Hoe vervelend het ook is, je moet sowieso tot dinsdag wachten. Dat is nog 4 dagen. In 4 dagen KAN er veel gebeuren, in een halve dag kan er al veel gebeuren. Het is onwijs k*t, maar het enige wat je kan doen, is afwachten. Ik heb gehoord dat je beter die pillen kan vermijden, omdat dat alles door de war gooit. Het 'beste' is dat je eigen lichaam het zelf doet. Maar je hebt er niks over te zeggen hoe het gaat helaas.
Ik denk zelf ook dat je niet meer kan doen als wachten.. Was bij mij eigenlijk ook het geval.. Toen ik voor de keuze stond om naar het zkh doorverwezen te worden heb ik er toch zelf voor gekozen het zo te laten komen, en geen medicatie of curretage. En dat risico wat ik dus liep, dat ik die avond/nacht weer zoveel pijn zou hebben, heb ik gelukkig dus niet meer mee hoeven maken! Mijn VK raadde medicatie af, ze zei: "dan worden de krampen en het bloedverlies waarschijnlijk alleen maar erger".. (omdat ik al zoveel pijn had..) Het beste is (zeggen ze) de natuur z'n werk laten doen.. Hoe *** het ook is, ik zou afwachten! Ik had het nooit anders willen doen dan zoals het bij mij is gegaan....
Ja, maar ze wilden er bij mij ook een einddatum aan geven. Aangezien ik nu al 3 weken met een dood vruchtje rond loop en dat dan tot dinsdag al bijna 4 weken is. En omdat ik er dus psychisch niet heel erg goed aan toe ben, hebben ze curettage aangeraden. Ze wilden vandaag al de afspraak in plannen en heb zelf gezegd dat ik mijn lijf ook nog heel even de kans wil geven. Ik kan natuurlijk ziekenhuis bellen en de curettage voor dinsdag afzeggen...? Maar of dat wel een goed idee is want wil er ook vanaf. En 1 november gaan we een maand op reis en wil ik er wel echt vanaf zijn.
Met oog op je reis, zou ik dan misschien ook kiezen voor curretage. Probeer die pillen te vermijden. Wie weet komt het vanzelf nog voor dinsdag, toen ik het eenmaal 'wist' ging het vrij snel. Ik heb ook ruim 3 weken met een dood vruchtje rondgelopen.
Ik zou toch nog even afwachten tot Dinsdag. Wat Scarlett zegt: in 4 dagen kan er nog veel gebeuren. Als het Dinsdag nog niet vanzelf op gang is gekomen, zou ik toch de curretage doorzetten. Hoe klote ook.. Maar ook met je reis in het vooruitzicht. Ik heb bewust toen gekozen voor medicatie omdat ik er eigenlijk alleen voor stond. Ik voelde me al zo enorm klote dus ik trok het niet om nog een tijd in onzekerheid te zitten over wanneer het vanzelf zou komen..
Het gaat echt helemaal niet. Ik heb zo mijn momenten en er zitten soms ook goede momenten tussen, maar eigenlijk gaat het echt heel erg slecht. Ik heb 10 jaar boulimia nervosa gehad en was hier zo'n twee jaar helemaal 100% van genezen maar heb de afgelopen week al 4x weer eetbuien gehad. Een enorme terugval dus, wat een teleurstelling. Het gaat gewoon echt niet goed. Misschien komt het doordat ik nog vol zit van de hormonen en het kindje nog steeds in mij zit, maar pff... Het komt er ook echt niet vanzelf uit. Vandaag helemaal geen bloed meer, niks. Wel nog steeds misselijk en gevoelige borsten. Hoe lang is het normaal dat dit verdriet wat minder gaat worden?
Verdriet is voor iedereen anders. Ik voelde me na anderhalve week alweer prima. Ik denk dat je pas kan gaan beginnen met het verwerken zodra je het vruchtje daadwerkelijk kwijt bent. Onderschat inderdaad de 'kracht' van de hormonen niet nee. Accepteer dat je verdriet hebt. Huil! Vloek! Schreeuw desnoods! Laat het er uit! (Werkt bij mij altijd wel lekker) Sterkte meid!!
Helaas is er geen antwoord op de vraag hoelang dat verdriet blijft.. Dat is voor iedereen anders. Ik denk wel dat je je na Dinsdag langzaamaan 'anders' zult gaan voelen. Dan zullen de hormonen ook langzaam afnemen. Mijn mk is nu 2 weken en 2 dagen geleden en bij mij gaat het op en neer. Ik ben niet vrolijk maar ik huil ook niet meer de hele tijd. Pas je wel een beetje goed op jezelf? Je kunt hier altijd je verhaal kwijt. Dikke knuffel!
