Hallo meiden, ik ben 20 jaar, zit nog op school en doe de kappersopleiding (nog een half jaartje te gaan, mijn inkomsten zijn van studiefinanciering en werk altijd op zaterdags.). Mijn vriend word volgende maand 28 ( vast contract en werkt 40 uur) en wil het voor zijn 30ste!! wij zijn 3 en half jaar samen waarvan bijna 2 jaar samenwonend. ik heb vrijdag mijn laatste pil geslikt en ongesteld. we hebben het er ongeveer al half jaartje over onze kinderwens. ik zou dit stripje afmaken en gingen kijken hoe het zou lopen. alleen op het moment dat het zo ver is haakt hij een beetje af hij praat er weinig over!!! ik had gevraagd wat er aan de hand was en wat hem tegen hield. maar hij weet het niet zo goed. IEMAND TIPS??? ANDERS MOET IK NAAR DE APOTHEEK EN DE PIL WEER OPHALEN TERWIJL DAT EIGENLIJK NIET DE PLANNING WAS. we houden sowieso altijd wel wat geld over liefs Emmie94
Hier was t bij de eerste ook hoor. Kreeg t ineens Spaans benauwd ervan. Allerlei ongegronde angsten: redden we t financieel, kan ik wel een kind opvoeden etc. Volgens mij een mannending. Want toen ik zwanger bleek was hij om. Nooit meer zoiets gehoord en was hij dolenthousiast voor een tweede. Enige verschil: hij was bijna 35 en ik bijna 30 toen ik zwanger raakte. Vroeger riep hij ook dat hij voor zijn 30e wilde maar toen wilden we juist andere dingen nog doen samen.
Hier andersom. Wij wilden altijd al kinderen, maar mn man had niet zo'n haast. Toen ik onverwacht zwanger bleek was hij blij en ik helemaal overdonderd. Niet dat ik het niet meer wilde, maar ik moest er gewoon heel erg aan wennen. Duurde maar een aantal dagen, daarna kon ik mn geluk niet op... Ik denk dat hij bang is voor de verandering. Nu ben jij heel jong en bij een man speelt de leeftijd veel minder mee bij het zwanger willen worden. Dus als hij er toch nog niet aan toe is hebben jullie de tijd....maar als het al in je hoofd zit en je eierstokken rammelen snap ik wel dat je denkt: Afspraak is afspraak
Mijn man is 31 en ik 25. Hij wilde graag jong papa zijn (voor zijn 25e). Toen was ik 19 een waren we net samen. Toen ging ik ook nog naar school. Mijn man moest dus wachten op mij, tot ik er klaar voor was. Het leek me toen al prachtig om kindjes te hebben, maar ik was er gewoon nog niet echt klaar voor. Ik vond het belangrijk eerst een goede basis te hebben: mooi (ruim) huis, allebei een baan. Dat hebben we nu! Persoonlijk zou ik nog een half jaartje wachten als ik jou was. Nu je de keuze hebt, kun je zorgen voor een baan na je opleiding, waardoor je het jezelf toch wat makkelijker maakt, financieel gezien. Mijn mening is dat je dit soort dingen met je vriend moet bespreken. Niet praten, geen kindje. Dat heb ik hier afgelopen half jaar ook nog volgehouden, omdat praten denk ik alleen maar belangrijker wordt in je leven, zeker met kinderen! Nu is mijn man aan het idee gewend dat ik er ook klaar voor ben en weten we allebei zeker dat we er 100% achter staan! Heel veel succes! !
ik heb het gisteren er nog met hem overgehad en, hij wilde nog een maandje wachten. moet ik voor vrijdag nog de pil halen 1 stripje of wat moet ik doen?
Ik was ook jonge moeder, 19 toen ik mijn 1e kreeg, is prima te doen Ik zou wel wachten tot na je studie aangezien je stufi stopt over een half jaartje zit je zonder geld en niemand die een vast contract aanbied aan iemand die dan 5 maand zwanger is. Als jullie nou nog ff wachten tot je klaar bent studeren en een vaste baan hebt dan heb je nog recht op doorbetaald zwangerschaps verlof. Zo te lezen twijfelt hij ook dus ik zou nog even een jaartje wachten. Hij kan wel een kind willen voor zijn 30e maar jij bent ook nog jong dus het is geven en nemen Het zou zo kunnen dat hij prima verdient om nu een kindje te krijgen maar wat als jullie nou toch over een klein tijdje niet meer samen zouden zijn dan wil je toch ook op je eigen benen kunnen staan? dus eerst ff afstuderen en een vaste baan vinden is mijn tip! Ik ben ook zwanger geraakt aan het eind van mijn studie en een zaterdag baantje is echt niet voldoende inkomen + 1 vaste verdiener tegenwoordig. P.s. het klink ook alsof jij doet wat hij wil, maar wat wil jij?
ik zou heel graag jong moeder willen worden. misschien heeft het ook wel met mijn verleden te maken!!! ik zou het zo graag willen z'on kleine helemaal geweldig met ook al bijna 4 jaar tante helemaal leuk. en misschien duurt het wel een jaar of 2 als ik een baan krijg.
