Deed jij dat ?? En hoe ?? Vond je dit veilig ? Is er ooit iets gebeurd. Ik heb het de afgelopen week regelmatig gedaan omdat mijn zoontje niet meer verder wou slapen. Op het aankleed kussen wil hij dan niet maar wel echt naast mij en dat ik hem goed vast houdt of echt op mijn buik. Het wordt overal afgeraden. Maar je gaat toch zomaar niet op je kindje liggen of je gooit hem van je buik af ? Mijn dekens konden niet op hem en hij kon niet uit bed vallen want hij lag in het midden en kan nog niet rollen. Is dit dan echt zo ontzettend gevaarlijk ? Ik wilde heel graag slapen dus deed dit automatisch terwijl ik gezegd heb dit nooit te willen. Groetjes rikky.
De eerste 2 maanden heeft dl ook regelmatig bij mij op de buik geslapen ivm haar reflux kon ze moeilijk de slaap terug vatten 's nachts. Natuurlijk zijn er risico's dat weet iedereen! Tussen ons heeft ze nooit geslapen, was echt bang dat ze onder de dekens zou belanden. Als ze wat groter was sliep ze wel geregeld tussen ons in en nooit iets gebeurd, al blijft het nooit 100% veilig natuurlijk!
Ja, je kan wel op je kindje gaan liggen en ik heb toevallig in mijn kraamweek gehoord van een kindje die is overleden hierdoor. Toch gaat het vooral goed, maar je zal die ene ouder zijn.... Ik zorgde ervoor dat ik zelf zo oncomfortabel zat/lag, zodat ik niet gauw per ongeluk in slaap zou vallen. Ik legde hem dan na een tijdje weer in zijn wiegje naast me. Er zijn genoeg verhalen van moeders die het doen en waar het goed gaat.
Je kindje kan hier wel van overlijden. Het zal immers niet de eerste keer zijn. Al snap ik je wel helemaal hoor. Ik ben ook weleens 's nachts in slaap gevallen tijdens het voeden.
Ik heb het geregeld gedaan, en nu nog als hij 's nachts wakker wordt. Zo slapen we alledrie het snelst weer verder. En nee, er is nooit iets gebeurd anders zou ik het niet meer doen! Het enige waar ik nog weleens last van had was 's nachts in paniek wakker worden omdat ik dacht dat hij onder de dekens lag (kon hem niet vinden) maar dan lag hij gewoon lekker in z'n eigen bedje. Ahum...
Ik doe het ook wel eens. Als vriend ochtenddienst heeft en ze word heel vroeg wakker dan leg ik haar lekker in het midden en ik op mijn zij ernaast met een arm om haar middel. Heerlijk! Zou fout kunnen gaan maar je zou haar ook zo een keer kunnen laten vallen. Ik ben daar een beetje te nuchter voor
Samen slapen kan wel maar wat jij doet is niet veilig. Een klein kindje kan het te warm krijgen onder een dekbed, kan onder de dekens of het kussen terecht komen of jullie kunnen erop rollen. In bed kan je makkelijk in slaap vallen waardoor je geen zicht meer hebt op je kindje! Als het op jouw aan het slapen is kan het dus vallen (als jij zou bewegen). Niet meer doen dus. Wat wel veilig is - Een aanschuifbedje / bednest / wiegje etc naast jullie bed. Je hebt hier speciale bedjes voor en je kunt ze ook huren. Dan slaapt je kindje toch naast je maar wel op een veilige manier. - Een aankleedkussen tussen jullie in (tegen het hoofdeinde van het bed). Het kindje ligt op een eigen plek en hoger dan jullie. Hierdoor geen verstikking met dekens of kussens.
Mijn dochter heeft vanaf dag 1 bij mij in bed geslapen. Sterker nog, zelfs de nacht in het ziekenhuis lag ze naast me ipv in dat bakje. Op het aankleedkussen naast me wilde ze ook niet dus ik pakte haar lekker bij me! Ben nooit bang geweest om op haar te rollen oid want ik slaap altijd heel licht en beweeg zelf ook bijna niet in mijn slaap. Ook sliep ze wel is op mijn borst. Zo kwamen we allebei nog toe aan slapen ipv een strijd voeren omdat ze perse in haar eigen wiegje/bedje "hoort".
