Sorry, maar dat is dan nog steeds de grootste kolder die ik ooit gehoord heb. Als je kind zoveel huilt, (en ik weet er alles van: beide meiden huilden hier vanwege meerdere medische klachten zo'n 12-16 uur per dag), dan zorg je voor iemand anders die de zorg overneemt als jij het als moeder niet meer trekt. DAT zou het CB dan moeten adviseren. Niet "laat maar krijsen".
Hier werd het laten-huilen-advies overigens gegeven door een jonge, (niet onervaren) verpleegkundige....
Hier ook dat laten huilen advies en dat boekje van Ria Blom! Vreselijk. Ik was al zo moe en onzeker en dan nog zo'n mens die zei dat ik alles verkeerd deed, haar teveel voedde (bv) etc etc.
Ja, erg he? Ik heb contact gehad met die stichting, omdat ik graag een helpende 'methodiek' op zou zetten voor moeders met huilbaby's, maar ze stonden absoluut niet open daarvoor. Er was een goed werkende richtlijn. Punt. Zo kortzichtig en sneu
Ik denk dat het CB uitgaat van een gezond, algemeen, "normaal" kind wat dus best even kan huilen. Tenslotte moet de baby wennen aan het feit dat hij/zij nu op de wereld is en dus best even alleen gelaten kan worden. Pff ik word daar zo depri van
Nee, de richtlijn die ik noem, is speciaal ontwikkeld voor huilbaby's. Het advies voor laten huilen gaat natuurlijk breder, maar speciaal voor huilbaby's is dus het advies voor laten huilen ook opgezet.
Ik word ook nog steeds woest als ik deze verhalen hoor. Geen enkel kind is erbij gebaat om het langer dan vijf minuten te laten krijsen. In het blad van de Vereniging van Couveusekinderen las ik onlangs dat er in Amsterdam tegenwoordig een team is dat wordt ingezet om ouders en huilbaby thuis te begeleiden. Je kan alleen worden doorverwezen door een kinderarts begreep ik, maar het geeft wel aan dat die richtlijn in lang niet alle gevallen 'goed werkend' is. Ik hoop van harte dat dat inzicht de rest van Nederland ook zal bereiken. En een beetje vlot graag.
Nou, heel graag idd! Ze gaan er bij CB's en die stichting volgens mij van uit dat het wel werkt, omdat ouders bij wie het niet werkt, gewoon niet terugkomen. Die voelen zich niet gehoord en gaan het elders zoeken/zoeken het zelf wel uit. Het signaal dat de methode van Artsen voor Kinderen dus heel vaak niet werkt, bereikt hen helemaal niet, en waar dat signaal wel wordt afgegeven, wordt je als ouder gewoon heel snel in de hoek 'pedagogisch niet voldoende toegerust' geknald...
Klopt. Je moet het zelf meemaken om het te snappen. Die nieuwe begeleiding gaat trouwens uit van het Kabouterhuis, voor wie er meer van wil weten.
Ik ga er eens achteraan. Eens zien of ik iets kan betekenen in het opzetten van een landelijke richtlijn. Als we CB's alleen al zouden kunnen krijgen naar het voorleggen van verschillende mogelijkheden, in plaats van sturen op 1 richtlijn, is er al een wereld gewonnen....
Hoi RM jij hebt zelf een richtlijn? Zou je die evt met me willen delen? Hier verborgen reflux, en meer?? Weet het niet meer.. maar huilen maakt me crazy
Rozemarijke, wat ontzettend goed van je dat je je wilt inzetten hiervoor. Hier ook zo'n verhaal en dat al meermalen op dit forum verteld. Sterker nog, alle adviezen die ik nu nog krijg komen neer op het laten huilen van mijn zoon. Een flesvoeding eraf krijgen bijvoorbeeld. Het stoort mij ook enorm dat ze doen alsof hun advies de enige weg tot verbetering van de situatie is.