Als je er klaar voor bent dan weet je dat zelf, dat geldt ook voor je vriend. Het kan zijn dat hij de zenuwe krijgt nu het allemaal echt begint te worden, geef hem gewoon eventjes de tijd! Wij hebben dat ook doorgemaakt. Ik studeer zelf in januari af maar heb per 1 januari ook een baan dus dat geeft mij wat zekerheid. Verder werkt mijn man fulltime en leven we nu ook in principe op zijn inkomen. Ook wij zijn jong, 22 en 24. Maar als je het wilt dan weet je dat zelf het beste! Probeer er wel met realistische ogen naar te kijken. Moeder worden op welke leeftijd ook is geweldig maar vast niet alleen maar leuk. Ik zou het niet teveel romantiseren met het kleine en schattige. Ik weet niet wat je verleden is maar ik weet wel dat veel mensen een kindje nemen ter oplossing van problemen, onopgeloste trauma's of de behoefte aan familie, een kindje is niet altijd de oplossing. Denk er gewoon goed over na, je kunt niet meer terug en wilt je kindje vast wel wat te bieden hebben.
Als je een vaste baan wil, moet je ook maar geluk hebben. Genoeg vriendinnen die al 6 jaar zijn afgestudeerd en nog steeds van tijdelijk contractje hier naar tijdelijk contractje daar rennen. Ik zou wel nog even wachten tot je in elk geval klaar bent met je opleiding. Blijkbaar is je vriend er ook nog niet aan toe. Dat half jaar kan hem dan al aan het idee laten wennen en op die manier weet je zeker dat je niet kotsend op school zit Wel leuk, zo jong! Ik had ook wel eerder willen beginnen, ik voelde mijn eierstokken al rammelen toen ik 20 was, maar mijn vriend wilde graag wachten. Het liefst zou hij nu nog steeds even wachten, maar dat wil hij mij niet aandoen. Als je zo jong bent is de kans ook groter dat het wat makkelijker lukt. Succes
Bij mij was het op 19 jarige leeftijd heel onverwacht. Ik was ook single en was dus echt een ongelukje. Heb veel steun gekregen van familie. En ik zou het zo weer over doen
Ik ben jong moeder. Ik zou ten eerste wachten tot je klaar bent met studeren. Dan valt je studie ook weg en als beginnende (en dan ook nog zwanger) een baan zoeken is niet de meest handige keus. Zorg eerst dat jullie het beiden financieel aan kunnen een kindje. En praat met elkaar. Blijkbaar is hij er toch niet helemaal zeker van.
Ik zelf ben ook bewust jong moeder (21 en nu zoontje van 7weekjes ) Ik denk dat het een mannending is dat. Zelf vond ik het ook erg spannend en we zijn er na onze huwelijksreis voor gegaan!! Niet op vaste tijden 'het'doen maar gewoon van we zien het wel wanneer het raak is . Hij was erg blij toen de test positief was(eindejaarsdag getest dus was mooi nieuwjaarskado ) Maar had het toch momenten nog erg moeilijk ermee. de dag voor hij kwam zat hij nog huilend in de auto van wat als ik het niet aankan of dat hij/zij bij mij alleen maar huilt. Heb hem verzekerd dat het wel goed zou komen als hij hem/haar vast zou houden. En nu 7weken verder is hij nog steeds dolgelukkig met ons kleintje en helpt me waar het nodig is en heeft hij geen moment getwijfeld want dit kleintje hoort gewoon bij ons!! Eerst was hij graag weg, maar nu wil hij liever 24/7 thuis bij ons zijn.
nu wordt het me nog moeilijker gemaakt!!! me oudste zus vertelde me vandaag dat ze zwanger is van haar 2de kindje ... @minimuis mag ik vragen ??? hoe jullie dat dan maandelijks doen zoals als jullie een baan hebben enz??