Ik heb t ook heel vaak gedaan, iedereen sliep beter als hij lekker bij ons in bed lag en je gaat echt niet zomaar op je kind liggen. En net als catootje schrok ik welleens wakker en keek ik snel onder de dekens, maar dan lag hij altijd in zn wieg naast me. kon ik me niet meer herinneren dat ik hem had weggelegd na t voeden . Was er net als jij eigenlijk ook op tegen. Want ik was bang dat ie nooit in zn eigen bed zou willen slapen, maar dat is onzin. Hij wil niet eens meer bij ons op de kamer slapen (geluidjes denk ik), terwijl hij eerst 24/7 bij me wilde zijn. Dus als t voor jullie werkt, zou ik t gewoon doen hoor. iedereen blij
Hier de eerste weken ook tegen me aan in bed gehad. Ik zorgde er voor dat hij niet onder de dekens kon en zelf een eigen dekentje om hem heen. Gelukkig was het zomer, dus ik hoefde zelf ook weinig deken Ik lag altijd op mijn zij zodat hij ook kon drinken wanneer hij wilde en dat ging altijd goed. Hij wilde niet alleen slapen en ik gaf hem groot gelijk. Verder heb ik geen seconde aan mezelf getwijfeld of ik op hem zou gaan liggen of iets. Ik heb ondergewicht, rook en drink niet en slaap altijd heel licht. Na die paar weken sliep hij in de cosleeper en dat was een uitkomst. Lekker dicht bij mij, maar ik kon wel zelf gaan liggen hoe ik het liefst lag Wel een tip, als je jezelf niet vertrouwd moet je het niet doen. En idd niet onder je eigen deken, maar wat hoger onder een eigen lakentje. Niet tussen jullie in maar bij jou en dan gewoon zorgen dat hij er niet uit zou kunnen rollen. Bv een plankje tussen het bed en matras stoppen of ook een cosleeper gebruiken. Succes! Ik heb genoten van het samen slapen
HAHA! Dat heb ik ook maaaanden gehad, terwijl dl toch echt alleen de eerste weekjes bij ons in bed lag Mijn man en ik wisselden trouwens wel af. Beter voor je rug en je kan nog even een diepe slaap pakken. Dat laatste lukte mij nooit met dl bovenop me.
Hier de eerste 6 maanden ofzo bij ons in bed geslapen. Maar moet wel zeggen dat ze niet tegen me aan lag maar boven ons hoofd zeg maar in een eigen slaapzak. Als je je goed verdiept in "veilig samen slapen" zou ik het lekker blijven doen. Ik heb nu voor de tweede wel een co-sleeper gekocht (2ehands)< dan kan de baby echt tegen me aan liggen als de baby dat wil.
