Ja hij heeft een paar jaar in de gevangenis gezeten, er schijnen nog meer dingen te lopen. Ik en mijn man willen die gast echt niet in ons huis hebben. Niet in de buurt van onze kinderen... Trouwens ik weet zeker dat hij dat ook niet doet. Die maakt ons voor alles wat slecht is, heeft zusje verteld toen het even uit was twee maanden geleden.
Dus je moeder heeft goed contact met je zusje, kunnen ze dan idd niet bij opa en oma logeren of bij jouw, zodat het voor de kinderen echt sinterklaas is, en zij met haar vriend een avondje vrij hebben..
Dit. Wat sneu voor de kinderen. Kun je niet over je eigen trots stappen en de kinderen een leuke dag/tijd bezorgen?
Dit !! .. kinderen hebben niet de mogelijkheid om situaties te veranderen. Het zou oneerlijk zijn ze hierbij te betrekken. Laat kinderen kinderen zijn. Je kunt gewoon zeggen dat je dit jaar ergens anders Sinterklaas viert, en wie weet ben je er volgend jaar weer bij .. je hoeft er geen groot punt van te maken naar de kinderen toe.
vreselijk voor de kindjes zeg maar laat ze er zoveel mogelijk buiten! ik zou er persoonlijk alles aan doen zodat er wel een melding van word gemaakt hoor er bovenop zitten omwille van de kinderen
Nou het is zo dat zusje echt geen Sinterklaas wilt vieren met ons, dus dat is (voor nu) niet echt aan de orde.
Dit. Zet je eigen trots opzij en zet de kinderen voorop. Laat die vent lekker in zijn sop gaar koken! Heel sneu dat opa, ooms & tantes de kinderen links laten liggen omdat hij een eikels is... ik zou dus gewoon Sint en Kerst vieren...
Onze (die van mijn moeder en mij) kwestie was, in hoeverre ga je in op de vragen van vooral de oudste (12) dochter. Mijn moeder en ik hebben net contact gehad, en voorlopig afgesproken dat als er vragen komen, we zo globaal mogelijk antwoord geven. Ze weten het, maar blijven herhalen dat het niet aan hun ligt. Maar dat hij dingen heeft gedaan die bij ons niet door de beugel kunnen. En hij ook geen contact wilt.
Tja, ik vind niet dat we die kinderen links laten liggen. Ze zijn vaker bij oma dan thuis bij hun moeder, lees 5 keer per week na school en eten. Thuis even douchen en dan volgende ochtend weer naar school. Ik kom daar minstens 3 keer per week ook eten, zie zusje dan 3 minuten als ze haar kinderen ophaald. En ik vind het nogal wat, om bij zo'n crimineel en schoft van een partner die zij uitkiest om daar dan maar in 1 kamer met feestdagen oid bij te gaan zitten... Wat dat betreft denk ik, ja je leeft maar 1 keer en je moet zelf de slingers ophangen. Wel ervoor waken dat de kinderen zich niet afgewezen voelen door ons. Maar zusje is een volwassen vrouw die ook/ vooral hierin een keuze maakt.
Je zegt het zelf al. Je zus is een volwassen vrouw die haar eigen keuzes kan maken. Als ze je nodig heeft dan geeft ze dat wel aan. Waar ze vooral niet op zit te wachten is een zus die haar partner en vader van haar kinderen niet accepteert. Volgens mij zijn de kinderen hierin helemaal niet het probleem, maar heb je het er vooral zelf moeilijk mee.
Ja dat klopt. Dat wij (vader, moeder en ik) het er heel erg moeilijk mee hebben staat buiten kijf! Echt heel moeilijk. Ze is 33 jaar lang mijn zusje geweest, een goede band gehad en ik kan het niet uitstaan dat ze zich zo laat indoctrineren door hem. Ze laat het ook zelf toe. Maar ze is veel dingen ook vergeten, kijk..ik onthoud dat toen we vorig jaar zomer zwommen in een plas dat hij een toen 11 jarig jongetje onder water hield omdat die met modder gooide. Dat was het kind van een vriendin waar ze nu na dit incident niet meer mee omgaat. Zusje is vergeten/ heeft geblockt dat wij daar ook bij waren. Ik vind dit soort acties (en ik kan daar nog vele van noemen) heel moeilijk om maar te zeggen; gozer! Jij nog wat drinken?
En in dit geval vind jij jouw eigen "gelijk" belangrijker dan het geluk van je nichtjes. Is er nou echt geen manier om sinterklaas te vieren zonder die vent? Schijnbaar komt hij toch al niet meer bij jouw ouders dus dat is het probleem niet.