Dank jullie wel lieve meiden. Ik denk zeker dat jullie gelijk hebben. Dat als ik het vruchtje kwijt ben, dat ik dan weer wat positiever zal zijn. Dan is er weer een nieuwe kans. Kan ik weer herstellen, zowel lichamelijk als psychisch en het een plekje geven. Achteraf had ik toch liever gisteren al de curettage gehad. Ik wilde het nog even de tijd geven om uit zichzelf te komen maar nu denk ik: waarom niet meteen gewoon vrijdag de curettage laten doen?? En hoe stom het ook is, ik kan het soms nog niet geloven. Ze hebben meerdere echo's gemaakt en het zag er echt niet goed uit. Maar ergens ben ik zoooo bang dat ze alsnog een gezond kindje weghalen. Ik voel mij zo zwanger gewoon nog. En ook echt nog heel moe. Dan zou je toch denken dat het kindje aan het groeien is? Bovendien hebben wij eerder meegemaakt dat ze zeiden dat het een MA was maar toen bleek ook van niet (was bij 8 weken). Ik weet echt dat dit onzin is en dat ik realistisch moet zijn, maar ik kan het niet loslaten.. Heel irritant .
Ik snap je twijfels en je dubbele gevoelens heel goed. Ik zou willen dat ik iets kon zeggen wat je twijfels en verdriet weg zou nemen maar dat kan ik helaas niet..
Goedeavond dames, Hier nagenoeg geen klachten meer.. Af en toe een steekje, maar goed te hebben! Bloedverlies is echt minimaal.. Morgen terug voor cô bij VK. Benieuwd of alles schoon is.. Denk zelf eigenlijk van wel! Van de week misschien eens wat testen halen/bestellen.. Erg benieuwd of het weer negatieve testen zijn! Mag morgen om 13.20u naar VK, daarna rij ik door naar het werk. Begint het "normale" leven weer voor mij.. Genoeg thuis gezeten weer! En hoe is het met jullie? Liefs en ik laat dinsdag wel iets van me horen!
Hallo allemaal, Ik heb op maandag 6 oktober met ruim 6 weken een miskraam gehad. Gelukkig neemt het bloedverlies nu af. Sinds vandaag is het alleen nog maar een beetje bruinig slijm. Ik kan niet wachten tot ik weer zwanger ben en hoop natuurlijk dat het dan gewoon goed gaat en dat ik volgend jaar een prachtige baby in mijn armen heb. Dit was mijn eerste zwangerschap en het was al raak in de derde ronde. Hopelijk gaat het nu weer net zo snel. Vind het nu heel lastig dat ik niet weet wanneer ik weer vruchtbaar zal zijn. Vervelend om te lezen dat jullie het ook allemaal mee hebben moeten maken.
Succes morgen bij de vk. Ik hoop dat alles schoon is. Mss wel fijn dat je weer gaat werken. Heb je wat afleiding.
Ik hoop dat je snel weer zwanger mag raken en dat het dan helemaal goed gaat. Geef je lichaam even de tijd om bij te komen. Ik heb op 2 Oktober een mk gehad ook met ruim 6 weken. Sterkte meid x
Succes bij de VK. Hopelijk is alles schoon. Is weer een soort afsluiting. Ik vond het wel weer lekker om aan het werk te gaan. De draad weer oppakken!
Blijeik, ik hoop dat je weer helemaal schoon bent. Dan kun je weer opnieuw beginnen. Hou je je cyclus bij? Wanneer zou je weer moeten ovuleren en menstrueren? Ik hoorde dat dat best wel een tijdje kan duren ook he?? Hebben jullie ook een oproep voor de griepprik gehad? Ik wel en vroeg mij af of dat te maken heeft met de miskraam. Ik voldoe verder namelijk helemaal niet aan de dingen die er genoemd zijn. Maar twijfel of ik hem wel ga halen want ben verder eigenlijk gewoon gezond. Morgen om 14.00 uur mag ik mij melden in het ziekenhuis. Manlief gaat mee en die zal er zijn als ik wakker word. Als ik heb geplast en gegeten mag ik weer naar huis. Hoop rond avondeten weer terug te zijn in ieder geval. Dan woensdag in pyama op de bank. Zou blij zijn als ik dit heb gehad. Hoop echt dat er geen complicaties zijn want anders moet ik een nachtje blijven. Daar heb ik echt geen zin in. En dan kunnen we eindelijk beginnen met verwerken, heb het gevoel dat dat nu nog niet lukt.