Ik zal me ook even voorstellen....hihi Ik ben 34 jaar en gaan voor ons 2e kindje...We zijn al stiekem bezig Maar eigenlijk wilden we nog even wachten. Ons 1e kindje wordt in februari alweer 3 jaar. Ons zoontje is geboren met 29weken en heeft 2 hersenbloedinkjes gehad. Hij heeft heel wat meegemaakt in de korte periode. Het was een turbulente periode in het ziekenhuis waar we 9 weken mochten verblijven. Ik wist niet dat ik zo sterk was totdat ik het daar moest zijn voor hem. We hebben dingen meegemaakt op de Nicu die nog steeds in mijn geheugen gegrift staan. Ook behoorlijk nare opmerkingen gehad van mensen.... Nadat we hem na 9 weken mee naar huis mochten nemen en ik na 4 weken weer aan het werk mocht!! (Lang leve nu de verlofregeling voor couveuseouders!!) besloot hij roet in het eten te gooien en werd hij op nieuw opgenomen in het ziekenhuis. Ik ging verder op de automatische piloot....niet goed...was bang voor mijn contract. Dat werd helaas beeindigd en ik kwam in een burn-out. Mede de vroeggeboorte, mijn operatie tussentijds die verkeerd ging, opnieuw ziekenhuisopname, ontslag en het overlijden van mijn moeder waren de oorzaken dat ik liever ergens anders was....Gelukkig met veel praten en een hele lieve psycholoog ben ik er weer bovenop gekomen....1 jaar na dato.. Nu is ons manneke een gezellige vrolijke peuter met veel pit. We hebben toch besloten om voor een 2e kindje te gaan. Na vele gesprekken met de gynaecoloog en de verloskundige voelen we ons hier goed bij...Ik zal preventieve maatregelen krijgen.. Door mijn afwijking aan mijn baarmoeder en mijn endometriose is zwanger worden moeilijker. We stonden 3 jaar geleden al op de afsprakenlijst voor IVF toen we deze "gelukkig" mochten afbellen.. Jee, sorry voor mijn lange verhaal.....zijn jullie even zoet
Jeetje 3 weken...en dan vond ik 6 dagen al verschrikkelijk.. Hoop dat je er nu weer boven op bent, en ja bezorgde moeder ja wat is bezorgd..ik denk dat je dat altijd wel bent als moeder zijnde...
Wat verschrikkelijk zeg...9 weken en dan vast ook nog in een speciaal ziekenhuis wat vaak niet naast de deur ligt.. hoe is het nu met jullie zoontje? alles helemaal goed gekomen? Pas mijn bericht even aan...ik lees net je bericht hierboven...jeetje jeetje wat heftig allemaal zeg...en ontzettend knap van je om nu toch de stap te durven nemen voor een tweede kindje, echt respect!! na zo veel narigheid toch weer opzoek naar het geluk!! vind het echt ontzettend knap!!! zal voor je duimen dat het maar snel 'raak' mag zijn en dat het een hele andere bevalling en kraamtijd gaat worden waar je van kan en mag genieten!!
