Ik ben 26, maar word altijd jonger geschat. Ik ben benieuwd of meer mensen hier 'last' van hebben. Want naast dat het iets positiefs kan zijn, is het echt niet altijd leuk. Laatst werd mij bijvoorbeeld gevraagd of ik een tienermoeder ben. Door een compleet vreemde, gevolgd door allerlei andere persoonlijke vragen over onze huiselijke situatie , hoe oud ik ben wordt sowieso heel vaak gevraagd (vaak gaat het dan in de eerste plaats over mijn dochter. Met andere woorden; ben jij niet te jong?), gevolgd door een 'ik had je jonger geschat'. En soms zijn alleen de blikken al genoeg, wanneer je buiten met je wagen loopt. 'Die is wel jooooong voor een kindje '. Ook voel ik me niet altijd serieus genomen als moeder hierdoor... Zijn er meer mensen met dit 'probleem' (en dezelfde gevoelens erbij als ik) en doen jullie er bewust iets aan? (Haar kort knippen, bijvoorbeeld, of je extra mans opstellen )
Heel herkenbaar! Ik wordt nog altijd 20 geschat terwijl ik volgende week 28 wordt! Altijd de vraag hoe oud ik ben en die blikken dat ze erg verbaasd (ook vanwege mijn figuur kunnen niet geloven dat ik uberhaupt zwanger ben geweest) zijn dat ik 2 zoontjes heb. Bij de oudste heb ik er heel lang moeite mee gehad hoe mensen mij behandelden etc.. maar heb het nu naast me neer gelegd en geaccepteerd dat ik niet ouder kan uitzien. Ik vind het nu wel prima zo maar vervelend blijft het wel. Al die vooroordelen. Ik luister er niet eens meer naar
Ja ik! Ben 25 en word gewoonlijk 18-20 geschat. Ging laatst voor een job een interimbureau binnen. Kreeg ik de vraag "of het voor een studentenjob is?" En een volgende zei "ben je schoolverlater?" haha. Nee hoor, is toch al even geleden! Ze staan ook vaak te kijken als ik zeg dat ik een zoon heb. Nog meer als ik zeg 4 jaar (ze denken dan van oh ja, een baby of zo) En op stap ook, was aan het praten met een kameraad (33j) en iemand die hem kende zei tegen mij "dat kon uw pa wel zijn!" Ik keek em zo aan, "dan moet die wel héél jong papa geworden zijn Hoe oud denkt ge dat ik ben?" (vind ik altijd leuk, laat ze altijd gokken haha). Hij dacht 20, en keek intussen met een blik van "dat gaat te oud zijn hé?" hilarisch hahaha Ik doe er niks aan. Vind het niet erg. M'n mama wordt ook nog vaker jonger geschat (zelfs m'n grootouders, zijn allemaal halverwege 80 en worden vaker 70 of zo geschat ) Dus voor mij geen probleem, zal zo waarschijnlijk ook wel blijven als het in de genen zit. En wie vindt het op 40 nog erg om 30 of zo gegokt te worden, niemand toch denk ik?
Ik heb het ook en ben ook jong moeder geworden (23). Ik heb wel vaak blikken gehad en op mijn 25e verjaardag werd mijn id-kaart gevraagd voor een flesje drank (5%). Ik doe er niets aan, vind het ook niet zo vervelend moet ik zeggen. Maar goed, trek me dan ook heel weinig aan van wat mensen van mij vinden/denken. Wel heb ik laatst mijn haar geknipt, niet om deze reden, sindsdien is het wel wat beter geloof ik.
Ik word over 3 maanden 30 maar ik word ook altijd heel jong geschat. Als ik een fles wijn meeneem tussen de boodschappen moet ik me altijd legitimeren. Mensen kijken vaak echt verbaasd als ze mijn leeftijd horen. Klanten denken op het eerste gezicht dat ik een student ben ipv de leidinggevende op het werk haha.
Ik word al heel mijn leven jonger geschat. Vroeger vond ik het soms vervelend, maar nu ik op leeftijd raak komt het best goed uit!
