Van 12 en 8 (mijn nichtjes) dat wij geen Sinterklaas en kerst met elkaar vieren omdat hun mama ervoor kiest om bij een man te zijn die haar een aantal keer flink heeft mishandeld. Dat dit uitgekomen is nu een jaar geleden, we hem daarmee geconfronteerd hebben. Hij heeft mijn ouders uitgemaakt voor k-lijers, hij zegt dat je wel kan zien dat mijn zusje uit een gezin komt waar alleen maar gelogen wordt, en een vader zijn wil oplegt. Het is nu een jaar geleden, wij hebben hem die dag gezegd dat we hem doorhebben (we hadden al een onderbuik gevoel bij die gast) en dat we hem in de gaten houden. Hij stond die dag met tranen een drama te maken en te zweren op mijn nichtjes en mijn kinderen dat ie mijn zusje nog nooit had aangeraakt. Hij kijkt zelf niet naar zijn eigen twee kinderen om. Hij heeft na een week tegen mijn ouders gezegd dat hij het heeft gedaan omdat mijn zusje aan de coke verslaafd was (wat niet waar is) zij liet hem dit ook zeggen in de hoop dat wij dachten; oooo nee, ja dan terecht... Hij heeft mijn moeder gezegd dat zusje gokverslaafd is en dat hij niet weet hoe lang hun relatie nog zal duren, mijn moeder is gastouder voor mijn nichtjes, dus komt daar nog regelmatig over de vloer. Mijn vader alleen nog op de verjaardag van mijn nichtjes. Ik en mijn gezin zijn niet meer welkom. We willen ook niet graag hoor, door hem, die oetl*l die gezocht wordt door reclasering. Dat mijn zusje kiest om bij zo iemand te zijn, oké, maar hij laat het zo ook al een jaar zo bestaan. Hij heeft geen 1x gezegd; goh wat rot dat het nou zo gelopen is, oid..excuses ho maar... Mijn moeder vindt het verschrikkelijk, mijn vader vindt dat zusje volwassen is en dat zij ervoor kiest om bij zo'n vent te zijn maakt dat zij ook niet helemaal 100 is. Ik zie haar heel soms bij mijn ouders, verder geen contact omdat ze boos op mij is omdat ik haar heb gezegd dat ze niet bij een psycholoog medicatie moet laten aansmeren voor haar jongste dochter, maar dat ze moet zorgen voor een stabiele omgeving. Dat kind zit vanaf haar geboorte in shit van scheiding ouders, en verhalen van straks wordt alles beter. Dit een beetje in vogelvlucht opgeschreven.... Maar mijn nichtjes gaan nu vragen stellen. Zeggen tegen mij en oma dat wij het goed moeten maken met die gast, dat ze het vervelend vinden dat hun neefje, nichtje, tante en oom niet komen. Mijn moeder zou in kindertaal willen uitleggen dat het niet zo eenvoudig is, ze wilt wel eens weten wat zusje tegen haar kinderen wel gezegd heeft. Maar die jongste is nog echt een kind, en die oudste begint gelijk te huilen dat ze het zat is dat er ruzie is. Maar het gaat mijn moeder aan het hart dat haar oudste dochter (ik) vaak de zwarte piet toegespeeld krijgt. Gistermiddag is het een beetje geëscaleerd toen het dus over Sinterklaas vieren ging. Mijn vader wilt Sinterklaas vieren bij ons, met de kleintjes, vooral met mensen bij wie hij zich ontspannen voelt, maar mijn nichtjes willen ook graag komen. Mijn vader wil ook met mijn moeder weg met de kerst en nieuwjaar om ervan af te zijn. Ik geef hem groot gelijk. Sorry voor het lange verhaal, en er is nog zoveel over te zeggen, maar wat zou oma nou kunnen doen....?
Jeetje meid wat een vreselijke en ingewikkelde situatie zit je familie in! Oma zou misschien aan de meiden kunnen vragen waarom zij denken dat er ruzie is binnen familie. Dan laat je het hele verhaal bij hun (zij zijn voor mij ook het belangrijkste in het verhaal, zij zijn degenen die er het meest onder lijden). Van daar uit kun je denk ik best een goed gesprek voeren. Je hoeft echt niet alle details te vertellen, maar dat er vorig jaar hele nare dingen gebeurd zijn en dat je vind dat die man zijn excuses aan moet bieden ofzo. Dan leg je geen echte schuld bij een van de partijen, daar zou ik heel erg voor waken. De meiden hebben nergens voor gekozen en zitten er middenin. Heel veel sterkte gewenst...
