Baas over eigen buik. Voor dus, al moet het niet gebruikt worden in plaats van anti-conceptie. Hier in België geldt overigens sowieso de grens van 13 weken. Eigenlijk zelfs 12 weken, want je krijgt een week bedenktijd. (Tenzij in echt zware medische gevallen. Dan ligt dacht ik de grens op 23 weken.)
Ik ben absoluut zonder twijfel voor abortus. Maar ben tegen diegene die het als een anticonceptie zien... Dus gewoon lukraak niks gebruiken en als ze zwanger raken, och dan halen we het toch weg. Ik vind dat een kind die door de anticonceptie heen zwanger wordt (of dit nou komt door eens de pil vergeten, te lichte pil of verkeerde voorlichting zal mij een worst wezen) het recht moet hebben te kunnen besluiten nog niet voor een kind te kunnen zorgen. En ja, er zijn er altijd die om ditjes en datjes abortus gebruiken, maar heel eerlijk... Daar ben ik blij om want ik weet niet of iemand die zo over kinderen denkt wel een goede moeder zou worden. Dat diegene dan niet beter met anticonceptie omgaat is zeer jammer, maar dat heb je niet in de hand. Ik zou zelf geen abortus aankunnen denk ik. Al heb ik geroepen toen ik alleenstaande moeder was van 2 hele jonge kinderen dat als ik op dat moment dwars door anticonceptie zwanger zou worden ik het niet zou houden. Dat leek mij echt te zwaar. Maar ik denk als het puntje bij paaltje kwam en die ene 0,1 procent kans was bij mij gevallen dan had ik het nog niet gekund. Maar ik begrijp wel dat sommige in bepaalde situaties bepaalde keuzes maken.
Ik vind dat je geen abortus mag plegen. Ik ga er verder niet over uitwijden waarom niet, want dat vindt ik niet de discussie waard.
Heb nee gestemd. Buik in eigen baas oke... maar ook baas over iemand anders zijn buik/lichaam? Discussie is wanneer is het een levend wezen? Niemand zou overwegen abortus te doen een dag voor geboorte. In NL vinden we schijnbaar dat het een levend wezen is na 23 weken en dan mag het niet meer. Op dat termijn al aardig discutabel. Maar in mijn ogen is er niet echt verschil, ik vind het op 10 weken net zo goed een levend wezen als met 23 en 40 weken. En heeft het dus ook recht om te leven... wie ben ik om te zeggen van niet? Nu ik zelf zwanger ben, ben ik alleen maar meer overtuigd... Ik weet nu hoe het hartje al klopt bij 6 weken, hoe een kindje eruit ziet bij 10 weken, dat alles er al op en aan zit. Vandaag mijn kindje bij 20 weken gezien. Als ik dan hier ergens lees van iemands vriendin die met 19 weken abortus gedaan heeft, en ik kijk naar mijn echo... moet er niet teveel aan denken, zullen de hormonen wel zijn, wordt er erg naar en verdrietig van... Las eens een quote van Ronald Reagan. I noticed that everybody that is pro-abortion has already been born... Ja kinderen kunnen het ontzettend zwaar hebben in bepaalde gezinssituaties en omstandigheden. Maar zou het percentage daarvan dat dan maar liever niet geboren was, liever had dat hun moeder abortus had gepleegd, ook richting 30.000 per jaar zijn...?
