Op het CB waar ik werkte konden ouders gewoon een afspraak maken met arts of verpleegkundige om samen het dossier te bekijken. Als er wijzigingen werden gedaan of delen verwijderd op verzoek van ouders werd er wel een notitie gemaakt dat een deel van het dossier gewijzigd/verwijderd werd op verzoek van de ouders, maar je hebt gewoon recht op inzage dus ik snap niet dat er wel eens moeilijk over gedaan wordt..
Wat gek dat je er voor moet betalen om in te zien. Dat zou op mijn werk echt een schande zijn. Bij ons is het zo dat cliënt of ouders ten alle tijden dossiers in mogen kijken. Ik werk in de gehandicapten zorg. Ik geloof dat wij bij het cb altijd mee mogen kijken tijdens het invullen. Ga er aankomende dinsdag eens op letten
Ben wel blij met je topic, ik wist dit namelijk helemaal niet. Is dit jullie verteld o.i d door het cb? Wist natuurlijk wel dat het opgeslagen werd maar ik dacht totdat we van alle cb controles en straks de schoolarts op de basisschool af zijn. Ik ben benieuwd of je het voor elkaar krijgt TS, ik vind het belachelijk dat ze er zo raar over doen. Ik zou die van onze dochter ook wel eens in willen zien, dit omdat wij niet alles volgens het boekje doen en daar niet zo positief op gereageerd wordt. Ga me morgen eens in dat verzoek tot inzage verdiepen en ook in het verwijderen van het dossier want ik vind het te overdreven om het zo lang te bewaren, wie weet wat er met de gegevens gedaan wordt
Bij mij is het volgens mij niet verteld. Mijn man is zich gaan inlezen na de 5 pagina's die we moesten gaan invullen voor de school van de oudste. Hij is zich in gaan lezen in wat er allemaal aan vragenlijsten bij komt bij een schoolarts en wat daarmee gedaan word. Sommige dingen zijn niet medisch noodzakelijk en totaal niet relevant om te weten voor jouw kind specifiek, zoals wanneer de groei en kleur van het schaamhaar. Dit wil men gewoon weten voor de statistieken. Veel ouders weten het niet en vullen daarom naar goed geweten alles in.
dat schaamhaar is dus nav vragenlijst? Vroeg me al af hoe ze dat willen weten... kind met schaamhaar laat echt niet meer zomaar zn blote kont zien lijkt me. En dan nog, wat maakt het uit hoe oud je was (zolang het binnen de normale lijnen valt) of wat voor kleur het heeft (zolang het niet spontaan paars is). Straks moet je ze nog gaan tellen omdat ze willen weten hoeveel haartjes normaal is
Ben heel blij dat ik van de oudste 2 nog een papieren dossier kon krijgen en dat in eigen beheer had zodat ik zowel in groningen als in zeeland als in limburg naar een cb kon gaan (reden: varen op een schip en ga geen 2u rijden voor cb bezoek). Doordat ik zelf dossier had kon ik zien wat er in geschreven is, tot nog toe geen onzin Van de oudste is nu over naar schoolarts en word digitaal gemaakt, van de tweede zal dat straks ook moeten (is nu 3). Van de jongste helaas helemaal geen papieren dossier meer kunnen krijgen dus moet nu wel elke keer naar hetzelfde cb. Gelukkig komen ze wel heel nuchter over. Maakte me beetje zorgen om dochter omdat ze niet aankomt en wel eet (komt tegen de lijn van ernstig ondergewicht aan nu) maar hun zeggen dat het waarschijnlijk haar bouw is gezien de familie (papa mager, mama slank volgens hun , en tis zo'n ouwe rot in het vak dat mijn ma met ons ook bij haar is geweest en wij waren ook niet dik). Zolang ze niet vaak ziek is en gewoon blijft eten moet ik me er niet druk om maken. Of zal ze toch in het dossier zetten dat ik overbezorgd ben of dochter niet genoeg te eten geef?
Dat het zo lang bewaard wordt, is met alle zorgdossiers zo. Dat heeft inhoudelijk ook echt wel redenen: terug kunnen grijpen op dingen, zodat een juiste diagnose, (zowel medisch als bij psychische problemen) gesteld kan worden, bijvoorbeeld. Ik ken vanuit de werkpraktijk in de psychiatrie voorbeelden waarbij het ontbreken van dossiers dat wel echt lastiger maakte. In die tijd wordt er niets met je gegevens gedaan. Dossiers worden, nadat ze gesloten zijn, in een archief gedaan en daar kunnen ze weer vandaan gehaald worden als informatie daaruit opgevraagd wordt. Maar dat mag weer alleen met toestemming van jou zelf en dat is zodanig goed geregeld dat er bij verzoek tot informatie altijd een brief moet zitten met daarop jouw toestemming en handtekening, en dat moet dan ook weer in het dossier bewaard worden. Als er moeilijk wordt gedaan over inzage, zou ik zelf ook achterdochtig worden en de boel in willen zien.
