Joh... Ik krijg denk ik de slappe lach als ik zie dat een man een pak op zijn billen van een vrouw krijgt en vice versa.
je kan als moeder zijnde toch ook gewoon 1 x een slechet dag hebben en even een kort lontje.... als dat toevallig in het openbaar gebeurt betekent niet dat ze haar kids achter gesloten deuren ook wel zal afranselen....???? kom op dames!
Zelf heb ik (nog) geen kinderen, maar ik vind dat een tik op de billen moet kunnen bij je eigen kinderen. Uiteraard moet het niet dagelijks gebeuren, maar ik kan me zo voorstellen dat het een keer voorkomt. En wat er al gezegd werd, tegenwoordig worden veel kinderen veel te soft aangepakt. Je krijgt dan van die strontvervelende kinderen zonder respect voor anderen. Gisteren liep ik toevallig buiten en er liep een gezin met 2 kinderen, jaar of 8/9. Kids zaten op de fiets van papa en degene die voorop zat spuugde op de handen van zijn vader Er werd wel wat van gezegd, maar hij bleef het herhaaldelijk doen. Nou, dan verdien je wat mij betreft toch wel een draai om je oren hoor.
Ik heb mijn kind weleens een paar x een tik gegeven, hooguit 2/ 3 keer, puur uit onmacht. Wat voel ik me dan vreselijk achteraf, het voelt bij mij niet als een normale opvoedwijze, als iets wat erbij hoort. Ik snap de reacties dan ook niet. Het is toch erg dat een moeder dit doet. Ik heb ook vaak meegemaakt dat moeders zomaar een klap in het gezicht of billen geven en dan doen alsof dit de normaalste zaak van de wereld is. Kan het niet begrijpen. Ik zou er niks van zeggen maar wel zo aankijken dat het niet leuk is wat ze doet. Misschien zet dat haar aan het denken.
Hahaha, nou zo nu en dan geven wij elkaar ook wel eens een corrigerende tik op de billen hoor Maar goed, ik had er ook niks van gezegd, maar ik zou net als ts er ook een beetje van schrikken. Ik was er ook echt van overtuigd dat bijna niemand het meer deed, maar zoals ik hier lees zijn er best wel veel moeders die soms een (kleine) tik geven.
Hier is het gewoon bij de 3de keer is het over en kun je de consequenties gaan dragen. Vaak is dit op de trap, bij grof taalgebruik is het 10 cent betalen (zoon vind het vreselijk dat je aan zijn centen komt vandaar deze methode). Het kan best zijn dat deze jongens al herhaaldelijk gewaarschuwd zijn en dat ze dus wisten dat als ze nog 1 keer niet luisterde ze billenkoek zouden krijgen. En dat dus 1 van de twee even uitprobeerde of mama dit ook wel in het openbaar zou durven. Even de grenzen opzoeken dus. Mijn dochter wil ook wel eens snel bij mij weglopen als ze weet dat ze iets doet wat niet mag. Omdat ik met krukken loop en niet zo snel ben denkt ze dat dit een manier is. Na 2 keer een tik tegen haar billen met de kruk is ze er maar mee gestopt. En ja ik geef mijn dochter liever een tik met mijn kruk tegen haar bil dan dat ze zonder kijken de straat opstuift. Verkeer ben ik heel serieus mee, dan moeten ze zonder vragen luisteren. Als ik zeg stop moeten ze stoppen en dit geld ook op parkeerplaatsen.
Meer dan genoeg hoor. Bij mijn Surinaamse buren is het bijvoorbeeld heel erg normaal dat zelfs oma af en toe een corrigerende draai om de oren geeft, maar die kinderen komen er nog even graag hoor. Echter geloof ik niet dat het altijd uit onmacht is. Ik weeg namelijk persoonlijk gezien precies af wanneer een corrigerende tik 'nodig' is. Gelukkig is nauwelijks het geval en is even afkoelen op zijn kamertje al meer dan genoeg om 10 minuten later een meer dan vrolijk mannetje op mijn schoot te hebben. Door het correct toepassen van een corrigerende tik op de billen zal een kind zelf ook niet zomaar in het wilde weg gaan slaan als deze bijvoorbeeld boos is. Hij moet het ook wel echt HEEL bont maken indien hij een tik op zijn billen krijgt of vingers krijgt. Ik geloof ook zomaar dat een ruk aan zijn arm, omdat hij zonder te kijken de weg oploopt er rotter uitziet dan een tik op zijn kont en dit doet hem waarschijnlijk nog meer pijn ook. Maar op zo een moment kies ik toch echt liever voor die methode, want een ruk mag wel een tik mag niet als ik het zo moet geloven. Al maakt hij het in mijn ogen dan echt TE bont inderdaad.