Heel verhelderend, Rozemarijke. Er is dus wel een richtlijn (en niet de richtlijn waar ik op hoopte!) maar individuele medewerkers geven het advies niet omdat ze het er pertinent mee oneens zijn, begrijp ik dat goed? In een poging om het "onderzoek" te vinden waar jij het over had, kwam ik dit tegen: Borstvoeding.com: kenniscentrum voor borstvoeding - 404 Wellicht interessant.
Als ouder weet je wel of er iets mis is met je baby of niet. Wanneer je baby duidelijk niet op zn gemak is, dan laat je hem of haar natuurlijk niet huilen. Een gezonde baby vind ik wat anders, vaak is er ook gewoon sprake van oververmoeidheid. En om rust en regelmaat te creeeren moet een baby soms gewoon even huilen. Mijn jongste laat en liet ik ook wel 10 minuutjes huilen. S ochtends lukt het qua planning gewoon niet om haar in haar bedje te laten slapen en in de wagen doet ze alleen korte dutjes. Tussen 12 en 15.00 heb ik het liefste (voor haarzelf) dat ze dan even goed in haar bedje slaapt en heb haar hier dus wel een beetje moeten sturen, waarbij ze ook wel even heeft moeten huilen.
borstvoedingscentrumpantarhei: Richtlijn excessief huilen, deel 1 Rozemarijn Hier een blog naar iemand die de richtlijn (die dus pas vernieuwd is...) kritisch onder de loep heeft genomen.
Ik heb 'm nog niet, maar ben wel veel aan het nadenken geweest over hoe ik het zou willen en loop er momenteel aan te denken om een boek te schrijven... (en wie weet waar dat toe leidt dan vervolgens). Wat hier uitkomst gaf, was vooral veel dragen in een draagdoek (buik-tegen-buik) en tot in den treure bij de arts op de stoep staan. Zorgen dat ik daar niet emotioneel was, goede observaties had en steeds om stappenplannen vragen. Dus: OK, u wilt dit nu inzetten? Prima. Wat doen we als dat niet werkt? OK, en wat doen we als optie B ook niet werkt. Enz enz. Om het voor mezelf dragelijk te houden: vanuit m'n omgeving veel hulp inschakelen, (mijn moeder die het af en toe even over kwam nemen voor een nacht, andere mensen die kwamen ondersteunen in het huishouden), en strategieen om het huilen uit te houden, (een soort van RET-zelfhulp-strategie, afgewisseld met hele simpele dingen als baby troosten terwijl ik de TV aan had zonder geluid en met ondertiteling: afleiding dus tijdens het troosten van m'n kind, zodat het huilen niet zo hard binnenkwam). En op momenten dat het kon even alleen er uit. Al was het maar om een pak toioletpapier te halen bij de supermarkt... Richtlijn opzetten zou ik ook willen richten op ondersteunen van ouders bij het observeren van hun kind: wat zie je en wanneer zie je dat en wat zie je als je een aantal basale dingen verandert daarin. En ik zou medewerkers CB grondig bijgeschoold willen zien: gespreksvaardigheden EN ook observatie van zuigelingen en doorvragen bij ouders. Met open vragen. Leren om goed te checken of de ouder bedoelt wat de medewerker in eerste instantie interpreteert.
ja bizar! Ligt er echt aan wie je hebt op zo'n moment. Hier was baby veel aan het huilen, ik vermoedde reflux. Verpleegkundige zei dat ik nog maar 2 weken wat dingen moest proberen (wat ik al geprobeerd had) en een huilschema bij moest houden. De arts kwam nog even langs en die zei gelijk; geef die knul medicatie dat klinkt zo duidelijk als reflux. Arts liep weg, verpleegkundige zei als conclusie dat ik toch maar een huilschema bij moest houden. SORRY!? Ik ben bij de huisarts geweest, heb medicatie gehad en heb een heel ander rustig tevreden mannetje nu. Soms hebben ze goede tips, het ligt eraan wie je hebt, maar nu had ik voor het eerst dit meegemaakt echt zo krom! Daarvoor was ik altijd tevreden..