Onze dochter is altijd een vrolijke meid geweest, voor bijna niemand bang en het maakte haar niets uit bij wie ze was. Oma is onze oppas, en ze ging altijd met een lach mee, of bleef met een lachend zwaaiend bij haar achter, maar sinds 2 weken is het een drama, als ik vooraf vraag naar wie ga je straks toe zegt ze lachend oma, tot oma er is meteen komt ze bij me en houdt zich stevig vast, op het moment dat ik dan weg ga is het krijsen, ook als ze bij oma word gebracht is het weg gaan een drama. Oma geeft ook aan dat ze vaak toch een kwartier/halfuur blijft huilen / krijsen en moeilijk af te leiden is Het lijkt vooral naar mij gericht te zijn, want zelfs als papa thuis is en ik ga even douchen begint ze al te huilen, dan is het wel sneller over. Ik hoop dat dit snel weer over gaat, want dit is voor iedereen niet leuk Zijn er mensen met ervaring van verlatingsangst op deze leeftijd / tips?
Hier begon het ook rond de 19 maanden. Nu is ze 22 maanden en nog steeds zelfde. Het is alleen maar mama nu. Mama kom, mama zitten. Ik hoop dat het over gaat.
Pfff al 3 maanden. Hoe houden jullie het vol? Vind het zo zielig als ze zo huilen. Hoop dat het snel overgaat.
Zoon is nu 22 maanden. Ellende is maandje geleden begonnen. Zo erg, kdv huilde die hele dagen. Hij is nu drie weken geleden gestart op de behandelgroep en het is een drama, huilen en blijven huilen. Alles is mama. Dus hoop dat het snel over is......
Hier niet zo erg als bij jullie, maar ook hier is het mama mama mama. Ik kan nog niet naar de wc of ze begint te krijsen..terwijl ze me gewoon door de deur ziet zitten. Vanochtend moest ik weg om te werken en manlief heeft vakantie..mevrouw zette gelijk haar keeltje op, kan dan wel meejanken. Het speelt hier nu zeker al 2 maanden...