Wat ik mee neem: - beleefd zijn (u, dankjewel, etc) - zelfstandigheid Wat ik niet mee neem: - ik wil mijn dat mijn kind weet dat hij met alles bij mij terecht kan, zich veilig bij mij voelt en dat hij niet bang hoeft te zijn dat ik hem ooit ik de steek zou laten. - anderen boven mijn kind stellen. - gelijkheid wat betreft mijn kind en stiefkinderen.
Wel: Beleefd zijn. gezond eten. Niet: Wil opleggen. Alleen negatieve dingen benadrukken. Verschil in kinderen maken. Ik was een kind als het uitkwam, maar ook groot genoeg als het uitkwam. Privacy, dat had ik niet. Meten met 2 maten. Een mening mocht ik niet hebben zonder op mijn kamer te zitten.
Ik neem alles mee! heb een goede en leuke jeugd gehad! Kom uit een groot gezin, voornamelijk door mijn moeder alleen opgevoed en dat heeft zij toch goed gedaan! Allemaal goed terecht gekomen.
Dit neem ik ook zo hard mee uit mijn opvoeding! Ik kan mijn eigen mening zeggen maar op een respectvolle manier (meestal toch, ik ben ook niet perfect ) net door deze manier van opvoeden.. En ik leerde er veel vaardigheden mee... Ik weet nog dat we één keertje gestraft waren (ik en mijn zus), ik ging in discussie en legde uit waarom ik het er niet mee eens was, dus mijn straf werd versoepeld en mijn zus ging ervan uit haar straf ook, maar dat was niet zo... Dat is me zo bijgebleven. (trouwens mijn zus haar straf werd uiteindelijk wel afgezwakt - eerlijkheid enzo..) Voor de rest wil ik mijn kinderen precies opvoeden zoals ik zelf ben opgevoed in combinatie met hoe mijn man is opgevoed ... Wij komen allebei uit zo'n warm en fijn gezin... Wat ik wel zou veranderen: verantwoordelijkheid steeds bij de oudste leggen: "ja maar jij moet beter weten want je bent ouder..." én heel soms had ik ook het gevoel dat "mijn zussen op sommige vlakken perfecter waren" maar dat is meer een gevoel als ik niet goed in mijn vel zit... Ik denk niet dat ze dit bewust deden... Maar al bij al, dank je mama en papa en ik hoop dat ik mijn kinderen een even warme thuis kan geven...
Ik neem mee.... Vnl. Regelmaat, structuur, gezond eten & van alles ondernemen. Binnen bepaalde grenzen kon en mocht eigenlijk altijd alles. Ik neem niet mee.... Onderscheid maken tussen kinderen. Een kind meer aandacht geven (Mijn zusje was een lastige puber, eigenlijk draaide alles jarenlang om haar en werd ik "vergeten") Heel erg sturen in toekomstige (beroeps)keuze
Moeilijke vraag. Ik heb superouders maar doe het nu toch op mijn eigen manier. Ik lees me heel veel in, haal daar de dingen uit die ik kan gebruiken maar mijn ouders geven mij ook wel goede tips en ik kan me niet veel negatiefs inbeelden vanuit mijn jeugd. Het enige wat ik niet meeneem is het verplichten tot eten, nu ben ik nog steeds een hele moeilijke eter, ik lust bijna niks En toch doe ik iets fout want mijn zoontje wil ook niks proeven grr Ik heb wel een geweldige jeugd gehad. Kan geen betere ouders hebben. Ze mochten alleen iets meer open zijn, minder denken aan wat andere mensen van je vinden, dat typische belgsiche gedrag. Maar tja, het zijn ook Belgen he
Wat ik mee neem? Vrijwel alles. Al was mijn moeder altijd op de eerste plaats verantwoordelijk voor ons. Ik wil mijn kinderen mee geven dat ik op de eerste plaats vooral heel van ze hou! Wat ik niet mee? Ik hoop mijn kinderen meer respect voor hun lichaam bij te brengen. Dus beter tanden poetsen ed. En... mijn ouders zijn gescheiden en dat was ook noodzakelijk. Ondanks dat voelde ik me thuis wel altijd veilig (hulde aan mijn moeder daarvoor!). Toch wil ik mijn kinderen nog meer veiligheid mee geven maar vooral ook een warm gezinsnest waar ruimte is voor verschillen, ruzie maar vooral voor respect, liefde en gezelligheid.
Poeh hier moest ik wel even over nadenken.. Wat ik mee neem is vrijheid, creativiteit. Wij hadden echt alle ruimte om dingen te doen. Zo mochten we hutten bouwen, van de zolder naar beneden springen, op matrassen de trap af glijden. We hadden veel dieren en er was genoeg ruimte om de sporten te doen die we wilde doen. wat ik niet meeneem: Mijn ouders waren altijd heel erg gesloten en vertelde ons nooit hoe leuk/lief we waren en betrokken ons nergens bij. Ook regelde ze altijd alles voor ons waardoor ik nooit echt goed geleerd heb dingen zelf op te lossen. Nu zijn mijn ouders echt heel erg veranderd en ik kan me nu ook beter in hun vroegere situatie plaatsen..
Ik vind openheid erg belangrijk. Het gevoel dat je altijd voor alles bij je ouders terecht kan. Dit vindt mijn moeder ook, alleen kan ik bij haar niet open genoeg zijn, ondanks dat ze dit vroeger wel mee heeft gegeven. Mijn vader en (stief)moeder daarin tegen geven me het gevoel van openheid wel. Verder vind ik het laten zien en benoemen van liefde belangrijk. Dit heb ik vroeger van mijn moeder echt gemist. Ze zegt wel: ik ben trots op je, maar wil ook wel eens horen dat ze van me houdt. Of even knuffelen. Mijn vader deed en doet dit altijd! Inmiddels ben ik 25 maar als ik bij mijn vader ben dan heb ik echt momenten dat ik even met hem wil knuffelen of tegen hem aan kruipen zoals vroeger. Dit heeft ook wel met de afstand te maken denk ik. We wonen erg ver van elkaar vandaan en zie hem weinig.