Ik zou tegen je oudste nichtje gewoon zeggen dat je begrijpt dat zij vragen heeft en meer wilt weten. Dat ze een deel ook al weet, namelijk dat het (op zijn zachtst gezegd) niet botert tussen hun vader / stiefvader (die relatie is me niet helemaal duidelijk) en jullie. Ik zou vertellen dat daar heel veel dingen aan vooraf zijn gegaan, die je niet met hun wilt bespreken, in ieder geval nu nog niet. Omdat je ze daar te jong voor vindt en / of omdat je vindt dat het aan hun moeder is om daar meer over te vertellen en dat dat niet jullie plaats is. Benadruk dat je het fijn vindt dat je hun in ieder geval nog zo vaak ziet en dat je dat ook gezellig vindt. Dat je ook graag zou zien dat jullie relatie met jus zus en haar partner net zo makkelijk en gezellig zou zijn, maar dat dit nu eenmaal niet zo is en ook niet gaat veranderen. Echt als familie Sinterklaas vieren zit er dus niet in. Maar je zou ze natuurlijk wel iets kunnen geven als ze bij jouw ouders zijn. Desnoods iets wat ook daar blijft, als je verwacht dat de vriend van je zus daar moeilijk over gaat doen. Verder zou ik in dit hele gesprek echt mijn best doen geen naar woord te zeggen zus en partner. Houd het deels algemeen ("Er zijn dingen gebeurd en gezegd.") en deels bij jezelf ("En daardoor wil ik / kan ik geen contact hebben met ..."
Nee precies, en dat was ook niet waarvoor ik dit topic was begonnen, want hoe hij over ons denkt en wij over hem dat is wel duidelijk naar beide kanten toe. Sinterklaas wordt zowiezo bij ons gevierd en mijn ouders willen daarbij zijn. Wie verder komt is leuk, zusje, nichtjes...(hij komt toch niet)... Mijn vraag in dit topic is; in hoeverre kun je een kind vertellen wat er speelt als er vragen komen? Dit omdat gister mijn oudste nichtje hoorde dat mijn zusje niet wilt hebben dat er Sinterklaas gevierd wordt bij ons door haar kinderen. Althans ze mogen wel gaan, maar dan gaat zij niet.... En mijn moeder en ik willen weten in welke bewoording we tegen een kind kunnen praten in zo'n situatie.
Mijn moeder vind het nu ook namelijk naar dat ik (omdat ik ook haar dochter ben) nu door mijn zusje soms de zwarte piet toegespeeld krijg.
Dank je wel voor je uitgebreide antwoord, hier heb ik veel aan, en voel ik me heel goed bij. Nogmaals thanks en voor het goed lezen/ interpreteren van mijn vraag! O ja en het is stief vader/ nou ja...vader...meer vriend van mijn zusje die daar op de bank ligt...
Dat is ook ontzettend naar. Voor jou, maar zeker ook voor je moeder. Het lijkt mij verschrikkelijk als dit tussen je kinderen gebeurt. Moet echt zeer doen. Maar: je kunt dit niet veranderen. Ze kan je zus hooguit vragen dit niet meer te doen, maar als zo gelezen hebbend geef ik dat weinig kans. De enige andere manier om dit aan te pakken, is aan je nichtjes het hele verhaal uit de doeken doen. En dan vertel je ze dus dat hun moeder een leugenaar is. Jullie verhaal gaat namelijk lijnrecht tegen dat van haar in. Dus wat zeg je dan (en al verpak je dat nog zo mooi, de meeste kinderen voelen dit perfect aan): jullie moeder is een leugenaar en het is haar schuld. Echt, met zo'n verhaal maak je nog veel meer kapot en veroorzaak je alleen maar verdriet en nog meer onzekerheid bij die meisjes. Dus dat doe je niet. Houd het algemeen en bij jezelf. En in het belang van die twee meisjes, zullen je moeder en jij een stukje trots van jezelf moeten inslikken en alleen maar kunnen accepteren dat je zus deze dingen doet en zegt. Liever wat meer (emotionele) pijn bij jullie als volwassenen en de kinderen er zo veel als mogelijk is buiten laten, dan proberen je eigen pijn te verminderen door je 'gelijk' te halen, maar daarmee wel je nichtjes te belasten.
Ja je hebt hierin helemaal gelijk! Tof dat je zo uitgebreid erop ingaat. Ik wil jou reactie ook graag aan mijn moeder laten lezen.