Wat zeg je tegen de kinderen? Dat jullie hém niet zo aardig vinden en het daarom liever niet samen vieren met hem. Laar die kinderen buiten heel de discussie. Zou oneerlijk zijn om ze er bij te betrekken.
Nodig je nichtjes anders uit en vraag je zus en vervelende vent thuis te blijven. Hebben ze lekker een avondje voor zichzelf
Goed luisteren naar de kinderen. Ze geven aan genoeg te hebben van dat geruzie, dat betekent dat ze eigenlijk al veeeeel te veel mee krijgen van de situatie. Wees de volwassene en stap, voor de kinderen, even over de problemen heen. Kom op, het leven is te kort voor dit soort onzin.
Mijn ouders hebben in een soort gelijke situatie gezeten. Ze hebben altijd contact onderhouden tot de betreffende kinderen uit huis gingen (zijn geplaatst) Ze gingen voor de kinderen naar verjaardagen en feestdagen, omdat de kinderen al niks hadden. Sinds de kinderen weg zijn uit het huis is er totaal geen contract meer me de ouders. Laat kinderen nooit de dupe worden van volwassen problemen...
Ik zou nooit tegen de kinderen zeggen dat je hun (stief)vader niet graag hebt. Ik zou eerder het bijleggen met je zus omwille van de kinderen en proberen het zo te regelen dat jullie hem zo min mogelijk moeten zien.
zit eigenlijk meer te denken of jij niet iets kan doen om die meiden uit die ongezonde situatie te halen.... als hun moeder niet voor haar en haar kinderen op komt...dan moet misschien iemand anders dat maar doen. zo'n jong kind aan de meds lijkt me in elk geval t laatste redmiddel..... maar zou ze zeker niet betrekken bij dit hele verhaal. vooral duidelijk maken dat dit niet door hun komt....
Ja we hebben ze tot nu toe kunnen zeggen dat hij iets gedaan heeft wat echt niet kan en dat we daarom boos zijn. Maar de oudste die begint toch soms wat meer vragen te stellen. Een beetje in de trand van dat wij de schuldigen zijn. Mijn moeder vindt dat niet eerlijk van zus want hij is wel de veroorzaker. Mijn zusje zegt dat ze tegen de kinderen heeft gezegt dat die malloot haar we een keer geslagen heeft, want gister zei de oudste; maar oma hij heeft ons nooit iets gedaan! Ik zie mijn nichtjes gelukkig heel vaak omdat ze bijna iedere dag bij mijn moeder zijn na school. Zusje werkt in de naschoolse opvang en baalt ze dan om half ze en op. Nu is het steeds vaker dat die gast ze ophaald, de oudste belt op haar mobiel en dan laat ie ze even verderop instappen. Hij zal zich wel voorgenomen hebben nooit meer een stap over de vloer te zetten bij mijn ouders. Op verjaardagen heb ik ze altijd wel uitgenodigd, zusje en haar kinderen. Tot nu toe kwamen ze dan wel even. Maar dat was voordat ik mijn mening aan haar had gegeven over dat ze dacht dat haar jongste wat mankeerde en naar een psycholoog gaat ermee. Heel goed dat ze hulp zoekt zei ik, maar misschien is het een schreeuw om aandacht. O ja de kinderen zitten vaker in de ruzie dan wij weten, want een paar weken geleden is hij een maand weggeweest. Schijnt vaker zijn spullen te pakken. Ik was echt blij,ik dacht mooi die is weg, hij had al een ander want zusje werd door een vrouw gebeld. Ik was nog nooit zo vaak bij haar op visite geweest, mijn vader ook niet trouwens. Maar zo ineens zat ie weer daar en was hun relatie 'stabieler' dan ooit.
Mijn moeder en haar zus hebben geen contact meer met elkaar sinds ik 15, mijn zus 13, mijn nichtje 10 (verstandelijk beperkt) en mijn jongste nichtje 5 was. Mijn moeder had ook problemen met haar zwager, het verschil is dat hij verder wel een goede man en vader was. Wij waren op de hoogte van het feit dat mijn moeder geen contact meer met hen wilde, maar wisten verder geen details over de ruzie. We vierden geen feestdagen meer samen (en dat was voor ons kinderen ook logisch, er was immers ruzie). Verder werden wij vrij gelaten om nog steeds naar mijn oom en tante te gaan. We hebben nu nog steeds contact met mijn nichtjes (ik ondertussen ook al jaren niet meer met mijn oom en tante). Dus vertel ze alleen de basis; er is een meningsverschil tussen die, die en die. Vertel ook dat zij er niets aan kunnen doen en dat zij altijd bij alle partijen welkom blijven. Dan is het verder aan je zus of zij daar iets mee wil of kan tov haar kinderen. Veel sterkte met de situatie. Lijkt me lastig om je zus los te moeten laten... O en wellicht kan je je zus ook laten weten dat zij altijd welkom blijft bij jullie.
