Help! Mijn dochtertje van 10 weken maakt er een potje van. Ze is nooit een goede slaapster geweest, en heeft vooral veel gehuild de eerste weken. Ze presteerde het op zijn ergst toen ze 4 á 5 weken was en gewoon een hele nacht gehuild heeft (van 00.00 uur tot 06.30/07.00) Uiteindelijk bij de osteopaat beland omdat ze verder gezond verklaard is door de kinderarts en wij trokken het niet meer. Daar heeft ze nu 4 behandelingen achter de rug en tegelijkertijd zijn we ook begonnen met inbakeren en rust/regelmaat. Dit leek wel wat te helpen, want ze huilde een stuk minder en overdag sliep ze heel goed! Vaak 2 slaapjes van 3 uur ongeveer. Maar s'avonds was nog steeds drama, en bleef ze vechten tegen haar slaap. Van 20.00 tot 02.00 uur huilen en oververmoeid zijn. Wat we ook geprobeerd hebben: overdag wat meer wakker houden/ eerder uit bed halen, s'avonds laat nog een badje, kamer helemaal donker/ nachtlampje aan staan, even laten huilen (dat werkt al helemaal niet, want dan raakt ze erg overstuur) Niets helpt! Ik ben de hele avond dus aan het heen en weer lopen om te troosten, speentje te geven en tussendoor nog een keer voeden totdat ze een keer uitgeput in slaap valt. Ik hoopte dat het vanzelf wel beter zou worden, maar helaas.. Het word alleen maar erger! De laatste dagen slaapt ze in ene overdag bijna niet meer! Met geluk slaapt ze overdag 1 á 2 uur in totaal. En s'avonds tegen 23 uur valt ze ein-de-lijk een keer in slaap. En dan slaapt ze tot 06.30. Ze is de hele dag doodmoe, alleen maar aan het huilen van vermoeidheid, maar slapen ho maar. Wat kan ik nog doen? Ik word er zo langzamerhand wanhopig van eerlijk gezegd. Sorry voor het lange verhaal!
Kan het zijn dat je kindje behoefte heeft aan nabijheid? Het is niet gek dat jonge baby's het moeilijk vinden alleen te slapen. Volkomen normaal zelfs. Ik adviseer je om te doen wat werkt. Klinkt lullig, want bij elke baby werkt wat anders. Ik herken je verhaal. Ik heb gevoelige zoon die in het begin niet zonder ons kon. De hele dag lag hij in onze armen en later in de draagdoek. Later zijn we bij onrust ook s nachts gaan samen slapen dmv een cosleeper. Verwennen? Daar geloof ik niet in. Het veranderd vanzelf. Nu slaapt onze zoon hele nachten in zijn bed (wordt nog wel af en toe wakker hoor) en overdag maakt hij een lang slaapje van 2,5 uur. ik kan het niet vaak genoeg zeggen, val op dit forum in herhaling, maar ik hoop dat je je gevoel volgt en vergeet hoe het volgens de boekjes, familie, andere mensen 'hoort'.
Poe...dat is echt heftig. Onze dochter heeft de derde nacht van half 8 tot half 3 snachts gehuild...dat vond ik al vreselijk! Valt ze niet in slaap als je haar tegen je aan legt? Hier helpt het heel goed als ik haar bij het eerste slaapsignaal in bed leg...ben ik 10 minuten later dan is ze zo 2 uur lang aan het huilen...ze is dan oververmoeid... Misschien helpt het om gelijk te reageren op het eerste signaal?je weet maar nooit. Een oververmoeid kind slaapt onrustiger dan een kindje die wakker (maar moe) in bed word gelegd.. Wat voor voeding geef je? Ik geef bv en het helpt bij mij heel goed om snachts niks (of heel zachtjes) te zeggen... het is voeden, schone luier en weer in bed..
Dankjewel voor je reactie! Ik volg ook zeker wel mijn gevoel en hoe het volgens anderen "hoort" daar heb ik mooi *piep* aan. Maar ieder die ook een huilbaby heeft gehad, weet hoe wanhopig je daarvan kan worden. Want mij dochtertje huilde gewoon door terwijl je haar troostte of in een draagdoek droeg. Dus dan probeer je wat anders, zoals het inbakeren. Ik heb inderdaad ook het idee dat ze behoefte heeft aan nabijheid, daarom slaapt ze ook bij ons op de kamer en daarom ben ik haar hele avonden in slaap aan het wiegen of zit ik naast haar wiegje. Overdag slaapt ze alleen nog maar op mijn arm (niet langer dan 30 min per keer) en daar word ze nie uitgerust wakker van..
Ik geef ook bv en snachts lukt het wel om haar weer makkelijk in slaap te krijgen na de voeding. Precies zo als jij ook doet. Waarschijnlijk ook omdat mijn dochtertje zo vermoeid is van de hele dag tegen haar slaap vechten.. Eerste vermoeidheids signalen zijn soms moeilijk te herkennen bij mijn dochtertje misschien dat ze daarom wel eens te vroeg of te laat in haar bedje gelegd word.
Zelfs als ik ga wandelen in de wagen, dan ligt ze uren lang met haar ogen open! Maar ze huilt dan niet. Ik heb zelf het idee dat ze zich heel moeilijk kan overgeven aan haar slaap. In de auto valt ze wel makkelijk in slaap trouwens. Dus ik tijd al regelmatig een stukje met haar in de Maxicosi, maar als we eenmaal stil staan dan is ze weer wakker.
