Hmm wel apart dat ze dan huilend wegloopt? Ook als je wel wat onaardigs zou hebben gezegd verwacht ik toch dat zo'n juf een weerwoord kan geven En nee, is niet dom... Het is gewoon druk in je hoofd met alles omtrent je zoontje. Zoveel dingen waar je aan moet denken, dingen waar je aan wil denken... En ook nog eens de normale dingen. En het js niet alsof je dit elke week doet
Saskia, bedankt voor je antwoord! Wij proberen haar ook zoveel mogelijk haar eigen keuzes te geven binnen de grenzen die er nou eenmaal zijn. Met haar haren en kleding doen wij het precies hetzelfde. In het weekend mag ze haar kleding zelf uitzoeken, door de weeks mag ze 1 ding kiezen en kiezen wij de rest een beetje passend uit. Maar ze kan dit zo ontzettend doordrijven in allerlei dingen dat het me soms echt irriteert. En vooral haar boze buien wanneer het niet zo gaat zoals zij wil of bedacht had. Ze is vaak ook al zover vooruit gedacht voor mijn idee dat wanneer je een keer nee zegt ergens tegen je een heel plan afschiet ipv een simpele vraag. Nou ja, hopelijk komt er iets uit de cbcl en krijgen we wat handvaten voor haar gedrag en misschien iets waaruit het voortkomt. Tamio dat is jammer haha. Ik zou het ook echt niet weten en zit ook regelmatig met mijn handen in het haar. Ze is ook totaal niet aanspreekbaar als ze boos is dus dan uitleggen heeft weinig nut. Ze hoort het gewoonweg niet. En daarna in rust uitleggen dan snapt ze het wel, maar wanneer er zich weer een situatie voordoet heeft het geen enkel nut gehad zoals dan lijkt. Of ze komt met argumenten aan waarom dingen wel zou kunnen of net op een andere manier. Of komt terug op een andere situatie waarbij iets wel kon of een uitzondering was. Nedyse sterkte met de situatie rondom je zoontje! Wat een gedoe op zijn school zeg.
mijn zoontjes weigering en boosheid ligt vaak een punt dat hij wil maken. als ik zeg dat ik zijn punt wel gehoord heb, begrijp maar dat nu weinig te maken heeft wat ik van hem vraag. doet hij wel keurig wat ik van hem vraag zonder huilen of boosheid. hij wil dus niet verkeerd begrepen worden. hij heeft het nodig om zeker zijn dat wat hij zegt of probeert vast te stellen door mij gehoord is. dat geeft hem rust. dat is belangrijk; want de hele dag zit hij met vrienden die hem niet zo goed begrijpen en met totaal andere dingen bezig zijn. en hij is zelf met de zaken bezig die hij niet zo goed begrijpt. het is dan belangrijk dat je af en toe vertelt dat je begrijpt wat hij zegt, of waardeert wat hij probeert te doen. ipv dat hij altijd degene is een uitleg krijgt, die het moet begrijpen, die moet luisteren, die uit de opties moet kiezen die jij bepaalt.
waarschijnlijk dacht de juf dat jij niet mee wilde werken, omdat jij eerst haar verhaal wilde horen zij dus eerst je zoons verhaal... en dat werd haar misschien teveel. ze wil waarschijnlijk het goed doen, maar ze dacht dat jij met haar niet mee wilde werken. kijk; je hoeft niets onaardigs te zeggen, alleen haar als juf niet willen erkennen(omdat zij een jonge vrouw is; onervaren, iemand die je zoon niet aan kan, dat voelt een mens wel)ervaart zij dus een zeer dominante moeder die haar niet serieus neemt als juf.
Mijn dochter voelt zich ook vaak onbegrepen op school en dan escaleert het. Ze zegt ook, 'de juf snapt me niet en dan wordt ze meteen boos. Ik wordt dan bang en ga onder de tafel zitten.' De juf ziet alleen een dwars kind. Op zich natuurlijk prima maar ik ben ook altijd bang dat ze dan vanuit een bepaalde visie gaan kijken. Zo werd mijn dochter vorig jaar geobserveerd door een pedagoog die bleek veel met kinderen met een hechtingsstoornis te werken. En ja hoor, na 20 minuten observatie was de conclusie 'waarschijnlijk een hechtingsstoornis'
Nou ja?!! Op zich wel een goed punt, om eraan te denken ook te benadrukken dat je m wel begrijpt inderdaad.