Ja ze weten dat we hem niet trekken, wel eens wat opgevangen dat hij geen aardige dingen over ons zegt bij hun thuis. Maar ja...de oudste is ruim 12, en is wijzer dan we denken. Toen ik 12 was zat ik overal met mijn neus tussen dus ik vind dat ze zich er nog goed buiten houdt.
Ja van de zomer zijn ze wel eens wezen logeren, lekker spelen met mijn dochter. Door de weeks zie ik ze ook een paar keer.
Ik denk dat deze kinderen al te veel betrokken zijn bij de conflicten tussen jullie als volwassenen. Wat eerder ook al is gezegd, hou contact voor de kinderen ook zodat ze weten dat ze bij jullie terecht kunnen. Reclassering is op zoek naar hem? Waarom niet aangeven waar hij te vinden is, je komt niet zomaar bij de reclassering dus zou ik er geen moeite mee hebben om "te klikken". Mocht de situatie niet gezond zijn voor de kinderen zou je ook een melding kunnen doen bij het AMK. Wat Sinterklaas betreft, nichtjes uitnodigen en desnoods je zus en zwager ook omwille van de kinderen.
Hmmm ik vind dit nou niet in het leven vallen onder de categorie onzin... Dit gaat over mishandeling, een gast die liegt bedriegt, isoleert en manipuleert, een gezin uitelkaar trekt. En een vrouw die haar 'relatie' belangrijker vindt dan haar eigen kinderen....of til ik er nou echt te zwaar aan...
Ja ik heb al een keer een instantie gebeld, meldpunt huiselijk geweld, maar dan moet er meer aan de hand zijn...
Ja je verwoord precies goed hoe het nu is, gewoon nergens op in gaan dan maar als ze verder vragen? Mijn moeder zei gister toen de boel bij haar thuis een beetje escaleerde wel; dat de situatie zo is, ligt niet aan opa oma of tante. Het is verder aan mijn zus wat zij tegen hun zegt. Mijn zusje weet dat de deur voor haar en haar kinderen altijd openstaat voor hun.
Laat de volwassen problemen bij de volwassenen en betrek vanaf jullie kant de kinderen er niet bij. Vraag het ook aan je zus om te doen, het zijn immers haar kinderen. Ik merk aan je verhaal dat ze er heel veel van meekrijgen. Als jullie kunnen zorgen dat het iets tussen de volwassenen blijft en de kinderen er geen last van kunnen hebben, dan heb je de druk bij hun al weg gehaald. Als er dan iets is zullen ze dit ook sneller naar jullie ventileren en kunnen jullie wel zaken regelen en zorgen dat er adequaat op ingesprongen wordt. Het 'vissen' naar wat er nou precies aan de hand is gebeurd ook deels omdat ze niet weten wie ze hierin kunnen vertrouwen. Laat ze dus juist zien dat jullie er voor hun zijn wanneer ze het nodig hebben, het enigste wat je zou kunnen aangeven is dat er een volwassenen probleem is tussen de volwassenen en dat zij zich daar niet druk over hoeven te maken omdat zij er niks aan kunnen doen en het niet veroorzaakt hebben, dat de volwassenen het op moeten lossen! Betreffende de hulp voor je nichtje, ik kan me niet voorstellen dat er een arts is die een kind zomaar doorstuurt naar een psycholoog die dan bij voorbaat al medicatie voor gaat schrijven. Ik ben zelf meer dan 2 jaar in totaal bezig geweest om therapeutische hulp te zoeken voor mijn zoontje, die verwijzing krijg je niet zomaar aangezien je het compleet moet onderbouwen waarom en er zowel school/opvang als evt andere betrokken artsen (was bij mij het geval) ook moeten aanbevelen, daarbij moeten beide gezaghebbende ouders akkoord gaan. Zonder toestemming van beide gezaghebbende mag de behandeling überhaupt niet plaatsvinden tenzij een rechter vervangende toestemming heeft gegeven.
Zoals anderen ook al zeiden laat de kinderen er buiten, wie zijn jullie om zulke dingen over hem tegen hun te zeggen? Dat zijn zaken voor volwassenen.