Herkenbare problemen. Ik heb uren en uren gewiegd in een half-donkere en stille kamer. Gewoon om de vermoeidheid te kunnen doorbreken, van daaruit naar een normaal slaapritme te komen en dan gewoon rust en regelmaat te kunnen gaan krijgen. Slaapt ze nog steeds niet in de draagdoek? Wat zie je verder aan haar? Heb je het idee dat de kinderarts gelijk heeft en ze gewoon gezond is, of zie je dingen waar jij je toch zorgen over maakt?
Herkenbaar... Hier ook dezelfde problemen gehad, overdag moeilijk toegeven aan slaap wat leidde tot veel huilen door de oververmoeidheid S nachts gong overigens wel top. Rond 6 weken ben in begonnen met rust en regelmaat... Ik zag ook de vermoeidheidssignalen niet dus ik bracht haar na 1 1/2 uur wakker gewoon naar bed. Box of kinderwagen had ze niet genoeg rust dus ze gaat gewoon naar bed in haar kamertje en ook overdag in de puckababy. Het was even uitproberen maar het werkte. We zijn nu 2 maanden verder en ik kan haar gewoon brabbelend in bed leggen en ze geeft toe en valt in slaap zo trots! Misschien toch even doorzetten met die regelmaat en zoals hierboven beschreven op tijd naar bed brengen. Bij oververmoeidheid doen ze korte hazeslaapjes en dat is onvoldoende om van bij te tanken. Een uitgeruste baby zal beter en meer slapen, daarom zou ik haar niet wakker houden. Heeft de arts ook gekeken naar reflux en koemelkallergie?
Ik herken je verhaal, hadden hier ook! Bij ons bleek hij behoefte te hebben aan meer voeding, en rond de tien weken zat hij in een sprong en was het hele ritme ver te zoeken. In heb toen veel ingebakerd, en regelmaat gehouden en moet zeggen dat het nu goed gaat, hij is nu 14 weken. Wat wij ook wel deden was voedingskranen dubbel vouwen en in kussensloop tussen ons in en de kleine daarin, speen spuugde hij uit en bewoog met armen, gewoon vasthouden die armen en speen.
In de draagdoek hetzelfde, heel lang vechten tegen haar slaap en vervolgens na 30 min wakker. Mijn gevoel zegt ook dat de kinderarts gelijk heeft, ze drinkt en groeit goed, ze zit nu boven het gemiddelde qua groei. Als ze lekker uitgeslapen is dan is het een super vrolijk meisje, veel lachen en brabbelen. En erg alert en nieuwsgierig.
Gelukkig dat er meer mensen zich herkennen in mijn verhaal, ik dacht even dat ik de enige was met zo'n onwijs moeilijke slaper.. En gelukkig gaat het bij jullie nu goed. Misschien moet ik wat beter op haar vermoeidheids signalen gaan letten Ze heeft geen symptomen van reflux en/of koemelkallergie gelukkig.
Op een website over inbakeren zag ik een keer een filmpje over het herkennen van slaapsignalen, daarbij ging het om het 'slaaphuiltje'. Deze klinkt als een krakende deur (echt, best herkenbaar!). Zodra ik mijn meisje dat huiltje hoor doen (jengelhuiltje) dan weet ik: als de sodemieter super snel naar bed anders ben ik te laat! Dat huiltje is haar laatste signaal, dan heb ik zelf óf te lang gerekt óf ik heb de eerste signalen gemist. Ligt ze dan niet in bed dan valt ze of vanzelf in slaap met dat jengeltje (kleine kans, gebeurd sóms) of dat jengeltje wordt brullen en dan heb ik de poppen aan het dansen (eigen schuld denk ik dan). Ik zou adviseren nog beter op de slaapsignalen te gaan letten (wil niet zeggen dat je dat niet al doet hoor). Soms gaapt een kindje en is dat het eerste signaaltje, bij andere kindjes is dat het laatste signaaltje en zijn er andere signalen die daar aan vooraf gaan die dan net gemist worden. Zodra je een signaal opgemerkt hebt naar bed brengen en bij de basis beginnen: help je kindje in slaap. Kijk goed wat jouw meisje rustig maakt: hand op haar hoofd? Oogjes half toedekken met je hand? Speentje? Hand op haar buikje? Kriebeltjes in haar gezichtje (topper hier), of heel zacht en haast monotoon fluisteren. Probeer anders een nachtje te slapen met een hydrofiel bij je welke je daarna onder haar hoofdje legt (zoals sommigen vaker een hydrofiel onder het hoofdje leggen tegen spugen) zodat ze je geur ruikt. Kijk wat werkt om haar rustig te krijgen en zorg dat ze zo haar slaap pakt. Als dat lukt en ze kan dan beter in slaap vallen en vooral: dieper in slaap, dan kan je gaan kijken hoe je dat wat werkt rustig afbouwt in de zin van: zelfstandig in slaap leren vallen. Maar voor nu, ik zou beginnen bij de basis. Succes! Edit: link over de slaapsignalen inbakeren.nl - hoe weet je of je baby honger of slaap heeft?