Samen slapen is zeker niet onveilig als je het goed doet: - eigen dekentje/slaapzakje, niet bij jou onder de dekens - NOOIT onder invloed van drank (en drugs, maar dat lijkt me niet aan de orde) - NOOIT als je oververmoeid bent en daar zit hem het probleem; mensen nemen vaak hun kindje pas bij zich in bed nadat ze paar gebroken nachten achter de rug hebben en daardoor oververmoeid zijn. Dan slaap je uiteindelijk te diep waardoor er ongelukken kunnen gebeuren. Dus je moet óf dat moment voor zijn en voortaan lekker altijd samen slapen (zonder nachtelijke strijd om het eigen bedje), óf doorzetten met het eigen bedje. Met de jongste slaap ik nu al meer dan een jaar samen (in een co-sleeper) en ik ben nooit een seconde bang geweest om op haar te rollen. Er bleef altijd een hoekje van mn brein alert tijdens het slapen. De eerste 2 weken heeft ze bijna iedere nacht wel een paar uur op mn borst gelegen. Dan werd ik 's ochtends wakker met een stijve rug en houten kont. Dan zou ik dus eigenlijk al lang omgedraaid zijn in mn slaap, maar ergens was ik me altijd bewust van die baby, waardoor ik dus op mn rug bleef liggen. En ja, ik werd prima uitgerust wakker
Mijn zoontje, nu 4, heeft van bij zijn geboorte bij me in bed geslapen. Letterlijk mee onder ons dekbed. Wel heel dicht bij me altijd, want vriend vertrouw ik niet. Ik lag altijd met mijn gewicht naar hem gekeerd en mijn benen opgetrokken. Had ik het niet 100% vertrouwd had ik dit niet gedaan. Rond 6 maand heb ik hem in de co-sleeper gelegd en op 1 jaar naar zijn eigen kamer. Is telkens zonder enige problemen verlopen. Mijn 2e zoontje van 12 weken slaapt ook gewoon bij me. Heel gezellig, zooooo gemakkelijk voor de borstvoeding (letterlijk 2 seconden en hij is aangelegd, en ik hoef me niet eens te verleggen) en hij voelt zich lekker veilig, want hij geeft werkelijk nooit een kik 's nachts. Ik zeg: als je jezelf helemaal vertrouwt, doen!
De jongste slaapt ook bij mij in bed. Ze voelt zich veilig en geborgen en ik vind het ook fijn, slaap direct verder als ze gedronken heeft. De oudste heeft tot ca 8 weken bij ons in bed geslapen, in een slaapzak en niet onder ons dekbed. Al ben ik nooit bang geweest dat ik op haar zou gaan liggen ofzo.
hier ook een dametje die met name in de avond mij slaapt wij liggen alleen dan onder het dekbed overtrek anders word het te warm. op het moment dat zij zo bij mij slaapt beweeg ik niet en zij ligd heerlijk tegen mij aan en slaapt goed. beter zo als geen slaap of een krijsende baby.
Als jullie geen zuipers zijn, geen medicijn gebruik, geen overwicht, grote bed, geen drukke slapers etc zou ik gewoon doen. We hebben sinds ze 7mnd regelmatig dat gedaan gewoon tussen ons kussens in en onder onze dekbed. Eigenlijk maar 1e nacht eng maar ze is erg sterkt en kon zelf draaien en kruipen en dekbed eraf krijgen etc. Nu slaapt ze helft nacht in haar kamer de andere komt ze naar ons toe. Het is niet ideaal maar als niets helpt krijgen ouders op die manier meer slaap
Mijn jongste slaapt als sinds zijn geboorte bij ons in bed, in het begin alleen bij mij, mijn man slaapt nogal diep. Geen kussen in de buurt en zorgen dat hij niet onder het dekbed kan komen.
Bij de oudste enkele maanden haar wiegje vlak naast ons bed gehad. Maar ze was prematuur en knorde vaak, maakte veel geluidjes en dus kwam ik moeilijk in slaap. Toen besloten haar op haar eigen kamertje te leggen. Dat was het begin van zowat een jaar strijd. Mijn God, wat heb ik daar nu spijt van Knorren of niet, ik had haar meer bij me moetenhouden. Dat had ook de borstvoeding ten goede gekomen. Bij de tweede vanaf dag 1 (dus ook al in de kraamkliniek) samen geslapen. Dat ging super, bij haar nooit slaaptekort gehad. Ze heeft ongeveer 8 maanden echt tegen mij aan geslapen, en ze kon en mocht zichzelf daarbij ook onbeperkt bedienen aan de borst. Na de 8 maanden heeft ze nog een half jaar in een co-sleeper aan ons bed geslapen. Daarna is ze naar haar eigen kamertje verhuisd. Nu bij nummer drie slapen we opnieuw samen van dag 1, en dat gaat opnieuw super. Er is nog nooit iets naars gebeurd, ook niet bij zijn zus. Ook papa heeft er geen probleem mee. We zijn beiden slank en gezond, hebben geen slaapproblemen, gebruiken nooit alcohol of drugs/medicatie en slapen niet supervast. Het samen slapen voelt voor ons allebei intuïtief goed en natuurlijk aan.