Een schoolarts vult, net als bij het cb, een lijst in nav de vragen die op die lijst staan. Bij het cb gaat het om de grote, het gewicht, maar ook wel of niet kruipen op een bepaalde leeftijd. Bij een schoolarts zou je verwachten dat het in dezelfde lijn doorzet, namelijk om echt bij te houden wat belangrijk voor het kind is. Echter is er ergens besloten dat het ook wel fijn is om bepaalde dingen in statistieken te hebben zodat je bijvoorbeeld een gemiddelde van heel nederland hebt. Dat van schaamhaar is uitgebreid in het nieuws geweest, maar er zijn dus nog meer dingen die niets met de gezondheid van een kind specifiek te maken hebben maar dus wel in die formulieren staan.
ik ben bij de oudste wel naar het CB geweest, er werden allerlei verkeerde inschattingen gemaakt. maar bij de andere 2 dacht ik: laat maar zitten. Ik ga alleen voor de prikjes.
Op zichzelf vind ik het ook juist goed dat er zulk soort zorgdossiers bestaan, maar ik denk dat een huisarts ook al vrij veel informatie daarmee heeft. Al dan niet alle informatie. Vrijwel alle medische problemen (en ook psychische) behoren richting huisarts hetzij ziekenhuisarts besproken te worden. Dus als daar een dossier is, lijkt mij, is er altijd op iets terug te vallen. Toen ik ging verhuizen kreeg ik ook mijn eigen zorgdossier mee, daar staat ook alles van afgelopen jaren (vanaf geboorte?) in
Nou, je zult verbaasd zijn hoe weinig er naar de huisarts gaat. Heb ooit van de huisarts de info van gynaecologie hier in het ziekenhuis omtrent mijn twee miskramen meegekregen voor gespecialiseerde gyn in het Spaarne. Info die de huisarts had, was de datum van de eerste miskraam, meer niet. En ik was toch bijna leeggebloed en met ambulance afgevoerd.... beide keren curettage gehad: wist de huisarts niets van af Inhoudelijk beperkt die info zich vaak ook nogal. Niet echt iets om als zorgverlener nou lekker op terug te kunnen vallen...
Nee maar zal zoiets (niet zoiets, maar iets gerelateerd aan het betreffende kind) wel in het EKD staan? Dit zijn zaken die niets te maken hebben met een CB of schoolarts. Wel belachelijk trouwens dat zoiets belangrijks niet in een dossier staat.
Ik heb voor medische zaken een directe lijn met de kinderarts. Inhoudelijk is daarvan niks bekend bij de huisarts of het cb. Slechte zaak eigenlijk. Zo kunnen instanties niet op tijd proberen signaleren wanneer dat wel nodig is.
Klopt, hier ook. Wat CB weet, weten ze van mij en helemaal niet van de kinderarts. Huisarts weet de hele grote lijnen, (dat Caitlyn een hartritmestoornis heeft, een keer buisjes heeft gehad, en keer keel- en neusamandelen eruit en nog een keer buisjes), en dat is het wel. Ook die is echt op de hoogte door wat ik verteld heb. Ik ben erg voor bredere inzage van medische dossiers, want juist dan is afstemming van behandeling en goede adviezen zo belangrijk. Maarja...
Als het EKD geen medisch dossier is maar verpleegkundig dan heb je gewoon recht op inzage zonder twijfel. Is het medisch, dan heb je ook recht op inzage, maar met een arts erbij. Dit is omdat ze dan meteen de medische termen kunnen verklaren zodat er geen misverstanden ontstaan.
Het EKD is een dossier wat ingevuld en bijgehouden word door cb en school-/jeugdarts. Het jgz. Dus wordt door zowel arts (doorgaans basisartsen) als verpleegkundige bijgehouden, maar gaat voor een groot deel over algemene ontwikkeling, gezinssamenstelling en situatie.
Je hebt ten alle tijde recht op dossiers van je kind een van jezelf. Die dossiers zijn jou eigendom en inzage kan niet geweigerd worden. Ook mag je een dossier inzien zonder een arts erbij. Of dat altijd handig is weet ik niet, medische brieven zijn niet voor iedereen goed te begrijpen. Echter als arts wordt je opgeleid met de wetenschap dat de patiënt zelf zijn medische dossier kan een mag bekijken, dus je moet als arts goed nadenken over wat je in het dossier zet een op welke manier.
Bij mij in het ziekenhuis mag het dus alleen in aanwezigheid van een arts (ja het mag dus, maar onder voorwaarden). Maar dat is dus om meteen zaken te kunnen verduidelijken, zeker omdat er volledig in medische termen wordt gerapporteerd.