Oh jongens, wat herkenbaar allemaal! Ook mijn zoon wordt boos omdat hij zich onbegrepen voelt. Hij voelt zich niet in zijn waarde gelaten. Ik heb al zo veel keer gevraagd om hem aan te spreken als een soort volwassene, maar dat gebeurt niet en dan voelt hij zich niet serieus genomen. Zijn echte woede is pas drie weken aan de gang. Toen heeft hij een week een invaller gehad en daar hoor ik nu van alle kanten heel slechte verhalen over. Sinds vorige week heeft hij twee nieuwe juffen. Van een heb ik de indruk dat ze dingen begrijpt aan hem en ik merk aan hem dat hij daar heel blij van wordt, de ander, tja, dat gaat dus helemaal niet goed. Ik heb vanmorgen weer een uur op school te praten en ze proberen me echt in een hoek te krijgen om allerlei testen te mogen doen. Natuurlijk ben ik me er gister in gaan verdiepen en toen bleek dat het expertisecentrum gespecialiseerd is in autisme en aan autisme verwante stoornissen. Iets wat volgens de school dus helemaal niet aan de orde zou zijn. Met begaafdheid of hoogbegaafdheid doet dit centrum helemaal niets. Dat zet me toch aan het denken. Ze hebben gesprekken met het centrum over mijn zoon en daarna willen ze hem observeren, maar waar blijft je neutrale blik dan? Tuurlijk zouden ze daar professioneel genoeg voor moeten zijn, maar toch. Liever zou ik zelf met hem aankloppen bij een kinderpsycholoog die niets met school te maken heeft. Ik merk wel dat ze er op school maar weinig van begrijpen als hij boos wordt. Gister was hij boos geworden omdat een jongen uit groep 8 hem zat te sarren. Hij zegt het tegen de juf, maar ze doet er niets aan. Dat doet hem pijn en maakt hem onzeker. Eergister is zijn luizenzak verdwenen en blijkt ergens in een hoek op de grond te liggen. Kapot. Ja, het is heel gek, maar daar wordt hij boos en verdrietig van. Vandaag is zijn eigen boek verdwenen. In verband met de Kinderboekenweek moesten ze allemaal iets meenemen. Maar dat boek is nu dus weg. Hoe moet ik hem dan uitleggen dat hij daar niet boos om moet worden. Ik vind zelfs dat hij dan groot gelijk heeft! En dat zijn dan alleen nog maar de akkefietjes van de afgelopen drie dagen.
Alsof je het over mijn zoon hebt. Hij gaat ook steeds onder tafel zitten. Vooral omdat hij zich geen raad weet.
Ik breek weer even in. Gisteren uitslag gekregen over de test. Iq 145,Hebben toch als advies gekregen om een leonardo school te gaan zoeken. Iemand ervaring hiermee?
Mamamadelon, de Leonardo stichting bestaat helaas niet meer, maar het soort scholen bestaan des te meer! Ik weet niet waar je woont, maar ga gewoon eens googlen, rondvragen, en dan bij scholen langs in de buurt. Vaak is er taxivervoer mogelijk wanneer het wat verder weg is, dat wordt vanuit de gemeente dan geregeld.
@mamamadelon, er schijnt veel verschil in leonardoscholen te zitten. De ervaringen zijn heel wisselend. Mijn dochter zit sinds een goed jaar ook op hb onderwijs (niet van de Leonardostichting.) Tot nog toe zijn we van de regen in de drup terecht gekomen
Ik denk dat je op zoek moet naar een goede school met veel mogelijkheden voor uitschieters. Mijn dochter loopt een eind voor (niet getest) en zit gewoon op een hele goede school wat dit betreft. Individueel wordt gekeken naar wat ze nodig heeft, zonder haar meteen in een uitzonderingspositie te plaatsen. Genoeg kinderen die verschillende behoeftes hebben (denk aan Remedial Teaching, extra taalles voor buitenlandse kinderen, extra aandacht bij de gymles). De kinderen maakt het weinig uit en mijn dochter wordt uitgedaagd. De (voormalig) Leonardo zit hier ook redelijk in de buurt, maar tot nu toe zien we geen reden om daar naar toe te willen. Dus kijk wel goed, het zegt niet alles, en soms is een "gewone" goede school wel genoeg, hoe hoog dat IQ ook is.
@Mamamadelon. Hier een kind op een Leonardo school (de stichting is een bv geworden) en vooralsnog bevalt het prima. Als je meer wilt weten, stuur maar pb. Met een iq van 145 of hoger is het echt vaak beter om een andere school te zoeken. Het lukt dan niet meer met andere stof maar er moet dan echt naar een andere manier van school aanbieden worden gekeken.
Geen ervaring mee. Mijn kind (is wsl niet hoogbegaafd) scoort bovengemiddeld, krijgt plustaakjes en heeft het niet nodig om naar een andere school te gaan. In hoeverre jouw kind tegen muren oploopt, ongelukkig is of onderpresteert weet ik natuurlijk niet, maar ik zou er goed over nadenken om meteen van school te switchen en eerst eens overleg voeren op school wat de mogelijkheden zijn, als je dat al niet gedaan hebt. Hebben jullie een WISC-test laten doen?
Indirect. Op de Binnen de Veste in Zierikzee werden Leonardo klassen geplaatst. Mijn buurjongen ging naar het Leonardo (mijn dochter naar de normale klas) maar we namen hem vaak mee naar en uit school. Altijd leuke verhalen, ze doen veel proefjes, meer projecten, werken met laptops. (Al vanaf groep 3) Volgens zijn moeder knapte hij erg van op. Ze kwamen ervoor speciaal uit België.. En hebben ruim 3 jaar in 1-kamer appartement gewoond en reden in het weekend naar België. Dus ja.. Geloof wel dat het positief is.. En anders kan je altijd op gesprek gaan bij een school, vraag desnoods een aantal dagen mee te laten draaien.. Zodat hij ervaart wat het is..
Wat je trouwens wel zag bij Leonarde in een normale school, dat de broertjes en zusjes ook veranderde van school. Anders is het halen en brengen niet te doen.. Kinderen passen zich snel aan op een andere school hoor. (Mijn dochter is 3x veranderd van basisschool vanwege verhuizing, school niet kunnen omgaan met dyslexie en weer terug vanwege te grote klas in gemengde groep 6/7)