hier 19 jaar en gelukkig!! net zn mn opleiding zwanger geraakt van de 1e. geen huis enzo. was een zware tijd. nu wonen we samen, man werkt en ik ben thuis. straks ben ik 21 en komt de 2e. hele bewuste keuze dit keer. ik zou vanaf nu geen pil meer slikken, maar het met condoom doen. dan kan je lijf vast wennen. als jullie er dan samen klaar voor zijn kun je die rubbers ook weglaten. verder zou ik het er nogmaals goed over hebben. zeker wb je werk enzo. wil je werken voordat de baby komt? wil je tbm worden, en vanuit daar solliciteren? kan dat financieel? dat soort dingen zijn handig om te bespreken. en aan de hamd daarvan zou ik een nieuwe datum 'prikken' jong mama & papa zijn is leuk, zeker weten, maar je moet t wel samen willen!
Ik was 19 nog studerend heb het toen alleen gedaan en ze is nu 5 en word over ruim 1,5 maand grote zus.Ben nu net 25 en verwacht mijn 2e kindje met mijn vriend zijn eerste kindje. Je red het sws wel misschien kan je niet alles nieuw kopen maar vaak zelfs wel aanbiedingen ,ikea en ga zo maar door vaak net zo duur als 2e hands.Hier was de eerste met mijn ex gepland maar niet meer verwacht na 2 jaar onze relatie was al stuk.En deze mevrouw was geheel onverwacht maar zeer gewenst vooral door me vriend die wou al niet dat ik de morning after pil slikte heb ik wel gedaan maar daar had mvrtje schijt aan even lomp gezegd ze is een kleine vechter. Toen ik zwanger bleek was die opeens heel apart en wou wachten tot we een hartje gezien hadden hebben 2 echos of 3 zonder gezien hij was daar niet zo van onder de indruk tot de echo kwam met een hartje toen was hij zo trots als een pauw.Toen kwam de 20 weken echo sliep hij de dag ervoor niet toen die goed was begon meneer met shoppen hij wou niet over zijn rare gedrag praten maar het zal allemaal wel denk dat ze anders met angsten omgaan het word dan opeens toch wel echt voor ze en dan komt gevoel van verantwoordelijkheid de rest van je leven zelf vind ik dat ook wel eng maar andere kant niks mooiers.Je kan altijd overstappen op condooms tot hij klaar is en in die tijd ontpillen. En wachten op een baby heb ik bij mijn eerste nooit aangedacht ik wil nog lang verder studeren met 2 kids des te meer diplomas is mijn doel.Dat is altijd nog een optie als er geen werk te vinden is en je in geld nood zou komen. ik lees mee ben benieuwd of je vriend weer veranderd van gedachten en of het snel raak mag zijn jongmoeder zijn is ook erg leuk vind ik zelf mijn dochtertje is ook apentrots ze heeft de jongste mama in de klas en daar pronkt ze mee zo schattig
Ik ben ook bewust jong moeder geworden, ik was 20 toen ik zwanger raakte van mn eerste, nu kan ik je heel goed begrijpen, als je gevoel er is is het er nu eenmaal. Wel zou ik he aanraden om eerst je opleiding af te maken, ik ben momenteel 26 weken zwanger van de 3de en zit in mn laatste jaar pw, ik ben ook deze keer bewust zwanger geworden maar heb dit echt onderschat het is veel zwaarder dan het lijkt. Loop achter met schoolopdrachten enzo dus weet nu niet eens zeker hoelang ik nog bezig ben voor ik alles klaar heb... en je weet nu eenmaal niet hoe een zwangerschap loopt, strax wordt je maanden echt ziek en mis je zoveel dat je niet kan afstuderen, ik zou hier rekening mee houden succes met je keuze
Misschien denkt je vriend ook dat het direct raak is? Weet hij niet dat je gemiddeld 6 maanden moet ontpillen en je cyclus meestal niet direct regelmatig is en dus je eisprong ook niet? Je kan hem toch vertellen dat het gemiddeld 1 jaar duurt om zwanger te worden? Is het eerder, dan is het mooi meegenomen, maar misschien duurt het ook langer. Het is niet zo dat hij over 2 weken al papa is
Hier nog een jonge mama Zwanger toen ik 21 was. Ik was gelijk dolenthousiast en mijn man moest er even aan wennen. Hij vond het wel gelijk leuk hoor! maar hij bemoeide zich niet zo met de zwangerschap... Toen ze er eenmaal was was hij super trots. Nu willen we allebei heel graag een 2e kindje mijn man wil het net zo graag als ik en we praten er dagelijks over. Ik denk dat praten idd heel belangrijk is. Waar is hij bang voor? is dat terecht of niet? enz. Succes meid