds over mijn zwangerschap praten met mijn vriendin, omdat ik weet dat het haar zon zeer doet. Waarom zou ik haar verdriet aan doen? Wat ik meer bedoel is dat ondanks dat ik rekening met haar probeer te houden en onze vriendschap in stand probeer te houden, zij de boot af houdt en mij echt links laat liggen voor mijn gevoel. Mijn vriendin hoeft echt niet steeds staan te juichen bij elke echo of bezoek aan vk, het enige wat ik wil is gewoon weer vriendinnen zijn.
Ten eerste ... een oerwens zoals een kinderwens vergelijken met de oppervlakte van je woongenot vind ik nogal ... ehm ... hoe zal ik het zeggen ... dom! Ten tweede ... hartstikke fijn voor jou dat je dat zo sportief en fijn opvat. Echter zijn mensen verschillend en reageren dus ook verschillend op dit soort zaken. En als je als echte vriendinnen dus ook niet het begrip op kunt brengen ... laat ik zeggen dat ik dan blij bent dat je mijn vriendin niet bent. TS overigens vind ik niet perse egoistisch overkomen, eerder niet helemaal wetend wat ze met haar gevoel aan moet. En ook dat mag. Maar zoals iemand hiervoor zei, zwangerschap kun je met velen delen, niet zwanger zijn stuit vaak op bergen onbegrip (voornamelijk vanwege onwetendheid, onkunde en niet weten wat ze met zulke dingen aanmoeten).
Ik vind jou dom reageren suzy Het spijt me maar ik vergelijk helemaal niks. Zoals ik al zei natuurlijk is het allemaal heel erg. En zoals ik al zei ik heb hetzelfde probleem gehad dus weet echt wel waar ik het over heb. Ik weet hoe diep een onvervulde kinderwens kan knagen opvreten. En ja ook al 20 jaar dezelfde vriendinnen en die vriendschap houdt je in stand door er voor elkaar te zijn.in slechte en in goede tijden. Ik denk dat ts genoeg gedaan heeft en doet om haar vriendin te steunen in haar verdriet leed enz.. Ze mag best verwachten op een klein beetje meeleven van de andere kant. Niks egoïstisch van ts omdat te willen of het rot te vinden dat haar vriendin haar links laat liggen. Ts ik hoop dat je vriendin een beetje bijdraait en dat je een voorspoedige bevalling mag hebben.
Dan zal ze de confrontatie met jouw zwangerschap echt niet aankunnen momenteel. Als jullie echt goede vriendinnen zijn, en daar ga ik van uit, dan moet dat ook voor haar verschrikkelijk moeilijk zijn. En verwarrend, want ze houdt van jou en gunt je het allerbeste, maar wordt gesloopt door haar eigen angsten en verdriet. Het een sluit het ander niet uit. Het is soms moeilijk om begrip op te brengen voor elkaar, dat blijkt eigenlijk altijd uit reacties op dit soort topics, maar soms toch maar gewoon accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn. Ze komt wel weer boven water, let maar op.
Dat laatste vind ik echt heel knap, dat meen ik. Maar dat jij dat kunt, betekent niet dat iedereen dat kan onder vergelijkbare omstandigheden. Geen situatie is hetzelfde, en geen mens is hetzelfde. Maar ik geloof niet dat iemand een goede vriendin uit wrok ontloopt. Daar zit veel pijn en verdriet achter. Daar moet de vriendin zelf wat mee, daar valt niets aan te forceren. Met begrip kweek je begrip, met veroordelen kweek je afstand.