Slim, ter voorkoming van een rel-topic. Ik ben vóór en wel omdat ik overtuigd ben dat het niet altijd het beste is voor moeder en/of kind om de zwangerschap uit te dragen. Bijvoorbeeld als de gezondheid van de moeder in het geding is. Maar ook als je bijvoorbeeld heel vroeg in de zwangerschap er achter komt, dat het kindje iets mankeert, waardoor het niet levensvatbaar is. Heel hard gezegd, maar als ik zou kunnen kiezen bij 14 weken zwangerschap tussen: a) de zwangerschap uitdragen en zeker weten dat het kindje tussen de 30 en 40 weken zelf sterft of nog geen 2 dagen zal leven, of b) het kindje weg laten halen en opnieuw proberen zwanger te raken. Ik moet ook heel eerlijk zeggen: Ik wilde zeggen dat ik ieders keuze respecteer, maar dat is niet waar. Ik denk dat ik problemen heb met het houden van een kind, als de situatie schrijnend is. Om maar wat extreme situaties te noemen: Gezin met al veel kinderen, die verwaarloosd worden of waar er al een aantal van uit huis zijn geplaatst, waarvan de moeder het kind toch nooit af zal staan en het een kans wil geven om ergens anders een gelukkig leven te kunnen leven, maar waar de ouders niet in staat zijn een veilig, liefdevol thuis te creëren. Dan willens en wetens nog een kind in die situatie ter wereld brengen, nee, daar heb ik weinig respect voor. Maar aan de andere kant ook niet, wanneer meisjes regelmatig onveilig vrijen, zwanger worden en 'het dan maar weg laten halen', keer op keer op keer. Of zelfs bij het onveilig vrijen al denken: Ach, als ik zwanger word, dan laat ik het wel weghalen... Ook daar heb ik geen respect voor.
en mocht mijn dochter onverhoopt zwanger worden op vroege leeftijd ( wat ik niet hoop doordat ze slim en ingelicht is) dan zou ik dat nooit van haar vragen. Dan zouden we er samen voor gaan.
Ik ben voor abortus . Maar absoluut niet met 21 weken . Dus ben voor abortus maar ook voor termijnverlaging tot 8 weken ofzo .
Als een van mijn dochters thuis zouden komen en ze zijn een jaar of 16 met de mededeling dat ze zwanger zouden zijn zou ik ze in alle tijden steunen. Waar ze ook voor kiezen. Dat ik vind dat ze geen abortus moeten plegen, betekend niet dat ik vind dat ze mijn keuze moeten overnemen. Ik vind dat ze dat niet moeten doen. Maar het is dan haar buik en haar baby. Wel zal ik haar vriendelijk vragen het zo vroeg mogelijk te doen. En vertellen waarom ik dat vindt. Zouden ze het willen houden vertel ik ze waar ze aan begint en wat het met je doet. Maar ik zal ze altijd steunen. Zou het ook heel fijn vinden als we hier thuis er open over kunnen praten. En ze niet bang hoeft te zijn dat ik boos zou worden op haar. Of dat ze stiekem naar een abortuskliniek stapt omdat ze bang is dat ik boos zou worden.
Ik ben absoluut "pro-choice", zoals ze dat in het Engels zeggen. Ik vind namelijk dat een vrouw een keuze moet/mag hebben. Wel vind ik de grens van 24 weken tegenwoordig laat, omdat ze al baby's vanaf 22 wk in leven kunnen houden buiten de baarmoeder (recentelijk in Japan). Een verlaging naar 18-20 weken zou ik wenselijk vinden.
Ik ben ook voor. Maar alleen als er alles aan gedaan is om het te voorkomen. Ik geloof namelijk niet in poof zwanger raken, daar gaat nog wel wat aan vooraf en ik houd er al helemaal niet van om als misbruik te gebruiken.
Ik ben tegen, ik vind namelijk dat ieder kind recht op leven heeft, wel of niet gepland. Mocht het kindje ongewenst zijn zou ik liever zien dt het wordt opgegeven voor adoptie. Dit gezegd hebbend zou ik echter iemand anders niet lelijk aankijken om haar keuze. Tenslotte zit ik niet in haar situatie maar goed begrijpen zal ik het nooit
Dit moeten mensen echt zelf bepalen om wat voor rede dan ook ,, heb wel ooit tegen iemand gezegd ( haar vriend wou het niet ) denk erom je bent 40 kan zijn hierna dat het nooit meer lukt en zonder je vriend kan je wel leven ook met kind en dat is het enige wat ik er over heb gezegd , ging mij er puur om dat zij het graag wou en haar vriend niet en ze 40 was