Allereerst een hele dikke knuffel voor de dames *knuffel* zomaar Hier staat de griep voor de deur, blegh. Heb hoofdpijn, snotneus en zo'n algeheel gevoel van gatver haha. Heb nergens zin in of fut voor. Vanmorgen om 7:00 kwam mijn eerst gastkindje (ik ben gastouder), en om 7:15 de tweede. Dat was wel heel gezellig De oudste hebben we naar school gebracht en de jongste is om 10:15 weer opgehaald. En nu dus achter de pc. Mijn thee is koud maar heb de fut niet om nieuwe te gaan zetten. Ik zit er een beetje doorheen vandaag. Denk dat ik teveel heb rondgeneusd in de 'ik ben zwanger' topics. Ik gun het ze van harte, dat voorop, maar ik heb wel zoiets van *sniff snuffel ik wil oooook*! En dan voel ik me al niet zo happy. Blegh. Ik heb dit weekend besloten om de opvang van één van mijn kindjes stop te zetten. De opvang zelf gaat super goed, maar er is zoveel onrust omheen dat het gewoon te stressvol word. Voorbeeld? Ik start om 6:30, sta hier speciaal om 6:00 voor op, en dan komt moeders pas om 6:45! 9 van de 10x word het kindje niet opgehaald op het tijdstip dat moeders me heeft doorgegeven. Het is zelfs al een aantal keer zo geweest dat er gewoon niemand kwam. Een UUR later ben ik maar eens gaan bellen, kon moeders niemand bereiken. Of hij dan tot 17:15 bij mij kon blijven... ehm hallo? Je zou hem om 10:00 laten ophalen!! Ik ben best flexibel maar ik heb ook grenzen. Ik kan op de opvang dagen dat dit kindje komt, geen andere plannen maken. Want ik kan er gewoon niet vanuit gaan dat ze komt wanneer ze zegt. En dan nog de geld kant. Het duurt forever voordat ze mijn uren akkoord geeft (dit gebeurt via een mail) en daarna duurt het nog eens een eeuwigheid voordat ze betaald. De factuur van september is in de laatste week van oktober betaald! Het gastouderbureau kan hier niks aan doen, dus ik kan alleen maar vriendelijk aan haar vragen of ze me alsjeblieft wil betalen. Das toch idioot? Dus ik was het helemaal zat, en heb gister de brief met mijn opzegging de deur uit gedaan. Deze zal ze dus vanmiddag zien als ze thuis komt. Vanmorgen was ze hier, ik heb niks gezegd. Ja kom op, het was 7:00! Dan heb ik geen tijd en geen zin in een boze confrontatie. Zeker niet als er om 7:15 nog een kindje komt. Dus nu zit ik in spanning. En dat zal wel de onderliggende reden zijn van mijn humeur en algehele gesteldheid. Bah. Ik wil gewoon mijn werk doen, gewaardeerd worden en betaald krijgen. Dat wil toch iedereen? *snik* Ik ga toch maar thee zetten... tis zeker te vroeg voor een borrel?
hoi dees welkom! inderdaad een heftig verhaal zeg!! gelukkig gaat het nu goed met je en ik ga echt hard voor je duimen dat het dit keer helemaal goed gaat verlopen! Marieke502 beterschap! oh wat heftig zeg! jij hebt helemaal gelijk hoor! Ik bedoel 1 keer - oké dat kan iedereen wel gebeuren maar als dat elke keer zo gaat dan vind ik dat ook niet normaal!
Nee ons zoontje lag in een academisch ziekenhuis. We hebben 1 nacht in het Ronald McDonald huis gezeten, maar ik kreeg daar zoveel mee van andere ouders dat we besloten om naar huis te gaan. We reden iedere keer zo'n 20 minuten heen en dan weer terug. Ik kon het niet aan al die andere verhalen ook nog te horen en wilde zeker omdat ik ook nog in de rouwverwerking rondom mijn moeder zat thuis zijn... Ik ging dan 's ochtends rond 8uur naar het ziekenhuis en ging met mijn man 's avonds rond 22uur weer terug. Ik kolfde en at in het ziekenhuis. Na veel onderzoeken bij kinderartsen, psychologen etc...(zou onderhand met mijn kennis zelf een consultatieburo op kunnen zetten) gaat het nu super...Hij was wat laat met praten en lopen, maar nu hebben de dokters zoiets van....hij heeft alles keurig ingehaald en dat zie je je. Prematuurtjes mag je tot 2 jaar corrigeren en dan zouden ze alles ingehaald moeten hebben, mits er geen andere medische redenen zijn. Maar ik ben zo onwijs trots op mijn mannetje.....Zo hard moeten vechten vanwaar hij vandaan kwam en zo klein....