Daar ben ik het volledig mee eens in het verkeer is er maar een de baas en dat ben IK> In het verkeer stout dan ben ik echt sneller boos dan normaal. Luisteren is het dan echt ik heb dan liever wat jij doet die tik met die stok of tik tegen de billen dan dat je je kind onder een auto kan halen. Plat gewalst. In het verkeer is het dus ik ben een echte moeder duiveltje dan. LUISTEREN. Nu snap ik mijn moeder. Die hielt mij nog beet toen ik 12 was bij het station. Ik mij los rukken zij mij weer vast pakken voor de streep staan niet er over heen en boos dat ze was. Nu zoon morgen 14 steken we samen over pak ik hem bij zijn arm hij van ben je gek geworden of zo ik zeg dat gaat van uit mijn natuur jou beet pakken
Ik zou er niks van hebben gezegd direct zo tegen d'r maar ik ken mezelf en zou iets hebben gezegd van: jeetje niet normaal hoor.. haha... Heb ooit zoiets gezien van een moeder die wilde dat haar kind langs haar ging lopen en niet treuzelde... kindje kon nog niet echt lang lopen en was nog heel klein en was super moe. Het slenterde achter moeder aan en ging niet zo hard... ik was met mijn vriend en mijn kids.. Die moeder pakt dat kindje hardhandig bij de arm en zegt wat zeg ik nou! DOORLOPEN ZEG IK TOCH! Kindje kei hard huilen en viel op de grond. Moeder liep verder en keek niet echt meer naar het kind.. toen heb ik gezegd tegen mijn vriend: Zag je dat! Is toch niet meer normaal. Kind kan net lopen. Ze heeft toch een wandelwagen bij? Ongelofelijk. Die moeder keek me aan, ging naar haar kind.. pakt het op en zegt... sorry mama heeft haast.. kom maar in de wagen... Ik heb haar nog even heel boos aangekeken en toen liep ze weg.
Omdat ik zoiets gewoon echt niet vind kunnen. Als een klein kind het zou doen dan vind ik strenge woorden op zijn plek. Dit kind had een leeftijd waarop hij verdraaid goed weet dat je niet op andere mensen spuugt (echt een rochel, dus niet gewoon een beetje). Streng toespreken had blijkbaar geen effect (meer) op hem. En nee, daarmee wil ik niet zeggen dat het kind dan altijd maar geslagen moet worden als hij een keer niet luistert. Er zijn inderdaad andere methodes, maar ik vond dit gewoon totaal respectloos naar zijn vader toe.
Ik zelf zou er niets van gezegd hebben, je weet niet wat er eerder al gespeeld heeft en ik denk ook niet dat het op dat moment invloed gehad zou hebben. Een ieder voed zijn kind anders op, de een gelooft nog in de "corrigerende tik" en bij een ander is dat uit den boze. Welk middel goed of fout is laat ik hier achterwege omdat een ieder daar weer anders overdenkt en dat een discussie is die toch niemand wint. Op het moment dat een kind echt mishandeld wordt dan zou ik ingrijpen, maar niet bij 1 corrigerende tik die ik 1 maal zie.
Ik ben eens getuige geweest van een moeder die haar kindje een enorme tik (lees: klap) tegen het hoofd gaf. Toen heb ik wel gereageerd met: nou nou nou...... Mijn kinderen hebben ook wel eens een corrigerende tik gekregen, al sta ik daar eigenlijk niet achter. Ik was mijzelf ervan bewust en heb zelfs excuses gemaakt aan hem. Maar om te zeggen dat dat mishandeling is.... Nee, vind ik niet. In deze situatie zou ik denk ik niets zeggen, of misschien hoogstens afkeurend kijken.
Ehhhh, even goed lezen, ik ben niet TS!!!! En ter informatie: (bijna) geen enkele ouder die zijn kind mishandelt is een op macht beluste kindermepper die het liefst heel de dag door zijn kinderen mishandelt. Mishandeling vindt bijna altijd plaats uit onmacht of frustratie.....Maakt het het daarmee minder erg of schadelijk voor het kind? Misschien een vragen aan kinderen die mishandeld zijn/worden.
Nee, ik zou dit niet normaal vinden, maar als het niet structureel gebeurt, zou ik er niets van zeggen (in dit geval dus niet want ik ken de achterliggende situatie niet). Ik heb eens iets vergelijkbaars meegemaakt en ik heb achteraf nog spijt dat ik daar niets van heb gezegd. In de Hema sprak een moeder haar zoon van ongeveer 5 streng toe, op ooghoogte. Het ventje stond wat naar de grond te staren. Toen ze klaar was met haar preek was het nog eens 'smak' en gaf ze dat kind een harde tik tegen zijn wang. Het ventje huilen, maar zo krachteloos. Ik werd er letterlijk misselijk van. De preek had sowieso al uitwerking, hij stond er echt heel bedremmeld bij. Waarom dan daarna nog zo'n rottige tik uitdelen? Ik vond het echt walgelijk, omdat ik mijn dochter in een draagdoek bij me had koos ik ervoor om niets te zeggen, daar heb ik echt spijt van gehad, en nu nog. Ik vind slaan niet normaal. Een tik tegen de billen kan soms effect hebben, maar slaan in het gezicht en dan ook zo hard vind ik gewoon respectloos naar het kind toe. Ouders die dit doen mogen wat mij betreft hiervoor gestraft worden.
Voor de geïnteresseerden een link over de pedagogische tik. Lees en oordeel zelf.... Ik bemoei me er hier verder niet meer mee. Pedagogische tik: Zinloze machtsstrijd | Kiind Magazine
In onze omgeving is ook zo'n kind dat geen grenzen kent. Zijn vader durft hem niets te weigeren en daardoor is hij bij vlagen onuitstaanbaar. Hij is 7, maar als zijn vader eventjes met mijn dochter van 2,5 speelt gaat hij staan dreinen en huilen (echt), en als zijn vader niet op tijd reageert zelfs slaan. Vader doet niets en gaat omstandig uitleggen dat hij ook weleens met mijn dochter wil spelen omdat ze haar zo lang niet hebben gezien. Die uitleg wordt uiteraard niet aanvaard. Op zo'n moment denk ik wel: ik had hem in zijn arm gepakt en lekker op de gang gezet. En dat gebeurt nooit.