Ik zag vaak aan de manier waarom mijn dochter keek en hoe ze deed dat ze wilde gaan slaan. Ik zei haar dan goed na te denken hierover want ze gaat direct op de strafstoel in de gang. Deze slaan periode is een lastige het is echt uitproberen en dus voor jou volhouden en consequent blijven.
Mijn dochter ging in haar driftbui voor de zoveelste keer aan mijn vest/been hangen, omdat ik net de trap wilde aflopen had ze lelijk kunnen vallen. Toen heb ik in een reflex haar hardhandig van mijn been geschud. Hier ben ik ook erg van geschrokken en ik voelde me vreselijk schuldig, maar achteraf was het de enige reactie op dat moment. We hebben het direct goed gemaakt en nu probeer ik haar driftbuien zo aan te pakken dat ze niet samenvallen met een gevaarlijke situatie, of wanneer ik zelf al moe/geirriteerd ben... lukt niet altijd, maar je ervan bewust zijn helpt al goed, en ik denk dat jij je genoeg bewust bent. Probeer je er niet teveel schuldig over te voelen, it happens.
ben niet te streng voor jezelf...je schuldgevoel zegt al heel veel en je bent je ervan bewust. Wat helpt is nu alvast bedenken wat je de volgende keer doet wanneer hij na de zoveelste waarschuwing nog slaat. Misschien even weglopen ofzo. Door dat alvast te bedenken handel je minder snel uit reflex.
Ik heb dat ook een keer gehad, ik was aan het spelen met mijn jongste en uit het niets bijt hij ineens keihard in mijn schouder. Toen heb ik ook uit reactie hem en tik (op zijn arm) gegeven. Tja, ik voelde me toen ook wel goed schuldig, maar zag gelukkig achteraf ook wel in dat het niet zo bedoeld was, heb ook sorry gezegd trouwens. Vervelend, maar je bent ook maar menselijk. Zolang het niet vaker gebeurt.
Ik heb het ook wel eens gehad. Dat ze vreselijk vervelend was (de terrible 2 is begonnen) En ze was me ongelooflijk aan het uit testen en constant slaan. Normaal zet ik dr na 2 keer waarschuwen op de gang. Maar ik was toen zo moe en had het zo gehad dat ik dr ook eens terug sloeg. Niet hard, maar inderdaad net iets harder dan een tik. Ook meteen sorry gezegd, gehandeld zoals jij gehandeld hebt.. Je bent zeker niet de enige. Wij zijn ook mensen en soms is het genoeg! Het kan soms per ongeluk gebeuren. Maar dat schuldgevoel he? Ik lag er toen ook wakker van. Zelfs toen ze in dr bedje lag in de avond, ging ik liggen denken. Wilde haar bijna uit bed pakken om te knuffelen zodat ze bij ons mocht slapen.. Maar, het is wel een les. De volgende keer let je beter op, je denkt terug aan dat moment. Dat dan weer wel.
Maar als ik wegloop...? Wat dan? Dan heeft mn zoontje 'gewonnen' of geef ik hem na 5 minuten alsnog straf? @ delta gelukkig neemt het schuldgevoel al wat af En ben ik gisteravond nog even 5 minuten in zijn bed gaan knuffelen
Nee, als jij wegloopt heeft hij niet "gewonnen", met weglopen geef je juist het signaal af dat ongewenst gedrag resulteert in geen aandacht krijgen. En echt waar, dat vinden kleine kinderen heeeeel erg. Verder, ik heb me er helaas ook eens schuldig aan gemaakt dat ik een tik teruggaf toen mijn jongste mij een klap gaf. Ik schrok zelf heel erg, nog wel meer als zoontje volgens mij, en ik voelde me nog extra schuldig omdat hij riep "Mama mag niet slaan!". Nou, dikke tranen bij ons allebei. Nog steeds hebben beide kinderen soms wel eens losse handjes, als dat gebeurt, sta ik op en loop ik weg. Dat vinden ze echt verschrikkelijk en wordt er standaard gehuild en om mama geroepen. Als ik dan terug kom hebben we het er even over.
Maar zeg je dan nog wat voor je wegloopt? Is het biet belangrijk van te voren te zeggen dat het niet mag omdat het pijn doet oid?
Maar als je al een paar keer hebt gewaarschuwd dan heb je daar denk ik ook bij gezegd dat slaan niet mag, omdat het pijn doet, niet lief is, of wat dan ook? Als het dan nog een keer gebeurt dan loop ik gewoon weg (of zet zoontje/dochter even apart omdat ik zelf met iets bezig ben bijv.). Dan is het janken en als ik dan terug kom, dan vraag ik of zoon/dochter weet waarom ik weg liep c.q. hij/zij apart werd gezet en dan leg ik nogmaals duidelijk uit dat slaan een no-go is, omdat......
Ooh wat vervelend, en ik herken het hoor. Maar jij bent ook maar een mens en hebt ook nog je excuses aangeboden! Niet meer schuldig voelen. Opvoeden is niet altijd makkelijk, dus soms zul je iets doen waar je je niet zo goed over voelt. Opstaan en weglopen kan, is soort van negeren denk ik. Maar wegzetten als conseqentie zou ik zelf eerder voor kiezen omdat ik dat gepaster vind. Maar dan niet na een paar keer waarschuwen. Gelijk, of na 1x waaschuwen. Maar je keuze moet bij jou en bij je kinderen passen en werken.
Eigenlijk doe ik dan zo goed als t zelfde? Althans ik zet m ook apart in een hoekje... En hij kan daarna heel goed vertellen dat hij daar zat omdat ie niet mag slaan... Maar het lijkt maar niet door te dringen ofzo Maar in ieder geval bedankt voor de tip van het weglopen... Ga die maar eens proberen dan
Je verteld het wel eerlijk . hier ook een keer zeker 100x Lucas niet bij de clhoor is levensgevaarlijk! En gaf hem duw en klap op zijn billetjes en zal ik eerlijk zijn was blij dat ie het gesnapt had want beter duw van mij dan dat ie aan clhoor zit!
No offense, maar dat moet je gewoon buiten het bereik van kinderen houden! Ergens neer zetten dat ze er niet bij kunnen.
Och als mijn kind mij herhaaldelijk zou zou slaan zou ik ook een keer een tik terug geven. Is die helemaal betoeterd. En kom daar ook eerlijk voor uit Genoeg is genoeg En in die onzin van slecht voorbeeld, verkeerd methode bla bla geloof ik niet.
Hij had keer gepakt maar ik was sneller. Ii heb het ergens weggezet waar die nooit aan zou kunnen zitten
Kwa spullen waar ze niet aan mag of iets gevaarlijks wat ze doet zou ik nooit een tik geven. Enkel (en hier is het niet nodig) als ze doelbewust over de streep gaat met bijvoorbeeld slaan, schoppen, bijten, andere pijn doen.
De mijne gooit auto's en bestek naar mij en bijten en klap geven en dan lach ik soms geeft ie me nog harder. Ik ben strenger geworden maar meneertje weet dat mama veel pikt