Hoi Marieke 502; je hebt helemaal gelijk! Ze gaat maar ergens anders kijken of ze daar ook zo flexibel zijn... Dees: erg heftig verhaal, ik hoop voor je dat de aankomende zwangerschap en bevalling helemaal vlekkeloos gaan en dat je lekker kan genieten.
Je mag ook heel trots zijn dees ! en wat goed dat hij alles ingehaald heeft ! Hier praat zoonlief nog niet maar daarvoor lopen we bij het audiologisch centrum.. En dat je niet bent gebleven snap ik, ik had drie nachten in de couveusekamer mogen blijven maar ik mocht mijn zoontje toch niet aanraken , alleen op vaste tijden... dus wij gingen idd in de ochtend naar het zh en gingen avonds ook weer terug... @marieke Snap je heel goed en hopen dat die ouder vanmiddag / avond een beetje normaal kan reageren... ben benieuwd of ze een tirade gaat houden
Even kort tussendoor dames... Wat betreft die vraagouder van mij: ze heeft de brief ontvangen en bood meteen (via de app) haar excuus aan voor de gang van zaken; ziet in dat ze fouten heeft gemaakt, en beloofd beterschap. Ze gaat twee vaste dagen kiezen, komt de kleine dan zelf brengen en halen. En schakelt de oma's uit (als ophaal dienst bij mij). We hebben voor nu EINDELIJK dat langverwachte evaluatie gesprek ingepland, en daar gaan we dit nog even goed bespreken. Tijdens dit gesprek wil ik een soort nieuwe proefperiode aanvragen waarin ze de kans krijgt om te bewijzen dat het ook anders kan. En aant eind van die periode --2 mnd ofzo-- gaan we opnieuw evalueren om te zien of er verbetering is. Ik ben zo blij en opgelucht dat ze mijn punten begrijpt en ook bevestigd. Het ventje is een schat en we zouden hem echt gaan missen. Dus... Marieke is weer blij en gaat snel aant eten beginnen! Bedankt voor jullie reacties xx
Fijn Marieke, klinkt alsof je de juiste keuze hebt gemaakt en nu hopen dat er verbetering optreedt! Valt zeker wel een last van je af nu ze zo netjes gereageerd heeft @Dees: Welkom! Meteen een heftig verhaal ook, dapper dat je voor ronde twee gaat, laten we hopen dat het allemaal gewoon goed gaat nu, positief blijven Ik zit een beetje met een probleem..... en noemen ze dat niet klepperende eierstokken? Zou het liefste direct beginnen en niet nog ruim een half jaar wachten, maar manlief ziet dat nog niet zitten. Luxeproblemen haha...
heee meiden! Wooww wat een heftige verhalen allemaal! @Dees wat heb je al veel meegemaakt..en wat heftig ook! Elke zwangerschap is anders zeggen ze dus deze keer zal het vast allemaal goed gaan! Ik hoop het voor je! @lafarina ik leef zo met je mee! Ik heb ook hele erge klapperende eierstokken.. overal wat ik zie of lees heeft met zwangerschap te maken. Kan je manlief niet overhalen met: joo het kan ook nog een jaar duren he Want die pech kunnen we allemaal hebben... In feb. laat ik me spiraal eruit halen..kan nu al niet wachten om me cycles bij te houden hahaha.
Dank jullie wel voor jullie lieve reacties.... Ik hoop het ook, maar heb een grote beschermengel hierboven.. Volgend jaar is roze!!!