Ik word al zolang ik me kan herinneren jonger geschat. Toen ik 14 was, vond ik dat niet leuk nee, kwam ik nergens binnen tijdens uitgaan. Maar later vond ik het een compliment. Ik moet nu nog vaak mijn ID laten zien bij de supermarkt, terwijl ik 31 ben, fantastisch
Haha schiet me nog wat te binnen. Jaren geleden, ik denk dat ik rond de 25 was, vroegen ze aan de deur of mijn vader of moeder thuis was
Ligt er een beetje aan. Als ik mijn haar los heb en make up draag niet. Doe ik het vast en heb ik minder make up op wel. Laatst nog iets leuks meegemaakt. Er kwam een verkoper aan de deur. Die vroeg eerst of ik de hoofdbewoner was. Ik vertelde van niet. Toen kwam de vraag of mijn ouders thuis waren. Natuurlijk waren die op vakantie. Dan hield het op voor hem... Heel mooi doei
Ik ben 33 en kreeg 3 jaar terug geen wijn bij de gall en gall mee omdat ik geen legitimatie bij me had. Toen ik zei dat ik 3 kinderen had en dus echt wel volwassen was zei hij, meisje dat is de stomste smoes ooit, dat geloof ik niet. Vroeger vond ik het vervelend dat ik er jonger uit zag, nu ik 33 ben vind ik het wel fijn.
Ja tot mijn 32e altijd jonger geschat Maar nu met 36...niet zo vaak meer. Volgens mij krijg ik echt een oude kop
Ja, hiero! Ik ben ook 26, maar ik mag blij zijn als ze me begin 20 schatten. Ondanks dat iedereen zegt dat ik het moet opvatten als een compliment, vind ik het vaak toch wel vervelend.. Ik ben benieuwd hoe dat volgend jaar gaat als ik met een kleintje loop...
Hahaha! Ja, die heb ik vorig jaar ook gehad. "Zijn je ouders misschien ook thuis?" Ik heb ook maar "nee" geantwoord om er vanaf te zijn. Had eigenlijk moeten zeggen dat hij dan maar even bij hun aan moest bellen.
Ik ben ook altijd jong geschat. Een paar jaar geleden, ik was 29/30 kwam er hier iemand aan de deur en vroeg of mijn ouders ook thuis waren. Inmiddels ben ik 34 nog een paar weken geleden wilde de man van de Albert Heijn bezorg service dat ik me legitimeerde voor mijn boodschappen. Toen ik vroeg of hij een grapje maakte bleef hij heel stellig. Ik vond het 'vroeger' nooit leuk. Nu ligt het aan de situatie. Het is nog steeds irritant als mijn man in één keer serieus genomen wordt terwijl ik me steeds moet 'bewijzen'. Maar als ik gevraagd wordt ik jong ik eigenlijk wel niet ben omdat ik er zo goed uit zie... Tsja daar hoor je me niet over klagen
Ja hoor hier ook. Al ben ik 31. Ik probeer mezelf wel zo te kleden dat ik ouder lijk, al vind ik de juiste kleding vinden voor mezelf om andere redenen erg lastig. Meestal negeer ik het ook maar. Het zijn toch altijd de mensen die mij niet echt kennen, dus hoeveel waarde heeft een opmerking dan.
Jup hier ook last van. Ben nu 31 jaar oud maar mensen schatten mij nog steeds rond de 25. Moest laatst zelfs mijn id kaart laten zien met het kopen van een fles vodka voor een verjaardag.
Ik moet er ook altijd wel om lachen hoor. Laatst bij de kapper was het gesprek erop gekomen dat ik 3 kinderen heb en de oudste 7 jaar is. Of ze wel mocht vragen hou oud ik was, ja tuurlijk, dus ik zeg 30 jaar. Slaakt ze een zucht van opluchting en roept door de hele kapperszaak "oh, dus je bent helemaal geen tienermoeder". Pff, tja, zij stond voor l*l.
Hahaha!!! Ik had het vorige week nog. Bij de AH een fles rode wijn tussen de boodschappen. Of ze mijn ID mocht zien, want het was zo lastig in te schatten of iemand nou 25 was of toch jonger. Met mijn bija 32 en 3 kinderen vind ik dat toch echt een compliment en vertelde haar ook dat ze mijn hele dag goed had gemaakt
Word ook steeds jonger geschat hoor,ben nu trouwens 25 Toen ik 18 was moest ik even een pakje shaq voor mijn moeder ophalen kreeg het niet mee, en mijn id lag thuis. God wat was ik pissig op die cassiere En de ergste is nog wel: Ik was 20 en was met mijn vriend mee naar iemand hout brengen. Komt die baas naar buiten en vraagt aan mijn vriend'' Oh heb je,je zoon meegenomen?'' Die man schaamde zich zo die heeft zich gelijk opgesloten op kantoor. we hebben dan wel een leeftijdsverschil en Had toen heel kort haar overigens, moet het nu af en toe nog aanhoren van mijn vriend