Een van de weinige dingen die ik anders doe is letterlijk tegen mijn dochter zeggen dat ik van haar hou. Ik weet dat mijn ouders van me houden, maar ze hebben het nooit zo tegen me gezegd. Over gevoelens werd niet gepraat. Zo waren zij opgevoed. Voor de rest wil ik veel meenemen: humor in het gezin, lekker gek doen met elkaar (dansen of grappige stemmetjes doen), daagjes uit en aandacht geven.
Hier is mijn man opgevoed met Ik hou van je 10x per dag, vreselijk! Dit doet ze ook nog steeds bij mij en onze kids, heel claimend! Wij zeggen rustig Nu weten we het wel, ze handelt er alleen niet naar.... Het zit juist in de kleine dingen dat je laat zien dat we om elkaar geven. Dat is wat we onze kids meegeven.
Precies het zelfde als hier boven Wat ik wel mee wil geven vanuit de opvoeding die ik heb gehad: altijd eerlijk zijn, ik ben ontzettend vrij opgevoed.. Mocht altijd alles zolang ik maar eerlijk was. Vind ik wel een belangrijk punt want alle vriendinnetjes die thuis niks mochten deden alles stiekem en logen veel tegenover hun ouders.
Ik neem alles mee, ik vind dat mijn ouders mij goed hebben opgevoed. Het enige wat ik nu ervaar is de openheid met mijn dochter die gewoon tegen mij zegt dat ze van me houdt. dat is ontzettend fijn. Daar hadden mijn moeder en ik het nooit over vroeger terwijl we dat nu wel zeggen tegen elkaar.
Ik geef mijn kinderen mee dat ze letterlijk over alles kunnen praten thuis. Wat ik absoluut niet mee neem is de eetstijl die wij vroeger hadden. Er werd slecht gegeten, nooit verse groente amper fruit en als we honger hadden moesten we maar een koek of een zak chips pakken. Met als gevolg dat ik al op mijn 7e flink overgewicht had en daar nog steeds mee strijd :-S gezond eten staat heel hoog hier thuis
Ik ben van plan bijna alles mee te nemen. Mijn ouders waren geweldige ouders Ik wil graag de humor, de vrijheid, de 'doe-niet-zo-moeilijk', de communicatie skills en de wijsheid van mijn ouders meenemen.
phoe jeetje nooit over nagedacht eigenlijk. had niet zo gek veel regels volgens mij thuis. tuurlijk de logische dingen als elkaar netjes behandelen en geen illegale dingen doen (zolang ze niks weten vind ik dat het nooit gebeurd is ) mijn moeder had een regel dat je brood eet op zaterdagavond. die heb ik afgeschaft op de dag dat mijn moeder op zichzelf ging wonen na scheiding en ik volledig voor het eten moest zorgen tijd voor mijn kinderen inplannen. moet zeggen dat ik niet echt veel 1 op 1 tijd met 1 van mijn ouders heb gehad. heb 2 oudere broers waarvan 1 erg veel aandacht nodig had 'ik hou van je' regelmatig tegen mijn kinderen zeggen. niet echt een regel maar heb dit zelf erg gemist bij mijn ouders. heb t mijn vader 1x horen zeggen wat ik mij kan herinneren en mijn moeder nog nooit. voor in de toekomst zou ik graag betrokken willen zijn bij het leven van mijn kinderen en kleinkinderen. ik heb slecht contact met zo'n beetje mijn hele familie. mijn vader woont 5min hier vandaan en zie ik alleen als er wat is (iets lenen, feestdag) gewoon 'zomaar' langskomen doet hij nooit en hebben ze nooit tijd voor. Mijn broer idem, die woont hier 10min fietsen vandaan en ook die zie ik alleen op een verjaardag ofzo. Mijn moeder is naar andere kant van het land verhuisd 'voor de bossen en de rust' en zie haar niet vaak. kan op 2 handen tellen hoevaak ik haar per jaar zie. ooms/tantes zie ik nooit. al jaren niet meer gezien Vind programma's zoals die van robert ten brink over familie in buitenland en samen kerst enzo willen vieren. nou ik voel daar dus echt helemaal niks voor, terwijl mijn man soms met tranen in zn ogen zit dat opa en oma hun kleinkinderen weer zien bla bla bla. doet mij dus echt helemaal niks en ik vind dat vreselijk. ik gun mijn kinderen dat niet en wil er altijd voor ze zijn. begrijp me niet verkeerd hoor, mijn ouders zijn er voor me wanneer ik ze nodig heb. maar 'zomaar' een bak koffie halen gebeurd nooit
Poeh ook ik moet hier heel erg over nadenken... Wat ik wel meeneem: - respect voor alles dat leeft - beleefd zijn Wat ik niet meeneem: - onderscheid maken tussen je kinderen - over gevoelens werd vrijwel niet gesproken - meer openheid wat betreft seksualiteit - ik zal mijn kinderen altijd het gevoel geven dat ze altijd bij mij terecht zullen kunnen, wat voor keuzes ze ook maken in hun leven - ik zal mijn kinderen nooit of te nimmer belasten met eventuele problemen tussen mij en hun vader. - ik wil mijn kinderen meer ondersteunen en stimuleren als het gaat om school en schookeuzes - ruzies praten we hier uit - ik zal mijn fouten toegeven als ik bijvoorbeeld onredelijk ben Heb niet zo'n gemakkelijke jeugd gehad...