Ja echt wel!! Ik ben zo opgelucht en blij. Want ik wilde niet stoppen omdat het kindje zo'n lieffie is, maar alles er om heen werd me teveel. En als wij volgend jaar zwanger willen worden, is al die extra stres ook niet goed. Ben dus erg blij dat ik alles op papier heb gezet zoals ik het ervaren heb, en zoals het dus gebeurt is. Nu maar afwachten of ze het waar kan maken, ik verwacht van wel Wat betreft die eierstokken... misschien zijn het wel die van mij die jullie allemaal horen rammelen haha. En dan stuurt manlief ook nog een berichtje vanmiddag "J. ophalen van school is niet leuk." (ik: hoezo?) hij: "er staan allemaal moeders op het schoolplein met van die frutsels in de kinderwagen..." en dan nog steeds volhouden dat je wilt wachten tot december?! Grrrrr! @Dees, welkom welkom. En wat een heftig verhaal zeg, maar wat fijn dat het nu zo goed gaat met jullie mannetje Enne gaat 2015 op roze omdat je een meisje hoopt te krijgen? ik snap het niet helemaal.
hihi marieke, nee het gaat hier roze kleuren van de testen.... Nee jongetje of meisje maakt niet uit....als het maar gezond is
Dees, jeetje, wat jij allemaal hebt meegemaakt... ik vind het ontzettend knap van je dat je, na alles wat je meemaakte, bent doorgegaan. En wat ben ik blij voor jullie dat jullie zoontje er helemaal bovenop is gekomen en nu een vrolijke peuter met pit is! Ik zal voor je duimen dat je snel zwanger wordt. Hoe is het verder met jullie? Nog wat leuks gedaan vandaag? Hier weer eens gewerkt, zoals altijd. Ik maak de laatste twee weken extra lange werkdagen, dus heb weinig tijd voor zwangerschapspagina. Kan niet wachten tot het weer wat rustiger wordt. Ik heb trouwens ook klapperende eierstokken, niet normaal! En iedereen om me heen is maar zwanger. Gisteren kwam vriendlief trouwens met het nieuws dat hij niet meer in het eerste deel van 2015 wil gaan beginnen met een kindje, maar pas na juli... moet ik nog langer wachten...
Stiekem hoop ik dat ik nu al zwanger ben. Erg, hè? Het zal wel niet... het was namelijk toch (ongeveer) 4 dagen voor de eisprong.
@luminis je zegt dat je vriend heeft verteld dat hij in juli wil proberen voor een baby'tje, en erna typ je dat je hoopt dat je zwanger bent. Ik snap het niet lieverd.
Deze maand is het 'fout' gegaan. Nou ja, niet echt fout, we wisten het. Ik wil sowieso heel graag, dus mij maakt het niet uit, maar hem wel... maar op dat moment was het zijn keuze, haha. Dus tja, misschien heel erg, maar ik hoop er een beetje op... blijft ook eenmalig, ben ik bang.
Oooooh op die manier ja, wij gaan ook voor dat soort roze en jah, een meisje zou leuk zijn bij onze jongens. Maar idd, als het maar gezond is. Jeetje das ook balen waarom heeft hij deze beslissing gemaakt? En ehm is dit niet iets wat jullie samen moeten besluiten... of zeg ik nou iets heel geks. Vandaag: ik heb vanmorgen een heel goed gesprek gehad met mijn vraagouder. En ze heeft me meteen vanmiddag een vast rooster doorgemaild voor de rest van november en december. Dus ik ben heel blij ... beetje jammer alleen dat deze verkoudheid doorzet en dat net zo voor het weekend, bah.
Mijn man komt van nee absoluut geen kinderen tot een oke laten we het gaan doen want jij wordt er gelukkig van en dan ben ik ook gelukkig.... en dat een luttele 4 maand geleden. Ik vind het dus al heel wat dat vandaag mijn nuvaring voorgoed uit mag vast, Ik denk dat ik het niet verder moet pushen haha maar hij weet ervan, hoor, van mijn klapperende eierstokken ^_^ Spannend ook voor jou dat je binnenkort je spiraal eruit laat halen, ben benieuwd hoe snel jouw cyclus weer op orde is! @Dees: dan is hij vast snel om als hij dat nu al zegt @Luminus: Wat een vervelend nieuws waarom komt hij daar nu ineens mee, heeft hij er een goede reden voor of... misschien bang? Kun je er goed met hem over praten?